Η μεγάλη επιχείρηση της γερμανικής αστυνομίας για τη σύλληψη ορισμένων περιθωριακών ατόμων έφερε στο προσκήνιο την επιρροή ακροδεξιών ιδεολογιών στην καρδιά της Ευρώπης. Ενώ οι συνέπειες της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία είναι εμφανείς, οι σαρωτικές αλλαγές του τελευταίου διαστήματος έχουν πολλαπλασιάσει τις εξτρεμιστικές τάσεις, τόσο στην Ευρώπη, όσο και στη Δύση εν συνόλω.
Το μεγάλο μέγεθος της επιχείρησης στη Γερμανία, όπου τρεις χιλιάδες αστυνομικοί των ομοσπονδιακών αρχών, εργάστηκαν για την αναχαίτιση της οργάνωσης, σε πολλά κρατίδια δείχνει τη σημασία που αποδόθηκε στο ζήτημα. Βέβαια, η πιθανότητα ενός πραξικοπήματος, όπως κατηγορούνται τα μέλη της οργάνωσης, φαίνεται πολύ μακρινή. Ωστόσο, η εισβολή στα εμβληματικά κτίρια της χώρας δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός.
Η εισβολή στο Καπιτώλιο από οπαδούς του προέδρου Τραμπ έχει δείξει ότι ακόμα και στις μέρες μας οι περιθωριακές ιδεολογίες μπορούν να βρεθούν πολύ κοντά στον πυρήνα της εξουσίας. Οι «Πολίτες του Ράιχ», όπως αυτοαποκαλούνταν οι περιθωριακοί εξτρεμιστές, ουσιαστικά εμφορούνταν από το ίδιο πνεύμα των συνωμοσιολογιών που υποστήριζαν τον Ντόναλντ Τραμπ και τις θεωρίες που διακινούνται σε όλο τον κόσμο.
Το πολυκερματισμένο πολιτικό τοπίο της Γερμανίας έχει αποτελέσει πρόσφορο έδαφος για να παρασιτούν αρκετές εξτρεμιστικές ομάδες. Το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD), που εκπροσωπείται στο κοινοβούλιο έχει βρει αρκετούς μιμητές, που προσπαθούν να επηρεάσουν την πολιτική σκηνή της χώρας. Άλλωστε και η ακροδεξιά οργάνωση διατηρεί τις δυνάμεις της, παρά τη μείωση της επιρροής της.
Το ποσοστό της Εναλλακτικής για τη Γερμάνια, η οποία εμφορείται από ακροδεξιές πεποιθήσεις, βρίσκεται σε αρκετά υψηλά επίπεδα, παρά την εμφανή πτώση των ποσοστών του στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Στις βουλευτικές εκλογές του προηγούμενου χρόνου η AfD διατήρησε οριακά το διψήφιο ποσοστό της στην ομοσπονδιακή Βουλή, ενώ στις εκλογές του Σλέσβιγκ-Χόλσταϊν έμεινε εκτός της Βουλής του κρατιδίου, ενώ και στη Βουλή του Ντίσελντορφ κατάφερε να μπει την τελευταία στιγμή εκπρόσωπός της. Έπειτα από την εισβολή στην Ουκρανία, η απομυθοποίηση της Ρωσίας του Πούτιν (ως κράτος-πρότυπο για τέτοιου τύπου οργανώσεις) συνετέλεσε σε αυτή την καθοδική πορεία. Η εκλογική μείωση έχει σημάνει την εμφάνιση διαλυτικών τάσεων στην οργάνωση, που βιώνει μία περίοδο εξωστρέφειας.
Αυτό όμως δεν σημαίνει και ελάττωση των εξτρεμιστικών ιδεολογιών στο εσωτερικό της χώρας. Ακόμα κι αν το πέρασμα της προσφυγικής κρίσης έχει αφαιρέσει από τις ακροδεξιές οργανώσεις ένα εργαλείο, που χρησιμοποιούν για την επέκταση της επιρροής τους, το ξέσπασμα της πανδημίας τους έδωσε νέα πνοή. Οι περίοδοι καραντίνας, οι θεωρίες συνωμοσίας για την ύπαρξη του ιού, τα περιοριστικά μέτρα έγιναν τα εφαλτήρια για τον πολλαπλασιασμό της επιρροής τους. Παρά την αδιαφορία σημαντικού μέρους του κοινού για την ύπαρξη τους, ο κίνδυνος της ριζοσπαστικοποίησης τέτοιων οργανώσεων είναι ακόμα υπαρκτός.
