Θα ήταν χρήσιμο να μας έλεγαν οι φίλτατοι ειρηνιστές των αποπυρηνικοποιημένων δήμων της Αττικής και των περιχώρων ποια είναι η θέση τους για τα πυρηνικά του Πούτιν. Όχι ότι αυτό έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία όταν το ραδιενεργό νέφος θα φτάνει στα σπίτια μας, αλλά θυμηθήκαμε το γελοίο του πράγματος. Κι από την άλλη πλευρά, καλό είναι να ξεκαθαρίζουμε κάπως τα πράγματα. Να ξέρουμε τι ακριβώς λέει ο καθένας, για να του το θυμίζουμε και στο μέλλον…

Η απουσία προοπτικής λήξης των πολεμικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για κλιμάκωση και περαιτέρω εμβάθυνση του αδιεξόδου σε μια αναμέτρηση που πραγματικά τείνει να πάρει διαστάσεις «τελικής αναμέτρησης» μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας. Ένας νέος Ψυχρός Πόλεμος που οι πτυχές του καθόλου δεν αποκλείουν την κλιμάκωση του σε θερμή αντιπαράθεση.

Στη Γερμανία όλα τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν πολλοί πολιτικοί, επιχειρηματίες και διανοούμενοι που διατηρούσαν πολύ καλές σχέσεις με τον Ρώσο πρόεδρο. Αυτή είναι μια σύντομη λίστα του Politico εκείνων που ευθύνονται περισσότερο για την άστοχη προσέγγιση της χώρας με τον Πούτιν.

Η πρόταση της Κομισιόν για την ένταξη του Πατριάρχη Κύριλλου στη μαύρη λίστα κυρώσεων κατά Ρώσων αξιωματούχων, ολιγαρχών, τραπεζών και εταιρειών ανοίγει ουσιαστικά το κεφάλαιο της επιχείρησης του καθεστώτος Πούτιν να δημιουργήσει τη λεγόμενη Μεγάλη Ρωσία, τον κατά πολλούς Ρωσικό Κόσμο, εργαλειοποιώντας την Ορθοδοξία. Η ευλογία που έδωσε στην εισβολή στην Ουκρανία είναι η αφορμή των κυρώσεων, αποτελεί όμως μια κίνηση που δείχνει την προσπάθεια να κοπεί ο ομφάλιος λώρος της ρωσικής προπαγάνδας σε περιοχές της ΕΕ, όπως για παράδειγμα η Βόρεια Ελλάδα με επίκεντρο το Άγιο Όρος.

Μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να βρεθεί στο κέντρο μιας καταιγίδας λαϊκισμού και να κινδυνεύσει ακόμη και με διάλυση, λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία; Η απάντηση, που πλέον όλοι προσπαθούν να ξορκίσουν, είναι ότι όσο παρατείνονται πολεμικές επιχειρήσεις του Πούτιν, τόσο ο κίνδυνος στα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, στην κοινωνική συνοχή, μεγαλώνει. Η ηγεσία της ΕΕ οφείλει να ακολουθήσει το δρόμο του και να κάνει «ό,τι χρειαστεί» στην κρίση τιμών ενέργειας.

Η ημέρα εορτασμού της νίκης επί του ναζισμού θεωρείται από τους Δυτικούς ως ένα ορόσημο για την επόμενη φάση του πολέμου. Η ελπίδα για έναν πιθανό τερματισμό των ρωσικών επιχειρήσεων στην Ουκρανία, όπου το Κρεμλίνο θα αναζητήσει ένα συμβολικό γεγονός για να ανακηρύξει μία μεγάλη νίκη, μετά από τις εξελίξεις στο Αζοφστάλ, δεν σημαίνει πως το ο πόλεμος του Πούτιν δεν θα συνεχιστεί ή θα επεκταθεί.

«Υπάρχει η διάθεση του πάπα να πάει στη Μόσχα, να συναντήσει προσωπικά τον Πούτιν. Περιμένουμε να αντιδράσουν και να μας πουν τι θέλουν», δήλωσε απόψε ο πρωθυπουργός του Βατικανού, ο καρδινάλιος Πιέτρο Παρολίν.

Ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει το ΝΑΤΟ να μην παρέμβει στον πόλεμο με την Ουκρανία, φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να προειδοποιήσει για αντίποινα εάν η Ουκρανία γίνει απειλή για τη Ρωσία λόγω της δυτικής βοήθειας. Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, το ΝΑΤΟ έχει ήδη ξεπεράσει τη γραμμή που ο Πούτιν είπε ότι θα δικαιολογούσε μια επίθεση από τις ρωσικές δυνάμεις.

Διαβάζουμε και ακούμε άπειρα δυσμενή σχόλια και σφοδρή κριτική για την πολιτική που ακολουθεί η ΕΕ και οι δυτικές δυνάμεις απέναντι στη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Μπορεί οι αφετηρίες να είναι διαφορετικές, ωστόσο υπάρχει σχετική σύγκλιση που οδηγεί στην εύκολη απαξίωση της ΕΕ. Ακούμε από τη μια ότι η ΕΕ δεν κάνει τίποτα για την Ουκρανία και από την άλλη ότι οι ΗΠΑ σέρνουν την ΕΕ από τη μύτη. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Μετά τον Τσόμσκι στις ΗΠΑ, μίλησε και ο Χάμπερμας στη Γερμανία. Τι το κοινό είχαν οι δηλώσεις τους; καλούσαν το Δυτικό στρατόπεδο να τα βρει με τον Πούτιν. Μάλιστα ο Τσόμσκι το προχώρησε ακόμα πιο πολύ. Έπλεξε το εγκώμιο του Ντ. Τραμπ, γιατί όπως είπε «είναι η μοναδική προσωπικότητα της Δύσης που διατύπωσε μια λογική πρόταση για την επίλυση της ουκρανικής κρίσης». Εν τω μεταξύ ο Τραμπ ουδέποτε διατύπωσε κάποια πρόταση.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας περίπου δύο ωρών που είχε σήμερα με τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ζήτησε - όπως αναφέρει το Κρεμλίνο - να πάψει η Δύση να προμηθεύει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία και να ασκήσει πίεση στο Κιέβο με στόχο την αποκλιμάκωση των εχθροπραξιών.

Η βρετανική εφημερίδα αναφέρει πως ο Ρώσος πρόεδρος ίσως αναγκαστεί να βγει από το προσκήνιο για κάποιες μέρες, καθώς ετοιμάζεται να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση καρκίνου, ισχυρίστηκε ένας «insider» του Κρεμλίνου. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, έχει καθυστερήσει τη χειρουργική επέμβαση και δεν θα πραγματοποιηθεί πριν από τον εορτασμό της Ημέρας της Νίκης στις 9 Μαΐου.

Ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς δήλωσε την Τρίτη ότι κανείς δεν μπορεί να θεωρήσει ότι η Ρωσία δεν θα επιτεθεί σε άλλες χώρες, δεδομένης της παραβίασης του διεθνούς δικαίου στην Ουκρανία και πως η Γερμανία θα υποστήριζε τη Φινλανδία και τη Σουηδία εάν αποφάσιζαν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα για αντίμετρα ως απάντηση στις «μη φιλικές ενέργειες ορισμένων ξένων κρατών και διεθνών οργανισμών», ανακοίνωσε το Κρεμλίνο την Τρίτη. Σύμφωνα με το διάταγμα, η Ρωσία θα απαγορεύσει την εξαγωγή προϊόντων και πρώτων υλών σε φυσικά και νομικά πρόσωπα που έχει επιβάλει κυρώσεις.

Ο Γάλλος πρόεδρος θα μιλήσει τηλεφωνικά με τον Ρώσο ομόλογό του Βλαντιμίρ Πούτιν περίπου το μεσημέρι ώρα Παρισιού αργότερα την Τρίτη, ανακοίνωσε το γραφείο του Μακρόν. Αξίζει να σημειωθεί πως είχε μιλήσει τελευταία φορά με τον Πούτιν στις 29 Μαρτίου.

Ο Πάπας Φραγκίσκος δήλωσε σε συνέντευξή του ότι ζήτησε συνάντηση στη Μόσχα με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για να προσπαθήσει να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά δεν έλαβε απάντηση. Aνέφερε επίσης ότι ο Πατριάρχης Κύριλλος της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος στηρίζει πλήρως τον πόλεμο, «δεν μπορεί να γίνει το παπαδάκι του Πούτιν».

Η ελληνική πλευρά θα έχει τη δύσκολη αποστολή να εξηγήσει ότι δεν μπορεί να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση του αναθεωρητισμού όταν δεν προέρχεται από τη Ρωσία αλλά από την Τουρκία και ότι δεν θα πρέπει να ελπίζει κανείς ότι η Ελλάδα θα προβεί σε υποχωρήσεις, προκειμένου να ικανοποιηθούν οι εκβιασμοί του Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με την παραμονή της Τουρκίας στο Δυτικό στρατόπεδο.

Η επικέντρωση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στην ανατολική Ουκρανία φαίνεται να μην σημαίνει τελικά τον περιορισμό των πολεμικών επιχειρήσεων του Κρεμλίνου. Αντίθετα, οι πληροφορίες για μεταφορά της έντασης προς τα δυτικά με έμφαση στη Μολδαβία και την αποσχισθείσα περιοχή της Υπερδνειστερίας δείχνει πως ο Πούτιν συνεχίζει να έχει μεγάλες επιδιώξεις για τον πόλεμο του.

Τη 18η Απριλίου ο Βλ. Πούτιν απέδιδε τιμητικό τίτλο στην 64η Μηχανοκίνητη Μεραρχία που κατηγορείται για τη σφαγή αμάχων στην Μπούκα στέλνοντας σαφές μήνυμα προς το εξωτερικό και προς τα μέλη των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας. Το μήνυμα έφτασε στους αποδέκτες και η Ευρώπη ενώνει δυνάμεις με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για να ερευνηθούν εγκλήματα πολέμου και να αποδοθούν ευθύνες για τους ομαδικούς τάφους και τους χιλιάδες άμαχους νεκρούς στην Ουκρανία. Έρευνα και από τις ΗΠΑ.

Τα πάθη του πολέμου, οι νεκροί, οι καταστροφές και ο ανθρώπινος πόνος ισοπεδώνουν τα πάντα. Κυριαρχεί απόλυτα το μαύρο και το άσπρο. Όλοι οι υπόλοιποι χρωματισμοί έχουν εξαφανισθεί, όπως και οι φωνές που διατυπώνουν μια κριτική σκέψη. Οι στιγμές απαιτούν μονολιθικές συμπεριφορές. Όπως και όποτε κι αν λήξει αυτός ο πόλεμος, ο ουκρανικός λαός, ανεξαρτήτως γλώσσας, θα μισεί για πολλές γενιές τους Ρώσους. Αυτό ήταν ίσως το μεγαλύτερο έγκλημα του Πούτιν.

Πόροι ολιγαρχών της Ρωσίας θα κατάσχονται και θα ρευστοποιούνται από τις ΗΠΑ και τα έσοδα θα στέλνονται απευθείας στο Κίεβο κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης του προέδρου Τζο Μπάιντεν. Τα έσοδα θα προστεθούν στο πακέτο βοήθειας ύψους 33 δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ.

Τόσα χρόνια και συγκεκριμένα από το 2011 οπότε και «τρέχει» το πρόγραμμα Εξοικονομώ, ποτέ δεν είχε συγκεντρώσει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον όσο σήμερα. Χρειάστηκε να εισβάλει ο Πούτιν στην Ουκρανία, να εκτοξευθεί στην στρατόσφαιρα το κόστος του φυσικού αερίου και της ηλεκτρικής ενέργειας και να γίνει σαφές ότι η ενεργειακή κρίση ήρθε για να μείνει άγνωστο για πόσο καιρό, προκειμένου οι καταναλωτές να ανακαλύψουν ότι η ενεργειακή εξοικονόμηση έχει απτά οφέλη για την τσέπη τους.

«Καρδιά της Ρωσίας», «βιτρίνα του σοσιαλισμού», «Γη του Νέου Ανθρώπου», «μεγάλο προλεταριακό εργαστήριο», «πατρίδα του πρώτου εργάτη Σταχάνοφ», «ψυχή της Νέας Ρωσίας»: Το Ντονμπάς δεν είχε την ίδια αξία με την Κριμαία για τη σύγχρονη Ρωσία. Μέχρι την ημέρα που η αποτυχία των Ρώσων σε όλα τα άλλα μέτωπα μετέτρεψε την περιοχή στο φονικό πεδίο της «Μητέρας των Μαχών».

Είναι πλέον κοινός τόπος πως ο Βλ. Πούτιν και ο Τ. Έρντογάν είναι δύο ηγέτες με κοινά χαρακτηριστικά. Συνεπώς, δε νοείται κάποιος να επικρίνει τον Ερντογάν και να χειροκροτεί τον Πούτιν. Δεν γίνεται να είσαι με τους Κούρδους, αλλά να επικρίνεις τους Ουκρανούς που υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Κι όμως μας προέκυψε και αυτός ο τύπος του Ελληναρά. Τουρκοφάγος, αλλά συγχρόνως θαυμαστής του Πούτιν. Μπερδεμένα μυαλά ή γεμάτες τσέπες.