Ξημέρωσε, λέει, μία κρύα ημέρα που τα παντζούρια στα παράθυρα των ανθρώπων παρέμειναν κλειστά. Ο φόβος και η απογοήτευση είχε ερημώσει την πόλη. Το μόνο που ακουγόταν ήταν ο δυνατός ήχος του ραδιοφώνου που έπαιζε στρατιωτικά εμβατήρια. Όχι σύντροφοι, δεν φέρατε την ελπίδα. Τον τρόμο φέρατε. Φύγετε μια ώρα αρχύτερα και πάρτε τον μαζί σας!
Θυμάμαι ακόμη την ημέρα που ο πατέρας μου έφευγε για την επιστράτευση. Είχε τα χέρια στις τσέπες και ένα απλανές βλέμμα. Δεν ήξεραν που πήγαιναν. Όταν γύρισαν μας επιβεβαίωσαν αυτό που είχαμε καταλάβει από την πρώτη στιγμή, ότι το μόνο όπλο που είχαν στα χέρια τους ήταν ο αναπτήρας για τα τσιγάρα τους.
Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε χειρότερο σημείο από εκείνη την σκοτεινή περίοδο. Είναι κοινό μυστικό ότι δεν βρεθήκαμε άλλη φορά στην πρόσφατη ιστορία μας σε τόσο δύσκολη θέση. Δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση που μας έχει εξασθενήσει, δεν είναι μόνο που ο κόσμος γύρω μας αλλάζει με απίστευτη ταχύτητα και μαζί του οι φίλοι μας και οι εχθροί μας. Είναι και το γεγονός ότι η αλλοπρόσαλλη στάση μας έχει κουράσει τους παραδοσιακούς μας συμμάχους και με αυτό τον τρόπο έχουμε καταναλώσει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μεγάλο μέρος του πολιτικού κεφαλαίου που συσσωρεύσαμε τις προηγούμενες δεκαετίες.
Είμαστε μόνοι, είμαστε αδύναμοι κι έχουμε την ατυχία να έχουμε στο τιμόνι την χειρότερη κυβέρνηση που γνώρισε ποτέ ο τόπος. Αλήθεια, ποιος είναι μαζί μας; Οι Αμερικάνοι; Μόλις χτες ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων μας είπε ότι το Grexit είναι σχέδιο του Τραμπ, τον οποίον, Τραμπ, θαυμάζει ο κυβερνητικός εταίρος Πάνος Καμμένος. Οι Γερμανοί; Μα, αυτοί είναι εξ ορισμού για την εθνοσωτήρια κυβέρνησή μας Ναζί, Ούννοι, εχθροί του ελληνισμού…
Οι ιδεοληπτικοί που μας κυβερνούν ονειρευόντουσαν να… αλλάξουν την Ευρώπη. Η φαντασιοπληξία τους αποδείχτηκε επικίνδυνη. Ένας λαός παρασύρθηκε και χόρεψε εκστασιασμένος εκείνη την καλοκαιρινή νύκτα του «όχι» στην Πλατεία Συντάγματος, πιστεύοντας θεωρίες συνωμοσίας και τα αναίσχυντα ψέματα που εκστόμιζαν ανερυθρίαστα οι δολοπλόκοι της ιστορίας. Οι πολιτικοί απατεώνες πήραν στον λαιμό τους ένα ολόκληρο Έθνος, στην προσπάθειά τους να ζήσουν το όνειρό τους σαν ανεύθυνοι έφηβοι…
Τώρα είναι αργά για δάκρυα. Ο χρόνος γι'' αυτό πέρασε. Τώρα μας μένει να διαχειριστούμε τις δύσκολες μέρες που έρχονται. Δεν θα μπορέσουμε να το αποφύγουμε. Τα πράγματα θα ήσαν πιο εύκολα αν αφήναν τις καρέκλες τους και έφευγαν. Είναι η μοναδική υπηρεσία που μπορούν να προσφέρουν στην πατρίδα μας. Για να επιχειρηθεί να διασωθεί οτιδήποτε μπορεί να διασωθεί, έστω και την ύστατη ώρα…
Θανάσης Μαυρίδης
