Οι πληροφορίες που συλλέγει η Εισαγγελία μιλούν για τη δράση ευρύτερου κυκλώματος με τη συμμετοχή αξιωματούχων του ιατρικού χώρου, παραγόντων των φυλακών αλλά και δικηγόρων. Θα συγκεντρωθούν αναφέρει και θα ερευνηθούν όλες οι σχετικές υποθέσεις κρατουμένων. Όσοι δηλαδή έχουν αποφυλακιστεί για λόγους υγείας με πιστοποιητικά αναπηρίας.

H 3η Σεπτεμβρίου είναι μια ημερομηνία ορόσημο. Γύρω από αυτή υπάρχουν δύο συγκλονιστικές πολιτικές στιγμές: η πρώτη είναι η επανάσταση του 1843 προκειμένου η χώρα να αποκτήσει Σύνταγμα. Η δεύτερη η ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, το 1974.

Να συμφωνήσουμε πρώτα ότι δεν είμαστε μία κανονική χώρα. Ούτε κανονικό πολιτικό σύστημα έχουμε ούτε και κανονική κοινωνία. Κατά συνέπεια, η μετριοπάθεια και η σύγκλιση προς την νόρμα των συνθηκών δεν είναι κάτι που μας ικανοποιεί ως πολίτες, ως άτομα και ως ψηφοφόρους.\r\n\r\n

Η κακοδαιμονία με τον ΣΥΡΙΖΑ ξεκινά από την εμμονή που έχει στον «πρωτογονισμό» των σχημάτων, των συμβόλων και των εννοιών. Η εκφυλισμένη πλέον Αριστερά, προσπαθεί να ανασύρει από το υπόγειο της ιστορίας μνήμες και ρητορικά σχήματα παλαιών δεκαετιών.

Ο πρωθυπουργός είναι ένας μέτριος άνθρωπος, ένας μέτριος πολίτης, ένα μέτριο άτομο και σαφώς ένας μέτριος κυβερνήτης. Εκτός των άλλων είναι μία μέτρια προσωπικότητα. Και γι αυτό επιλέγει όμοια προς τον ίδιο πρόσωπα στην κυβέρνησή του.

Το πολιτικό σύστημα παραμένει ακόμα εγκλωβισμένο στον βιόκοσμο των παλαιοκομματισμού. Αν εξαιρέσεις την ΝΔ μετά την εκλογή Μητσοτάκη, πολύ λίγα πράγματα έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια σε ό,τι αφορά την ανανέωση του πολιτικού προσωπικού και του προσανατολισμού των κομμάτων.

Ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, υποστήριξε ότι η επόμενη χρονιά, θα είναι κρίσιμη καθώς θα διεξαχθούν οι ευρωεκλογές, της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι εθνικές εκλογές. Μεταξύ των άλλων, ενδιαφέρον προκάλεσε η τοποθέτησή του για τον ρόλο του κόμματος στην επερχόμενη μάχη του πολιτικού συστήματος:\r\n\r\n

Το προφανές δεν είναι πάντα εύκολα διαπραγματεύσιμο στην πολιτική μας αντίληψη. Ούτε στην ποιότητα της Δημοκρατίας ούτε στην αποτίμηση των στοιχείων μιας εθνικής οικονομίας. Ούτε και στις ισορροπίες μεταξύ των συμφερόντων των κοινωνικών τάξεων.

Οδεύουμε προς μία εκλογική αναμέτρηση που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό, το μέλλον της χώρας. Από τη μία θα έχουμε ένα καθαρό και σαφές σχέδιο για την συνύπαρξη με τον υπόλοιπο κόσμο κι από την άλλη την επανάληψη πρωτόγονων μηνυμάτων άρνησης, διχασμού και μισαλλοδοξίας.

Το κωμικό, το παιδαριώδες και το γελοίο είναι έννοιες κοντινές μεταξύ τους. Το τι εισπράττουμε βέβαια, ο καθένας μας από τον δημόσιο διάλογο μας καθιστά συνυπεύθυνους στην ενημέρωση και στην διαμόρφωση αντίληψης για την πραγματικότητα. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα ΜΜΕ και τον επίσημο φορέα ενημέρωσης που είναι το κεντρικό πρακτορείο της χώρας.

Θεωρώ τον Τσίπρα και την παρέα του «φυσικό φαινόμενο». Παράγωγο ενός περίεργου οικοσυστήματος που αργά ή γρήγορα θα γεννούσε τα μικρά του τέρατα. Κάτι σαν τα γουρούνια της Κίρκης... Όσο παρακολουθούσα το διάγγελμα της Ιθάκης σκεφτόμουν ότι το αστείο παρατράβηξε. Ότι δεν έχει πια πλάκα το παραμύθι.

Για να προλάβουν τη διεξαγωγή του κομματικού συνεδρίου στις αρχές Σεπτεμβρίου, το οποίο αναμενόταν να ενισχύσει περαιτέρω τις θέσεις των ρεφορμιστών, τα σοβιετικά στρατεύματα, με την βοήθεια της Ανατολικής Γερμανίας, της Πολωνίας, της Βουλγαρίας και της Ουγγαρίας, εισέβαλαν στην Τσεχοσλοβακία λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 21ης Αυγούστου 1968.

O ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συλλάβει ποτέ την υπόθεση διακυβέρνησης της χώρας ως αντικείμενο αποφάσεων και ευθυνών. Ήταν σαφές από την πρώτη στιγμή της διακυβέρνησης ότι το μόνο που επιζητούσε ήταν να πείσει με «πρωτόγονες» απειλές τους δανειστές για ένα συμφωνημένο «πλιάτσικο» μιας χρεοκοπημένης οικονομίας. Το πως μπορούσε βέβαια, να συμβεί αυτό είναι δύσκολο να το προσδιορίσει νοήμων άνθρωπος.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της κυβέρνησης είναι ότι ο Τσίπρας δεν πρόδωσε, δεν εξαπάτησε, δεν είπε ψέματα! Με ύφος προδομένου συντρόφου μοιρολογούν συνεχώς πως «Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία»!

Όλα όσα συμβαίνουν την Τουρκία είναι μόνο η απαρχή μιας δύσκολης περιόδου που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην μετά Ερντογάν εποχή. Η κρίση με τον Αμερικανό πάστορα αργά ή γρήγορα θα τελειώσει αλλά η τουρκική οικονομία, έχει ήδη περάσει σε ένα στάδιο μη αναστρέψιμο του οποίου η κατάληξη θα είναι οδυνηρή για τους Τούρκους αλλά αρκούντως «αναπτυξιακή» για τους Κινέζους και πολλούς άλλους μεγάλους παίκτες της παγκόσμιας αγοράς.

Το κράτος πάντα κατάφερνε να εγγυηθεί για λογαριασμό ολόκληρου του πολιτικού συστήματος και εις βάρος της κοινωνίας. Με εκχωρήσεις κυριαρχίας, με ξεπούλημα της δημοκρατίας, με ενδοτισμό και καθυστέρηση. Με αδιαφορία για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ποιότητα ζωής των πολιτών του.

Οι Σοβιετικοί είχαν αναπτύξει ένα είδος θεάτρου για την προπαγάνδα τους. Το θέατρο αυτό ήταν γνωστό για τους χονδροειδείς εμπαιγμούς του και τους μονόπλευρους χαρακτήρες. Το πιο αντιπροσωπευτικό δείγμα αποτελεί η θεατρική κολεκτίβα Μπλε Μπλούζα (, Sinyaya Bluza), που ιδρύθηκε το 1923 και μέχρι το 1927 περιλάμβανε 5.000 θιάσους με 100.000 μέλη, στη Σοβιετική Ένωση.

Υπάρχει ένα αγγλικό παραμύθι που μιλάει για ένα ψάρι κι έναν βάτραχο, «Ο βάτραχος στο πηγάδι». Το ψάρι για κάποιο λόγο βρίσκεται σε ένα πηγάδι όπου έχει πέσει πριν ο βάτραχος. Στις συζητήσεις τους προσπαθεί να του διηγηθεί ιστορίες για τον ωκεανό. Κι όταν το ψάρι του λέει ότι είναι πολύ μεγάλος, ο βάτραχος δεν μπορεί με τίποτα να πιστέψει ότι υπάρχει περίπτωση να είναι μεγαλύτερος από τον κύκλο του πηγαδιού. Γιατί εκεί μέσα εκτείνεται το μέγεθος του δικού του κόσμου...

Η τραγωδία στο Μάτι ήταν μια καλή ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε κάποιες αλήθειες για τους ανθρώπους που επιλέγουμε να μας κατευθύνουν. Πραγματικά, ήταν κάπως τρομακτικό να διαπιστώνεις ότι η Περιφερειάρχης Αττικής και ένας υπουργός της κυβέρνησης αντιμετωπίζουν τον θάνατο 100 συνανθρώπων τους ως «στραβή» και «θολούρα»...

Η Ευρώπη, μολονότι συνεχίζει πολιτικά να παρακολουθεί αμήχανα τις εξελίξεις του πλανήτη, ενισχύεται στους θεσμούς. Μπορεί ακόμα να μην είναι σε θέση να καταλήξει σε ένα κοινό ευρωπαϊκό Σύνταγμα αλλά στα επί μέρους ουσιαστικά θεσμικά ζητήματα προχωράει χωρίς ενδοιασμούς.

Ο πρωθυπουργός αποφάσισε μετά από δύο εβδομάδες κοινωνικής κατακραυγής να «παραιτήσει» έναν υπουργό, δύο αρχηγούς σωμάτων ασφαλείας και έναν Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας. Το πιθανότερο είναι ότι ακολουθήσουν και άλλοι που εμπλέκονται στην τραγωδία στο Μάτι αλλά προς στιγμήν, οι εντυπώσεις περιορίζονται σ΄αυτούς.

Η αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ ως μορφώματος στο πολιτικό σύστημα της χώρας προκαλεί έντονο ενδιαφέρον για κάθε πολιτικό επιστήμονα. Και όχι μόνο. Και για κάθε ψυχαναλυτή που έχει την διάθεση να μελετήσει τους χαρακτήρες και τις προσωπικότητες αυτών των ανθρώπων. Βεβαίως δημιουργεί εντυπώσεις η ανοχή – μπορεί και κρυφός θαυμασμός- κάποιων σοβαρών ανθρώπων στην «αντισυστημική βαρβαρότητα» του Αλέξη Τσίπρα και πολλών του συντρόφων.

Ένα καταπληκτικό συμπέρασμα που μας προέκυψε από την εκατόμβη στο Μάτι ήταν ότι οι ηγέτες της Αριστεράς δεν κλονίζονται από τραγωδίες. Ότι είναι τόσο προσηλωμένοι στην φασματική πορεία τους στο ολόγραμμα της εξουσίας τους που δεν τους συγκινεί τίποτα από την άχαρη και ανούσια πολιτική πραγματικότητα.

Καλό είναι να γνωρίζουμε ότι για σήμερα, 2 Αυγούστου, η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας έχει εκδώσει προειδοποίηση για πολύ υψηλό κίνδυνο πυρκαγιάς με κατηγορία κινδύνου 4! Χωρίς να θέλω να σας θορυβήσω η ίδια προειδοποίηση κατηγορίας 4 είχε εκδοθεί και την μαύρη Δευτέρα της 23ης Ιουλίου. Προσωπικά πάντως, αν δεν βρισκόμουν αυτές τις μέρες, σε χώρο που το πράσινο το βλέπω σε απόσταση χιλιομέτρου, θα ανησυχούσα.