Δυστυχώς, ο θεσμός της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης υφίσταται την κακομεταχείριση ενός μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού. Τα (πολλά) τελευταία χρόνια, το ρεπερτόριο της ακατάσχετης παροχολογίας υπήρξε ευφάνταστο και ανεξάντλητο. <b> Γράφει ο Δημήτρης Σκάλκος.</b>

Αυτή εδώ είναι μία πολιτική-πολιτιστική στήλη, οπότε ίσως δεν φανεί παράξενο σε κάποιους το σημερινό θέμα. Tips για οικονομία λοιπόν. Θα παραθέσω μερικά, και θα περιμένω και τα δικά σας, για να τα βάλω σε επόμενο σημείωμα, στο sequel.

?Συζητώ τακτικά με ανθρώπους που δεν κρύβουν την κεντρώα σοσιαλδημοκρατική τους τοποθέτηση. Μερικοί κάποτε φλερτάρισαν με τον ΣΥΡΙΖΑ, άλλοι τον πήραν χαμπάρι από την αρχή, σήμερα όλοι τους τον σιχαίνονται όπως τις αμαρτίες τους. Παρατηρούν τον Κυριάκο, τους καλαρέσει η μεταρρυθμιστική του αύρα. Το σκέπτονται. Αλλά λίγο πριν την απόφαση κολλάνε: «Μα ο Γεωργιάδης… ο Βορίδης…;» ρωτούν διστακτικά.

Ένας από τους θεμέλιους λίθους του μαρξισμού, είναι η αναγωγή όλων των φαινομένων σε κοινωνικά αίτια. Σχεδόν όλες οι καταδικαστέες ηθικά και ποινικά πράξεις, οφείλονται στην φτώχεια, στην καταπίεση, στην εκμετάλλευση, στην αδικία και τελικά σε όλα τα κακά της μοίρας του ανθρώπου.\r\n

Να συμφωνήσουμε πρώτα ότι δεν είμαστε μία κανονική χώρα. Ούτε κανονικό πολιτικό σύστημα έχουμε ούτε και κανονική κοινωνία. Κατά συνέπεια, η μετριοπάθεια και η σύγκλιση προς την νόρμα των συνθηκών δεν είναι κάτι που μας ικανοποιεί ως πολίτες, ως άτομα και ως ψηφοφόρους.\r\n\r\n

Το δημογραφικό πρόβλημα στη χώρα μας τείνει να λάβει διαστάσεις εθνικού θέματος. Ως το 2050 ο συνολικός πληθυσμός της χώρας αναμένεται να μειωθεί στα 8,9 εκατ., ενώ ο ενεργός πληθυσμός θα μειωθεί στα 4,5 εκατ. <b>Γράφει o Αιμιλιανός Κ. Ευαγγελινός.</b>\r\n\r\n

Επιπόλαιη είναι η δήλωση Τσίπρα, ότι «περάσαμε τον κάβο πριν χαλάσει ο καιρός στα ανοικτά». Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα εγκατέλειψε το ασφαλές λιμάνι των χαμηλότοκων χρηματοδοτήσεων του ESM. <b>Συνέντευξη Πάνου Τσακλόγλου στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Ο Εμ. Μακρόν θα γίνει ο τιμωρός των ακροδεξιών πολιτικών της Ευρώπης.Το αποφάσισε αυτό όταν ο Μ. Σαλβίνι και ο Βίκτορ Όρμπαν διατράνωσαν την πρόθεση τους να συνεργαστούν στενά για να εμποδίσουν τον Γάλλο πρόεδρο να εφαρμόσει την ευρωπαϊκή πολιτική του για τους μετανάστες.\r\n\r\n\r\n

Έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στα Σκόπια αποδεικνύει ότι οι δήθεν υποχωρήσεις που έκανε ο Ζόραν Ζάεφ στο Μακεδονικό ζήτημα δεν ήταν τίποτε άλλο από τις θέσεις της χώρας του ήδη από την κυβέρνηση Γκρούεφσκι με πρόεδρο τον Τσερβενκόφσκι το 2008! Τις οποίες είχαν γνωστοποιήσει στην αμερικανική κυβέρνηση για τα περαιτέρω…

Υπό συνθήκες πολιτικής ασφυξίας ο Α. Τσίπρας δεν έχει άλλη δυνατότητα από το να χρησιμοποιεί εναλλάξ τις δύο καταστατικές πτυχές της πολιτικής του προσωπικότητας. Και αυτές είναι η πόλωση, η λάσπη, ο διχασμός και η συκοφαντία από την μια και το ψέμα, η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και η παροχολογία από την άλλη. Στο διάγγελμά του από την Ιθάκη το ελληνικό πολιτικό κοινό πήρε μια γενναία γεύση από την πρώτη του διάσταση. Για όλα φταίνε οι προηγούμενοι! Στην επερχόμενη ΔΕΘ ο Πρωθυπουργός θα αναδείξει την δεύτερη συνιστώσα της πολιτικής ιδιοσυστασίας του. <b>Γράφει ο Ανδρέας Λοβέρδος.</b>

Παρατηρώ πολύ κόσμο εντός των συνόρων μας που επιχαίρει για την ελεύθερη πτώση όχι μιας οποιασδήποτε χώρας αλλά της επί αιώνες γειτονικής μας Τουρκίας, θεωρώντας ίσως ότι δε θα μας επηρεάσει ή ακόμη και θα μας ωφελήσει. Είναι όμως έτσι; <b>Γράφει η Σοφία Αναγνωσταρά.</b>

Το πρόβλημα της ιδεολογίας είναι ταυτόχρονα και ο λόγος που την καθιστά τελεσφόρο πολιτικό εργαλείο: Δημιουργεί οπαδούς? συσπειρώνει αποτελεσματικά πολλούς ανθρώπους γύρω από ένα πλέγμα σχετικά συμβατών ιδεών και εναντίων άλλων ασύμβατων? δημιουργεί αφηγήματα βιώσιμα και εκλέγει τελικά κυβερνήσεις. <b> Γράφει ο Αλέξανδρος Βιλδιρίδης. </b>

Η χαλάρωση έως εξουθένωσης του κοινωνικού ιστού, που έρχεται μάλιστα ως συμπλήρωμα της αποσάθρωσης του κρατικού μηχανισμού, δεν είναι ούτε τυχαία ούτε χωρίς συνέπειες φαινόμενα. <b> Γράφει ο Κώστας Μποτόπουλος. </b>

Οι φορολογούμενοι, ενώ πληρώνουν φόρους, δεν γνωρίζουν πώς επιμερίζονται οι φόροι τους στα κονδύλια των δαπανών του προϋπολογισμού. Κάθε φορά μια μικρή αλλά καλά οργανωμένη ομάδα γραφειοκρατών, σε συνεργασία με τους άμεσα ή έμμεσα εξαρτώμενους από αυτήν πολιτικούς, προωθεί μέτρα μεταφοράς πόρων στην τσέπη της.

Μετά την τελευταία επίθεση της ομάδας του Ρουβίκωνα στο υπουργείο Εξωτερικών, ηγετικό στέλεχος της οργάνωσης εφιστά την προσοχή του κράτους στο γεγονός πως η τσάντα που άφησαν στο υπουργείο μπορεί την επόμενη φορά να κρύβει βόμβα. <b> Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καραταράντος.</b>

Όσο λανθασμένη είναι η τακτική τα στελέχη των κομμάτων να ξιφουλκούν στη βάση ιδεολογικών διακρίσεων που έχουν μείνει κενές νοήματος και απαιτούν επανανοηματοδότηση, τόσο επιβάλλεται η συζήτηση να είναι σκληρά πολιτική. <b> Γράφει η Βίβιαν Ευθυμιοπούλου. </b>

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει απαξιώσει την έννοια της αριστείας, βολεύοντας τους μέτριους, τους μετακλητούς και τους κομματικούς ημέτερους. <b> Γράφει η Θεοδώρα Καλλά. </b>

Αν γίνει «κραχ» στη τουρκική αγορά real estate, που στηρίχθηκε στα χαμηλότοκα δάνεια σε ξένο νόμισμα, με συνέπεια όσο κατρακυλά η λίρα, τόσο να δυσκολεύει η αποπληρωμή τους, τότε ο Ερντογάν που συνδέεται ευθέως με τις κατασκευές, θα γονατίσει. <b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

Μολονότι η χώρα ολοκλήρωσε τυπικά την εξάρτηση της από τα μνημόνια με ένθεν κακείθεν ταυτόχρονους ενθουσιασμούς και επικρίσεις να βομβαρδίζουν το αποσβολωμένο κοινό, είναι φοβερά εμφανής η αδράνεια των συναισθημάτων. Μια χώρα τυλιγμένη για 100 χρόνια σε μια κόλλα χαρτί για ό,τι πλούτο διαθέτει.Το απατηλό όνειρο του επαναστάτη ολοκληρώθηκε με ένα οδυνηρό ξύπνημα. Επανάσταση και αριστεροσύνη για γέλια. <b> Γράφει ο Νίκος Ρίζος.</b>

Η Σάρα Μαρντίνι είχε η ίδια σώσει, κολυμπώντας μαζί με την αδελφή της, τους επιβάτες της ακυβέρνητης βάρκας που τις έφερνε ως πρόσφυγες από την Τουρκία στην Ελλάδα τον Αύγουστο του 2015. Σήμερα η Μαρντίνι, η οποία αρνείται όλες τις κατηγορίες, είναι προφυλακισμένη στον Κορυδαλλό. <b>Γράφει ο Παύλος Ελευθεριάδης.</b>

Ο Μητσοτάκης αντιμετωπίζει μία κατάσταση με την οποία «ταιριάζει» η ιδεολογική και πολιτική του «αρματωσιά». Η Κεντροδεξιά πολιτική της έμφασης στην «παραγωγή πριν τη διανομή» είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται η χώρα. Αντίθετα, ο Τσίπρας είχε να αντιμετωπίσει κατάσταση «κόντρα» στη δική του ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση. <b> Γράφει ο Λυκούργος Λιαρόπουλος. </b>

Απαγόρευση στα πλαστικά καλαμάκια, φόροι στα αναψυκτικά, απαγόρευση των ντιζελοκίνητων αυτοκινήτων, καταστολή του καπνίσματος, περιορισμοί στην κατανάλωση αλκοόλ: Ο κατάλογος των περιορισμών των ατομικών ελευθεριών των ανθρώπων συνεχώς αυξάνεται. <b>Γράφει ο Bill Wirtz. </b>

Το ελεύθερο εμπόριο εδώ και καιρό είναι ένα από τα βασικά ζητήματα με τα οποία ασχολείται το CEI και αισθανθήκαμε την ανάγκη να επαναδιατυπώσουμε το επιχείρημα εν όψει του τρέχοντος έντονου διαλόγου σχετικά με τις πολιτικές εμπορίου. <b>Γράφει ο Iain Murray.</b>

Όταν οι εκλεγμένοι αξιωματούχοι και οι γραφειοκράτες που στελεχώνουν ένα κράτος θέλουν να ευνοήσουν τους εκπροσώπους ενός πολιτικώς συνδεδεμένου ειδικού συμφέροντος, έχουν τρεις τρόπους. Μπορούν να επιδοτήσουν το ειδικό συμφέρον, να τιμωρήσουν τον ανταγωνισμό και να υποχρεώσουν τους πολίτες να συναλλάσσονται με το ειδικό συμφέρον. <b>Γράφει ο Craig Eyermann.</b>