Μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία γεννάται το ερώτημα εάν ο Erdogan θα αξιολογήσει τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν τη χώρα του σε αυτήν την κρίση ή θα επικεντρώσει σε ένα κυνήγι μαγισσών συνεχίζοντας παράλληλα τις διαδικασίες της πολιτικής δικτατορίας που οραματίζεται. <b>Γράφει ο Χρήστος Μηνάγιας.<\/b>

Αντιμέτωπη με έναν δύσκολο γρίφο βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση, καθώς είναι υποχρεωμένη να διαχειρισθεί ένα υψηλού συμβολισμού για τον Ερντογάν ζήτημα: των οκτώ αξιωματικών που ζήτησαν πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα.

Η μέχρι σήμερα πορεία της Ε.Ε. δείχνει ότι είναι «πολύ σκληρή για να πεθάνει», μιας και η ίδια επιβιώνει και εξέρχεται ενδυναμωμένη μέσα από κρίσεις. Η πρόσφατη απόφαση για τη δημιουργία Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής δείχνει ότι κάτι κινείται, και μάλιστα, καταρχήν, σε σωστή κατεύθυνση. Μένει να αποδειχτεί. <b>Γράφει ο Δρ. Χρήστος Μπαξεβάνης.<\/b>

Ένα επιτυχημένο πραξικόπημα θα ήταν καταστροφή. Σε μία περιοχή γενικευμένης αστάθειας το τελευταίο που χρειάζεται είναι μια τέτοιου μεγέθους αποσταθεροποίηση μιας μεγάλης χώρας. <b>Γράφει ο Κώστας Υφαντής.<\/b>

Η ένοπλη εξέγερση ισχυρής μερίδας των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων κατά του ισλαμιστικού καθεστώτος Ερντογάν απέτυχε, από τη στιγμή που ο βασικός στόχος της επιχείρησης διέφυγε τον θάνατο ή την σύλληψη και δεν κατέστη εφικτή η κατάληψη της έδρα της ΜΙΤ και ο έλεγχος των ΜΜΕ και των κοινωνικών δικτύων. <b>Αναδημοσίευση του άρθρου από το defence-point.gr.<\/b>

Μια κακοσχεδιασμένη με προδιαγεγραμμένη κατάληξη απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, δοκιμάζει τις αντοχές της γειτονικής χώρας και την οδηγεί σε σκοτεινά μονοπάτια.

Πλέον ο τουρκικός στρατός, αλλά και η αστυνομία, χρησιμοποιούν μη επανδρωμένα αεροσκάφη UAV κατασκευασμένα αποκλειστικά στην Τουρκία.

Από τη στιγμή που με τη συμφωνία του Maastricht συγκροτείται η Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ) ως δεύτερος πυλώνας της Ένωσης με κύριο μηχανισμό την τότε Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση (ΔΕΕ), σε δύο χώρες άρχισε να χρησιμοποιείτο ο όρος. Στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Ελλάδα, αλλά για εντελώς διαφορετικούς λόγους. <b>Γράφει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος.<\/b>

Ήταν, δηλαδή, κεραυνός εν αιθρία η αποκατάσταση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ρωσίας - Ισραήλ και Τουρκίας; Ή μήπως ήταν το αποτέλεσμα μιας προϊούσας υπόγειας διαπραγμάτευσης; To «Ξανθό Γένος», το «Άστρο του Δαυίδ» και άλλοι νεοελληνικοί μύθοι. <b>Γράφει ο Δρ. Σπυρίδωνας Πλακούδας.<\/b>

Η ελληνική παρουσία υπήρξε ρεαλιστική και οι θέσεις της συνταυτίστηκαν με την κοινή γραμμή των υπολοίπων μελών. Ακόμη και η μετριοπαθής ελληνική στάση έναντι της Ρωσίας είχε τη σιωπηρά αποδοχή και άλλων σημαντικών δυνάμεων της Ευρώπης. <b>Γράφει ο Ιπποκράτης Δασκαλάκης.<\/b>

Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, με την αποκατάσταση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων και τη διαδικασία εξομάλυνσης των αντίστοιχων ρωσο-τουρκικών, έδωσαν αναπόφευκτα έναυσμα για συζητήσεις αναφορικά με το «νέο» γεωστρατηγικό περιβάλλον που αναδύεται στην περιοχή. Πόσο «νέο», όμως, μπορεί να είναι; <b>Γράφει ο Δρ. Ζήνωνας Τζιάρρας.<\/b>

Το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος για την αποχώρηση της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη αρχίσει να δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στους εμπλεκομένους, ακόμη και σε φαινομενικά άσχετες δραστηριότητες της καθημερινότητας των πολιτών και των κυβερνήσεων (ιδίως της Μεγάλης Βρετανίας).

Ενώ το προχθεσινό χτύπημα στο διεθνές αεροδρόμιο «Ατατούρκ» έχει συγκλονίσει διεθνώς, υπάρχουν κάποια σχόλια που μπορούν ήδη να γίνουν, όσο αναμένουμε ακόμη την πλήρη διερεύνηση από τις τουρκικές αρχές και την τυχόν ανάληψη ευθύνης για το χτύπημα. <b>Γράφει η Δρ. Μαρία Χρ. Αλβανού.<\/b>

Και ενώ στη διεθνή πολιτική προσπαθούμε να ογκομετρήσουμε τα απόνερα του δημοψηφίσματος της υπερψήφισης της εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, η Τουρκία του ΑΚΡ και του Recep Tayyip Erdogan προσπαθεί να κλέψει «λάμψη» από το Brexit. <b>Γράφει ο Δημήτρης Τσαϊλάς<\/b>

Μέχρι το 2009, η Τουρκία είχε καλές διπλωματικές σχέσεις με το Ισραήλ. Οι σχέσεις αυτές διεκόπησαν εκείνο το έτος, όταν στο πλαίσιο του οικονομικού φόρουμ στο Νταβός, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ερντογάν επετέθη φραστικά στον πρόεδρο του Ισραήλ Πέρες για την πολιτική που ακολουθεί το Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων στην Λωρίδα της Γάζας.

Σε μια νέα πρωτοφανή κλιμάκωση των διεκδικήσεων στο Αιγαίο η Τουρκία, με επιστολή της στον ΟΗΕ, παρουσιάζει ένα ολόκληρο μανιφέστο και καταγγέλλει την Ελλάδα για... «μαξιμαλιστικές διεκδικήσεις».

Το προσφυγικό και πλέον το Βrexit δοκιμάζουν ακόμα περισσότερο τις αντοχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία για πρώτη φορά στην ιστορία της βρίσκεται αντιμέτωπη με τόσα πολλά εσωτερικά προβλήματα, που κλυδωνίζουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. <b>Γράφει ο Δρ. Χρήστος Μπαξεβάνης.<\/b>

Ο κίνδυνος πλήρους διάλυσης μετά το Brexit είναι ορατός. Όμως η κρίση αποτελεί και ευκαιρία για μεγαλύτερη συνεργασία, περισσότερη ομοσπονδοποίηση και περισσότερη Ευρώπη. <b>Γράφει ο Κλεάνθης Κυριακίδης.<\/b>

Λάθος στιγμή επιλέγει ο T. Erdogan και η τουρκική κυβέρνηση για αψιμαχίες με την Ευρώπη, στοχοποιώντας ακόμη και τον Πάπα Φραγκίσκο, επειδή τόλμησε να αναφερθεί σε Γενοκτονία των Αρμενίων.

Σε ασκήσεις λεπτών ισορροπιών επιδίδονται από σήμερα Αγκυρα και Τελ Αβίβ, καθώς όπως όλα δείχνουν οι δυο χώρες ετοιμάζονται για την οριστικοποίηση της συμφωνίας αποκατάστασης των διπλωματικών σχέσεων.\r\n\r\n

Αυτές τις μέρες, που ο υπόλοιπος πλανήτης ομφαλοσκοπεί μεταξύ αποσχίσεων και κρίσεων, στη Silicon Valley των ΗΠΑ λαμβάνει χώρα μια επαναστατική Σύνοδος που αναμένετε να ολοκληρώσει και να εντάξει το επιχειρηματικό δαιμόνιο και την καινοτομία στην παγκόσμια πολιτική!

Η καγκελάριος είπε πως το Βερολίνο θα συνεχίσει τον διάλογο με τη Ρωσία, αλλά βλέπει «νέες απειλές» για την Ευρώπη και είναι αποφασισμένο να αυξήσει τις στρατιωτικές δαπάνες.

Ένα ενδεχόμενο Brexit θα είχε αρκετές επιπτώσεις στον ενεργειακό τομέα της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά όχι μη αναστρέψιμες. Όσον αφορά την ευρωπαϊκή ενεργειακή ασφάλεια, πιστεύουμε ότι σε περίπτωση Brexit θα ενισχυόταν η συνεργασία της Αγγλίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της αλληλεξάρτησης. <b>Γράφει ο Αθανάσιος Πίτατζης.<\/b>

Ακόμη και αν υπερισχύσει το Remain, είναι πολλές οι χώρες που θα απαιτήσουν και αυτές μια τελείως διαφορετική σχέση από τη σημερινή με τις Βρυξέλλες.<b>Γράφει ο Δημήτρης Απόκης.<\/b>