Το καλοκαίρι του 2011 είχα την τύχη να περάσω ένα τρίμηνο στο Ινστιτούτο Ηγεσίας (Leadership Institute) του Μόρτον Μπλάκγουελ στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια. Το ινστιτούτο αυτό έχει ως στόχο την εκπαίδευση φοιτητών, ακτιβιστών, επικοινωνιολόγων και πολιτικών στην τέχνη της εφαρμοσμένης πολιτικής.

Στον 20ο αιώνα υπήρξαν πολλοί σφαγείς που θυσίασαν εκατομμύρια ανθρώπους είτε για να διαιωνίσουν την εξουσία τους είτε για να υλοποιήσουν κάποιο μεγάλο σχέδιο για την ανθρωπότητα. Οι απεικονίσεις των ανθρώπων αυτών και των συμβόλων τους πάντα με ανατριχιάζουν διότι αποτελούν μία υπενθύμιση της πιο ωμής πλευράς της ανθρώπινης φύσης. Αυτό το συναίσθημα το ένιωσα όταν είδα τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ να παραλαμβάνει το πορτραίτο του Στάλιν με το χαμόγελο στα χείλη.

Οι εχθροί της ελεύθερης αγοράς και της ανοικτής κοινωνίας έχουν συχνά σπουδαία πλεονεκτήματα. Είναι καλύτερα οργανωμένοι, έχουν περισσότερη χρηματοδότηση ή ακόμα και χρόνο για να προωθήσουν τις αντιφιλελεύθερες ιδέες τους. Είναι οι άνθρωποι σαν τον Ντον Σμιθ που εξισώνουν λίγο τις ισορροπίες και διασφαλίζουν ότι οι ιδέες της ελευθερίας θα παραμείνουν ισχυρές και επίκαιρες.

Πέρασε η 28η Οκτωβρίου και όπως συμβαίνει κάθε χρόνο οι Έλληνες των κοινωνικών δικτύων βρήκαν ένα νέο ασήμαντο θέμα για να διχαστούν, να ανταλλάξουν κατάρες, να διαφημίσουν τις αξίες τους (virtue signalling το λένε στας Αμερικάς) και να προσβάλλουν ο ένας τον άλλο. Αφορμή φέτος ήταν η περίφημη παρέλαση στα πρότυπα των Monty Pythons.

Το ότι στη χώρα μας υπάρχει σοβαρό ζήτημα νομοθετικής ποιότητας είναι γνωστό. Όπως επίσης είναι γνωστό το ότι η χώρα, εδώ και δεκαετίες, μαστίζεται από δύο φαινόμενα που συνήθως συνοδεύουν τη φτωχή νομοθετική ποιότητα: την πολυνομία και την κακονομία. Ο Τάκιτος, ίσως ο σημαντικότερος ιστορικός της αρχαίας Ρώμης, είχε πει ότι «όσο πιο διεφθαρμένο είναι ένα κράτος, τόσο περισσότεροι είναι οι νόμοι»...

Η ανεργία στη χώρα μας υποχωρεί σταδιακά και οι μειώσεις φόρων και εισφορών που έχει αναγγείλει η κυβέρνηση ενδεχομένως να επιταχύνουν αυτή τη μείωση. Όμως, ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική αγορά εργασίας φαίνεται ότι θα παραμείνει μαζί μας για αρκετά μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Το πρόβλημα αυτό είναι η αναντιστοιχία μεταξύ των αναγκών των εργοδοτών και του διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού της χώρας.

Το τι θα γίνει με το σώμα μας μετά το θάνατό μας είναι ζήτημα μεταφυσικό, πολιτικό, αλλά και ζήτημα ελευθερίας και δικαιωμάτων. Στη φιλελεύθερη δημοκρατία τα δικαιώματά μας δεν είναι σχεδόν ποτέ απόλυτα διότι αρκετά συχνά συγκρούονται με τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων. Η διαχείριση του σώματός μου, μετά τον θάνατό μου, δεν είναι ένα απόλυτο δικαίωμα, καθώς υπάρχουν επιλογές που θα μπορούσαν να θέσουν την υγεία των συμπολιτών μου σε κίνδυνο.\r\n\r\n

Η βεβαιότητα ότι μπορεί κανείς να πάει σε ποδοσφαιρικό γήπεδο και να φύγει αλώβητος λείπει εδώ και δεκαετίες από την κοινωνία μας. Σχεδόν όλες οι ποδοσφαιρικές ομάδες, σε κάποιο βαθμό και η αστυνομία, εδώ και χρόνια ανέχονται φαινόμενα βίας, τόσο λεκτικής όσο και σωματικής, από τους πελάτες τους με αποτέλεσμα πλέον στο γήπεδο να πηγαίνει αρκετά λιγότερος κόσμος. Πόσο λιγότερος;

Μιλώντας με αρκετούς φίλους ρεπουμπλικανούς ακούω συχνά το θαυμασμό τους για τη φορολογική και ρυθμιστική μεταρρύθμιση του προέδρου. Πρόκειται για δύο θεαματικές μεταρρυθμίσεις που μειώνουν δραστικά τους φορολογικούς συντελεστές, αυξάνουν το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και διευκολύνουν το επιχειρείν στην ήδη πλούσια και ανεπτυγμένη Αμερική.

Ως έφηβος στο Ξυλόκαστρο τα καλοκαίρια, είχα δει αρκετά «ακατάλληλα δι’ ανηλίκους» έργα στα τρία θερινά σινεμά της πόλης - κυρίως θρίλερ. Υπήρχε μια σιωπηρή συνεννόηση με τους υπεύθυνους του σινεμά ότι ούτε θα βάλω τις φωνές στη μέση της ταινίας χαλώντας τη βραδιά των υπολοίπων θεατών, ούτε θα βάλω τους γονείς μου να ζητήσουν το λόγο αν τα επόμενα βράδια δεν κοιμόμουν από το φόβο.

Σαν σήμερα, 21 Οκτωβρίου ορκίστηκε το 1981 η πρώτη κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι κατά πάσα βεβαιότητα η ημερομηνία γέννησης μια εποχής που εκτείνεται πολύ πέραν της «οκταετίας» και συνεχίζει να σημαδεύει ανεξίτηλα όχι μόνο την πολιτική ιστορία, αλλά και την πολιτική κουλτούρα και πρακτική στη χώρα μας.\r\n\r\n

Την περασμένη Τετάρτη το ΚΕΦίΜ, σε συνεργασία με το Tax Foundation των ΗΠΑ, παρουσίασε στη χώρα μας τη φετινή έκδοση του Δείκτη Διεθνούς Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας. Ο δείκτης αυτός δεν μας ανακοίνωσε κάτι που δεν γνωρίζαμε, αλλά προσφέρει σε όσους είναι διατεθειμένοι να μελετήσουν, μία ολοκληρωμένη εικόνα του λανθασμένου δρόμου που η χώρα μας πήρε στα χρόνια των μνημονίων.\r\n\r\n

Πριν λίγες μέρες η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων ανακοίνωσε την εισαγωγή ενός καινοτόμου συστήματος αξιολόγησης που αφορά την αξιολόγηση ολόκληρου του προσωπικού της. Το πείραμα αυτό εισάγει την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων με έναν ιδιαίτερα καινοτόμο τρόπο για τη χώρα μας, αυτόν της κυκλικής αξιολόγησης. Με το σύστημα αυτό δεν θα αξιολογούν μόνο οι προϊστάμενοι τους υφισταμένους αλλά εισάγεται και η αντίστροφη αξιολόγηση.

Μεγάλες και ποικίλες αντιδράσεις προκάλεσε η πρόσφατη αποστροφή του τέως Υπουργού Οικονομικών κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι η αύξηση της τιμής του πετρελαίου λόγω του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης συμβάλλει στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής καθώς μειώνει τη χρήση του.

Τον τελευταίο καιρό στο Μεταξουργείο, όπου έχει την έδρα του το ΚΕΦίΜ, παρατηρείται μία ραγδαία αύξηση των χρηστών ουσιών και ενδεχομένως της εμπορίας ναρκωτικών. Χθες το πρωί, και ενώ η εκτελεστική ομάδα του ΚΕΦίΜ συνεδρίαζε στη Στέγη Μάρκου Δραγούμη, η συνεδρίασή μας διακόπηκε από τις φωνές αστυνομικών και μίας προφανώς εξαρτημένης γυναίκας...

Μία ιδιαίτερα δημοφιλής άποψη για την εκλογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι αυτή οφείλεται στο χάσμα μεταξύ λόγων και έργων της προηγούμενης κυβέρνησης. Προσωπικά αισθάνομαι ότι η χώρα ευνοήθηκε από την πλέον επώνυμη κωλοτούμπα των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και δεν κρατώ καμία κακία ή απωθημένο προς την κυβέρνηση που δεν εφάρμοσε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, δεν τίμησε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και δεν μας οδήγησε πίσω στη δραχμή.

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε η φετινή έκδοση του Ευρωβαρόμετρου, της επίσημης δημοσκοπικής έρευνας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντα ευρήματα της έρευνας, αξίζει να αναφερθούμε στον τρόπο με τον οποίο οι Έλληνες βλέπουμε την ομοφυλοφιλία. \r\n\r\n

Μετά από έναν τεράστιο κύκλο υπερφορολόγησης, πολιτικών ανατροπών, κοινωνικών αναταραχών, και ιδεολογικών συγκρούσεων, η κυβέρνηση κατέθεσε έναν προϋπολογισμό ο οποίος πετυχαίνει μια πολυπόθητη για εκατομμύρια ψηφοφόρους μείωση της φορολογίας χωρίς να προκαλεί δημοσιονομικές ανησυχίες ή πολιτικές αναταράξεις. Πώς γίνεται αυτό;

Πριν λίγες μέρες ο Ντόναλντ Τραμπ ξεπέρασε τον εαυτό του στον λογαριασμό του στο twitter, το οποίο όποτε το διαχειρίζεται αποτελεί τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την εσωτερική και εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Έγραψε ένα tweet που ήταν λίγο παραπάνω παρανοϊκό από τα εκατοντάδες προηγούμενα, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «αν η Τουρκία κάνει οτιδήποτε που, σύμφωνα με τη μεγάλη και απαράμιλλη σοφία μου, θεωρείται εκτός ορίων, θα καταστρέψω απόλυτα και θα εξαφανίσω την οικονομία της Τουρκίας. (όπως έχω ξανακάνει)».

Το προσφυγικό είναι ένα σχετικά απλό ζήτημα με δύσκολη εφαρμογή. Η χώρα μας είναι υποχρεωμένη, βάσει διεθνών συνθηκών, να υποδέχεται πρόσφυγες που πληρούν τα κριτήρια για την παροχή διεθνούς βοήθειας όπως πολύ σωστά ανέφερε ο πρωθυπουργός την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή. Το μεταναστευτικό όμως δεν είναι ούτε απλό ούτε έχει εύκολες λύσεις.

Την Τετάρτη που μας πέρασε, το αμερικανικό Tax Foundation δημοσίευσε τον φετινό δείκτη φορολογικής ανταγωνιστικότητας, ο οποίος κατατάσσει τις 36 χώρες του ΟΟΣΑ ως προς την ανταγωνιστικότητα και την ουδετερότητα της φορολογικής τους πολιτικής. Για μια ακόμη φορά, και σε έναν ακόμη διεθνή οικονομικό δείκτη, η κατάταξη της Ελλάδας είναι απογοητευτική, καθώς η χώρα μας καταλαμβάνει την 30η θέση, ενώ προβληματικές είναι και οι επιμέρους κατατάξεις της.\r\n

Πριν λίγες μέρες έγραψα σε ανάρτηση με αφορμή την στάση των Ευρωβουλευτών της Νέας Δημοκρατίας στο ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 19ης Σεπτεμβρίου 2019 σχετικά με τη σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης. Διαβάζοντας ωστόσο για δεύτερη και τρίτη φορά το κείμενο του ψηφίσματος, καθώς και τις δηλώσεις της κ. Σπυράκη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, διαπίστωσα πως η κριτική μου στο πρόσωπό της ήταν επιφανειακή.

Λίγες μέρες πριν, συναντήθηκα για πρώτη φορά μετά τις διακοπές με έναν καλό επαγγελματία με τον οποίο συνεργάζομαι. Όταν τον ρώτησα πώς πέρασε το καλοκαίρι του, μου απάντησε ότι φέτος δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πάει διακοπές. Υποψιαζόμενος τι συνέβη, τον ξαναρώτησα αν η αιτία γι’ αυτό είναι το γεγονός ότι φέτος οι δουλειές του πάνε πολύ καλά. Μου απάντησε ναι.\r\n

Κάθε κατηγορία εργαζομένων έχει τα δικά της αιτήματα. Άλλοτε πρόκειται για αδικίες, άλλοτε για αντιδράσεις σε νομοσχέδια, άλλοτε για «δίκαιες» απαιτήσεις. Ειδικά στην παρούσα φάση, με μία νέα και ισχυρή κυβέρνηση στο τιμόνι της χώρας, τα συνδικάτα πρέπει να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και να δώσουν στην κυβέρνηση το μήνυμα να μην παίρνουν τα μυαλά της πολύ αέρα με τις μεταρρυθμίσεις ξεχνώντας ποιοι πραγματικά κάνουν κουμάντο στη χώρα.