«Η εκπαίδευση δεν είναι στατικό πράγμα, μεταβάλλεται. Αλλάζει ο κόσμος, αλλάζει ο τρόπος ζωής και πολλαπλασιάζονται εκθετικά τα ερεθίσματα που τα παιδιά φέρνουν στο σχολείο» λέει ο συνιδρυτής του Dorothy Snot (preschool και νηπιαγωγείο) και υπεύθυνος για την υλοποίηση του συνεδρίου «Play on Early Education»
«Κάθε σχολείο, και προπαντός ένα preschool που διαπλάθει ψυχές και χαρακτήρες, οφείλει να προσπαθεί καθημερινά να είναι το καλύτερο στον πλανήτη και να ανεβάζει το επίπεδό του, προσφέροντας στα παιδιά μοναδικές εμπειρίες και δυνατότητες για μια συναρπαστική ζωή στον κόσμο του μέλλοντος».
Στο συνέδριο έχουν δηλώσει συμμετοχή εκπαιδευτικοί από 20 χώρες και 4 ηπείρους! Από τα νησιά Φερόε μέχρι την Κίνα και από την Αυστραλία ως τον Καναδά και τις ΗΠΑ.
Στην Αθήνα μεταξύ 11-13 Απριλίου θα διεξαχθεί το 1ο Διεθνές Συνέδριο «Play on Early Education», μια ιδέα του ελληνικού ιδιωτικού σχολείου για πολύ μικρά παιδιά, Dorothy Snot (preschool και νηπιαγωγείο). Ο Γιάννης Γιαννούδης, συνιδρυτής του σχολείου μαζί με τη σύντροφό του Ντανιέλα και υπεύθυνος για την υλοποίηση του συνεδρίου, μας μιλάει για αυτό.
Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα
- Κύριε Γιαννούδη, γιατί ένα μικρό ελληνικό σχολείο να θέλει να διοργανώσει στην Ελλάδα ένα τόσο φιλόδοξο διεθνές συνέδριο;
Διότι έχουμε βαρεθεί αυτή την ατμόσφαιρα μιζέριας και μετριότητας που έχει καλύψει τη χώρα. Το σχολείο μας είναι από τα κορυφαία στο είδος του και δεν μας απασχόλησε ποτέ εάν βρισκόμαστε στην Αθήνα, στο Ναϊρόμπι ή στη Νέα Υόρκη. Κάθε σχολείο, και προπαντός ένα preschool που διαπλάθει ψυχές και χαρακτήρες, οφείλει να προσπαθεί καθημερινά να είναι το καλύτερο στον πλανήτη και να ανεβάζει το επίπεδό του, προσφέροντας στα παιδιά μοναδικές εμπειρίες και δυνατότητες για μια συναρπαστική ζωή στον κόσμο του μέλλοντος.
Εμείς φιλοδοξούμε να είμαστε ένα τέτοιο σχολείο και στα δέκα χρόνια λειτουργίας μας έχουμε αναπτύξει εξαιρετική και ισότιμη διάδραση με τη διεθνή κοινότητα του play-based education, των σχολείων δηλαδή που βασίζουμε τη δουλειά μας στο ακηδεμόνευτο παιχνίδι («freely chosen, non-directed play»). Μας ήταν εύκολο λοιπόν να καλέσουμε στην Αθήνα όλους αυτούς τους σπουδαίους φίλους μας και να δώσουμε την ευκαιρία και στην ελληνική εκπαιδευτική κοινότητα, αν θέλει, να έλθει σε άμεση επαφή μαζί τους εύκολα και με πολύ μικρό, συγκριτικά, κόστος.
Αν φιλοδοξείς άλλωστε να είσαι ομάδα επιπέδου Champions League, πρέπει να προπονείσαι μόνο με τους καλύτερους, έτσι δεν είναι; Αυτό κάνουμε στην Dorothy Snot, εδώ και χρόνια!
- Τι ακριβώς θα συμβεί στο συνέδριο;
Κάπου διακόσιοι άνθρωποι από ολόκληρο τον κόσμο, ομοϊδεάτες, με κοινές αξίες, θα συγκεντρωθούμε στη χώρα μας για τρεις ημέρες και θα μοιραστούμε ιστορίες από τη δουλειά και την εμπειρία μας για το πώς, μέσα από το παιχνίδι, τα πολύ μικρά παιδιά εξελίσσονται, δυναμώνουν, αυτονομούνται, μαθαίνουν να ανακαλύπτουν την πραγματική γνώση με ενθουσιασμό και να διαχειρίζονται μόνα τη ζωή τους.
Σήμερα, έναν μήνα πριν από το συνέδριο, μόνο από το εξωτερικό έχουμε σχεδόν εκατό συμμετέχοντες από 20 χώρες και 4 ηπείρους! Θα έλθουν άνθρωποι από τα νησιά Φερόε, από την Ισλανδία, από την Κίνα, από την Αυστραλία, από τον Καναδά και τις ΗΠΑ, άνθρωποι της εκπαίδευσης και του παιχνιδιού που βρίσκονται στην πρωτοπορία της παραγωγής καινούργιας γνώσης.
Θα γίνουν πολλές παρουσιάσεις, συζητήσεις και workshops μέσα από τα οποία όλοι θα ακούσουμε καινούργια πράγματα, θα εμπνευστούμε, θα προβληματιστούμε, θα διαφωνήσουμε ίσως - σίγουρα όμως θα βελτιώσουμε την εκπαιδευτική μας καθημερινότητα και τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε. Έτσι δεν προχωράει ο κόσμος;
- Πώς δηλαδή ένας, π.χ., δάσκαλος από την Αμερική μπορεί να βρίσκεται στην «πρωτοπορία παραγωγής καινούργιας γνώσης»; Μέσα από ποια διαδικασία;
Έχουμε δυστυχώς συνηθίσει στην Ελλάδα ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας, μαζί με μια κλειστή ομάδα συμβούλων και κομματικών στελεχών, να αποφασίζει για όλα τα εκπαιδευτικά ζητήματα. Αυτό φυσικά είναι ακατανόητο - διότι η παιδαγωγική επιστήμη δεν εξελίσσεται στα κλειστά γραφεία, αλλά στα σχολεία και στα playgrounds, από τους δασκάλους και τα παιδιά.
Διότι η εκπαίδευση δεν είναι στατικό πράγμα, μεταβάλλεται. Αλλάζει ο κόσμος, αλλάζει ο τρόπος ζωής και πολλαπλασιάζονται εκθετικά τα ερεθίσματα που τα παιδιά φέρνουν στο σχολείο. Παρατηρώντας ο δάσκαλος πολύ προσεκτικά όλο αυτό το σύστημα και σεβόμενος τις επιθυμίες και τις ιδέες των παιδιών, μαθαίνει γρήγορα να τα ακούει και να τους δίνει χώρο να προχωρήσουν τα ίδια τη ζωή τους. Διευκολύνει τα παιδιά στην ανακάλυψη της καινούργιας γνώσης, δεν τα διδάσκει. Και μαθαίνει και αυτός από τους προβληματισμούς, τις ιδέες τους και τις επιλογές τους.
Ο φίλος μου π.χ. ο Τομ Χόμπσον, που θα έλθει από το Σιάτλ, μέσα από το διάσημο μπλογκ Teacher Tom καταγράφει, χρόνια τώρα, την καθημερινότητά του στο σχολείο Woodland Park και επηρεάζει ουσιαστικά τη δουλειά χιλιάδων ανθρώπων της προσχολικής εκπαίδευσης σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ίδιο και η Σούζαν Aξελσον που θα έλθει από τη Στοκχόλμη, το ίδιο και ο σπουδαίος δρ Πίτερ Γκρέι, διάσημος καθηγητής Ψυχολογίας από τη Βοστόνη, που μέσα από τα γραπτά και τα βιβλία του βοηθά χιλιάδες δασκάλους να δίνουν στα παιδιά την ελευθερία και τον σεβασμό που δικαιούνται.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν γίνει worldwide influencers μέσα από τη δουλειά τους και εμπνέουν εκατομμύρια άλλους ανθρώπους που ασχολούνται με μικρά παιδιά να γίνονται καλύτεροι, να κατανοούν τον ρόλο τους και την εποχή.
- Αυτά θα κερδίσει δηλαδή και ο έλληνας εκπαιδευτικός που θα παρακολουθήσει το συνέδριο;
Θα κερδίσει μια μοναδική εμπειρία, από αυτές που αλλάζουν ζωές - αρκεί να έλθει με ανοιχτή καρδιά και έτοιμος να ακούσει! Διότι θα βρεθεί για τρεις ημέρες ανάμεσα στους καλύτερους του κόσμου, θα συγχρωτιστεί με ανθρώπους, ιδέες και εμπειρίες και θα φύγει το Σάββατο έχοντας πάρει δύναμη, έμπνευση και αυτοπεποίθηση για τη Δευτέρα που θα μπει και πάλι στην τάξη. Αρκεί να προλάβει να δηλώσει συμμετοχή στο playonathens.com!
*Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο την 1η Απριλίου.
