Σε ένα από τα πλέον δισεπίλυτα προβλήματα τείνει να εξελιχτεί το ερώτημα για το αν τα μνημόνια προκλήθηκαν από την προγενέστερη οικονομική κατάσταση της χώρας ή αν τα μνημόνια έφεραν την κρίση. Το πραγματικό ερώτημα είναι γιατί προκαλείται αυτή η συζήτηση τώρα ειδικά. Γιατί δεν έγινε το 2010 ή το 2012. Τι είναι αυτό που βλέπουν τώρα και επιχειρούν την… ιστορική δικαίωση;

Η ίδια ιστορία επαναλαμβάνεται χρόνια τώρα. Η Τράπεζα Αττικής «πληγώνει» επειδή είναι μαχαιριά στην καρδιά μιας ιδεοληψίας, ότι ετούτοι εδώ είναι «καθαροί». Προσέξτε! Σε εποχή capital controls ο κ. Καλογρίτσας παίρνει πολλαπλάσια δάνεια απ’ ότι στο παρελθόν με bonus επιτόκια της χαράς. Αυτό, λέει, δεν είναι διαπλοκή. Όπως η τρόικα δεν είναι πλέον τρόικα, αλλά… θεσμοί!

Δεν καταλαβαίνω αυτό το pressing του συντρόφου Φίλη προς την ομάδα του μηχανοδηγού Πάνου. Αυτό λέγεται αχαριστία! Αν δεν ήταν ο Πάνος, Νίκο μου, δεν θα ήσασταν σήμερα κυβέρνηση. Εντάξει, είναι λίγο ακροδεξιοί. Αλλά εσείς δεν είπατε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα; Κι ύστερα τι σας έκανε; Δεν μιλάει, δεν λαλάει. Μόνο ψηφίζει τα μνημόνιά σας.

Η ΣΥΡΙΖΑϊκή ΥΕΝΕΔ διαστρέβλωσε με αισχρό τρόπο την πραγματικότητα για άλλη μία φορά. Τα «βοθροκάναλα» της διαπλοκής έπαιζαν επίσης στη διαπασών «το τέλος της λιτότητας». Κι η εικόνα που επιχείρησαν να περάσουν είναι ότι πέτυχαν έναν ανεπανάληπτο θρίαμβο, ενώ την ίδια ώρα η… «προδοτική αντιπολίτευση» έμεινε γυμνή από επιχειρήματα. Αθεράπευτοι παθολογικοί ψεύτες!

Θα βάλουν το χέρι μας στην τσέπη για να βγάλουν 100 ευρώ, θα μας τα δώσουν στο άλλο χέρι κι εμείς θα τα βάλουμε μετά στην άλλη τσέπη. Εν συνεχεία θα βάλουν το χέρι σε αυτή την άλλη τσέπη, για να πάρουν εκ νέου τα 100 ευρώ, για να μας τα δώσουν και να τα βάλουμε στην αρχική τους θέση.

Ανασηκώθηκε με μεγάλο κόπο και ίσα που στάθηκε στην άκρη του κρεβατιού. Να σηκωθεί και να πάει που; Έξω από την πόρτα τον περίμενε εκείνη για να τον πει και πάλι οπορτουνιστή. Πιο πέρα οι συνεργάτες κρέμονταν από τα χείλη του κι εκείνος δεν είχε να τους πει το παραμικρό. Κι ένας λαός εξαρτιόταν από αυτόν! Πόσο κουραστικό είναι όλο αυτό Θεέ μου...

Οι οπαδοί της κυβέρνησης εθνικής ενότητας βγαίνουν σαν τα σαλιγκάρια μετά από την βροχή και ζητούν «συναίνεση». Προσπαθούν με αυτό τον τρόπο να ξεπλύνουν τις βαρύτατες ευθύνες της κυβέρνησης και να εξαφανίσουν τα ίχνη και της δικής τους δράσης. Αντί να ψάχνουν τρόπους να φονεύσουν τον … Μινώταυρο, ας κάνουν μια πραγματικά πατριωτική πράξη: Να αποσύρουν την υποστήριξή τους στον Αλέξη.

Δεν θα συμφωνήσουν την Δευτέρα; Δεν νομίζουμε ότι αυτό αποτελεί έκπληξη. Έκπληξη θα ήταν να έπεφτε μία φορά μέσα στις προβλέψεις του ο κ. Τσίπρας. Πίσω απ’ όλα αυτά, πάντως, κρύβεται ένα παιγνίδι τακτικής που οδηγεί σε ένα νέο δημοψήφισμα! Αυτή την στιγμή είναι το πιο πιθανό σενάριο. Τουλάχιστον σε σχέση με εκείνο που θέλει την αξιολόγηση να κλείνει σύντομα!

Αν δεν το κάνουν επίτηδες, τότε το κάνουν σίγουρα από λόγους βλακείας. Όταν η Οικονομία είναι κύρια και πάνω απ’ όλα θέμα ψυχολογίας, θα πρέπει κανείς να είναι ή στημένος ή ανόητος για να πυροβολεί συνεχώς τον πιανίστα. Προτιμούμε το σενάριο του ικανού δολοπλόκου. Δεν αντέχουμε στην ιδέα να καταστραφούμε για κάποιον απροσδιόριστο ανόητο λόγο…

Η Φώφη ήταν πάντα ΠΑΣΟΚ και δεν το έκρυψε. Η Φώφη είναι αυτό που λέμε βαθύ ΠΑΣΟΚ. Όχι κάποια απόχρωση του γκρι, είναι το γκρι αυτοπροσώπως. Νιώθει συγγένεια με τον Αλέξη και δεν ξεχνάει τι σημαίνει Δεξιά. Εντάξει, υπήρξε και υπουργός με τον Σαμαρά. Αλλά αυτά πάνε και τελείωσαν, είναι παρελθόν. Τώρα και πάλι ΠΑΣΟΚ!

Ο Αλέξης Τσίπρας κι η παρέα του δεν είχαν ιδέα για τους κανόνες που διέπουν την ευρωπαϊκή πολιτική ζωή. Δεν το έμαθαν αυτό στις ΚΟΒες. Γι\\' αυτό και δέχτηκαν με μεγάλη ανακούφιση τις υπηρεσίες των λαϊκοδεξιών, οι οποίοι και τους υποσχέθηκαν ότι θα έπαιζαν τον ρόλο των δραγουμάνων στα σαλόνια της Ευρώπης. Κάπως έτσι γεννήθηκε το δράμα της διαπραγμάτευσης…

Μπορούν να συμφωνήσουν με τους δανειστές. Μπορούν και να μην συμφωνήσουν. Είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, από την στιγμή που ο πάνσοφος ελληνικός λαός τους παρέδωσε τις τύχες του στα χέρια τους. Στο τέλος – τέλος δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Συμφωνήσουν ή δεν συμφωνήσουν, η αποτυχία είναι απολύτως βέβαιη.

Ξημέρωσε, λέει, μία κρύα ημέρα που τα παντζούρια στα παράθυρα των ανθρώπων παρέμειναν κλειστά. Ο φόβος και η απογοήτευση είχε ερημώσει την πόλη. Το μόνο που ακουγόταν ήταν ο δυνατός ήχος του ραδιοφώνου που έπαιζε στρατιωτικά εμβατήρια. Όχι σύντροφοι, δεν φέρατε την ελπίδα. Τον τρόμο φέρατε. Φύγετε μια ώρα αρχύτερα και πάρτε τον μαζί σας!

Οι φιλελέδες περιμένουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει γρήγορα σε εκλογές, επειδή, λέει, δεν θα θελήσει να προκαλέσει άλλη ζημιά στην χώρα με τις ανερμάτιστες πολιτικές του. Μην φάτε γατάκια! Ο Αλέξης δεν θα σας κάνει την χάρη. Έχει πολλούς λόγους για να αποφύγει την κάλπη και σύμμαχό του ένα σενάριο για να τα καταφέρει!

Τι είναι η διαπλοκή; Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται τα χταπόδια, επειδή έχουν πολλά πλοκάμια. Ότι πολιτικοί και επιχειρηματίες, δηλαδή, μπλέκουν τα πλοκάμια τους και γίνεται της Κολάσεως. Είναι μία λάθος εντύπωση! Διαπλοκή είναι ένα αμάρτημα που διαπράττει κάποιος όταν δεν είναι μαζί μας. Όταν βρίσκεται από αυτή την πλευρά, τότε είναι Καλογρίτσας. Δηλαδή, ένας αγνός εργολάβος.

Δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις. Είμαι όμως απόλυτα σίγουρος ότι πρέπει να είσαι ένας ενδιαφέρων άνθρωπος. Δεν συμφωνώ με όσους σε κατηγορούν και σε έχουν κάνει «εύκολο στόχο». Επίσης, είναι σίγουρο ότι είσαι Αριστερός. Πιο Αριστερός δεν γίνεται. Κι αφού το λύσαμε κι αυτό, θέλω να σε ρωτήσω: Έχεις διαβάσει ποτέ Marie Claire;

Το γεγονός ότι κάποιοι στην Ελλάδα πιστεύουν ότι μπορούμε να βγούμε κερδισμένοι από την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων του Σόιμπλε, είναι κάτι που ξεπερνά κάθε άλλο ευφάνταστο σενάριο. Σε ποια ταχύτητα, άραγε, χωράει η Ελλάδα; Κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί να επινοήσουν μία ταχύτητα μόνο για μας: Την ταχύτητα της δραχμής. Ή αλλιώς, όταν οι εφιάλτες μας γίνονται πραγματικότητα.

Ο Αλέξης Τσίπρας απευθυνόμενος στον Κυριάκο Μητσοτάκη: «στο τέλος μπορεί να μείνετε με τις δημοσκοπήσεις στο χέρι». Ο υπουργός της Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος στη Βουλή των Ελλήνων «Γιουσουφάκια, καρακόλια και Βεληγκέκες πρέπει να περιοριστούν στον ρόλο τους στο θέατρο σκιών». Δεν μας κάνει εντύπωση η γλώσσα. Δεν έχουν τον παραμικρό φραγμό. Στις εκφράσεις θα κόλλαγαν;

Την προηγούμενη των εκλογών του Ιανουαρίου του 2015 είχα πάει στο περίπτερο για να αγοράσω την αγαπημένη μου σοκολάτα. Εκεί, λοιπόν, άκουσα τον νεαρό υπάλληλο να λέει σε φίλο του στο τηλέφωνο: «Ναι, ρε! ΣΥΡΙΖΑ. Να γίνουν όλα πουτ…α. Δεν έχω εγώ; Να μην έχουν κι αυτοί»! Ο Νίκος, είναι σήμερα άνεργος. Αν τον δω μπροστά μου θα τον… πλακώσω στις κλωτσιές.

Σήμερα σας έχουμε ένα ποτ πουρί από παλιότερα άρθρα στο Liberal και το Πρώτο Θέμα, σε μια προσπάθεια να αποδείξουμε ότι η ανακάλυψη του τροχού εξακολουθεί και είναι μάταιος κόπος. Τον έχουν ήδη ανακαλύψει άλλοι. Κατά τον ίδιο τρόπο δεν χρειαζόταν να έχει κανείς απευθείας σύνθεση με την Πυθία για να αντιληφθεί πού θα οδηγούσε η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Εκείνο που με βασάνιζε ως παιδί είναι πως οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν καταφέρει να μετρήσουν με τόση μεγάλη ακρίβεια την απόσταση γης - σελήνης. Έτσι άρχισε να θεμελιώνεται μέσα μου η πεποίθηση ότι ήμασταν ο περιούσιος λαός. Αλλά αυτή η κρίση, η οποία ξεκίνησε με τον θάνατο του Μ. Αλέξανδρου φταίει και μας ξεπέρασαν (προσωρινά) οι Αμερικανοί με την NASA.

Όσοι πίστεψαν ότι υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης με την Αριστερά του Αλέξη Τσίπρα, πήραν το μάθημά τους στο δημοψήφισμα και στην ψηφοφορία για το τρίτο μνημόνιο. Αυτή την φορά δεν θα ακολουθήσουμε τον κ. Τσίπρα στους τακτικισμούς του. Το συμφέρον της πατρίδας επιτάσσει να σηκωθούν να φύγουν τώρα. Οτιδήποτε άλλο είναι πράξη συνενοχής στην καταστροφή της χώρας.

Εμείς οι προσκυνημένοι, ο στρατός των προθύμων, οι σύμμαχοι του Σόιμπλε, οι προδότες, οι Τσολάκογλου, βαρεθήκαμε. Καταθέτουμε, Αλέξη, τα όπλα. Παραδινόμαστε άνευ όρων. Εσύ είσαι ο πρωθυπουργός της χώρας, εσένα εξέλεξε ο ελληνικός λαός. Εσύ θα πάρεις τις κρίσιμες αποφάσεις σε αυτή την δύσκολη ώρα. Σε εμάς μην υπολογίζεις αυτή την φορά…

Συναίνεση. Η χώρα, λέει, χρειάζεται συναίνεση. Τα μέτρα που ζητούν οι δανειστές χρειάζονται ευρύτερες συναινέσεις. Ας πούμε 180 ψήφους στην Βουλή. Το έχουμε ξαναδεί αυτό το έργο. Το καλοκαίρι του 2015, όταν η αντιπολίτευση ψήφισε το τρίτο μνημόνιο και έπειτα ο Αλέξης προσπάθησε να της το… χρεώσει! Συναίνεση; Με ποιους; Είναι σαν να παραδίδεις λευκή επιταγή σε επαγγελματία πλαστογράφο.