Του Σάκη Μουμτζή
Ένας από τους θεμέλιους λίθους του μαρξισμού, είναι η αναγωγή όλων των φαινομένων σε κοινωνικά αίτια. Σχεδόν όλες οι καταδικαστέες ηθικά και ποινικά πράξεις, οφείλονται στην φτώχεια, στην καταπίεση, στην εκμετάλλευση, στην αδικία και τελικά σε όλα τα κακά της μοίρας του ανθρώπου.
Συνεπώς, όσο κυριαρχούν αυτές οι καταστάσεις σε μια κοινωνία, θα υπάρχει και μια αντίδραση απέναντι σε αυτές που θα κατατείνει στην άμβλυνση και στην εξάλειψη τους. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η αντίδραση λάβει την μορφή πράξεων που παραβιάζουν τους κείμενους νόμους; Για την Αριστερά, επειδή έχουν ιερό σκοπό, εξαγνίζονται. Τα θύματα είναι αποδεκτές απώλειες στην βασανιστική πορεία προς μια πιο ανθρώπινη κοινωνία.
Καλύτερη δικαιολόγηση της τρομοκρατικής δράσης δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Εδώ επάνω στηρίζεται η συγκαταβατική αντιμετώπιση όλων των τρομοκρατικών οργανώσεων από τους διανοούμενους και τα στελέχη της Αριστεράς.
Η λύση του προβλήματος –πάντα σύμφωνα με την αριστερή οπτική—αποτυπώνεται στην δήλωση της υπουργού «προστασίας του πολίτη». Τι δήλωσε η κυρία Ο. Γεροβασίλη;
«Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις την τρομοκρατία είναι να εξαλείψεις προληπτικά τις αιτίες που την γεννούν... την διαφθορά, την απαξίωση της πολιτικής, τον αποκλεισμό, τις κοινωνικές διακρίσεις και ανισότητες». Δηλαδή, λίγο- πολύ, σύμφωνα με τα λεγόμενα της υπουργού, μόνον σε μια σοσιαλιστική κοινωνία δεν θα έχουμε τρομοκρατία.
Στην «βάρβαρη» καπιταλιστική κοινωνία που ζούμε είναι μάταιο, είναι αναποτελεσματικό και πιθανόν και μη απαραίτητο, να προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε σαν ένα απλό εγκληματικό φαινόμενο του ποινικού δικαίου.
Αλλά μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός τι θα κάνουμε; Απλώς θα τον περιμένουμε;
Οι σύγχρονες καπιταλιστικές κοινωνίες αντιμετωπίζουν την τρομοκρατία με καλή οργάνωση των διωκτικών αρχών και ένα αποτελεσματικό θεσμικό πλαίσιο. Μα, πάνω απ΄όλα με την ύπαρξη πολιτικής βούλησης, που μια κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν διαθέτει εκ της ιδεολογίας της.
Ο καλύτερος τρόπος για να μην κάνει τίποτα ένας πολιτικός είναι να επικαλεστεί την ύπαρξη κοινωνικών αιτίων πίσω από μιαν αξιόποινη πράξη. Ή να την αποδώσει στην έλλειψη παιδείας. Έτσι, μεταθέτει τις ευθύνες στην κοινωνία, σε όλους τους προηγούμενους, στην Τουρκοκρατία.
Η δουλειά του πολιτικού είναι να δίνει λύσεις μέσα στις συγκεκριμένες καταστάσεις. Ας πει η κυρία Ο. Γεροβασίλη αυτά που λέει εδώ στο πόπολο—και που δεν ξέρω αν τα πιστεύει, γιατί αν κρίνω από την επαγγελματική της δραστηριότητα είναι ευφυές άτομο—στους Αμερικάνους ή στους Γάλλους ή στους Βρετανούς που είναι αμείλικτοι διώκτες των, πάσης φύσεως, τρομοκρατών.
Ας τους πει πως η παγκόσμια τρομοκρατία θα αντιμετωπισθεί, αν εκλείψει η αδικία παγκοσμίως, αν βασιλεύσει η αγάπη και η ομόνοια σε όλην την ανθρωπότητα και αν σταματήσουν οι πόλεμοι και οι εξοπλισμοί και επικρατήσει σε όλην την υφήλιο η ειρήνη.
«Άντε παίξε κοπέλα μου με τα κουβαδάκια σου, παραπέρα» θα είναι η απάντηση τους, στην καλύτερη περίπτωση.
Προφανώς οι αριστεροί και οι αριστερούληδες δεν έχουν κατανοήσει κάτι πολύ απλό. Το συγκεκριμένο υπουργείο υπάρχει για να προστατεύει τον πολίτη και την περιουσία του από τους εγκληματίες, τους οποίους οφείλει να καταδιώκει. Δεν υφίσταται για να φέρει τον σοσιαλισμό στην Ελλάδα ούτε την παγκόσμια ειρήνη.
Ας κάνει την δουλειά της η κυρία Ο. Γεροβασίλη και για την αταξική κοινωνία έχουμε χρόνο μπροστά μας.
