Το κόμμα της ακροδεξιάς στη Γαλλία εξασφάλισε τις διπλάσιες έδρες από αυτές που προέβλεπαν οι δημοσκόποι περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο τα δύσκολα μετεκλογικά σενάρια για τη συμμαχία Μακρόν. Όταν δημοσκόποι κλήθηκαν να δώσουν εξηγήσεις στα γαλλικά μέσα ισχυρίστηκαν ότι έπεσαν έξω επειδή «οι υποψήφιοι που βρίσκονταν απέναντι σε αυτούς του κόμματος της Λεπέν ήταν πολύ λίγοι». Τουλάχιστον αυτή ήταν η εκτίμηση του Ματιέ Γκαλάρ, διευθυντή ερευνών του Ινστιτούτου Ipsos. Σύμφωνα ωστόσο με τους πολιτικούς αναλυτές η αλήθεια είναι άλλη.
Όπως εξηγεί στο Liberal.gr η ειδική σε θέματα ακροδεξιάς πολιτική αναλύτρια του Πανεπιστημίου της Αβινιόν, Κριστέλ Λαγκιέ, η ευθύνη για την επιτυχία της ακροδεξιάς οφείλεται αποκλειστικά σε στρατηγικά λάθη της Δεξιάς, η οποία τώρα φαντάζει ως ο πιο πιθανός υποψήφιος για κυβερνητική συμμαχία παρά το γεγονός ότι προς το παρόν επιμένει ότι η θέση της είναι στην αντιπολίτευση. Και οι διεργασίες μάλιστα που κατέστησαν τη Δεξιά υπόλογη για την άνοδο της Ακροδεξιάς, όπως υποστηρίζει, έχουν ξεκινήσει από το 2017.
Συνέντευξη στην Κατερίνα Νικολοπούλου
«Τα ποσοστά που συγκέντρωσε ο Εθνικός Συναγερμός (RN) της Μαρίν Λεπέν δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά χωρίς την καταγραφή της πολιτικής κατάστασης και της δομικής πλέον αδυναμίας της Ρεπουμπλικανικής δεξιάς. Πέρα από το πολύ απογοητευτικό αποτέλεσμα της Βαλερί Πεκρές κατά τον πρώτο γύρο των φετινών προεδρικών εκλογών (η οποία συγκέντρωσε μόλις το 4,78% των ψήφων), ήταν η ήττα του Φρανσουά Φιγιόν κατά τον πρώτο γύρο το 2017 που πυροδότησε τις διεργασίες για ανασύνθεση της δεξιάς προς όφελος της προεδρικής πλειοψηφίας που σχηματίστηκε γύρω από τον Εμανουέλ Μακρόν. Αυτό έγινε πολύ ξεκάθαρο στα εδάφη όπου αυτός ο πολιτικός σχηματισμός έχει εδραιωθεί εδώ και πολύ καιρό, για παράδειγμα στις νοτιοανατολικές περιοχές της Γαλλίας», αναφέρει η Λαγκιέ.
«Η δεύτερη κίνηση που εξώθησε τα πράγματα πολύ ακροδεξιά, πραγματοποιήθηκε μετά την προσέγγιση μέρους της δεξιάς με τον ακροδεξιό υποψήφιο Ζέμουρ στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2022. Εξέλιξη που έσπασε τις δικλείδες ασφαλείας που εμπόδιζαν μέχρι τότε μέρος της συντηρητικής δεξιάς να πλησιάσει την ακροδεξιά. Αυτή η εξέλιξη «εξουσιοδότησε» μέρος της να υποστηρίξει τη Μαρίν Λεπέν στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών», προσθέτει η πολιτική αναλύτρια.
Πέρα από το γεγονός ότι δημιουργήθηκαν συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ του δεξιού και του ακροδεξιού εκλογικού σώματος, ήρθε να προστεθεί, όπως εξηγεί η Λαγκιέ, «η αδιάκοπη προγραμματική επιμονή της λεγόμενης ρεπουμπλικανικής δεξιάς σε θέματα προτίμησης του RN, όπως η έλλειψη ασφάλειας και η μετανάστευση, η κανονικοποίηση της ρατσιστικής ρητορικής στο δημόσιο διάλογο, η έλλειψη σαφήνειας της προεδρικής πλειοψηφίας σε σχέση με ένα ρεπουμπλικανικό μέτωπο υπέρ των υποψηφίων NUPES κόντρα στο RN στις μονομαχίες του 2ου γύρου των βουλευτικών εκλογών και η ανασύνταξη της αριστεράς γύρω από έναν πιο ριζοσπαστικό πόλο που θα μπορούσε να τρομάξει μέρος του δεξιού εκλογικού σώματος».
Πριν τις εκλογές, ο αριστερός Τύπος τόνιζε ότι ο συνασπισμός Ensemble κώφευε στις εκκλήσεις για στήριξη στον δεύτερο γύρο αριστερών υποψηφίων σε περιοχές που βρίσκονταν απέναντι σε ακροδεξιούς υποψηφίους, τονίζοντας ότι το στρατόπεδο του Μακρόν, δεν ανταπέδωσε την χάρη που τού έγινε στις προεδρικές εκλογές από ψηφοφόρους της Αριστεράς που στήριξαν το νυν πρόεδρο για να ανακόψουν την πορεία της Λεπέν προς την εξουσία.
«Περισσότερο από ποτέ, η εκλογική πρόοδος του RN βρίσκεται στα χέρια της δεξιάς, η οποία δεν έχει άλλη επιλογή από το να ξεκαθαρίσει τις θέσεις της τόσο όσον αφορά την προεδρική πλειοψηφία όσο και την ακροδεξιά», καταλήγει η Λαγκιέ.