Κατά την προεκλογική περίοδο, οι υποψήφιοι έχουν κάθε λόγο να επιδιώξουν τη μεγαλύτερη δυνατή προβολή τους. Όσες περισσότερες τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εμφανίσεις κάνουν, όσα περισσότερα άρθρα και συνεντεύξεις δημοσιεύσουν στα παραδοσιακά και τα ηλεκτρονικά μέσα, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητές τους να τους θυμηθούν οι ψηφοφόροι την κρίσιμη ώρα της κάλπης.

Η ασφάλεια είναι προϋπόθεση της ελευθερίας. Η βεβαιότητα - ή έστω η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη βεβαιότητα - ότι η ζωή, η τιμή και η περιουσία μας δεν κινδυνεύει είναι η απαραίτητη αφετηρία κάθε αισιόδοξης σκέψης, η εγγύηση που μας επιτρέπει να αφιερώσουμε τις δημιουργικές μας δυνάμεις από την προστασία της ζωής μας στην υλοποίηση των αμέσως επόμενων στόχων μας.

Πρόσφατα ρωτήθηκα ποια αναπτυξιακή πολιτική πρέπει να προτείνει ένας φιλελεύθερος στο κράτος. Η απάντηση είναι «καμία». Όσο λιγότερα κρατικά σχέδια ανάπτυξης εφαρμοστούν, τόσο μεγαλύτερη ευημερία θα επιτύχουμε.

Σήμερα η Ελλάδα είναι ένας σύγχρονος Βυσσινόκηπος. Ένας κήπος μέσα στον οποίο έχουμε μάθει να ζούμε, ακίνητοι εδώ και δεκαετίες, με τρόπο φοβικό απέναντι στις αλλαγές και τις εξελίξεις. Γεμάτος προστατευτισμούς, εμπόδια, συντεχνιακά συμφέροντα, κλειστές αγορές, γραφειοκρατική ασφυξία, διοικητική ακαμψία, φορολογικές επιδρομές και νομικό χάος. <b> Γράφει ο Κωνσταντίνος Χαροκόπος. </b>

Ομάδα Ευρωπαίων παρατηρητών των τουρκικών τοπικών εκλογών επέκρινε περιορισμούς της ελευθερίας της έκφρασης πολιτών και δημοσιογράφων, μια ημέρα μετά τις τοπικές εκλογές που φαίνεται πως σήμαναν την ήττα του κυβερνώντος κόμματος του προέδρου Ταγίπ Ερντογάν σε μεγάλες πόλεις.\r\n\r\n

Όταν ρωτήθηκαν δημοκράτες σοσιαλιστές τι θα έχτιζαν στη θέση των νέων γραφείων της Amazon η απάντηση ήταν \\\"μια γκιλοτίνα”. Αυτή η απάντηση, που περιέχεται σε ένα εις βάθος πορτρέτο των νέων σοσιαλιστών στο περιοδικό New York, καταδεικνύει πλήρως τη διαφορά ανάμεσα στην κοσμοθεώρηση των κοσμικών κολλεκτιβιστών και όσων πιστεύουν στην ελεύθερη αγορά. <b>Γράφει ο Ben Johnson. </b>

Ο φιλελευθερισμός είναι μια πολιτική ιδεολογία που διακρίνεται από τις υπόλοιπες ως προς το γεγονός ότι αποδίδει πολύ μεγαλύτερη πολιτική σημασία και αξία στην ανθρώπινη ελευθερία, την οποία και αντιλαμβάνεται ως μια συνθήκη όπου το άτομο υπόκειται σε όσο γίνεται λιγότερους επιβαλλόμενους από άλλους ανθρώπους περιορισμούς. <b>Γράφει ο David Conway. </b>

Ο Τζωρτζ Όργουελ στο δοκίμιό του με τίτλο «Politics and the English Language» (Η πολιτική και η αγγλική γλώσσα), έγραφε ότι «στην εποχή μας, ο πολιτικός προφορικός και γραπτός λόγος έχουν ως κύρια λειτουργία την υπεράσπιση της μη υπερασπίσιμης θέσης». <b>Γράφει ο Gary M. Galles. </b>

Το πολιτικό και φιλοσοφικό σύστημα της νομοκρατίας είναι ένα εγγενές χαρακτηριστικό της κλασικής φιλελεύθερης θεωρίας. Είναι αναγκαίο, αν όχι επαρκές στοιχείο μιας ολοκληρωμένης θεωρίας για τι αποτελεί μια φιλελεύθερη κοινωνία, και από πρακτικής σκοπιάς παρέχει το πλαίσιο εντός του οποίου ακμάζουν ο ατομικισμός, η αγορά, και η ιδιωτική ιδιοκτησία, καθώς και οι προσωπικές ή ηθικές ελευθερίες. <b>Γράφει ο Norman Barry. </b>

Συμπληρώνονται αυτό τον μήνα διακόσια χρόνια από τη διατύπωση μιας από τις σημαντικότερες αρχές του φιλελευθερισμού - τη διάλεξη του Benjamin Constant με θέμα “Η ελευθερία των αρχαίων συγκρινόμενη με αυτή των συγχρόνων”. Οι αρχαίοι Έλληνες, επεσήμανε ο Κονστάν, πίστευαν ότι η ελευθερία συνίσταται στον δημόσιο δημοκρατικό έλεγχo. <b>Γράφει ο Jacob T. Levy.</b>

Μια μικρή και γρήγορη ματιά στις αθηναϊκές εφημερίδες κατά το τέλος της δεκαετίας τού ’80, τότε που τα πράγματα ήταν (κάπως) πιο «αθώα». Και, μαζί, ένας κάποιος απολογισμός (ένας «αναστοχασμός») πάνω στον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και ψηφίζουμε: ποια είναι τα κύρια, τα βασικά, αυτά που πάντα δεν πρέπει να ξεχνάμε όταν αποφασίζουμε ποιους θα εμπιστευτούμε.

Πριν από λίγο καιρό βρέθηκα σε μια διαδικτυακή συζήτηση, βασισμένη σε μια φαινομενικά απλή ιδέα: αν για να αποκτήσει κάποιος δίπλωμα οδήγησης χρειάζεται να περάσει εξετάσεις, δεν θα έπρεπε να περνάει εξετάσεις και για να αποκτήσει την ιδιότητα του ψηφοφόρου;

Στις 28 Νοεμβρίου του 1894 γεννήθηκε ο Henry Hazlitt (1894-1993), ένας από τους πιο παραγωγικούς δημόσιους διανοούμενους της αμερικανικής ιστορίας, ο οποίος σύμφωνα με τον Lew Rockwell, “γνώριζε το έργο κάθε σημαντικού στοχαστή σε σχεδόν κάθε πεδίο” και ”έγραφε σε κάθε σημαντικό δημόσιο βήμα της εποχής του”. <b>Γράφει ο Gary M. Galles. </b>

Στις 30 Οκτωβρίου συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από τον θάνατο της Rose Wilder Lane, μια από τις πιο ένθερμες υπερασπίστριες της ελευθερίας τον προηγούμενο αιώνα. Με την ευκαιρία αυτής της επετείου, η Ashley Wright αφηγήθηκε την συναρπαστική της ιστορία στο άρθρο της με τίτλο Rose Wilder Lane: Writer, Journalist, Rugged Individualist. <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>

Οι Αμερικανοί πήγαν στο ραντεβού τους με την κάλπη, και οι καμπάνιες “get out the vote” μετατράπηκαν σε συζητήσεις για τη σημασία των αποτελεσμάτων. Σ’ αυτή όμως τη μετάβαση, πολύ λίγη προσοχή φαίνεται να δίνεται στις διαφορές μεταξύ της δημοκρατίας - τη διαδικασία μέσω της οποίας επιλέγουμε τα μέλη της κυβέρνησης - και της ελευθερίας - την προϋπόθεση της καλής διακυβέρνησης. <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>

Eίναι γνωστό ότι η γραφειοκρατία διαβρώνει τους θεσμούς του κράτους δικαίου. Σε κανέναν δεν αρέσει και όλοι στις σχετικές συζητήσεις καταφέρονται εναντίον της. Ο Λούντβιχ Φον Μίζες το 1944 εξήγησε την καταστροφική για τη δημοκρατία επίδραση της γραφειοκρατίας. \r\n\r\n

Κανένα θέμα δεν προκαλεί εντονότερο διάλογο μεταξύ των υποστηρικτών της ελεύθερης αγοράς απ’ ό,τι η προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι αντίπαλοι της, βλέπουν την πνευματική ιδιοκτησία ως ένα μονοπώλιο που αποδίδεται από το κράτος, διαστρέφει τα οικονομικά κίνητρα και βλάπτει την ελεύθερη λειτουργία του κράτους. <b>Γράφουν οι Shanker Singham και Dr. Stephen Davies.</b>

Μεγαλοστέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε προ ημερών ότι «πίσω από τις στάχτες και τους νεκρούς στην Ανατολική Αττική κρύβονται ευθύνες που παραπέμπουν στις νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης επιλογές που ακολουθήθηκαν από το παλιό πολιτικό σύστημα». <b> Γράφει ο Κωσταντίνος Χαροκόπος. </b>\r\n

Η 29η Ιουλίου είναι η ημέρα γέννησης του Αλέξις ντε Τοκβίλ. Το έργο του Η δημοκρατία στην Αμερική το οποίο εμπνεύστηκε από την αγάπη του για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, έχει χαρακτηριστεί ως «ένα από τα σοφότερα έργα της νεότερης σκέψης.<b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>

Πριν από λίγους μήνες, εξήγησα τους λόγους που οι σκανδιναβικές χώρες δεν είναι σοσιαλιστικές. Ή, για να είμαι ακριβέστερος, έγραψα πως αν αυτές οι χώρες είναι σοσιαλιστικές, τότε το ίδιο ισχύει και για τις Ηνωμένες Πολιτείες. <b>Γράφει ο Daniel J. Mitchell. </b>

Στις 4 Ιουλίου, οι Αμερικανοί τιμούμε τις ελευθερίες μας. Δυστυχώς, σχεδόν αγνοούμε τον μόνο Πρόεδρο που γεννήθηκε την Ημέρα της Ανεξαρτησίας - τον Κάλβιν Κούλιτζ που, ενώ δυσφημίστηκε από τους ιστορικούς, παρήγαγε αξιοσημείωτα αποτελέσματα χωρίς να θυσιάσει την ελευθερία. <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>

Η πρόσφατη εκλογική νίκη του Ερντογάν μονοπώλησε την επικαιρότητα, επισκιάζοντας τις υπόλοιπες ειδήσεις από τη γείτονα χώρα. Στα «ψιλά» πάντως της έντυπης, ηλεκτρονικής και διαδικτυακής δημοσιογραφίας, υπήρχε και μια άλλη είδηση που μάλλον συμπυκνώνει το ύφος της νέας εξουσίας στην Τουρκία.

Στη δημιουργία ενός Δικτύου Διαβούλευσης, το οποίο θα επιλαμβάνεται των προβλημάτων παραβατικότητας και ανομίας εντός των πανεπιστημίων, όταν αυτά θα διαπιστώνονται, καταλήγει η Επιτροπή που συνέστησε το υπουργείο Παιδείας για τη μελέτη ζητημάτων της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης.\r\n\r\n

Στις 8 Μαϊου ήταν τα γενέθλια του Φ. Χάγιεκ. Ο Μ. Φρίντμαν είπε: «Ρωτώ συχνά τους ομοϊδεάτες μου φίλους της ελεύθερης κοινωνίας πώς τα κατάφεραν να ξεφύγουν τη μετάδοση του κολλεκτιβιστικού τους πνευματικού περιβάλλοντος». <b>Γράφει ο Gary M. Galles.</b>