Ο πρωθυπουργός θα βρεθεί σήμερα το βράδυ στη Θεσσαλονίκη, προκειμένου να πραγματοποιήσει ομιλία σε κομματική εκδήλωση στο Αλεξάνδρειο Μέλαθρο. Δυστυχώς όμως, για εκείνον η πόλη ετοιμάζεται να ζήσει μέρες Παρισιού με συγκέντρωση διαμαρτυρίας που έχει προγραμματιστεί στον Λευκό Πύργο.

Κι όμως, ο πρωθυπουργός διαθέτει μια ανεπαίσθητη σοφία που λίγοι μόνο αντιλαμβάνονται, όταν μιλάει. Κι αυτό γιατί προσδοκούν πάντα να ακούσουν από τα χείλη του την προβλέψιμη ρητορική του πολιτικού λόγου. Αυτή που εξέφραζαν τα συστημικά στόματα των πολιτικών ως τώρα, με αποτέλεσμα να προδιαγράφουν μία αισθητική πλήξης για το ακροατήριό τους.

Είναι τουλάχιστον περίεργο για έναν πρωθυπουργό να καταθέτει συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη και στην οποία να ισχυρίζεται ότι αναγνώριζε τη Μακεδονία. Ωστόσο, δεν ήταν από το αρχικό κείμενο αλλά μια αποτίμηση της συνέντευξης που είχε δοθεί στο Politico, όπου μάλιστα αναγράφεται ότι πρόεδρος της ΝΔ «φέρεται να αναγνωρίζει…».

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστώνουν στον Αλέξη Τσίπρα έναν παραγωγικό κυνικό ορθολογισμό. Με αυτόν λοιπόν, τον άνθρωπο στο τιμόνι της κυβέρνησης, πέρασαν 3,5 χρόνια διακυβέρνησης των \\\"Συριζανέλ\\\" δίνοντας την ευκαιρία στους Έλληνες να περάσουν ένα μεγάλο σχολείο με σωρεία παθημάτων που κανονικά θα έπρεπε να γίνουν μαθήματα.

Η Συμφωνία των Πρεσπών, αργά ή γρήγορα, θα αποτελεί παρελθόν για την διπλωματία. Η απόφαση είναι ειλημμένη εδώ και πολύ καιρό. Όπως και η συγκατάθεση των δύο κυβερνήσεων οι οποίες καλούνται να «τελειώνουν» το ζήτημα, το συντομότερο δυνατόν.

Κλίμα τρόμου για μια ολόκληρη πόλη που περιμένει την επίσκεψη μερικών εκατοντάδων ανθρώπων με καταστροφικές διαθέσεις. Ένα δραματοποιημένο σκηνικό «λαϊκού θεάτρου» με την συμμετοχή θερμόαιμων παιδιών, «λοβοτομημένων» γονέων, χειραγωγημένης αστυνομίας και μιας πονηρής κρατικής εξουσίας. Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά;

Μερικές φορές τους λυπάσαι πραγματικά, σκεπτόμενος τι θα τους συμβεί, όταν κάποια στιγμή, δεν θα είναι στην κυβέρνηση. Άραγε, ο κόσμος θα αναζητήσει τη φαιδρή όψη της εξουσίας σε νέους «ταλαντούχους» πρωταγωνιστές ή θα τους βλέπει στο δρόμο και θα ξεκαρδίζεται στα γέλια, από κεκτημένη ταχύτητα;

Ούτε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρουμανίας ήταν παράρτημα του κράτους ούτε το κράτος ήταν τμήμα του κόμματος. Αντιθέτως, το κόμμα συμμετείχε στο πλέγμα εξουσίας ως ξεχωριστή οντότητα, κοινωνική, οργανωτική, πολιτική· και αντίστοιχες ήταν οι πηγές της ισχύος του: κοινωνική πηγή, η βάση του κόμματος· οργανωτική, ο μηχανισμός του· και πολιτική, η Σοβιετική Ένωση.

Η Ελλάδα έχει να αντιπαρατάξει δύο ισχυρά χαρτιά στον δρόμο της για το μέλλον: το ανθρώπινο δυναμικό και τη γεωγραφική θέση της, που θα συνεχίσει να αποτελεί ποικιλόμορφη πύλη προς την Ευρώπη. Για να πετύχει όλα όσα της επιφυλάσσουν οι προϋποθέσεις της έχει μπροστά της ένα μεγάλο στοίχημα: Να ασχοληθεί σοβαρά με το μέλλον της!

Η Μεγάλη Ιδέα υπήρξε ένα από τα πιο μεγαλόπνοα προγράμματα εθνικής ολοκλήρωσης και ανάπτυξης στη Ν. Βαλκανική: προέβλεπε την απελευθέρωση και την ενσωμάτωση όλων των ιστορικών ελληνικών χωρών, δηλαδή της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας, της Θράκης, των Επτανήσων, των Δωδεκανήσων, της Κρήτης, της Κύπρου, της Μικράς Ασίας και του Πόντου σε μια «Ελληνική Αυτοκρατορία».

Με τζίρο που ξεπερνούσε τις 400.000 ευρώ ημερησίως, 130 ενεχυροδανειστήρια και σκέψεις επέκτασης της παράνομης δραστηριότητάς τους... στο Λας Βέγκας, οι σπείρες λαθρεμπορίας χρυσού που εξάρθρωσε η ΕΛΑΣ είχαν στήσει ένα δαιδαλώδες σύστημα για να πλουτίζουν εξαπατώντας τις αρχές.

Ο Τσακαλώτος και ο Τσίπρας έχουν κάτι κοινό, μολονότι προέρχονται από διαφορετικούς κόσμους και παρόλο που το μορφωτικό τους επίπεδο είναι διαφορετικό. Αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα με πολύ μεγαλύτερη άνεση από ότι οι προκάτοχοί τους.

Οπουδήποτε, σε μια οικογένεια, σε μια ομάδα, σε μία κοινωνία, υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν, χάρη στις δυνατότητές τους και άνθρωποι που προστατεύονται, εξαιτίας της αδυναμίας τους να συμμετέχουν στην παραγωγή πλούτου. Παντού, υπάρχει ένας έστω πρόχειρος ισολογισμός και μία στοιχειώδης πρόβλεψη για την διαχείριση των οικονομικών, απαραίτητη για την επιβίωση ή την ποιότητα ζωής αυτών των ανθρώπων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα το οποίο διαλύεται εις στα εξ ων συνετέθη. Αυτή τη στιγμή και όσο οδεύουμε προς τις εκλογές, όλα μοιάζουν να αποσυντίθεται και οι κομματικές οργανώσεις να μην διαθέτουν τα στοιχειώδη ερείσματα. Τα στελέχη των τοπικών οργανώσεων αποφεύγουν πια να εκτίθενται σε εκδηλώσεις και οι υπουργοί είναι πολύ προσεκτικοί, όταν καλούνται σε δημόσιες συναθροίσεις.

Αυτή είναι η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για το πρόγραμμα παιδείας της ΝΔ: «Από τις νεοφιλελεύθερες εμμονές του κ. Μητσοτάκη δεν γλυτώνουν πια ούτε οι μαθητές του σχολείου, αφού μέχρι κι αυτοί θα πρέπει να διδάσκονται την…επιχειρηματικότητα και να «ασκούνται» σε επιχειρήσεις. Θα διδάσκονται, άραγε, και Βασικές Αρχές Ίδρυσης offshore εταιριών, ή αυτό θα είναι προσφερόμενο μάθημα μόνο για άριστους;».

Ένας σταθερός εχθρός της συντεταγμένης φιλελεύθερης δημοκρατίας είναι το πελατειακό κράτος. Αυτό δεν εξαντλείται σε προσλήψεις ημετέρων αλλά εκτείνεται σε πράξεις, ιδίως δε, σε παραλείψεις που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα της κρατικής μηχανής.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη περίεργη. Είναι μια πόλη προσφύγων που μόνο μέσα από τις σελίδες του Γιώργου Ιωάννου μπορεί κάποιος να την καταλάβει. Εκεί όπου η γενέθλια πόλη, οι φτωχογειτονιές, οι προσφυγικοί συνοικισμοί, τα σκοτεινά σοκάκια, το λιμάνι, το Βαρδάρι, τα καταγώγια υποβάλλονται μέσα από το ήθος των ανθρώπων τους ως οργανική παρουσία.

Το κράτος είναι μόνο το πρόθυμο προς κατάληψη λάφυρο της εξουσίας. Και επειδή λειτουργεί ως «ενεχυροδανειστήριο» της πολιτικής ευδοκίμησης διαφόρων κομματικών «δανειοληπτών» παραμένει αρνητικό ή αδιάφορο σε κάθε διεκδίκηση ευημερίας για τους πολίτες.

Απαντώντας σε επίκαιρη ερώτηση της βουλευτού της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Εύης Χριστοφιλοπούλου η κ. Γεροβασίλη ανέφερε ότι με τον νόμο του 2017 υπάρχει πεντακάθαρη διάταξη και δεν σημαίνει ότι το πλημμέλημα που γίνεται μέσα στο πανεπιστήμιο δεν διώκεται.

Αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ εξοργίζει τους αριστερούς και δεν πείθει τους σοσιαλδημοκράτες. Για αυτό και βαδίζει προς τις εκλογές δημιουργώντας μέτωπα, σκάβοντας χαρακώματα. Λογικά θα πάει σε μία αναμέτρηση ιδεολογικά αποφορτισμένη, με εξαίρεση κάποια συνθήματα για τη Δεξιά από αυτά που πουλούσε ο μακαρίτης ο Κουρής.

Ας δούμε ποιος αντιπροσωπεύει τη φωνή της συλλογικής συνείδησης ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Τα κόμματα, οι ακαδημαϊκοί δημόσιοι υπάλληλοι, αρκετοί «επιφανείς» δημοσιογράφοι, οι απανταχού συνδικαλιστές και οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων. Λίγο πολύ, αυτοί είναι οι «δυναμικοί» και «επίσημοι» εκπρόσωποι στην άρνηση, για απελευθέρωση των πανεπιστημίων και ίδρυση ιδιωτικών.

Ας είμαστε σοβαροί. Ο καπιταλιστικός κόσμος και η αστική δημοκρατία αποτελούν τις δύο μεγαλύτερες πηγές του κακού για τον σύγχρονο άνθρωπο. Τον αλλοτριώνουν, τον φθείρουν και κατ’επέκταση τον καθιστούν ανασφαλή και δυστυχή μπροστά στις μεγάλες προκλήσεις της κοινοτικής ευδαιμονίας που δικαιούται...\r\n

Ο ΣΥΡΙΖΑ ψάχνει εναγωνίως υποψήφιο για τον δήμο της Αθήνας. Θα είναι πρόσωπο- έκπληξη το οποίο «δεν ξέρει να χάνει»! Και όπως αναμένεται, θα κατατροπώσει τους δύο έτερους υποψηφίους Μπακογιάννη και Γερουλάνο. Αναμένουμε την υποψηφιότητα. Περισσότερο όμως, η αγωνία μας αφορά στην αποκάλυψη κάποιας δραματοποίησης από αυτές που μας έχει συνηθίσει ο ΣΥΡΙΖΑ για να μην πλήττουμε.

Σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat, τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (42,3% τον Ιανουάριο), στην Ισπανία (35%) και στην Ιταλία (31,7%). Το χαμηλότερο ποσοστό καταγράφεται στη Γερμανία (6,1%) και στην Τσεχία (6,8%).