Ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης είναι ένα νέο παιδί που, με την μέχρι τώρα παρουσία του, φαίνεται πως αποτελεί μιαν από τις ευχάριστες εκπλήξεις της Νέας Δημοκρατίας. Σε συνέντευξη του έθεσε με σαφήνεια την πολιτική διάσταση της υπόθεσης Πετσίτη. Είπε δηλαδή, πως το σκάνδαλο δεν αφορά απλώς μια περίπτωση αδικαιολόγητου προσωπικού πλουτισμού, αλλά είναι «σκάνδαλο Τσίπρα—Παππά».

Είναι ακατανόητο και άδικο να μην μπορεί να ψηφίσει ένας 12χρονος, από τη στιγμή που χαρακτηρίζεται ικανός να παρακολουθήσει το γυμνάσιο. Το γυμνάσιο δεν είναι παίξε- γέλασε. Θέλει υπευθυνότητα και σοβαρότητα, πράγματα που αν λείπουν στο δημοτικό κρίνονται συγχωρητέα. Ακόμα πιο ακραία είναι η απαγόρευση του εκλέγεσθαι για τους 17χρονους. Έως και αναχρονιστική.

Η απόσυρση από το μητρώο χιλιάδων αιτήσεων συνταξιοδότησης με σκοπό την απόκρυψη των βαρών του Ασφαλιστικού, και την παραπλάνηση των δανειστών, έγινε προφανώς με εντολή, είτε των γενικών διευθυντών, είτε από την ίδια την πολιτική ηγεσία, τονίζει στο liberal.gr ο πρώην υπουργός Εργασίας. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Η εποχή που οι πολιτικοί ηγέτες πόζαραν για τις κάμερες μπροστά από ένα πόντιουμ πριν κονταροχτυπηθούν στα πλαίσια ενός ντιμπέιτ μπορεί να μην έχει τελειώσει, όμως εδώ και λίγα χρόνια η πολιτική ενημέρωση, η ιδεολογική εμβάθυνση και ο σχηματισμός απόψεων έχει αποκεντρωθεί.

Μία από τις πιο θλιβερές εικόνες του «αντιμνημονιακού αγώνα» ήταν οι ξυλοδαρμοί και τα γιαουρτώματα των «προδοτών». Δεν πρέπει να επιτρέψουμε μια ανάλογη εικόνα στις μέρες μας, με θύματα αυτή την φορά τους βουλευτές και υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαστε ίδιοι, ούτε και θα γίνουμε. Όσο για τους χρυσαυγίτες; Μαζί με τους συριζαίους ήταν στις πλατείες, έχουν από τότε αναπτύξει μεταξύ τους έναν κώδικα επικοινωνίας!

«Η εκπαίδευση δεν είναι στατικό πράγμα, μεταβάλλεται. Αλλάζει ο κόσμος, αλλάζει ο τρόπος ζωής και πολλαπλασιάζονται εκθετικά τα ερεθίσματα που τα παιδιά φέρνουν στο σχολείο» λέει ο συνιδρυτής του Dorothy Snot (preschool και νηπιαγωγείο) και υπεύθυνος για την υλοποίηση του συνεδρίου «Play on Early Education». <b>Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα.</b>

Απέχουμε λιγότερο από δύο μήνες από την ημερομηνία των αυτοδιοικητικών εκλογών και αυτό που αναδεικνύεται είναι ότι τα περιβαλλοντικά ζητήματα θα παίξουν σημαντικό και πρωταρχικό ρόλο στα αποτελέσματα των εκλογών. <b>Γράφει ο Κωνσταντίνος Αραβώσης.</b>\r\n

Για να καταλάβει και ο τελευταίος αφελής το παραμύθι και την πραγματική αδιαφορία του πρωθυπουργού για τη χώρα και την ιστορία της αρκεί η εικόνα. Μπρός του, πίσω του, πλάι του ανέμιζε χτες μια σημαία με τον ήλιο της Βεργίνας. Αλλά αυτό δεν είναι καραμπινάτο σύμβολο αλυτρωτισμού και σφετερισμού της ελληνικής ιστορίας! Είναι ένα κουρελόπανο. Όπως και η ελληνική σημαία, όπως ομολογούν οι σύντροφοί του σε κυβέρνηση και κόμμα.

«Μα δεν μπορείς να γράψεις ένα άρθρο χωρίς αριθμούς; Δεν μπορείς να γράφεις πιο απλά πράγματα; Δεν ξέρεις πως αν σε ένα άρθρο γράψεις πάνω από 5 νούμερα, ο αναγνώστης θα το παρατήσει; Γράψε κάτι απλό και κατανοητό». Μερικές ερωτήσεις και κάποια σχόλια στο messenger και στο email μου.

Ποιο ήταν το κίνητρο για τους ξένους να στηρίξουν έναν άνθρωπο με ανερμάτιστη πολιτική σκέψη και να του επιτρέψουν να παίξει στα ζάρια το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας; Γιατί έπρεπε να υποστεί η ελληνική κοινωνία αυτό το αρρωστημένο σοκ της εξαπάτησης, ενώ βρισκόταν σε τροχιά κανονικότητας και εξόδου από τα μνημόνια; Ερωτήματα αναπάντητα τα οποία πολύ γρήγορα θα πρέπει κάποιος να μας τα εξηγήσει.

Η εκλογής της Ζουζάνα Τσαπούτοβα στην προεδρία της Σλοβακίας είναι ιστορική δηλώνει στο liberal.gr o Ρίτσαρντ Ντούρανα, Διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικών και Κοινωνικών Σπουδών με έδρα την Μπρατισλάβα, σημειώνοντας πως η ίδια υποστηρίζει ότι ακολουθεί τις παραδόσεις των ευρωπαϊκών φιλελεύθερων δημοκρατιών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει «οι σλοβάκοι ψήφισαν κατά του λαϊκισμού».

Ο πρωθυπουργός, κοντοστάθηκε, δεν τόλμησε να προφέρει το όνομα «Μακεδονία», αναφερόμενος στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης και το αποκάλεσε μπροστά στους Σκοπιανούς επισήμους και τον Ζάεφ, «αεροδρόμιο της Μίκρας». Για να μην κάνει ναι αισθανθούν άσχημα οι Σκοπιανοί, προσέβαλλε την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων. Αλλά είπαμε, η Αριστερά, δεν διακρίνεται για τέτοιες εθνικές ευαισθησίες, με τις πατριωτικές εξαιρέσεις βέβαια.

Ο πρωθυπουργός πρέπει να έχει περάσει μία πολύ δύσκολη εβδομάδα. Πρώτα με την επίσκεψη στη Θεσσαλονίκη και έπειτα με την αποστολή στα Σκόπια, η ψυχολογία του πρέπει να βρίσκεται στο ναδίρ. Όχι, δεν αναφέρομαι στη δημοσκοπική -και κατά τα φαινόμενα εκλογική- ζημιά της συμφωνίας των Πρεσπών αλλά στον άχαρο, για κάθε αριστερό, ρόλο του εκπροσώπου του “κεφαλαίου”. \r\n\r\n

Το μνημόνιο της τελευταίας τριετίας εξαφάνισε 93.000 φορολογούμενους της μεσαίας τάξης που είχαν την ατυχία να εμφανίσουν εισοδήματα πάνω από 20.000 ευρώ, σημειώνει ο πρώην επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού στη Βουλή. <b>Συνέντευξη Παναγιώτη Λιαργκόβα στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>

Σαράντα γυναίκες που εργάζονται στον χώρο του βιβλίου περιγράφουν στο Liberal την ημέρα τους: πώς κυλά ένα συνηθισμένο εικοσιτετράωρο. Ή, τι σημαίνει να δουλεύεις στα βιβλία, στην Ελλάδα, σήμερα. Και να ’σαι γυναίκα. Συγγραφείς και εκδότριες, μεταφράστριες και επιμελήτριες, σχεδιάστριες και τυπογράφοι, advance readers και bloggers, είναι όλες εδώ. Και, εντέλει, κρύβονται πίσω από σχεδόν κάθε βιβλίο που φτάνει στα χέρια μας.

Αν σε άλλη δυτική χώρα ο πρόεδρος του Κεντροδεξιού κόμματος και Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έδινε την υπόσχεση ότι θα πολιτευόταν με τρόπο τέτοιο ώστε όλοι οι πολίτες στη χώρα του να έχουν ίδιες ευκαιρίες, πέρα από την αίσθηση που θα δημιουργούσε η δήλωση αυτή, για τους λόγους που θα αναλύσουμε στη συνέχεια, θα καταλάμβανε τη δημόσια συζήτηση για πολύ καιρό και θα προκαλούσε ένα μεγάλο όγκο αρθρογραφίας.

Για ορισμένους η απόκλιση από την αλήθεια –είτε ως απόκρυψή της είτε ως ευθεία προσφυγή στο ψεύδος- συνιστά μια δυσάρεστη, αλλά ενδεχομένως αναπόφευκτη και σε κάθε περίπτωση επωφελή ενέργεια. <b>Γράφει ο Θανάσης Διαμαντόπουλος.</b>\r\n

Ο φίλος (και συμπαραγωγός μου στο ραδιόφωνο) Βασίλης Λυριτζής που έφυγε ξαφνικά χθες, είχε σαφή πολιτική άποψη: Στήριζε τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνησή του. Όμως, δυο χρόνια δίπλα του στο κοινό μικρόφωνο, δεν τον άκουσα ούτε μια φορά να σιγοντάρει ή να καλοπιάνει υπουργό. Συχνά-πυκνά, στις συνεντεύξεις του ήταν σκληρότερος από μένα, απέναντι σ’ αυτούς που κατ’ ιδίαν ονόμαζε «συντρόφους».

Θα δημιουργηθούν εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Η ζήτηση θα φέρει πίσω στην Ελλάδα τους Έλληνες του εξωτερικού. Η εισροή χρήματος θα προκαλέσει ευκαιρίες για ακόμη περισσότερες δουλειές, δίνοντας διέξοδο σε καινοτόμες προτάσεις νέων ανθρώπων. Η επενδυτική άνοιξη θα έχει ως αποτέλεσμα να αυξηθεί η ζήτηση για κατοικίες. Αλήθεια! Που θέλετε να ποντάρετε; Στην μιζέρια του Αλέξη ή σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον;

«Το πρόβλημα δεν είναι το πρωτοπριλιάτικο μούσι και το ξύρισμά του» αναφέρει ο Γιάννης Μεϊμάρογλου στο editorial του metarithmisi.liberal.gr με αφορμή το σχετικό βίντεο της Περιφερειάρχη Ρένας Δούρου, το οποίο η ίδια ανάρτησε ανήμερα της πρωταπριλιάς, αλλά ότι «δεν δείχνει να συνειδητοποιεί ότι πλησιάζει το τέλος της θητείας της, στη διάρκεια της οποίας συνέβησαν βιβλικές καταστροφές με απώλειες πολλών ανθρωπίνων ζωών στην περιοχή της ευθύνης της».

Το 2011, μόλις έξι μήνες μετά τη μετακόμισή μου στις ΗΠΑ, βρέθηκα στο τιμόνι προεκλογικής εκστρατείας για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων στην Ουάσινγκτον. Το να ζει κανείς τον φρενήρη ρυθμό των αμερικανικών εκλογών είναι κάτι που δύσκολα περιγράφεται σε ένα άρθρο. Όμως, επειδή στην Ελλάδα έχουμε μία προδιάθεση για υπερβολές και fake news, θεωρώ σκόπιμο να μοιραστώ κάποια βασικά εργαλεία.

Είχαν υπάρξει διαμαρτυρίες εναντίον της Οδηγίας σε ολόκληρη την Ευρώπη και οι διαδηλωτές είχαν εκφράσει την αισιοδοξία τους ότι αυτές μπορεί να έχουν αποτέλεσμα ενόψει των επικείμενων εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - κάτι που δεν συνέβη. <b>Γράφει η Victoria Hewson.</b>

Η Ευρώπη είναι φτιαγμένη από τα υλικά του διαφωτισμού. Από την λαχτάρα των ανθρώπων να ζουν ελεύθεροι, χειραφετημένοι και δημιουργικοί.

Η οικονομία ακόμη αναζητά κατεύθυνση και νέα ταυτότητα, μπορεί να απομακρύνεται από την ακραία αβεβαιότητα, όμως η κρίση είναι ακόμη εδώ, τονίζει στο liberal.gr, ο Νίκος Βέττας, στον απόηχο των επισημάνσεων της έκθεσης της ΤτΕ, προσθέτοντας ότι χωρίς τομές οι ρυθμοί μεγέθυνσης δεν θα μπορέσουν να υπερβούν το 2%, με τάσεις υποχώρησης. Η στασιμότητα, όπως τονίζει, στο οικονομικό κλίμα Μαρτίου αποτυπώνει την κατάσταση. <b>Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη.</b>