Οι θετικές απόψεις για τον Ρώσο πρόεδρο και τη χώρα του έχουν εξανεμιστεί, δίνοντας χώρο σε άλλες δυνάμεις, καθώς ταυτόχρονα ο αντιαμερικανισμός υποχωρεί, φέρνοντας πιο κοντά τις δύο όχθες του Ατλαντικού.

Μεταπολεμικά, καμία χώρα του κόσμου δεν έχει προσπαθήσει όσο η Γερμανία για να ξεριζώσει το ναζισμό και να προφυλαχθεί από τη σύγχρονη Ακροδεξιά, απόδειξη ότι οι υπηρεσίες ασφαλείας της εντόπισαν τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές. Αυτό που μας προκαλεί κατάπληξη όμως είναι ότι στη Δύση σήμερα υπάρχουν μεγαλοαστοί, εν προκειμένω είχαμε κάτι περισσότερο, ένα γόνο αριστοκρατικής οικογένειας, τον πρίγκιπα Χάινριχ ΙΓ' και μέλη των ελίτ που ασπάζονται και αναπαράγουν την Ακροδεξιά ρητορική. Γιατί άραγε να συμβαίνει αυτό; 

Η μεγάλη επιχείρηση της γερμανικής αστυνομίας για τη σύλληψη ορισμένων περιθωριακών ατόμων έφερε στο προσκήνιο την επιρροή ακροδεξιών ιδεολογιών.

O Χρυσαυγιτισμός δεν έχει εξαλειφθεί. Το δείχνουν όλες οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, που καταγράφουν και ένα στοιχείο, για το οποίο δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε.

Είναι αναμενόμενο η υφήλιος να έχει μείνει άναυδη με όσα συμβαίνουν στη Μεγάλη Βρετανία ή με όσα είναι βέβαιο ότι θα συμβούν στην Ιταλία μετά την εκλογική νίκη του ακροδεξιού τσίρκου υπό τη Τζόρτζια Μελόνι. Μας κάνει όμως εντύπωση όταν βλέπουμε Έλληνες να δηλώνουν την έκπληξή τους που οι λαοί παίρνουν αυτό που ζήτησαν οι ίδιοι στην κάλπη. Τόσο γρήγορα ξεχνάμε;

Μετά από μια περίπου πενταετία στασιμότητας οι ακροδεξιές δυνάμεις δείχνουν να ενισχύονται κοινοβουλευτικά και κοινωνικά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρώπης.

Από τα πιο ακραία στελέχη της Λέγκα ο Λορέντσο Φοντάνα εξελέγη νέος πρόεδρος της ιταλικής Βουλής.

Δυο φορές, μια τον Σεπτέμβρη και μια την περασμένη Παρασκευή, ο συνήγορος του Γ. Λαγού, Κώστας Πλεύρης σήκωσε το χέρι του και χαιρέτισε ναζιστικά, μέσα στην αίθουσα του  Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών, όπου διεξάγεται η δίκης της Χρυσής Αυγής. Η χειρονομία επαναλήφθηκε μπροστά στις ίδιους δικαστές, στην Πρόεδρο και στην Εισαγγελέα.

Για σουρεαλιστικά και ανύπαρκτα ρεπορτάζ του Τύπου κάνει λόγο η νικήτρια των ιταλικών εκλογών Τζόρτζια Μελόνι.

Το εκλογικό αποτέλεσμα στην Ιταλία πυκνώνει τα σύννεφα της ανησυχίας πάνω από τη Γηραιά Ήπειρο για τις «μολυσματικές» επιπτώσεις που μπορεί να φέρει το νέο κρούσμα ανόδου της ακροδεξιάς. Ο καθηγητής Πάνος Γρηγορίου μιλά για τα θνησιγενή χαρακτηριστικά του λαϊκίστικου συνασπισμού.

Η άνοδος της Ακροδεξιάς στην Ελλάδα συζητείται στην Ευρώπη από τη δεκαετία του '80. Στην Ευρώπη συνδέεται άρρηκτα με το κύμα του εθνολαϊκισμού που σάρωσε την ήπειρο από το 2008 και μετά εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των πολιτικών λιτότητας και δημοσιονομικής ορθοδοξίας που επέβαλε η Γερμανίας. Τα μεταναστευτικά κύματα του 2015 λειτούργησαν ως πρόσχημα χωρίς αυτός να σημαίνει ότι δεν δημιούργησαν σοβαρές προκλήσεις.

Να επικρατήσει η συντηρητική παράταξη στις ιταλικές εκλογές στις 25/9 εύχεται η Μελόνι.

Στην ιταλική προεκλογική εκστρατεία και το προβάδισμα των ακροδεξιών, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αναφέρθηκε ο γραμματέας του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος Ενρίκο Λέτα. «Σήμανε συναγερμό» για την απειλή στη δημοκρατία της χώρας, τονίζοντας πως οι πολίτες έχουν στη διάθεσή τους δεκαεπτά ημέρες για την αποτροπή αυτού του κινδύνου.

Ο γερμανικός τύπος έχει απόλυτο δίκιο όταν γράφει ότι μια ενδεχόμενη νίκη της Τζιόρτζια Μελόνι στις ιταλικές εκλογές του Σεπτέμβρη θα είναι πραγματική καταιγίδα για την Ευρώπη. Ο εξαναγκασμός του Μάριο Ντράγκι σε παραίτηση μετά την άρνηση του Κινήματος των «5 αστέρων» και των κομμάτων της Δεξιάς να στηρίξουν την κυβέρνησή του, φέρνει την Άκρα Δεξιά στο κατώφλι της εξουσίας.

Μην βιαστείτε να χαρακτηρίσετε ανόητη την ερώτηση για το ποιες ψήφους χρειάζεται ένας πολιτικός. Πέραν του προφανούς «όλες», στην περίπτωσή μας η πραγματική ερώτηση είναι προς ποια κατεύθυνση θα χρειαστεί να στρέψει την προσοχή του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Προς το κέντρο ή προς τα δεξιά; Αν ήσασταν εσείς ο (η) αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας που θα ποντάρατε τις μάρκες σας; Θα πείτε ότι στα κόμματα διαβάζουν δημοσκοπήσεις και δεν χρειάζεται έτσι να «τζογάρουν». Σωστό κι αυτό!

Αναφέρομαι στην κυβερνητική κοινωνική ατζέντα, η οποία στα τρία χρόνια τρέχει με γοργούς ρυθμούς, αποδομώντας έτσι τον αντιπολιτευτικό λόγο για μια «νεοφιλελεύθερη» κυβέρνηση. Μάλιστα, όπως θα φανεί παρακάτω, κάποιες ρυθμίσεις είναι τόσο προωθημένες που στέκονται συγκριτικά σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι γνωστό πως η αξιωματική αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση πότε για ακροδεξιά στροφή, πότε για νεοφιλελεύθερη. Βέβαια, αυτά τα δύο δεν μπορούν να συμβαδίσουν, αλλά αυτό δεν έχει και τόση σημασία.

Ο Γάλλος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Κλεμάν Μπον δήλωσε ότι είναι αντίθετος σε οποιαδήποτε συμμαχία με το ακροδεξιό κόμμα της Μαρίν Λεπέν, «Εθνική Συσπείρωση» για την ψήφιση νόμων στο κοινοβούλιο, όπου το στρατόπεδο του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν έχασε την πλειοψηφία του.

Το πάθημα με την ακροδεξιά στην Γαλλία πρέπει να γίνει μάθημα για όλους τους Ευρωπαίους. Καθώς οι κοινωνίες ζουν τον εφιάλτη της ενεργειακής ακρίβειας και του πληθωρισμού, μαζί με το φόβο ενός νέου μεταναστευτικού κύματος, υπάρχουν υπόγειες διεργασίες παντού στην Ευρώπη, τονίζει στο Liberal ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης. Όχι επειδή οι δημοσκοπήσεις είναι κακές, όπως λέει ο καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά επειδή οι τάσεις αυτές περνούν εκ των πραγμάτων κάτω από τα «ραντάρ». Το φαινόμενο ανόδου της Μαρί Λεπέν θα μπορούσε να εμφανιστεί σε κάθε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.<b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

Στο Τρίγωνο των Βερμούδων, ή αλλιώς Τρίγωνο του Διαβόλου, σύμφωνα με έναν αστικό μύθο, έχουν εξαφανιστεί αεροσκάφη και πλοία κάτω από μυστηριώδεις και ανεξήγητες συνθήκες. Αντιθέτως, όλα όσα συμβαίνουν στο τρίγωνο των Βερμούδων, που συνδέει πολιτικούς παράγοντες της Γαλλίας και της Ελλάδας, εξηγούνται και ερμηνεύονται. Με δυσκολία βέβαια, αλλά εξηγούνται, μέσα από το κρεσέντο των αντισυστημικών, αντικοινοβουλευτικών, αντιευρωπαϊκών συνθημάτων, που από κοινού εκστομίζουν η Μαρί Λεπέν, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν.

Το κόμμα της ακροδεξιάς στη Γαλλία εξασφάλισε τις διπλάσιες έδρες από αυτές που προέβλεπαν οι δημοσκόποι περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο τα δύσκολα μετεκλογικά σενάρια για τη συμμαχία Μακρόν. Όπως εξηγεί στο Liberal.gr η πολιτική αναλύτρια, ειδική σε θέματα ακροδεξιάς, Κριστέλ Λαγκιέ, η ευθύνη για την επιτυχία αυτή της ακροδεξιάς ανήκει ολοκληρωτικά στη Δεξιά και τη στάση της όπως διαμορφώθηκε από το 2017. <b>Συνέντευξη στην Κατερίνα Νικολοπούλου.</b>

Σαράντα τέσσερις έδρες λείπουν από τη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, για να μπορέσει ο Μακρόν να ξετυλίξει το μεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα. Αν κρίνουμε από τις δηλώσεις των ηγετών της Αριστεράς και της Ακροδεξιάς, το αποτέλεσμα των εκλογών, δεν υπόσχεται τίποτα περισσότερο από τη γέννηση ενός επιπλέον προβλήματος. Η ταύτιση των θέσεων της ακροαριστεράς και της ακροδεξιάς, δεν περιγράφεται μόνο στο επίπεδο των δηλώσεων. Υπήρξε σύμπραξη στην μετακίνηση και μετανάστευση ψήφων, με σκοπό τη νίκη των δυνάμεων του «αντί».

Από τα πρόσφατα εκλογικά αποτελέσματα στην Ουγγαρία και τη Σερβία και τη δημοφιλία της Λεπέν, μπορούν να εξαχθούν δύο συμπεράσματα. Το πρώτο σχετίζεται με τη φυσιογνωμία του ακραίου πολιτικού ηγέτη και το δεύτερο συνδέεται με την πρόσληψη των αποφάσεών τους από τους εκλογείς. Η πρώτη διαπίστωση θέλει τον ακραίο ηγέτη να αξιολογείται από μεγάλη μερίδα του εκλογικού σώματος ως δυναμικός, ενώ η δεύτερη είναι η πρόσληψη της ακραίας θέσης ως, επίσης, δυναμικής.

Πολλή συζήτηση, και δικαίως, έγινε για το περίπου 35% που συγκέντρωσαν στον πρώτο γύρο της γαλλικής προεδρικής εκλογής όλοι μαζί οι Ακροδεξιοί υποψήφιοι. Το ποσοστό είναι τεράστιο, η απειλή κατά της Δημοκρατίας παρούσα -είτε εκλεγεί Πρόεδρος στο δεύτερο γύρο η Λε Πεν, είτε, όπως παραμένει πιθανότερο, αποτύχει- αλλά το φαινόμενο δεν έχει τίποτα το καθαρά γαλλικό, όπως, φρικιώντες, κάποιοι θα ήθελαν να πιστεύουν, για να κοιμούνται πιο ήσυχοι.

Μπορεί μέσα από τους αντιεμβολιαστές, τους φιλοπουτινικούς και Λεπενικούς, να ενισχυθεί η Ακροδεξιά στην Ελλάδα; Οι συνθήκες είναι ευμετάβλητες. Η ιστορική καταδίκη της Χρυσής Αυγής, αποτελεί ένα σημαντικό ανασταλτικό γεγονός. Ο κίνδυνος, ωστόσο, δεν είναι μικρός: Τόσο οι συνθήκες ακρίβειας όσο και οι ρηγματώσεις εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, μπορούν να δημιουργήσουν εκ νέου πρόσφορο έδαφος.