Καλή η χαρά, πιο φρόνιμη όμως η επιφυλακτικότητα. Ως δια μαγείας δεν λύνεται τίποτα. Οι προσδοκίες των επενδυτών, κάποια στιγμή θα έχουν να αντιμετωπίσουν το τείχος της πραγματικότητες, που γράφει πάνω του, ότι «οι ζημιές δεν πληρώνονται με ελπίδες, αλλά με χρήμα».

Ποια ήταν η μεγάλη είδηση της Δευτέρας; Μήπως τα νέα για το εμβόλιο BNT162b1 των Pfizer και BioNtech; Μήπως τα νέα για την επιτάχυνση των ερευνών του εμβολίου NVXCoV2373 της Nοvavax; Μήπως τα νέα για το φάρμακο bamlanivimab της Eli Lilly, το οποίο ενισχύει τις άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος κατά του κορονοϊού; 

Το αναδιαρθρωμένο χαρτοφυλάκιο της επόμενης ημέρας, θα διαφοροποιηθεί ως προς την ποικιλία των μετοχών που θα διαθέτει. Ορισμένες θέσεις θα αυξηθούν μέσω αγορών και άλλες θα ρευστοποιηθούν. Στο ελληνικό Χρηματιστήριο η προσοχή θα εστιαστεί στις εταιρείες που παραδοσιακά κινούνται ανοδικά κατά τη διάρκεια του Q4 για να εγγράψουν υπεραξίες οι μητρικές τους, και στις μετοχές εταιρειών που φιγουράρουν στα ξένα χαρτοφυλάκια.

Ο κειμενογράφος του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, ανακάλυψε ένα νέο όρο. Προφανώς έχει ξεμείνει, από τους αραχνιασμένους όρους και την ξεπερασμένη φρασεολογία της Οκτωβριανής Επανάστασης. Και προφανώς διαπίστωσε, ότι το οπλοστάσιο των εμφυλιοπολεμικών συνθημάτων, ξεπεράστηκε και αυτό. Ο νέος όρος λέγεται «ταξική ιδιοτέλεια», την οποία υποτίθεται ότι έχει ενστερνιστεί στη συμπεριφορά του ο πρωθυπουργός.

Αν οι διακυμάνσεις των τιμών των μετοχών ακολουθούσαν μόνο τη πορεία των θεμελιωδών δεδομένων των εταιρειών, δεν θα υπήρχε χρηματιστήριο και οι τιμές θα προσδιορίζονταν με κάποιο αγορανομικό μοντέλο. Τις τιμές τις διαμορφώνει η ψυχολογία, η προσδοκία και το συναίσθημα. Και αυτή τη στιγμή και τα τρία αυτά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, έχουν βγει από το λυχνάρι του Αλαντίν και απολαμβάνουν την ανοδική διαδρομή.

Τα θετικά νέα από την κοινή προσπάθεια των Pfizer και BioNtech, που αφορούν στην αποτελεσματικότητα των εμβολίων που δοκιμάζονται ήδη στη Φάση 3, σκόρπισαν αισιοδοξία και χαμόγελα σε κάθε γωνιά της Γης. Οι αναλυτές προσπαθούν να προσδιορίσουν τα επόμενα βήματα και τον χρονικό ορίζοντα, μέχρι τη δυνατότητα της χρήσης του εμβολίου BNT162b1, από τους πολίτες.

Με την Pfizer για σπόνσορα παρτάρουν όλες οι αγορές του πλανήτη. Τα διασωληνωμένα χρηματιστήρια παίρνουν αναπνοές. Μεγάλοι πάροχοι χρηματιστηριακών δεδομένων, αδυνατούν να λειτουργήσουν. Χρηματιστηριακά sites πέφτουν. Οι τιμές των μετοχών εκσφενδονίζονται. Οι πωλητές εξαφανίζονται. Ζούμε τη απόλυτη ανατροπή του σκηνικού που βιώσαμε για 10 μήνες.

Η εκλογή Μπάιντεν δεν είναι επιχειρηματικά και χρηματιστηριακά ουδέτερη για τις ΗΠΑ. Οι αγορές εστιάζουν στις νέες πολιτικές για επενδύσεις 400 δισ. δολ. στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας σε βάρος της παραδοσιακής πετρελαιοβιομηχανίας, και στην υλοποίηση η μη της ατζέντας για υποχρεωτικό “break-up” των ψηφιακών και τεχνολογικών κολοσσών που σέρνουν το άρμα της Wall Street. Βλέπουν θετικά το δημοσιονομικό πακέτο των 3 τρισ. δολαρίων, ανησυχούν για τη φορολογία και περιμένουν να δουν σε ποιο βαθμό θα επικρατήσουν αριστερές πολιτικές.

H αναβάθμιση της πιστοληπτικής αξιολόγησης της Ελλάδας από την Moody?s, από το Β1 στο Ba3, δεν ήταν αναμενόμενη. Αποτέλεσε θετική έκπληξη, που δυστυχώς πέρασε στα ψιλά των ειδήσεων, λόγω κυρίως της ανακοίνωσης για το lockdown 2. Ακόμα πιο σημαντική, ήταν η θετική αξιολόγηση των αναπτυξιακών προοπτικών της χώρας.

Τέσσερα χρόνια από την απώλεια του Ανδρέα Βγενόπουλου θέλω να μοιραστώ τις εμπειρίες μου από τη συνεργασία μου με τον ικανό dealmaker o οποίος δραστηριοποιήθηκε σε μια χρονική συγκυρία -την περίοδο της κρίσης με Lehman Brothers- που δεν τον βοήθησε καθόλου. Υπήρξε ένας από τους πρωτεργάτες του μετοχικού ακτιβισμού στην Ελλάδα, με την Kraft, και ενώ τιμώ ιδιαίτερα εκείνους που παρέμειναν σταθεροί στις θέσεις τους (θετικές ή αρνητικές τους) δεν βρίσκω λόγια να εκφραστώ για όσους ευεργετήθηκαν, τον ύμνησαν αλλά ακόμη και σήμερα βγάζουν χολή εναντίον του.

Ανησυχούν μαθαίνω, οι τομεάρχες του ΣΥΡΙΖΑ, Έφη Αχτσιόγλου, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Αλέκος Φλαμπουράρης και Αλέξη Χαρίτσης και ο ευρωβουλευτής Παπαδημούλης για το μέλλον τον τραπεζών, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να αποτραπεί μία «ψευτοκρατικοποίηση» και να προασπιστεί το δημόσιο συμφέρον. Αυτό από μόνο του θα μπορούσε να αποτελέσει το ανέκδοτο της ημέρας.

Κατά την τελευταία 20ετία στη Νέα Υόρκη, ο δείκτης της Κεφαλαιοποίησης σε σχέση με το ΑΕΠ κυμαίνεται γύρω από 80%. Σήμερα έχει εκτοξευτεί στο 178%, επίπεδα υπερδιπλάσια του συνηθισμένου και αυτό σε μια περίοδο που η ύφεση χτυπάει την πόρτα των μεγάλων οικονομιών ενώ οι αποτιμήσεις έχουν εκτοξευτεί στη στρατόσφαιρα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο μεγαλοεπενδυτής Warren Buffet προειδοποιεί τους επενδυτές να προσδεθούν τα επόμενα χρόνια.

Και αφού τα ηγετικά στελέχη του Σύριζα τέλειωσαν με τα σχόλια και τα αστεία γυμνασιακού επιπέδου για τον covid και τα μέτρα που λαμβάνονται και με τις εξυπνάδες ότι το lockdown αποτελεί πρόσχημα για να βληθούν συγκεκριμένοι κλάδοι της οικονομίας, έβγαλαν και μια απόφαση – σχέδιο για τη επόμενη ημέρα.

Δεν είναι μόνο η πορεία της μετοχής που προβληματίζει. Ακόμα περισσότερο προβληματίζει το γεγονός, ότι η ΕΧΑΕ συμβολίζει στα μάτια των επενδυτών το ίδιο το Χρηματιστήριο. Τον ίδιο τον θεσμό. Και ο θεσμός αυτός απαξιώνεται, γιατί είναι σαν να χάνει η «μπάνκα» στα χαρτιά.

Οι εποχές είναι δύσκολες. Τα επιχειρηματικά σχήματα, παλεύουν να σταθούν όρθια κάτω από πολύ δύσκολες και δυσμενείς συνθήκες. Τα περισσότερα από αυτά δυσκολεύονται να απευθυνθούν στο τραπεζικό σύστημα, γι? αυτό και καταφεύγουν στη αναζήτηση εναλλακτικών μορφών και εργαλείων χρηματοδότησης, κυρίως από το εξωτερικό. Τον ίδιο δρόμο ακολουθούν και νεοϊδρυόμενα εταιρικά σχήματα.

Συγκρίνοντας δύο φαινομενικά διαφορετικές χρηματιστηριακές ιστορίες, όπως αυτές της Αθήνας του 1999, με τη Νέα Υόρκη του 2020, βλέπουμε να ξετυλίγονται τα ίδια μοτίβα, με σχεδόν τα ίδια τελετουργικά. Απανωτές δημόσιες εγγραφές σε υψηλές αποτιμήσεις, κοσμοσυρροή νεόκοπων επενδυτών, splits μετοχών. Θα είναι άραγε διαφορετικό το τέλος τους και γιατί;

Έχει ενδιαφέρον να παρακολουθεί κανείς τις ανακοινώσεις και τις αναλύσεις εκπροσώπων συγκεκριμένων πολιτικών αποχρώσεων, για το θέμα της Τραπέζης Πειραιώς και τις εξελίξεις που δρομολογούνται για την ομαλοποίηση της κατάστασης. Οι αντιδιαμετρικά αντίθετες απόψεις, εκφράζονται τόσο από τον ευρισκόμενο σε δοκιμαστικό σωλήνα σκληρό φιλελεύθερο πυρήνα, όσο και από το περιβάλλον της πρώην κυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου.

Το δεύτερο κύμα της πανδημίας έρχεται να αλλάξει πολλά από όσα οι αγορές είχαν προεξοφλήσει μέχρι σήμερα. Στην Ελλάδα και διεθνώς η ύφεση θα είναι μεγαλύτερη, τα θεμελιώδη των εταιρειών θα επιβαρυνθούν, η επενδυτική ψυχολογία θα επιδεινωθεί. Μέσα σε αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ το ελληνικό χρηματιστήριο θα παρουσιάσει δύο όψεις. Κάποιες εταιρείες και συγκεκριμένοι κλάδοι θα ανταπεξέλθουν καλύτερα και άλλοι θα υποστούν ισχυρότερους κραδασμούς.

H επίθεση κατά του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, της οποίας το τελετουργικό άντλησε σκηνοθετικά ευρήματα από τη διαπόμπευση των Εβραίων από τους Ναζί, από την απαγωγή και δολοφονία του Άλντο Μόρο από τις Ερυθρές ταξιαρχίες και από τις εκτελέσεις των δυτικών ομήρων από τον ISIS, απέδειξε ότι η μη επιβολή του νόμου, ακυρώνει την ίδια τη δημοκρατία.

Μόνο οργή προκάλεσαν στους πολίτες, οι προχθεσινές παραφωνίες των μουλάδων του Σταλινισμού και των ορφανών του Ζαχαριάδη. Παραφωνίες ενταγμένες σε μια συντονισμένη προσπάθεια υποβάθμισης της Εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, που έγινε μέσα από επίσημες ανακοινώσεις συνδικαλιστικών ομάδων που ελέγχονται από το ΚΚΕ, αλλά και μέσα από tweets του ηγετικού πυρήνα του Σύριζα.

Ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας το είπε ευγενικά, απευθυνόμενος στη υπεύθυνη του Οικονομικoύ Τομέα του Σύριζα, Έφη Αχτσιόγλου. Την προσκάλεσε στο υπουργείο, για να της εξηγήσει τα της Οικονομίας. Είναι αμφίβολο όμως, αν η αγωνίστρια «του δίκιου των λαών και όχι των άλλων», μπορεί να αντιληφθεί αυτά που αρνείται να καταλάβει ακόμα και ο προκάτοχος της από την Οξφόρδη.

Δεν μας έφτανε η κρίση που βιώνουμε, ήρθε και η προγραμματισμένη αναθεώρηση του ΑΕΠ από την ΕΛΣΤΑΤ, που μας στερεί 4 δισ ευρώ από την ανάπτυξη. Μείωση που μπορεί να είναι “στα χαρτιά” ωστόσο ανατρέπει την εικόνα του χρέους προς το ΑΕΠ, ενός δείκτη που βρίσκεται πάντα στο μικροσκόπιο της επενδυτικής κοινότητας. Στην πραξη μια κίνηση με καθαρά “γραφειοκρατικό άρωμα”, δυσχεραίνει κι άλλο το έργο της κυβέρνησης.

Η δίκη της Χρυσής Αυγής τελείωσε. Κάποια στιγμή, η κρίση με την Τουρκία θα τελειώσει. Κάποια στιγμή, η υγειονομική κρίση θα τελειώσει. Και κάποια στιγμή, η παγκόσμια οικονομία θα κάνει και πάλι reboot. Και τότε το πιθανότερο είναι ότι κοιτώντας προς τα πίσω, θα δούμε ότι χάσαμε μια ακόμα ευκαιρία.

Το άρθρο του υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων Α. Γεωργιάδη, στο προχθεσινό φύλλο του «Φιλελεύθερου», βοήθησε στα να μπουν τα πράγματα στη θέση τους. Ο υπουργός που ήδη από τον Μάιο του 2020 είχε παρουσιάσει τα προγράμματα στήριξης των επιχειρήσεων που πλήττονται από τη υγειονομική κρίση λόγω του κορονοϊού, ξεκαθάρισε τις σχέσεις ανάμεσα στις επιχειρήσεις και στις τράπεζες.