Μετά τη διαδικασία της μετονομασίας αρκετών Πανεπιστημίων, Πανεπιστημιακών Σχολών και πρώην ΤΕΙ, τώρα προχωρούμε ακάθεκτοι στη μετονομασία των σταθμών του Μετρό. Πραγματικά συγκρούονται με την κοινή λογική οι προτεραιότητες σε αυτήν τη χώρα. To έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια μας, με επικίνδυνα αυξανόμενη ταχύτητα και εμείς παιανίζουμε με ρυθμούς άλλων εποχών.
Δηλαδή για να καταλάβουμε: επειδή το ΤΕΙ Σερρών μετονομάσθηκε σε Διεθνές Πανεπιστήμιο της Ελλάδος και επειδή το ΤΕΙ Αιγάλεω μετονομάσθηκε σε University of Western Attica προσφέροντας μάλιστα και μεταπτυχιακές σπουδές για ΜΒΑ, άλλαξε κάτι στην ουσία των πραγμάτων; Θα έρθει έστω και ένας φοιτητής από το εξωτερικό να σπουδάσει στο πρώην ΤΕΙ των Σερρών ή μήπως θα παρακολουθήσει κάποιος το ΜΒΑ στο ΤΕΙ του Αιγάλεω, που ιδρύθηκε ως αντιστάθμισμα των σφοδρών φυσικών καταστροφών και της κρατικής ανικανότητας, στην περιοχή της Μάνδρας;
Θα πάει κάποιος να παρακολουθήσει το Πανεπιστημιακό πλέον τμήμα Διοίκησης Μονάδων Υγείας, Πρόνοιας και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, του Πανεπιστήμιο της Πελοποννήσου στην Καλαμάτα, επειδή εν μια νυκτί μετονομάσθηκε από ΤΕΙ σε ΑΕΙ;
Είναι άραγε η μετονομασία το ζητούμενο, ή μήπως η ριζική αλλαγή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και η στροφή της στις σημερινές απαιτήσεις της οικονομίας και της κοινωνίας; Πραγματικά όλοι όσοι έχουν συμμετάσχει σε αυτές τις διαδικασίες, μπορούν και κοιτούν τα παιδιά τους στα μάτια, όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους; Κοιμούνται το βράδυ ήσυχοι και δεν τους κυνηγάει η συνείδηση τους;
Και όσο δύσκολο και αν ήταν να χωνέψουμε αυτές τις “αλλαγές” στην παιδεία, που συντελέστηκαν τις ίδιες ημέρες με τις ανακοινώσεις για τον λειτουργικό αναλφαβητισμό των Ελλήνων μαθητών, ακόμα πιο δύσκολο είναι να χωνέψουμε τις μετονομασίες των σταθμών του μετρό. Και πολύ φοβάμαι, πως αφού χωνευτούν και αυτές οι αλλαγές, αν και εφόσον πραγματοποιηθούν, θα μετατραπούν σε ανέκδοτα και σε αστεία του καθημερινού διαλόγου, ως αντίδοτο στη μιζέρια και την στενομυαλιά που αποπνέουν.
Δηλαδή τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που μόλις ανέλαβαν τη διοίκηση της Αττικό Μετρό, αποφάσισαν ως πρώτη κίνηση τους να αλλάξουν τα ονόματα των σταθμών; Με ποια λογική και με ποια κριτήρια, θεώρησαν πως τα βαφτίσια των σταθμών, είναι η υπ' αριθμόν ένα προτεραιότητα τους; Και παρ' όλο που η Αττική Μετρό δεν είναι υπεύθυνη για τη λειτουργία του μετρό και για το προσφερόμενο μεταφορικό έργο, που έχουν πληγεί κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης των Τσίπρα – Καμμένου, δεν βρήκε κάποιο άλλο σημείο των αρμοδιοτήτων της να καλύψει πρώτο;
Επέλεξε τα συγκεκριμένα ονόματα των σταθμών, λόγω κάποιων συμβολισμών, άραγε; Είναι στην αρμοδιότητα της η διαχείριση πολιτικών, ιδεολογικών, εθνικών ή κοινωνικών συμβόλων; Προσφέρει η διοίκηση, κάποιου είδους πολιτική εκδούλευση; Έχουν τα μέλη της προσωπικές ατζέντες; Έχουν επωμιστεί το βάρος της πολιτικοποίησης και της ιδεολογικής γαλούχησης των χρηστών του μετρό;
Αντί να παρουσιάσει η νέα διοίκηση, φρεσκάδα, δυναμική, όρεξη για δουλειά και ανταπόκριση στις υψηλές προσδοκίες των πολιτών, μετά από την ανερμάτιστη πολιτική της προηγούμενης διοίκησης, έρχεται να ακολουθήσει τις πιο ανώδυνες και μη ουσιαστικές, παλαιοκομματικές πολιτικές. Πολιτικές που έρχονται από τα βάθη της πρώτης δεκαετίας του Πασοκ, που οι μισές οδοί είχαν μετονομαστεί σε Εθνικής Αντιστάσεως και σε Ηρώων Πολυτεχνείου. Πολιτικές που δεν προσέφεραν τίποτα απολύτως.
Αντί να προσπαθούν να κολλήσουν κομματικά ένσημα ευρέως φάσματος και να εγγράψουν πολιτικές υποθήκες για το μέλλον, ας ασχοληθούν μαζί με την εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την λειτουργία του μετρό, για την καθαριότητα, την ευταξία και την ασφάλεια των σταθμών, την λειτουργία των ταμείων, τον φωτισμό, τις καθυστερήσεις των δρομολογίων, την καθαριότητα των συρμών, τις πύλες εσόδου, την αποδοτική λειτουργία του κλιματισμού, την φιλική έκδοση των εισιτηρίων και άλλα τόσα που απασχολούν τους χρήστες του μετρό. Να ψάξουν να βρουν επιπλέον έσοδα και να εκμεταλλευτούν τους αχανείς χώρους των σταθμών. Να τους κάνουν φιλικότερους προς τους τουρίστες και να ηχογραφήσουν επιτέλους από την αρχή τα μηνύματα στην αγγλική γλώσσα, που εξακολουθούν να είναι εναρμονισμένα με το επίπεδο των αγγλικών της κυβέρνησης των Τσίπρα – Καμμένου.
Θα πρέπει να αντιληφθούν οι υπεύθυνοι του μετρό, πως όπως και να ονομαστεί ένας σταθμός, αν δεν προσφέρει τις υπηρεσίες για τις οποίες πληρώνει ο πολίτης, αν δεν εκπληρώνει την αποστολή του, αν δεν σέβεται τον χρήστη του και δεν τον εξυπηρετεί σωστά, τότε θα έχουν κάνει μια τρύπα στο νερό. Η πολιτική εκδούλευση που νομίζουν πως θα έχουν προσφέρει σε επίπεδο συμβολισμού, θα τους επιστραφεί ως μπούμερανγκ αποτυχίας και θυμού. Μετά από δέκα χρόνια κρίσης, αναζητείται η ουσία και η αποτελεσματικότητα. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν μαραμένες φιοριτούρες του παρελθόντος, που πρέπει ταχύτατα να αφήσουμε πίσω μας.
Είμαι σίγουρος πως τόσο ο Παύλος Μπακογιάννης όσο και ο Αλέξανδρος Παναγούλης, που ήταν άνθρωποι των πράξεων και της ουσίας, θα περιφρονούσαν σε υπέρμετρο βαθμό αυτές τις αποφάσεις της διοίκησης της Αττικό Μετρό.
*
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης: Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
