Έτσι όπως φεύγει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφήνει πίσω του τα κενά των χαμένων ορίων. Τις ρωγμές του απωλεσθέντος χρόνου για μια κοινωνία που έχασε πολλές ευκαιρίες στην οικονομία και στον πολιτισμό της, μόνο και μόνο για να εκτονώσει τον καταστροφικό της θυμό.

Η χώρα θα αλλάξει μόνο όταν αλλάξει η κοινωνία της. Μόνο όταν συνειδητοποιήσει και ο τελευταίος πολίτης ότι όσες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις συμβούν θα είναι προς όφελός του. Διαφορετικά, πάντα θα δημιουργείται η εντύπωση ότι οι νέοι «κατακτητές» του κράτους ευνοούν μία μερίδα της κοινωνίας στην οποία κανείς δεν πιστεύει ότι ανήκει.\r\n\r\n

Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να καταλάβω όσα διαδραματίζονται στο πολιτικό σύστημα της Μεγάλης Βρετανίας σε ό,τι αφορά τη διαδικασία του Brexit. Δεν ξέρω αν πρόκειται για ένα αδιέξοδο αποφάσεων ή για μία παράνοια η οποία προκύπτει ως αλαζονικό κατάλοιπο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας.\r\n\r\n

«Ό Πέτρος ο Γιόχαν και ο Φραντς δούλευαν στον Μπράουν στον Φίσερ στον Κραφτ. Ο Μπράουν ο Φίσερ ο Κραφτ αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ... Ποτέ τους δεν διάβασαν Μαρξ, ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ».Από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του Πέτρου Κόκκαλη ως υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ για το Ευρωκοινοβούλιο, μου κόλλησαν οι στίχοι του Νεγρεπόντη στο τραγούδι του Μάνου Λοΐζου.

Υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο χρόνο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντιλαμβάνονται, που δεν παίρνουν χαμπάρι πως αλλάζει ο κόσμος γύρω τους. Πάντα αναρωτιόμουν αν φταίει περισσότερο το πνεύμα ή η ψυχή. Αν δηλαδή το μυαλό μπλοκάρει από την επανάληψη και την ιδεοληψία ή το ιδιαίτερο θυμικό τους αναζητά παράγωγα από την εμμονή τους στην απώλεια της συνείδησης. Δεν βρήκα άκρη.

Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Βέλγιο ούτε Δανία. Η αδυναμία των Ελλήνων να κατανοήσουν ότι η χώρα τους δεν είναι μόνο παραλίες, μεζονέτες και κεμπάπ… έφερε στην κυβέρνηση μια ομάδα από απίθανους λαϊκιστές, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται καν τι είναι εξωτερική πολιτική και διεθνείς σχέσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει σε μία ανεξέλεγκτη πορεία κατάρρευσης. Ακόμα κι αν οι εκλογές γίνουν πριν από τον Μάιο. Όχι μόνο γιατί οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η διαφορά μεγαλώνει αλλά κυρίως, επειδή, για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία, μία κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία του 36%, διαθέτει έναν κόμμα του 3%...

Δεν έχουν όρια σε τρόπους, θεσμούς και συντάγματα. Δεν τους ενδιαφέρει η ευπρέπεια, η πρόνοια των θεσμών και των νόμων, δεν τους αφορά η λειτουργία της αστικής δημοκρατίας. Επιπλέον, το «ηθικό πλεονέκτημα» που απέκτησαν από το άθλιο κανάκεμα της ιστορίας, τους έχει απενοχοποιήσει για οποιαδήποτε κοινοβουλευτική απρέπεια ή συνταγματικό μαγείρεμα.

Δύο χρόνια πριν, ο Σλοβάκος επιχειρηματίας Ivo Stefunko ίδρυσε ένα νέο πολιτικό κόμμα, το Progresivne Slovensko. Πολλοί τότε σκέφτηκαν «Ω όχι, ακόμα ένα μικρό κόμμα για τους διανοούμενους της πόλης». Λιγότερο όμως από ένα χρόνο μετά το ιδρυτικό του συνέδριο, οι Σλοβάκοι φιλελεύθεροι είχαν περισσότερες επιτυχίες απ’ όσες θα μπορούσαν να ονειρευτούν.

Το μοτίβο των ναυαγών που προτιμούν να φάει ο ένας τον άλλον για να σωθούν είναι γνωστό. Μολονότι έχουν στην διάθεσή τους ένα ολόκληρο δάσος για να φτιάξουν μια βάρκα και να φύγουν, κανείς τους δεν θέλει να κόψει το πρώτο δέντρο. Γιατί φοβάται ότι οι άλλοι, αφού πρώτα τον εκμεταλλευτούν, θα τον εγκαταλείψουν μόνο του στο νησί.

Ήταν η πρώτη γενιά που θυσίασε τόσα λίγα για να κερδίσει τόσα πολλά. Η γενιά που με την ρηχή της πνευματικότητα, την ημιμάθεια και την ανούσια συνθηματολογία της δημιούργησε τις πιο κενές ιδεολογίες. Και κυρίως, η γενιά που κανιβάλισε τα παιδιά της!

Το θέαμα χθες, στους διαδρόμους της Βουλής ήταν κάπως περίεργο. Η Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου κυκλοφορούσε έξαλλη, χάνοντας πολλές φορές τον έλεγχο της συμπεριφοράς της. Και με κάθε ευκαιρία, επαναλάμβανε την απειλή της παραίτησής της από το βουλευτικό αξίωμα. Για να προκαλέσει πρόβλημα στην κυβερνητική πλειοψηφία ή την διαφοροποίησή της από την επίσημη κομματική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.

Η κόρη του Λοΐζου με τις δηλώσεις της υπέρ τρομοκρατών και ο βουλευτής Κυρίτσης με τις προτιμήσεις του στις μολότοφ είναι καλές ευκαιρίες να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Αλλά και η διόγκωση του εξτρεμισμού, τα Εξάρχεια, οι επιθέσεις, η βία, οι κουκουλοφόροι, το μίσος που επικρατεί στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα είναι μερικά από τα κομμάτια του εφιαλτικού παζλ.

Οι δρομείς του Μαξίμου ξεκινούν για την τελευταία διαδρομή της μεγάλης εξόδου. Όσο περνάει ο χρόνος και πλησιάζουν οι εκλογές, τόσο περισσότερο θα μεταλλάσσεται ο ΣΥΡΙΖΑ και θα αλλάζει τρίχωμα ο λύκος για να γίνει αρνί… Ο Τσίπρας είναι γόνος μια συνομοταξίας ανθρώπων που συνήθισαν να επιβιώνουν και να εξελίσσονται, όχι μέσω της δημιουργικότητας αλλά δια μέσου της ανωμαλίας και της συνεχούς δημιουργίας δικτύων.

Σε «πάγωμα» της εκταμίευσης της δόσης του 1 δισεκατομμυρίου ευρώ για την Ελλάδα προχώρησε στην χθεσινή του συνεδρίαση το Eurogroup. Η εξέλιξη αυτή μοιάζει απολύτως φυσιολογική καθώς η κυβέρνηση δεν έχει ολοκληρώσει όλες τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις.\r\n\r\n

Αλλάζεις ονόματα, όταν θέλεις να σβήσεις τις παλιές αμαρτίες. Όταν προσπαθείς να απαλλαγείς από το σκοτεινό παρελθόν σου. Κάτι τέτοιο συνέβη με το ΠΑΣΟΚ, στην προσπάθειά του να αφήσει πίσω του όλες τις θολές περιόδους που το καταδίκασαν στην συνείδηση του λαού.

Ας ξεκινήσουμε από μια μεγάλη αλήθεια: οτιδήποτε ελληνικό υπάρχει ως σήμερα, υφίσταται μόνο ως γεγονός, συνήθεια ή κουλτούρα. Δηλαδή ως πολιτισμός πράξεων και όχι ως παρακαταθήκη θεωριών. Τι θέλω να πω; Οποιοδήποτε σύγγραμμα, οποιοσδήποτε κώδικας και οποιαδήποτε αφήγηση της εθνικής παράδοσης δεν θα ξεπερνούσε το φράγμα του ιστορικού χρόνου αν δεν υπήρχε κάποιος ρεαλιστικός λόγος για την μεταφορά τους.

Ποινικές διώξεις σε βάρος 20 προσώπων άσκησαν οι εισαγγελείς που χειρίστηκαν την υπόθεση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι, η οποία οδήγησε στο θάνατο περισσότερους από 100 ανθρώπους. Μεταξύ των οποίων βρίσκονται η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου και ο δήμαρχος Μαραθώνα Ηλίας Ψινάκης.

Το πολιτικό σύστημα είχε πάντα την τάση να κατευθύνει την ασφάλεια της χώρας. Όχι το κράτος αλλά το πολιτικό σύστημα. Δηλαδή το κόμμα που κάθε φορά \\\"κατακτά\\\" το κράτος, μετά από μακροχρόνια λυσσαλέα προσπάθεια και πολιορκία. Επί καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑ, όμως, η κατάσταση έχει ξεφύγει. Και η εξήγηση βρίσκεται κάπου μεταξύ σταλινικού υποσυνείδητου και ιδεοληπτικού δογματισμού.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πεπεισμένος ότι μόνο δια του κόμματος μπορεί να λειτουργήσουν οι μηχανισμοί του κράτους, οι υπηρεσίες του και οι φορείς που μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες της κοινωνίας. Δεν είναι η πρώτη φορά αλλά η απόλυτη ταύτιση κράτους και κόμματος, αποτελεί την μόνη διέξοδο, για να ασκηθεί πολιτική.\r\n\r\n

O Αριστοτέλης, στα Ηθικά Νικομάχεια, μιλούσε για την ηδονή της πολιτικής πράξης. Να ευχαριστιέσαι δηλαδή από την εφαρμογή της ιδέας σου. Να εμπνέεσαι, να σχεδιάζεις και να σου αρέσει να εφαρμόζεις. Εδώ ακριβώς, βρίσκεται το πρόβλημα με την αριστερά. Το πεδίο πολιτικού προβληματισμού της δεν βρίσκεται στην οντολογική αλλά στη δεοντολογική υπόσταση του κόσμου.

Σε πρόσφατη δημοσκόπηση της ALCO για το ΟPEN, και με την αναγωγή επί των εγκύρων, τα ποσοστά των κομμάτων διαμορφώνονται σε 26,9% για τη ΝΔ, 20,4% για τον ΣΥΡΙΖΑ, 6% για τη Χρυσή Αυγή, 5,8% για το ΚΚΕ και 4,6% για το ΚΙΝΑΛ. Στην αντίστοιχη έρευνα του Δεκεμβρίου η διαφορά στην αναγωγή επί των εγκύρων ήταν 6,2 μονάδες.

Πόσες ανόητες συζητήσεις θα κάνουμε ακόμα για την Κεντροαριστερά; Πόσες σκηνές επαιτείας του ΣΥΡΙΖΑ θα δούμε να εκτυλίσσονται μπροστά μας, μέχρι τις εκλογές; Και πόσες άχρωμες και αδιάφορες εκδηλώσεις θα οργανωθούν για να αισθανθούν καλύτερα όσοι κουβαλούν πάνω τους λίγο «τίμιο ξύλο» από το ιερό ΠΑΣΟΚ…

Σύμφωνα με τη νέα έρευνα της διαΝΕΟσις, η επίλυση μιας συγκεκριμένου τύπου δικαστικής διαφοράς για μια επιχείρηση στη χώρα μας χρειάζεται κατά μέσο όρο 1.580 ημέρες, δηλαδή σχεδόν τεσσεράμισι χρόνια! Η Ελλάδα έρχεται στην 72η θέση ανάμεσα σε 190 χώρες, ενώ το επιχειρηματικό κλίμα στη χώρα μας είναι χειρότερο από της Αλβανίας, του Κοσόβου και του Βιετνάμ.\r\n\r\n