«Το 2015 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιπτάμενο Κάστρο ένα έμμετρο παραμύθι μου για τις μέρες της εβδομάδας με τίτλο "Και οι μέρες είναι εφτά!" Το έγραψα όλο μέσα σε ένα κολλημένο, λόγω κίνησης, λεωφορείο ένα απόγευμα που κατέβαινα από το Μαρούσι στο κέντρο. Ευτυχώς, που είχα μπαταρία δηλαδή γιατί το έγραψα στο κινητό», μας λέει η νεότατη και πολυγραφότατη Στέργια Κάββαλου μιλώντας στο liberal.gr για το βιβλίο της που έγραψε με τον πιο αλλόκοτο τρόπο. <b> Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα. </b>

«Όλα τα βιβλία μου έχουν κάποια αλλόκοτη έναρξη, είτε επειδή είμαι εγώ σε μια περίεργη φάση εκείνη την εποχή, είτε επειδή η ίδια τους η ιδέα είναι αλλόκοτη. Ίσως να έλεγα την «Συμμορία της Τήλας» (εκδόσεις Πάπυρος), που γεννήθηκε σαν εικόνα μιας συμμορίας μαυροντυμένων γιαγιάδων να τριγυρνάνε με καλάζνικωφ στην Ομόνοια και να επιδίδονται σε παράνομο εμπόριο σεμέν».

Αν η εποχή μας ήταν βιβλίο, ο τίτλος του θα ήταν ακριβώς αυτός: «Η τρομακτική φαντασία της πραγματικότητας». Αλλά και τα βιβλία του, παρότι μυθοπλασία, καίτοι αστυνομικά, αυτόν τον γενικό τίτλο θα μπορούσαν να έχουν. <b> Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα</b>

Ο Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Ζαμπολότσκι, πέραν του προσωπικού ποιητικού έργου, μας κληροδότησε πολλές εξαιρετικές μεταφράσεις, ενώ η προσωπική του ζωή, τα δεινά και τα βάσανα που υπέστη με μοναδικό αμάρτημα να μην ασπαστεί τα θέσφατα του κομματικού ιερατείου για τον «σοσιαλιστικό ρεαλισμό», παραμένει ως σήμερα φάρος εντιμότητας, ανθρωπιάς και πίστης στην αποστολή και στον ρόλο του διανοουμένου.

«Όλα μου τα μυθιστορήματα αλλά και οι νουβέλες, με μόνη εξαίρεση ίσως τα διηγήματα, είναι ερωτικές ιστορίες. Που επάνω τους ράβονται αδιανόητες περιπέτειες, Ιστορικές διαδρομές, παθιασμένες πράξεις και ταξίδια ακόμη και σε άλλους χρόνους, και οτιδήποτε πέραν της όποιας καθημερινότητας. Ο Γιώργος Γλυκοφρύδης, που μπήκε σαν «Επιβάτης» στη ζωή μας, έγραψε για μοιραίους έρωτες και για ιστορικές καμπές στην Ιστορία και τώρα συνεχίζει να μας γράφει απ? το Παρίσι, μιλώντας στο Liberal για ήρωες, ιστορίες, βιβλία κι εμμονές.

«Το μάταιο κυνήγι της ευτυχίας, οι εμμονές, είναι τα θέματα με τα οποία ασχολούμαι ιδιαιτέρως στα τελευταία μου βιβλία, θέματα στα οποία επανέρχομαι ξανά και ξανά με διαφορετικές προσεγγίσεις», θα πει στο Liberal o Δημήτρης Σωτάκης, ο πιο πολυμεταφρασμένος σύγχρονος έλληνας συγγραφέας.

Ποιοι είναι οι εσωτερικοί μηχανισμοί που μπαίνουν σε λειτουργία όταν συναντούμε αγνώστους και μας κάνουν να τους εμπιστευτούμε αυθόρμητα; Πώς κατάφερε ο Φιντέλ Κάστρο να ξεγελάσει τη CIA επί τριάντα χρόνια; Γιατί ο Νέβιλ Τσάμπερλεϊν πίστευε ότι θα μπορούσε να εμπιστευτεί τον Αδόλφο Χίτλερ; Γιατί είμαστε τόσο κακοί στο να κρίνουμε κάποιον, να διαβάζουμε ένα πρόσωπο, να εντοπίζουμε ένα ψέμα;

«Ήταν οι καλύτεροι καιροί, ήταν οι χειρότεροι καιροί, ήταν η εποχή της σοφίας, ήταν η εποχή της ανοησίας, ήταν τα χρόνια της πίστης, ήταν τα χρόνια της δυσπιστίας, ήταν η εποχή του Φωτός, ήταν η εποχή του Σκότους, ήταν η άνοιξη της ελπίδας, ήταν ο χειμώνας της απελπισίας, είχαμε τα πάντα μπροστά μας, δεν είχαμε τίποτε μπροστά μας, πηγαίναμε όλοι γραμμή για τον Παράδεισο, πηγαίναμε γραμμή όλοι προς την αντίθεση κατεύθυνση&#8230;».

«Αυτό ήταν το σπίτι της! Το σπίτι της το αγαπημένο! Στην ορεινή Κορινθία. Αυτό που για χάρη του είχε γίνει μαραγκός, ηλεκτρολόγος, μάστορας κι εφευρέτης, επειδή στην ερημιά δύσκολα έβρισκες άνθρωπο για μικροεπισκευές.

Ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε βιβλία που εκδόθηκαν το 2018 και τα αγαπήσαμε. Το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού ανακοινώνει τις βραχείες λίστες των Κρατικών Λογοτεχνικών Βραβείων 2019, στις οποίες κατέληξε η αρμόδια Επιτροπή και αφορούν στα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία Μυθιστορήματος, Διηγήματος-Νουβέλας και Ποίησης και τα Κρατικά Βραβεία Δοκιμίου &#8211; Μαρτυρίας 2019 (Δοκιμίου-Κριτικής και Μαρτυρίας-Βιογραφίας-Χρονικού-Ταξιδιωτικής Λογοτεχνίας).

«Κάποτε είχε διαβάσει πως οι σκιές των παλιών αμαρτιών είναι αιώνιες, και πως κανείς δεν μπορεί να τους κρυφτεί. Θα έπρεπε να το είχε σκεφτεί καλύτερα όταν ήταν καιρός&#8221;, όλα τα επακόλουθα ξεσπούν όταν &#8220;πού πια καιρός&#8221;». Απόσπασμα από βιβλίο της το οποίο, όμως, και ταιριάζει γάντι σε όλες τις ιστορίες της συγγραφέως της, είτε αφορούν θρύλους της πατρίδας της ή το προσωπικό σχετικά πρόσφατο παρελθόν των νέων που αποτελούν συνήθως τους ήρωές της.

Καλοφαγού, καλονοικοκυρά, καλή οικοδέποινα, «μαγείρεψε» μυθιστορηματικές περσόνες και φόνους αλησμόνητους. Η διασημότερη συγγραφέας ιστοριών μυστηρίου, 66 μυθιστορήματα μας άφησε και 14 συλλογές με μικρές ιστορίες.

Τι είναι παραλογοτεχνία; Τι είναι literary fiction, τι commercial fiction και τι upmarket fiction; Αν υπάρχει σοβαρή λογοτεχνία, υπάρχει και μη σοβαρή; Υπάρχουν κακά σοβαρά μυθιστορήματα και καλά εμπορικά; Ποια είναι η «λογοτεχνία είδους»; Και τι συνιστά εμπορική λογοτεχνία; Τι βιβλία πρέπει να διαβάζουμε; Και γιατί; Μία προσπάθεια να δοθούν μερικές απαντήσεις.

Η Λογοτεχνία για Νέους βρίσκεται στις περισσότερες χώρες της Δύσης σε μεγάλη άνθηση, τόσο ποσοτικά (πολύ περισσότεροι τίτλοι, πολύ περισσότεροι αναγνώστες) όσο και ποιοτικά (όλο και καλύτερα βιβλία, όλο και λιγότερη ηθικολογία, όλο και πιο μεγάλη γκάμα θεμάτων). Μάλιστα, πλέον τα μισά βιβλία του είδους αγοράζονται και διαβάζονται από ενήλικες. Αλλά όχι στην Ελλάδα.

Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν να διαβάσει ένα μυθιστόρημα, αλλά όλοι, άλλος λιγότερο άλλος πολύ περισσότερο, έχουμε υποχρέωση να μάθουμε στα παιδιά να αγαπούν τη λογοτεχνία. Το βιβλίο, ήταν ανέκαθεν και θα είναι πάντα ο #1 τρόπος για να ανέβει κάποιος επίπεδο — για να μάθει την αλήθεια και για να δει, και να απολαύσει, την ομορφιά.

Τα βραβεία των Ιδρυμάτων Πέτρου Χάρη και Κώστα και Ελένης Ουράνη, απένειμε η Ακαδημία Αθηνών σήμερα το απόγευμα κατά την Πανηγυρική Συνεδρία της Ακαδημίας Αθηνών για τον εορτασμό της Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821.\r\n\r\n