Πέρασε ένας χρόνος από την κατάρρευση των χρηματαγορών του πλανήτη που βρέθηκαν αντιμέτωπες με έναν απρόσμενο κίνδυνο. Έναν απρόβλεπτο συστημικό κίνδυνο που τρόμαξε αλλά δεν κατόρθωσε τελικά να γρεμίσει τις αγορές και τις οικονομίες του πλανήτη, καθώς οι συντωνισμένες “χειρουργικές κινήσεις” των κεντρικών τραπεζών το απέτρεψαν. Κάτι που είχε προαναγγελθεί από την στήλη πριν 3 χρόνια.

Στα χρόνια μας, δηλαδή τις πρώτες δεκαετίες μετά τον μεγάλο πόλεμο, το υπόδειγμα της αξιολόγησης στην πρωτοβάθμια και στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν πολύ απλό. Ανά κάποια χρονικά διαστήματα περνούσε ο επιθεωρητής από την τάξη, παρακολουθούσε την διδασκαλία, ρωτούσε δύο-τρεις μαθητές να σχολιάσουν, έκανε τις σημειώσεις του, και έφευγε. Κάποια στιγμή αυτό το υπόδειγμα αξιολόγησης καταργήθηκε, χωρίς να υποκατασταθεί με ένα άλλο πιο εξελιγμένο.

Το επόμενο δίμηνο θα είναι καθοριστικό. Είναι η τελευταία ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση. Με το άνοιγμα του καιρού και την συνδρομή των εμβολίων, η χώρα τραυματισμένη, θα αρχίσει να βγαίνει στο ξέφωτο. Οικονομικά προβλήματα σαφώς θα υπάρχουν αλλά θα ξεφύγουμε από τη δυστοπία 14 μηνών. Αν ανοίξει και ο τουρισμός θα υπάρχει χάραγμα επιστροφής στην κανονικότητα.

Προχθές, ο Κύκλος Ιδεών του Β. Βενιζέλου παρουσίασε μιαν ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση της εταιρείας Metron Analysis με θέμα την αποδοχή των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Πέραν της γενικής διαπίστωσης πως η νεολαία αντιδρά στα μέτρα, χωρίς να πολιτικοποιεί την αντίδραση της, άλλο συμπέρασμα δεν μπορεί να εξαχθεί. Και αυτοί που βγαίνουν στους δρόμους; Νομίζω πως δεν πρέπει να συγχέουμε καταστάσεις και κίνητρα.

Στην αρχή σκεφτήκαμε πως η πανδημία θα διαρκέσει λίγους μήνες και προσπαθήσαμε να πείσουμε τους εαυτούς μας πως θα τα καταφέρουμε. Ζούσαμε στο ηρωϊκό στάδιο. Λίγο μετά μπήκαμε στο στάδιο τoυ μήνα του μέλιτος, όπου νιώσαμε πως μπορεί να μην ήμασταν όλοι στο ίδιο καράβι αλλά βρισκόμασταν μέσα στην ίδια φουρτούνα. Μετά όμως περάσαμε στο στάδιο της απογοήτευσης. Σήμερα βρισκόμαστε στο στάδιο της κόπωσης, της εξάντλησης από την αναμονή.

Με καθημερινές συσκέψεις και πολύωρες συζητήσεις ένας πολύ στενός κύκλος κυβερνητικών αξιωματούχων προετοιμάζει την σταδιακή και με ασφάλεια επανεκκίνηση του τουρισμού στην Ελλάδα. Στο Μέγαρο Μαξίμου εκτιμούν ότι μέχρι τον Μάιο το σχέδιο αυτό θα μπει σε εφαρμογή, αφού ήδη είναι στην τελική φάση επεξεργασίας του.

«Η Ελλάδα του 2021, δεν θα επιστρέψει στη δεκαετία του 1950», μας είπε ο κ. Τσίπρας. Σωστά! Διότι ο ίδιος έχει αποφασίσει να μας επιστρέψει στη δεκαετία του 1960. Τότε που η πολιτική ανωμαλία οδήγησε τελικά στη χούντα των συνταγματαρχών. Στο τραπέζι της ανωμαλίας, ο ΣΥΡΙΖΑ σερβίρει το απεριτίφ. Για να ανοίξει η όρεξη πριν από το κυρίως πιάτο.

«Αντιλαμβάνομαι τα έντονα συναισθήματα του ελληνικού λαού και του Κυριάκου Μητσοτάκη για το θέμα, αλλά τα Γλυπτά αποκτήθηκαν νομίμως από τον λόρδο Ελγιν και ο νόμιμος ιδιοκτήτης τους είναι οι επίτροποι του Βρετανικού Μουσείου». Τάδε έφη  Μπόρις Τζόνσον, στα «Νέα» επαναλαμβάνοντας την καραμέλα της βρετανικής πλευράς.

Αλλαγές σε πολλαπλά επίπεδα φέρνει η έγκριση από τον Ευρωπαικό Οργανισμό Φαρμάκων των πρώτων μονοκλωνικών αντισωμάτων. Τρεις ειδικοί απαντούν μέσω του Liberal, ποιοί ασθενείς ωφελούνται, πότε θα κυκλοφορήσουν στην Ελλάδα και πως θα συμβάλουν στην αποσυμφόρηση των νοσοκομείων τα συγκεκριμένα φάρμακα που μειώνουν κατά 87% τους θανάτους και κατά 70% τον κίνδυνο σοβαρής νόσησης.

Ο συγγραφέας Μιχάλης Μοδινός, περιβαλλοντολόγος, γεωγράφος και μηχανικός, μας λέει για την αναζήτηση της Εδέμ, με αφορμή το νέο του μυθιστόρημα «Παραγουάη» που κυκλοφόρησε προσφάτως από τον Καστανιώτη και εξηγεί στο Liberal.gr για την ελληνική μπελ επόκ, την κρίση, τις ιστορίες και τους ήρωές του. <b> Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα. </b>

Από την περίοδο της ψήφισης του νόμου για τα ΑΕΙ μέχρι τις υποθέσεις Λιγνάδη και Κουφοντίνα με μια... στάση στην κακοκαιρία «Μήδεια», το ΚΙΝΑΛ της Φώφης Γεννηματά δείχνει να μπαίνει σε ένα παιχνίδι πλειοδοσίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και από εκφραστής της κεντροαριστεράς να φτάνει στο σημείο να καταγγέλλει την αστυνομοκρατία, γεγονός που δημιουργεί προβληματισμό στο ΚΙΝΑΛ, στελέχη του οποίου διαβλέπουν μια στροφή προς τη λογική Τσίπρα.

Δύο μόνο διαδηλώσεις προκάλεσαν περίπου 20.000 νέα κρούσματα, όπως αποκάλυψε πρόσφατη έρευνα στην Γερμανία για τις επιπτώσεις τους στην πανδημία. Το Liberal απευθύνθηκε στον Δρ. Martin Lange που διεξήγαγε την έρευνα και τον ρώτησε πόσο τον ανησυχεί η κατάσταση στην Αττική. «Οταν γίνονται διαδηλώσεις σε περιοχές με πολλά κρούσματα, ο κίνδυνος να βρίσκονται ανάμεσα στους διαδηλωτές πολλοί θετικοί στον ιό και να αποτελέσουν φορείς διασποράς στις περιοχές όπου ζουν, πολλαπλασιάζεται», απαντά ο Γερμανός ερευνητής. <b>Συνέντευξη στη Δέσποινα Τσόκου.</b>

Ο Ράγκναρ Γιόνασον θεωρείται το νέο αστέρι της αστυνομικής λογοτεχνίας. Οι Times τον τοποθετούν ανάμεσα στους 100 κορυφαίους νουάρ μυθιστοριογράφους μετά το 1945. Τον καθιέρωσε «Το Σκοτάδι» που έχει γίνει παγκόσμιο best seller. Είναι το πρώτο του βιβλίο μεταφρασμένο στα ελληνικά όπου ο Ράγκναρ Γιόνασον αποδεικνύοντας ότι το νουάρ είναι ζωντανός οργανισμός που μεταλλάσσεται ακολουθώντας την εποχή και ανατρέπει όλα τα δεδομένα.

Το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κέρκυρας συμβάλλοντας στους εορτασμούς των 200 χρόνων από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης, στις 21 Μαρτίου 2021, εγκαινιάζει σειρά δράσεων κάτω από τη θεματική «Η Ταυτότητα ως Επιθυμία» «Θέλοντας να δώσουμε ένα αισιόδοξο μήνυμα» σημειώνουν οι ίδιοι, «μετατρέπουμε αυτή τη δύσκολη συγκυρία, σε μία ευκαιρία συνάντησης και προβληματισμού, στη νέα μας &apos;πατρίδα&apos;, το διαδίκτυο»

Πριν από ακριβώς 370 χρόνια ο Τόμας Χομπς έθεσε τα θεωρητικά θεμέλια του κοινωνικού pactum που είναι στη βάση της συγκρότησης του σύγχρονου κράτους: Οι άνθρωποι  εκχώρησαν σε μια νομική οντότητα, το μονοπώλιο της νόμιμης και ακαταγώνιστης βίας. Ωστόσο η μονοπωλιακή κατά νόμο και ακαταγώνιστη στην ισχύ της κρατική βία, για να είναι συμβατή με τον σκοπό για τον οποίον εκχωρήθηκε στον φορέα της, πρέπει να έχει κάποια χαρακτηριστικά.

Το κράτος χρειάζεται συνέχεια και συνέπεια. Μόνον που καταντήσαμε η συνέπεια να αφορά μόνον ένα χαρακτηριστικό: την ακινησία. Ο Κωστής Χατζηδάκης, υπουργός Εργασίας, ήλθε πριν λίγο καιρό αντιμέτωπος με αυτό, το γνωστό στους παλαιούς πολιτικούς, καθεστώς, όταν ζήτησε να δημιουργηθεί η δυνατότητα έκδοσης προσωρινής σύνταξης για όσους περιμένουν να «βγει η σύνταξη».

Αυτό που χρειάζεται η νέα εποχή είναι σχολεία, πανεπιστήμια, που να λειτουργούν ως κέντρα γνώσης και Δημοκρατίας. Και χωρίς αξιολόγηση τέτοιες δομές είναι αδυνατόν να υπάρξουν. Χωρίς αξιολόγηση κάθε σύστημα κλείνεται σιγά-σιγά στον «εαυτό» του, ατονεί, χάνει τον δυναμισμό που η σύγχρονη εποχή απαιτεί.

Κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας «τηλε-ασχολούμαστε», είμαστε ακατάπαυστα επιβάτες του διαδικτύου και μάλιστα το βρίσκουμε ιδιαίτερα χρήσιμο για τη διεκπεραίωση αναγκών μας. Παρ&apos; όλα αυτά, όταν γίνεται λόγος για «τηλεργασία», βγαίνουν τα σπαθιά από τα θηκάρια. Ωστόσο, οι «αρνητές» της τηλεργασίας έπεσαν πάνω σε ένα απρόσμενο πρόβλημα...

Μήπως οι μεγάλες τεχνολογικές εταιρίες εκμεταλλεύονται αθέμιτα τα δεδομένα μας; Αυτή η πεποίθηση σε τόσο μεγάλο βαθμό διαδεδομένη που φαίνεται κάπως ανόητο ακόμη και να το ρωτά κανείς. <b>Γράφει ο Donovan Choy.</b>

Τη φράση αυτή που επιλέξαμε και ως τίτλο την είπε η καθ. Αναστασία Κοτανίδου, κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Κύκλου Ιδεών «Πανδημία και κοινωνική συνοχή» όπου παρουσιάστηκε έρευνα της Metron Analysis. Ένα από τα δύο βασικά ευρήματα είναι η διάσταση στις απόψεις μεταξύ των νέων και των μεγαλύτερων για όλα τα θέματα, με τους νέους να εμφανίζονται δύσπιστοι απέναντι σε όλους και σε όλα.

Με μια δήλωση-έκπληξη ο Φ. Γκιουλέν μας θύμισε χθες ότι Ελλάδα και Τουρκία είναι δυο έθνη που «για μια περίοδο θεωρούνταν αδέλφια. Κάποιοι, ακολουθώντας λάθος τακτικές και στρατηγικές, μας χώρισαν από φίλους και συνοδοιπόρους. Ίσως μια μέρα αυτοί οι άνθρωποι να συγκεντρωθούν πάλι όλοι μαζί». Είναι δήλωση ενδεικτική μιας πολύ διαφορετικής του Ερντογάν σχέσης με την Ιστορία.

Ο χουλιγκανισμός χώνει τις ρίζες του βαθιά στην κοινωνία, η οποία πλέον πολώνεται και διχάζεται. Επηρεάζει τους φιλάθλους και η κοινωνία αποκτά φυγόκεντρες τάσεις. Εθίζεται στην ανομία, νιώθει αδύναμη για την πάταξη του προβλήματος. Με τα πολλά, αυτό διογκώνεται και προσλαμβάνει διαστάσεις που καθιστούν λίαν δυσχερή την επίλυσή του.

Δεν υπάρχει δημόσια εκδήλωση, πορεία, διαδήλωση, συγκέντρωση, στην οποία να μην συμμετέχει ή πρωτοστατεί o ΣΥΡΙΖΑ. Αν αυτό το πράττει γιατί η ακτιβιστική συμπεριφορά υπερτερεί μιας στοιχειώδους σύνεσης ή γιατί επιδιώκει, μέσω των μαζικών κινητοποιήσεων, να οδηγήσει σε παράταση του lockdown, ώστε να φθαρεί πολιτικά η κυβέρνηση, είναι θέμα εκτίμησης. Το αποτέλεσμα είναι πως ο Α. Τσίπρας παίρνει τα «ρίσκα» του με τις δικές μας τις ζωές.

Τις μέρες που μας πέρασαν το ΚΕΦίΜ ανακοίνωσε τα αποτελέσματα του δεύτερου ετήσιου κύματος της πανελλαδικής δημοσκόπησης με θέμα «Πώς βλέπουν οι Έλληνες την Επανάσταση του 2021»; που διεξήγαγε σε συνεργασία με τη MARC. Λέγεται, και ορθά, ότι το σημαντικότερο και πιο χρήσιμο στοιχείο στις έρευνες κοινής γνώμης είναι η μεταβολή των απαντήσεων μέσα στον χρόνο. Αυτή η έρευνα γνώμης του ΚΕΦίΜ έχει δύο πολύ ενδιαφέροντα πορίσματα: το ένα αφορά τη σταθερότητα και το άλλο την αλλαγή.