Τουλάχιστον δύο νεκροί και 14 τραυματίες στην πόλη Γκρίνβιλ του Τέξας είναι ο απολογισμός των πυροβολισμών που σημειώθηκαν από άγνωστο μέχρι στιγμής δράστη σε πάρτι φοιτητών πανεπιστημίου, σύμφωνα με τον σερίφη της περιοχής. Ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψή του έχουν εξαπολύσει οι αστυνομικές αρχές, σύμφωνα με τα τοπικά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης. <b>Bίντεο. </b>

Αν δεν μπορείς να δώσεις θέση εργασίας σε έναν άνεργο πτυχιούχο, καλό είναι να ερωτηθεί η κοινωνία, αν επιθυμεί να πληρώνει έναν καθηγητή ΑΕΙ, ο οποίος έχει στη δουλειά έναν άνεργο χωρίς να τον πληρώνει και ανασφάλιστο. Το μόνο που συντηρεί αυτός ο καθηγητής είναι ένα καθεστώς ανίκανων να προσαρμοστούν καθηγητών. Γιατί, λοιπόν, επιτρέπεται κάτι τέτοιο; <b>Γράφει ο Δημήτρης Κουρέτας.</b>

Μετά από τόσες περιπέτειες και συζητήσεις, που έγιναν την προηγούμενη δεκαετία, είναι σαν να μην έχουμε μάθει τίποτα... Αυτό που δεν έχουμε ακόμα εμπεδώσει είναι ότι η επαγγελματική αποκατάσταση δεν περνάει από τις ανώτατες σπουδές, αλλά τις περισσότερες φορές μέσα από ένα καλό ΙΕΚ ή ένα ΤΕΙ, όπου οι νέοι και οι νέες μπορούν να εκπαιδευτούν και να μαθητεύσουν στα τεχνικά επαγγέλματα και στις υπηρεσίες που αυτά προσφέρουν.\r\n\r\n

Μετά τη διαδικασία της μετονομασίας αρκετών Πανεπιστημίων, Πανεπιστημιακών Σχολών και πρώην ΤΕΙ, τώρα προχωρούμε ακάθεκτοι στη μετονομασία των σταθμών του Μετρό. Πραγματικά συγκρούονται με την κοινή λογική οι προτεραιότητες σε αυτήν τη χώρα. To έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια μας, με επικίνδυνα αυξανόμενη ταχύτητα και εμείς παιανίζουμε με ρυθμούς άλλων εποχών.\r\n\r\n

Στο κατώφλι της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης οι ελληνικές επιχειρήσεις προσλαμβάνουν δικηγόρους, οικονομολόγους και μαθηματικούς, τους οποίους δεν χρειάζονται, για να τους μετεκπαιδεύσουν σε ειδικότητες που έχουν πραγματικά ανάγκη, όπως στην ψηφιακή οικονομία και στην ενέργεια. <b>Γράφει ο Γιώργος Φιντικάκης.</b>\r\n\r\n

Η σύνδεση των ΑΕΙ με την επιχειρηματικότητα επείγει να γίνει αποτελεσματική. Οι ‘γενναιοδωρίες’ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την ανωτατοποίηση των τεχνολογικών ιδρυμάτων έκρυψαν το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Δεν ασχολήθηκαν σοβαρά με την αναβάθμισή της και τη σύνδεσή της με την ελληνική επιχείρηση και το μέλλον της. <b>Γράφει η Χαρά Κεφαλίδου.</b>

Θέσπιση νέων κανόνων για τον προσδιορισμό του ύψους της κρατικής χρηματοδότησης ανά πανεπιστημιακό ίδρυμα, αλλά και σύνδεση της αξιολόγησης με τμήμα της κρατικής χρηματοδότησης περιλαμβάνει το σχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, με στόχο να υπάρξουν ριζικές αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προκειμένου τα ΑΕΙ να αποκτήσουν αυτονομία και να συνδεθούν με την αγορά εργασίας. Βασική παράμετρος του σχεδίου είναι να μπει τέλος στους «αιώνιους» φοιτητές.

Χθες, δημοσιοποιήθηκαν τα αποτελέσματα των βάσεων εισαγωγής για τα Τμήματα των ΑΕΙ, ως κορύφωση για μια ακόμα χρονιά του γνωστού δράματος που παίζεται στη χώρα μας. Ενός δράματος συγκροτείται από τον κύκλο «φροντιστήρια-εξετάσεις-καλοκαιρινά πρωτοσέλιδα με εικασίες περί του ύψους των βάσεων-αγωνία οικογενειών-έκδοση αποτελεσμάτων-αναζήτηση φοιτητικής στέγης, κ.ο.κ». <b>Γράφει ο Κώστας Δημόπουλος.</b>\r\n\r\n

Σήμερα ανακοινώνονται οι βάσεις και χιλιάδες νέες και νέοι θα σπεύσουν στις σχολές ανά την Ελλάδα για να αποκτήσουν γνώσεις και εφόδια που θα τους επιτρέψουν να ζήσουν μια καλή, παραγωγική ζωή. Μέσα σε αυτό το κλίμα της ημέρας, η στήλη θα τολμήσει τρεις προβλέψεις σχετικά με τα σημερινά αποτελέσματα.\r\n\r\n

«Δεν αντιμετωπίζουμε το ζήτημα των \\\"αιώνιων\\\" φοιτητών ως πρώτιστα δημοσιονομικό, αλλά ως εκπαιδευτικό. Πρέπει να περάσει ένα ξεκάθαρο μήνυμα πειθαρχίας και εστίασης στην εκπαιδευτική διαδικασία. Δεν θεωρούμε φυσιολογικό να εισάγεται κάποιος στο πανεπιστήμιο και να αποφοιτά 30 χρόνια μετά» δηλώνει, η Νίκη Κεραμέως.\r\n\r\n

Ο ρόλος των Πανεπιστημίων έχει αλλάξει δραματικά σε παγκόσμια κλίμακα κατά την τελευταία εικοσαετία και στην αποστολή τους προστέθηκε, πέρα από την έρευνα και τη διδασκαλία, η διάσταση της τοπικής—σε εθνικό ή περιφερειακό επίπεδο—οικονομικής ανάπτυξης μέσω κατάλληλων μηχανισμών.

Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 84 ετών ο ομότιμος καθηγητής Ιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Αχιλλέας Αθ. Τουρκαντώνης.\r\n\r\n

Επέμβαση και ειρηνική εκκένωση από τους δράστες έκνομων ενεργειών, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. για το πανεπιστημιακό άσυλο, σύμφωνα με όσα έχουν συζητηθεί στις αλλεπάλληλες συσκέψεις αξιωματικών, στο πλαίσιο προετοιμασίας των αστυνομικών ενεργειών.

Οι αριστεροί απέχουν από το κοινό βίωμα της συντριπτικής πλειοψηφίας, ότι το συγκεκριμένο άσυλο δεν προστατεύει τη διακίνηση των ιδεών αλλά τη διακίνηση ναρκωτικών, λαθραίων προϊόντων, ενώ υποθάλπει την αυθαιρεσία, την ασυδοσία και τον τραμπουκισμό. Την ίδια στιγμή ο Α. Τσίπρας έκανε λόγο για «εντάσεις» που θα προκληθούν δείχνοντας πως η δεδομένη αριστερά θα τις χρησιμοποιήσει ως μετωπική επίθεση κατά της κυβέρνησης. <b>Γράφει ο Γιάννης Σιδέρης. </b>

Η ελεύθερη διακίνηση ιδεών, τέκνο της ελευθερίας του λόγου, είναι εξίσου απαραίτητη στην κοινωνία, τα μέσα ενημέρωσης, το Facebook, όσο και στα πανεπιστήμια. Σε αντίθεση με το 1973, οι Έλληνες σήμερα έχουν συνταγματικά κατοχυρωμένη την ελευθερία αυτή και την ασκούν καθημερινά. Στην πραγματικότητα, το άσυλο αντί να προστατεύει τις ελευθερίες των φοιτητών και των πανεπιστημιακών από ένα καταπιεστικό κράτος, κατέληξε να “προστατεύει” τα πανεπιστήμια από τη συνταγματική τάξη.

Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι η κατοχύρωση της ελεύθερης διακίνησης και αναζήτησης ιδεών. Αν όλοι αυτοί που δήθεν κόπτονται για την κατάργησή του, έδιναν μάχες για να είναι τα πανεπιστήμια χώροι ανταλλαγής ιδεών, χωρίς ναρκωτικά και μολότοφ, θα έκαναν να φαίνεται ενδεχομένως γραφικός αυτός που θα το έφερνε στη συζήτηση. <b>Γράφει ο Δημήτρης Κουρέτας.</b>

Στη δημόσια σφαίρα κανείς δεν έχει υπερασπιστεί το πανεπιστημιακό άσυλο ως αναπόσπαστο κομμάτι της αυτοτέλειας των πανεπιστημίων. Και γιατί άραγε; Γιατί σ’ αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να προτείνει τα πανεπιστημιακά ιδρύματα να έχουν τη δική τους αστυνομία για να επιβάλλουν την τάξη, όπως συμβαίνει στο εξωτερικό και γιατί το θέμα δεν ήταν ποτέ το πώς τα πανεπιστήμια θα είναι ασφαλή. Αυτό που ήθελαν και θέλουν όλοι να παραμείνει ασφαλές και στο απυρόβλητο είναι η αριστερή ιδεοληψία.

Τη θέση ότι υπάρχουν οι νομικές πρόνοιες για το άσυλο εξέφρασε ο πρώην πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας στη Βουλή και μάλιστα υπογράμμισε ότι σωστά ο Π. Πολάκης είπε ότι οι χώροι των πανεπιστήμιων θα πρέπει να επωάζουν νέες ιδέες! <b>Γράφει ο Αλέξανδρος Διαμάντης.</b>\r\n\r\n

Το γιατί η βία και η ανομία κινδυνεύουν να καταστούν ενδημικά στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητας είναι θέμα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Τα φαινόμενα αυτά απηχούν μια γενικότερη περιφρόνηση των κανόνων και τη, συχνά σκόπιμη, σύγχυση ανάμεσα στην επιβολή του νόμου και την «κρατική καταστολή». <b>Γράφει ο Γιάννης Στεφανίδης.</b>

Στη δήλωση ότι «φυσικά και είναι χρήσιμοι και οι αναρχικοί στην κοινωνία» προέβη ο εκπρόσωπος τύπου της ΜέΡΑ 25 σε τηλεοπτικό πάνελ. Τις δηλώσεις του κατέγραψε η Ομάδα Αλήθειας η οποία και ανάρτησε το σχετικό βίντεο στην ιστοσελίδα της στο facebook σχολιάζοντας: «Μα τι άλλο θα ακούσουμε από αυτούς τους ανθρώπους;» <b> Βίντεο. </b>\r\n

Για τουλάχιστον δύο χρόνια θα διατηρηθεί ο βασικός κορμός του υπάρχοντος συστήματος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια μέσω των Πανελλαδικών δήλωσε η υφυπουργός Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη, τονίζοντας ότι «δεν μπορούμε να δημιουργούμε πανικό στα παιδιά».\r\n\r\n

Όλα δείχνουν πως η κατάργηση του αποκαλούμενου πανεπιστημιακού ασύλου θα είναι η εμβληματική μάχη του Κυρ.Μητσοτάκη. Σχεδόν όλοι οι ηγέτες δίνουν μια μάχη που καθορίζει τη μετέπειτα πορεία τους. Η Μ.Θάτσερ τσάκισε το πανίσχυρο συνδικάτο των ανθρακωρύχων, ο δε Ρ.Ρήγκαν τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας. Σε αυτές τις «αιματηρές» πολιτικές μάχες φαίνεται ποιος είναι το αφεντικό. Οι εκλεγμένοι ηγέτες ή οι κάθε μορφής μειοψηφίες;

Το θέμα του ασύλου έρχεται και επανέρχεται κυρίως λόγω της ανομίας και της βίας που επικρατεί στα μεγάλα Πανεπιστήμια. Οι φοιτητές και οι μαθητές θα μπορούσαν να διαδηλώνουν και να απαιτούν συνολικά ένα κανονικό Πανεπιστήμιο χωρίς τις ελληνικές οπισθοδρομικές αντιλήψεις και στρεβλώσεις. Το άσυλο δεν είναι από μόνο του μεταρρύθμιση, είναι ένα πρώτο συμβολικό βήμα για την μεταρρύθμιση της διοίκησης του πανεπιστημίου που είναι το μεγάλο ζητούμενο. <b>Γράφει η Άννα Διαμαντοπούλου.</b>

Ένα πρωταρχικό πρόβλημα σήμερα για όλα τα πανεπιστήμια της χώρας είναι ότι δεν διαθέτουν ερευνητική στρατηγική, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες προκλήσεις της κοινωνίας που ζούμε. Φανταστείτε έναν οργανισμό όπως το πανεπιστήμιο που θέλει να παίξει ρόλο σήμερα στα δρώμενα μια κοινωνίας και να μην έχει απαντήσει στα ερωτήματα: Που βρίσκομαι, που θέλω να πάω, με ποια βήματα θα πάω εκεί που θέλω.\r\n