Μόνο οργή προκάλεσαν στους πολίτες, οι προχθεσινές παραφωνίες των μουλάδων του Σταλινισμού και των ορφανών του Ζαχαριάδη. Παραφωνίες ενταγμένες σε μια συντονισμένη προσπάθεια υποβάθμισης της Εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου, που έγινε μέσα από επίσημες ανακοινώσεις συνδικαλιστικών ομάδων που ελέγχονται από το ΚΚΕ, αλλά και μέσα από tweets του ηγετικού πυρήνα του Σύριζα.
Και ενώ σε όλον τον κόσμο, αυτά τα ιδεοληπτικά απολιθώματα κοσμούν εδώ και δεκαετίες τις προθήκες κάποιων ιστορικών μουσείων, στη χώρα μας διαγκωνίζονται ασμένως με σκοπό να ενεργοποιήσουν κάποια ακραία αντανακλαστικά, που όμως έχουν ξεπεραστεί από τη ίδια την πραγματικότητα.
Έτσι η μεν ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και Ιθάκης, απευθύνθηκε στους μαθητές, μέσω ενός ανισόρροπου μηνύματος που μπέρδευε τα αδηφάγα μονοπώλια, τον Χίτλερ, την ΙΒΜ, το Πέραμα, τη διδασκαλία στα σχολεία εν μέσω κορονοϊού, τις πολυεθνικές, τα ΜΑΤ, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις καταλήψεις.
Ο δε στρατηγικός σύμβουλος Σύριζα, μαζί με άλλα ηγετικά στελέχη και διάφορους ανερχόμενους δελφίνους, κατηγόρησαν ως δωσίλογους, ρουφιάνους και ταγματασφαλίτες όσους εόρτασαν το Έπος της Πίνδου.
Απάντηση στους μουλάδες του Σταλινισμού και στα ορφανά του Ζαχαριάδη, που προσπαθούν να δηλητηριάσουν και να αποδομήσουν κάθε στοιχείο που συσπειρώνει και ενώνει τους πολίτες, έδωσε μέσω μιας εκτενούς ανάλυσης ο οικονομικός αναλυτής ΠΚ. Ο ΠΚ παρουσίασε ντοκουμέντα από τις θέσεις του ΚΚΕ κατά την περίοδο πριν και αμέσως μετά την επίθεση του Άξονα στη χώρα μας και την εποποιία του ΟΧΙ. Ο ΠΚ διατηρεί στο κείμενο του την ορθογραφία των πρωτότυπων κειμένων.
«Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ στις 20 Απριλίου 1940 (3 εβδομάδες πριν από την Γερμανική εισβολή στη Γαλλία) διακήρυξε (Ριζοσπάστης, 2/5/1940):
"Το πέρασμα της βασιλομεταξικής δικτατορίας στην υπηρεσία των αγγλογάλλων, συντελούμενον μέσα στις συνθήκες της έντασης των σχέσεων τους με την Ιταλίαν, σημαίνει -ούτε λίγο ούτε πολύ- πρόσκληση προς τους ιμπεριαλιστές να βγάλουν τα μάτια τους πάνω στα ελληνικά εδάφη και εξουσιοδότηση τους να μην αφήσουν πέτρα πάνω στην άλλη, στην δυστυχισμένη πατρίδα μας”.
Μετά το ΟΧΙ, η Κ.Ε. του ΚΚΕ εξέδωσε Μανιφέστο (7 Δεκεμβρίου 1940) όπου διεκήρυττε ότι για την Ιταλική επίθεση ευθύνεται ... "η βασιλομεταξική σπείρα": “Ο πόλεμος αυτός που προκλήθηκε από τη βασιλομεταξική σπείρα, που διατάχτηκε από τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδος μας. Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμού», όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξάς, ο δήμιος του λαού μας.”
Στις 31 Οκτωβρίου, ο φυλακισμένος ΓΓ του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης στέλνει επιστολή προς τον Ιωάννη Μεταξά, με την οποία καλεί τον Ελληνικό λαό να συμπαραταχθεί με την Κυβέρνηση για την απόκρουση της Ιταλικής επίθεσης. Όμως, στις 26 Νοεμβρίου 1940 στέλνει δεύτερη επιστολή στον Μεταξά, η οποία αναδημοσιεύθηκε στον Ριζοσπάστην στις 9/3/1947:
"Ολόκληρος ο λαός της Ελλάδας ξεσηκώθηκε σαν ένας άνθρωπος και χάλασε τα σχέδια του φασισμού. Με το αίμα του ο λαός εξασφάλισε τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του. Έξω απ’ αυτά η Ελλάδα δεν έχει καμμιά θέση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στην Αγγλία και Ιταλία-Γερμανία.
Αφού ο λαός μας υπερασπίσει αποτελεσματικά την ανεξαρτησία και την εθνική λευτεριά του, σήμερα ένα μοναχά πράμα θέλει: Ειρήνη και ουδετερότητα με τούτους τους όρους:
1) Να ξανάρθουν τα πράγματα όπως ήταν στις 28 του Οχτώβρη 1940 δίχως καμιά εδαφική-οικονομική-πολιτική ζημία σε βάρος της Ελλάδας.
2) Οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας να φύγουν όλες απ’ τα χώματα και τα νερά της Ελλάδας.
Με βάση τους δύο αυτούς όρους να ζητήσουμε αμέσως από την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ. να μεσολαβήσει για να γίνει ελληνοϊταλική ειρήνη. Αυτό σήμερα είναι το μοναδικό εθνικολαϊκό συμφέρον. Και η πράξη έχει αποδείξει ότι μόνον η Ε.Σ.Σ.Δ. σήμερα έσωσε την ειρήνη και ουδετερότητα της Γιουγκοσλαβίας – Βουλγαρίας – Τουρκίας.”
Στις 15 Ιανουαρίου 1941 στέλνει τρίτη επιστολή, όπου ζητάει τη διενέργεια πραξικοπήματος ή εξέγερσης για την ανστροπή του Μεταξά ενώ η χώρα πολεμάει στα βουνά της Αλβανίας εναντίον των Ιταλών:
“[…]Το γράμμα μου που δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες στις 2 του Νοέμβρη 1940 αποβλέπει στα παρακάτω:
1) Να δώσει έγκυρη ενιαία κατεύθυνση στους κομμουνιστές όλης της χώρας.
2) Να κινητοποιήσει το λαό στην αντιφασιστική εξόρμηση για την εθνική ανεξαρτησία και λευτεριά.
3) Να αποκαταστήσει στο εσωτερικό τις λαϊκές ελευθερίες, μια λαϊκή αντιπλουτοκρατική πολιτική.
4) Να κάμει τον πόλεμο εθνικό αντιφασιστικό, αντιϊμπεριαλιστικό με βασικό και μοναδικό σκοπό την εξασφάλιση της εθνικής μας ανεξαρτησίας, της ειρήνης και ουδετερότητας μας, έξω από τον γενικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο.
Αυτό θα μπορούσαμε να το πετύχουμε μόνο μ’ έναν ολόπλευρο προσανατολισμό στην Ε.Σ.Σ.Δ. και με μια πραγματική βαλκανική συνεργασία. Ο Μεταξάς από την πρώτη στιγμή έκανε το αντίθετο, έκανε πόλεμο φασιστικό, κατακτητικό πόλεμο. Ενώ, αφού διώξαμε τους Ιταλούς από την Ελλάδα, βασική προσπάθεια μας έπρεπε να είναι να κάνουμε μια ξεχωριστή, έντιμη και δίχως παραχωρήσεις ελληνοϊταλική ειρήνη, πράγμα που μπορούσε να γίνει με τη μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ., η μοναρχοφασιστική δικτατορία συνέχισε τον πόλεμο για λογαριασμό, όχι του λαού της Ελλάδας, μα της πλουτοκρατίας και του αγγλικού ιμπεριαλισμού.
Μετά το διώξιμο δε των Ιταλών από την Ελλάδα, το αίμα των φαντάρων μας χύνεται άδικα, σήμερα δε ο εγγλέζικος ιμπεριαλισμός εισπράττει σε αίμα των παιδιών της Ελλάδας, τους τόκους των κεφαλαίων που διέθεσε το 1935-36 για την παλινόρθωση του Γεωργίου και την εγκαθίδρυση της μοναρχοφασιστικής δικτατορίας του Μεταξά. Αφού δε ο Μεταξάς αρνιέται να αποκαταστήσει τις ελευθερίες του λαού, να εξασφαλίσει την ειρήνη της Ελλάδας και κάνει πόλεμο κατακτητικό ιμπεριαλιστικό, που όλα του τα βάρη τα πληρώνει ο λαός, παραμένει (ο Μεταξάς) κύριος εχθρός του λαού και της χώρας.
Η ανατροπή του είναι το πιο άμεσο και ζωτικό συμφέρον του λαού μας. Λαός και στρατός πρέπει να πάρουν στα χέρια τους τη διαχείριση της χώρας και του πολέμου με σκοπό ειρήνη, εθνική ανεξαρτησία, εσωτερικό αντιφασιστικό, αντιπλουτοκρατικό λαϊκό καθεστώς, ολόπλευρη προσέγγιση προς την Ε.Σ.Σ.Δ. και βαλκανική συνεργασία με βάση την ειρηνική λύση των εσωβαλκανικών διαφορών.
[…] Η στάση όλων των μελών και στελεχών οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΟΚΝΕ μέσα στη χώρα και το μέτωπο πρέπει να είναι αύτη: Ο λαός της Ελλάδας υπερασπίζει στον πόλεμο αυτό μόνον την εθνική του ανεξαρτησία. Είναι ξένος ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Αγγλίας-Γερμανίας και Σία. Θέλει χωριστή, έντιμη, άμεση ειρήνη με τη μεσολάβηση της Ε.Σ.Σ.Δ. Αναγνωρίζει την αρχή της αυτοδιάθεσης μέχρις αποχωρισμού για όλους.
[…] Οι λαοί και φαντάροι της Ελλάδας και Ιταλίας δεν είναι εχθροί μα αδέρφια και η συναδέλφωση τους στο μέτωπο θα σταματήσει τον πόλεμο που κάνουν οι εκμεταλλευτές κεφαλαιοκράτες του. Για να γίνουν όλα αυτά, λαός και στρατός πρέπει να ανατρέψουν τη μοναρχοφασιστική δικτατορία του Μεταξά που είναι ο κύριος και βασικός εχθρός τους και να εγκαθιδρύσουν τη λαϊκή αντιφασιστική κυβέρνηση. […]"».
Μόνο οργή μπορεί να προκαλέσει η ανάγνωση των ανωτέρω αποσπασμάτων, που καταδεικνύουν το ρόλο της ηγεσίας του ΚΚΕ, κατά τη περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Eλληνικού ΟΧΙ απέναντι στις δυνάμεις του Άξονα. Κατά τα λοιπά, οι αγωνιστικές και επαναστατικές κορώνες, ουδόλως μπορούν να αποκρύψουν αυτήν την σελίδα της ιστορίας, έτσι όπως έχει καταγραφεί, εδώ και 80 χρόνια.
