Δεν διαβάζουμε ειδικά το Καλοκαίρι. Όπως δεν διαβάζουμε και ειδικά το Πάσχα ή ειδικά την Πρωτοχρονιά ή τα Χριστούγεννα, διαβάζουμε ή δεν διαβάζουμε και το ξέρουμε και όσοι διαβάζουμε και όσοι δεν διαβάζουμε αλλά είθισται κάθε τέτοια εποχή επειδή πάμε διακοπές να κάνουμε αφιερώματα, βγαίνουν και αρκετά καινούργια κι οφείλουμε να ενημερώνουμε.

Αυτή τη φορά, η συγγραφέας που έκανε διάσημη τη γενέθλια πόλη της, ένα ψαροχώρι, τη Φιελμπάκα και καθιέρωσε τη σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία με τα οικογενειακά μυστικά και τους ντεντέκτιβ που αυξάνονται και πληθύνονται από βιβλίο σε βιβλίο, αφού έκανε και την αστυνομικά φεμινιστική της τροχιά, ρίχνει ως βόμβα ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, συνενώνοντας δυο: διότι τι μπορεί να έρθει στο φως όταν μια απλή παρτίδα Monopoly μετατραπεί σε Θάρρος ή Αλήθεια;

«Μολονότι η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου έρχεται μία φορά το χρόνο, κάθε βιβλίο που μας έχει συγκινήσει, μας έχει ταξιδέψει, μας έχει συντροφεύσει ή μας έχει διδάξει, θα είναι πάντοτε μέρος της ζωής μας», αναφέρει σε ανάρτησή του ο πρωθυπουργός με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου.

Voucher των 20 ευρώ σε ανέργους έως 24 ετών για την προμήθεια βιβλίων, από το υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ, ανακοίνωσε σήμερα το ΥΠΠΟΑ, στο πλαίσιο προγράμματος επιδότησης αγοράς βιβλίων συνολικού ύψους 1,2 εκατ. ευρώ, μέσω της παροχής πιστωτικών σημειωμάτων (voucher) για 60.000 δικαιούχους.

Γιάννης Ευσταθιάδης «Ανοιχτό Μικρόφωνο. Μονόλογοι και ομολογίες», εκδ. Μελάνι. Τρεις σκέψεις καρφώθηκαν κάρβουνα αναμμένα τελειώνοντας το βιβλίο: η ποιητική, μαθηματική, πυκνή σκέψη του Γιάννη Ευσταθιάδη, ο σκουπιδοφάγος με την μορφή της υπερπληροφόρησης- παραπληροφόρησης του διαδικτύου και «Ο Φούνες ο Μνήμων» του Μπόρχες.

«Η έμπνευση είναι κάτι μυστηριώδες, σαν τη σύλληψη του ανθρώπου· κάποια στιγμή, με τρόπο ανεξήγητο, αρχίζει να γεννιέται μια ιστορία μέσα σου, ήρωες αρχίζουν να σου μιλούν και πιέζουν να βγουν στο φως», μας λέει η Ελένη Τσαμαδού στο Liberal.gr με αφορμή το καινούργιο της βιβλίο «Η εμμονή της μνήμης»., ένα βιβλίο που αποτελεί Φόρο Τιμής στην Κύπρο όπου έζησε αμέσως μετά τη διχοτόμηση. <b> Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα </b>

Η Αργυρώ Μαντόγλου συνάντησε τον Κοραή στη νιότη του μια μέρα με χιονιά στο Άμστερνταμ, όταν τρέχοντας να βρει καταφύγιο βρέθηκε μπροστά στην πλακέτα που υπάρχει στο σπίτι του, όπου έγραφε στα ελληνικά: «εδώ έζησε ο Αδαμάντιος Κοραής ο Μέγας Διδάσκαλος του Γένους».

Μέσα στην εκδοτική πληθώρα αυτού του εορταστικού έτους για τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ξεχωρίσαμε κάποια από τα βιβλία που αξίζει να διαβαστούν για να μας ταξιδέψουν στην Ελλάδα του 1821. Κάθε εκδοτικός οίκος που σέβεται τον εαυτό του έχει φροντίσει για αυτό.

Φέτος τον Απρίλιο, το παιδικό βιβλίο έχει την τιμητική του στο Public. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου το #1 βιβλιοπωλείο προσκαλεί το κοινό την Παρασκευή 2 Απριλίου στις 17:30 σε μια σπάνια διαδικτυακή συνάντηση με κορυφαίους συγγραφείς και σκιτσογράφους, που θα μιλήσουν με διαδραστικό τρόπο για τους χαρακτήρες που δημιούργησαν και τις περιπέτειές τους!

Αν η εποχή μας ήταν βιβλίο, ο τίτλος του θα ήταν ακριβώς αυτός: «Η τρομακτική φαντασία της πραγματικότητας». Αλλά και τα βιβλία του, παρότι μυθοπλασία, καίτοι αστυνομικά, αυτόν τον γενικό τίτλο θα μπορούσαν να έχουν. <b> Συνέντευξη στην Ελένη Γκίκα</b>

Η πανδημία μας χάρισε εικόνες που δεν είχαμε δει τα τελευταία χρόνια. Ουρές αναμονής μπροστά σε βιβλιοπωλεία, όχι μόνο στο εξωτερικό αλλά και στην Ελλάδα, παραδόξως. Παράλληλα, λόγω της καραντίνας, οι online παραγγελίες βιβλίων εκτοξεύθηκαν. Είναι όλα αυτά ενδείξεις μιας επανεμφάνισης του τυπωμένου βιβλίου, από το περιθώριο των κοινωνικών συνηθειών στο προσκήνιο;

Αν, με το κλείσιμο του 2020, αναζητείτε αναγνώσματα που να σας κάνουν να σκεφτείτε διαφορετικά τα μεγάλα, δυσεπίλυτα προβλήματα που έχουμε ακόμη μπροστά μας, τότε η «Εξίσωση της Καλής Χώρας»* του Σάιμον Άνχολτ είναι ένα βιβλίο που θα σας προβληματίσει.

Οι μικροί είναι πάντοτε οι πιο ευνοημένοι από τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, άλλωστε, αφού η παιδική αθωότητα «ρουφά» όλα τα ωραία των ημερών και η παιδική φαντασία στήνει παραμυθένιους κόσμους. Παραμύθια, ειδικά για τα Χριστούγεννα ή όχι, περιλαμβάνουν και οι σημερινές προτάσεις μας. Απευθύνονται σε μικρούς κάθε ηλικίας και είναι γεμάτες απόλαυση.

Αν πάρει κανείς να διαβάσει τα σημειώματα του Νίκου Βατόπουλου στην «Καθημερινή», αυτομάτως βρίσκεται να περπατά σε δρόμους οικείους, πίσω στο χρόνο. Ακόμη κι αν δεν γνωρίζει τίποτε από τη βόλτα ή το σπίτι που περιγράφει, ο αναγνώστης νιώθει την περπατησιά ενός συναρπαστικού περιηγητή που αποτυπώνει με ζωντάνια το αίσθημά του.

Συνομιλώντας με την κόρη του Κατερίνα, ο Χάρης Λυμπερόπουλος, βετεράνος αθλητικογράφος, πρωταθλητής Ελλάδας στα αγωνίσματα του πεντάθλου και του άλματος εις μήκος στα δύσκολα μετακατοχικά χρόνια, κοσμοπολίτης επίσης Αθηναίος που άφησε τη σφραγίδα του στην εποχή του, ξετυλίγει το νήμα της αφήγησης του 20ού αιώνα όπως τον έζησε.

Η Ανδώ είναι η κόρη του Διγενή Ακρίτα και ζει σε μια πόλη στην άκρη της αυτοκρατορίας με τη μητέρα της. Είναι αγοροκόριτσο, πολύ ικανή στα όπλα, και μια μέρα κλέβει το θρυλικό σπαθί του πατέρα της που έχει απομείνει μισό, με σκοπό να ψάξει να βρει το άλλο του μισό. Όπως έχει μάθει, αν ενωθεί το σπαθί, τότε η δύναμή του θα είναι ανυπέρβλητη. Παράλληλα, ψάχνει να μάθει την αλήθεια για τον πατέρα της &#8211;αν ζει ή αν πέθανε και πώς&#8211; γιατί πολλά ακούγονται, αλλά σε τίποτα δεν μπορεί να πιστέψει.

Διαπιστώνοντας για μια ακόμα φορά όσον αφορά την Ιστορία, δυστυχώς ή ευτυχώς, «το συνεχώς επαναλαμβανόμενο», η μεγάλη κυρία του Ιστορικού Μυθιστορήματος, Ισμήνη Καπάνταη, επανέρχεται με ένα ιστορικό μυθιστόρημα «Το βρωμερόν ύδωρ της λήθης» για να διερευνήσει πώς από τους αγωνιστές της Επανάστασης και εκείνους τους Έλληνες που διαπρέποντας στο εξωτερικό, δεν καταδέχθηκαν να πιούν «το βρωμερόν ύδωρ της λήθης».

Ο διευθυντής του Μουσείου Ακρόπολης Ξενοφών Λάτρης δολοφονείται. Όταν οι άνθρωποι από το περιβάλλον του θα ξεκινήσουν τη διερεύνηση, ο Νίκος Αρχιμανδρίτης θα είναι πλάι τους. Με τα πρώτα «ανεπιθύμητα» στοιχεία, όμως, το σκηνικό θα αλλάξει. Η νέα διακυβέρνηση απαγορεύει κάθε αναφορά στο παρελθόν. Οι φίλοι του αδικοχαμένου, αποφασίζουν να δράσουν, παρά τις εντολές. Προηγείται η Δικαιοσύνη. Και η Αλήθεια.

Μια συλλογή διηγημάτων που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς και σπονδυλωτό μυθιστόρημα ενηλικίωσης, ένα βιβλίο που αποδεικνύει τον αξιακό κώδικα, την παρατηρητικότητα και την οξυδέρκεια μα πάνω απ? όλα το χιούμορ και την παιγνιώδη οπτική της Αμαλίας Μεγαπάνου στην ζωή και στη γραφή.

Τις δεσμεύσεις που προκύπτουν από την επίκληση στο διεθνές δίκαιο επισημαίνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε σχετικό χωρίο του βιβλίου του «Οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και ελληνοτουρκικές σχέσεις» που κυκλοφορεί αύριο.

Το πρόσφατο βιβλίο της Άννας Διαμαντοπούλου «Από το Ντεσεβό στο Drone» αποφεύγει την παγίδα και της παρελθοντολογίας και της προσωποκεντρικότητας, παρά την ισχυρή ατομική οπτική του. Η θεματολογία του είναι στην ουσία το κεντρικό ερώτημα μιας χώρας που βγαίνει από την τραυματική εμπειρία της χρεοκοπίας. Πώς και εάν θα μπορέσει να συγχρονίσει ξανά το βηματισμό της με τις παγκόσμιες δυναμικές, ώστε να μην καταδικαστεί σε διαρκή καχεξία - με όλες τις συνέπειες που κάνει πρόδηλες και η τρέχουσα παρόξυνση των ελληνοτουρκικών εντάσεων.

Με 180.168 ψήφους ολοκληρώθηκε η πρώτη φάση ψηφοφορίας των φετινών Βραβείων Βιβλίου Public. Οι αναγνώστες επέλεξαν ανάμεσα σε 2.350 βιβλία, 1.700 συγγραφείς, 145 εκδότες και διαμόρφωσαν τις «βραχείες λίστες» των υποψηφίων για τα μεγάλα βραβεία.

Tο νέο βιβλίο της Μέρι Τραμπ, ανιψιάς του αμερικανού προέδρου, περιγράφει τον Ντόναλντ Τραμπ ως ένα πρόσωπο που ενδεχομένως ταλαιπωρείται από πολλαπλές ψυχικές διαταραχές. Η Μέρι Τραμπ είναι η κόρη του μεγαλύτερου αδερφού του προέδρου Τραμπ, και είναι κλινική ψυχολόγος με διδακτορικό δίπλωμα από το πανεπιστήμιο Adelphi University της Νέας Υόρκης.

«Μέσα από την ιστορία του τραγικού του «Δικαστή», ο συγγραφέας θέτει προσωπικά, κοινωνικά και πολιτικά διλήμματα. Καταδεικνύει τα όρια της προσωπικής ηθικής όταν αυτά αγγίζουν τα όρια του καθήκοντος» επισημαίνει σε ανάρτησή του στο facebook ο Ιπ. Χατζηαγγελίδης για το βιβλίο «Ο Δικαστής» του Θ. Διαμαντόπουλου.