«Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων/ είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων/ Κομμάτι κατορθώνουμε· κομμάτι/ παίρνουμ’ επάνω μας· κι αρχίζουμε νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες. Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά», έγραφε ο Μεγάλος Αλεξανδρινός. Έστω κι αν θα φανεί ιεροσυλία η προσομοίωση, εικονογραφεί την απέλπιδα κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν τους βγαίνει τίποτα. Τελευταίος και λυπηρός στην αστειότητά του, ο ισχυρισμός ότι στον λογαριασμό του Μητσοτάκη στο Facebook υπερτερούν τα αρνητικά μηνύματα από τα θετικά, ενώ χαρίεσσα η Αυγή δημοσίευσε την… σοβαρή είδηση «Ο Πρωθυπουργός εξακολουθεί να μην παίρνει likes»!
Επίσης χθες στο Μέγκα, ο Νίκος Παππάς ισχυρίστηκε ότι «όταν έκανε το διχαστικό διάγγελμα ο Μητσοτάκης, είχε 80 χιλιάδες αντιδράσεις στο διαδίκτυο, εκ των οποίων το 80% ήταν αρνητικές»!
Ο απελπισμένος από… τα like πιάνεται. Αλλά δεν είναι μόνο η απελπισία. Είναι και η απεικόνιση, των αξιολογικών τους κριτηρίων. Επαφίενται σε αυτό που ο ίδιοι έχουν δημιουργήσει, μια εικονική μεταδημοκρατία στα social media και δη στο twitter, όπου όντως υπερτερούν, με τα πολλά troll και τους χιλιάδες πρόθυμους να γράφουν, και να γράφουν πάντα με μίσος, επιθετικότητα και απαξία.
Είχαν προηγηθεί η πανδημία στην οποία επένδυσαν. Από την επίταξη των ιδιωτικών κλινικών όταν δεν χρειάζονται (και αλλοίωσαν τη δήλωση Πέτσα ότι θα ήταν πεταμένα λεφτά), μέχρι τις «λίγες ΜΕΘ» - που έγιναν διπλάσιες από αυτές που άφησαν.
Σε αυτό ακόμη και τώρα παραλογίζονται σκόπιμα, όμως εκτός από το ποίμνιό τους, τους ακούν και ορθολογικοί άνθρωποι που δεν είναι δεξιοί, αλλά τους ακούν και νιώθουν απορημένοι. Είπε ο Τσίπρας στον Μητσοτάκη: «Αναλώσατε 22 λεπτά για να μας πείτε ότι είναι πολύ μεγάλη επιτυχία που έχουμε 7.000 νεκρούς, γιατί σε άλλες χώρες έχουν περισσότερους. Δεν έχετε ενσυναίσθηση ότι αυτό το επιχείρημα το οποίο δεν μπορεί να εκστομίζεται από αυτό εδώ το βήμα, διότι τέτοιου είδους μακάβριες συγκρίσεις είναι ασυνάρτητες συγκρίσεις;».
Παρακαλώ; Όταν την ώρα που τα έλεγαν αυτά, η Ελλάδα ήταν 23η σε αριθμό θανάτων ανά εκατομμύριο στους 27 της ΕΕ, ποιος άλλος αριθμός είναι καταλληλότερος προς σύγκριση επιτυχίας ή αποτυχίας ενός κράτους, ώστε να μη γίνονται «μακάβριες ασυνάρτητες συγκρίσεις»; Αυτός δεν ήταν ο σκοπός όλων των κρατών; Να περιορίσουν το ανθρώπινο κόστος της πανδημίας;
Επένδυσαν στον Λιγνάδη, πάλι όμως με τον ακατέργαστο, άκρως επιθετικό και αγροίκο τρόπο που συνηθίζουν, ώστε έχασαν ακόμη και σε ευνοϊκό πεδίο. Δημιούργησαν το χάσταγκ «ΝΔ-παιδεραστές», το οποίο τους έγινε μπούμερανγκ για τη φασιστική χυδαιότητα που εξέπεμπε.
Επένδυσαν στον Κουφοντίνα. Η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου απέστρεψε το πρόσωπό της, την στιγμή που στελέχη του αγορεύαν στη Βουλή και στα κανάλια, ενώ και ο Τσίπρας αναρτούσε δήλωση για το δικαίωμα του κρατούμενου να διαλέξει τη φυλακή που γουστάρει. Τη ίδια στιγμή η νεολαία του στοιχιζόταν με αυτούς που είχαν σύνθημα τον τίτλο του βιβλίου του Κουφοντίνα «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη».
Στα πανεπιστήμια ο κόσμος τάχθηκε υπέρ της κυβερνητικής ρύθμισης για την αστυνομία. Απλώς υπάρχει πάγκοινη η παραδοχή ότι η κατάσταση στα πανεπιστήμια είχε ξεφύγει με την παραεξουσία των μικρών δυναμικών ομάδων, και η αστυνομία είναι ένα -είθε πρόσκαιρο- μέτρο προκειμένου τα πανεπιστήμιά μας να ισορροπήσουν και να μοιάσουν με τα υπόλοιπα όλου του πλανήτη.
Βέβαια πάλι κατά τις χθεσινές δηλώσεις Παππά, οι δημοσκοπήσεις γίνονται σε χίλια άτομα με σαφή μεροληψία στη δειγματοληψία. Το κακό ήταν ότι τα ίδια έλεγαν και το 2019. Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν τους συνέτισε.
Τελευταίο μπούμερανγκ η Ν. Σμύρνη. Ο Τσίπρας βιάστηκε και έκανε την επερώτηση στον Μητσοτάκη, μετά τις γκλοπιές από τον αστυνομικό στον πολίτη, για να καταγγείλει αστυνομοκρατία. Ήρθε όμως στην συγκέντρωση της Τρίτης ο τραυματισμός του αστυνομικού, για να αντεπιστρέψει το αφήγημα.
Μαζεύτηκαν εκεί όλες οι πολεμικές φυλές της πρωτεύουσας, Ρουβίκωνες, ομάδες αναρχικών, αριστεριστές, χουλιγκάνοι αντίπαλων ομάδων σε συναδέλφωση -τέτοια που δεν έχουν ποτέ όταν παίζει η εθνική- και έγιναν τα αποτρόπαια επεισόδια.
Βρέθηκε νέο επιχείρημα, ότι η κυβέρνηση ήξερε ποιοι θα μαζεύονταν και απέτυχε να διασφαλίσει την κοινωνική ειρήνη. Και τα ερωτήματα για τον ορθολογικό πολίτη ήταν διττό: Πώς μια κυβέρνηση διασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη όταν εάν τμήμα μαχόμενων ομάδων πηγαίνει πανέτοιμο με σκοπό να επιτεθεί στην αστυνομία; Και ου μόνον, αλλά εκτός της κυβέρνησης και η νεολαία ΣΥΡΙΖΑ γνώριζε ποιοι μαζεύονταν. Γιατί η ίδια και το κόμμα καλούσαν κόσμο;
Το επόμενο δίμηνο θα είναι καθοριστικό. Είναι η τελευταία ευκαιρία στον ΣΥΡΙΖΑ να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση. Με το άνοιγμα του καιρού και την συνδρομή των εμβολίων, η χώρα τραυματισμένη, θα αρχίσει να βγαίνει στο ξέφωτο. Οικονομικά προβλήματα σαφώς θα υπάρχουν αλλά θα ξεφύγουμε από τη δυστοπία 14 μηνών. Αν ανοίξει και ο τουρισμός θα υπάρχει χάραγμα επιστροφής στην κανονικότητα.
Εκ των πραμάτων αυτούς τους δύο μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ θα εντείνει την επιθετικότητά του. Πολύ περισσότερο που στην Προανακριτική θα επωάζεται η παραπομπή του Νίκου Παππά για την υπόθεση Καλογρίτσα.
Ήδη για το Σαββατοκύριακο κάλεσε σε 31 συγκεντρώσεις κατά της αστυνομικής βίας (θα επιτρέπεται μόνο η βία κατά της αστυνομίας). Με 90 χιλιάδες και πλέον ελέγχους που έχει κάνει η αστυνομία, συνέβη ένα επεισόδιο. Απομένει να πεισθούν οι πολίτες ότι ζούμε σε αστυνομικό κράτος. Αν δεν πεισθούν όμως, θα έχει καταγράψει ένα ακόμη μπούμερανγκ. Έχει αποκτήσει ειδικότητα πλέον…
