Η κοσμογονία που συντελείται αυτό το χρονικό διάστημα στη διεθνή σκηνή, με αποκορύφωμα τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αλλά και την κλιματική κρίση, έχει εξαλείψει το σύνολο σχεδόν των βεβαιοτήτων του μεταψυχροπολεμικού ιστορικού κύκλου.

Η Μόσχα υποστηρίζει το Πεκίνο στο θέμα της Ταϊβάν και ο Πούτιν βλέπει την επίσκεψη του Σι Τζινπίνγκ ως επιβεβαίωση της στρατηγικής εταιρικής σχέσης Ρωσίας-Κίνας.

Η αύξηση της κινεζικής επιρροής οφείλεται ως ένα βαθμό στην απόσυρση των ΗΠΑ από την περιοχή. Ο διπλωματικός ακτιβισμός του Πεκίνου φαίνεται ότι θα έχει συνέχεια.

Τα δύο στρατόπεδα, ΗΠΑ-ΕΕ και Κίνα-Ρωσία, περιχαρακώνονται ενόψει του δεύτερου χρόνου του πολέμου και των ανακατατάξεων σε παγκόσμια κλίμακα που οδηγούν στη διαμόρφωση της νέας τάξης πραγμάτων.

Ήταν η κορυφή του παγόβουνου στην επιδείνωση των σινοαμερικανικών σχέσεων η κατάρριψη του κινεζικού αερόστατου; Η μάχη των ημιαγωγών και ο γόρδιος δεσμός της Ταιβάν.

Το 2022 καταρρίφθηκαν διάφοροι μύθοι για τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον πλανήτη. Η απομυθοποίηση αυτή συντελέστηκε σε πέντε ευδιάκριτα πεδία.

Το τετ α τετ των δύο ηγετών τη Δευτέρα στο Μπαλί είναι απίθανο να οδηγήσει σε ουσιαστική βελτίωση των σινοαμερικανικών σχέσεων.

Δύο παράλληλα τεχνολογικά «σύμπαντα», των ΗΠΑ και της Κίνας, επιφυλάσσει το μέλλον, τονίζει στο Liberal ο Πλ.Τόντσεφ, για τη σύγκρουση των δύο δυνάμεων. Συνέντευξη στον Γ. Φιντικάκη.

Η κρίση που προκλήθηκε γύρω από την Ταϊβάν με την επίσκεψη της Νάνσι Πελόζι δεν αποτελεί παρά μόνον έναν κρίκο στη μακρά αλυσίδα της αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Κίνας. Η σταθερή επιδείνωση των σινο-αμερικανικών σχέσεων, όπως και η σημασία που αποδίδει το Πεκίνο στην «εθνική ολοκλήρωση» της Κίνας, ολοένα και περισσότερο υπογραμμίζουν τη διολίσθηση προς την προοπτική επίθεσης στην Ταϊβάν παρά της ειρηνικής επανένωσής της με τη ΛΔΚ.

Πρόβα τζενεράλε για την εξασφάλιση της «κοινωνικής γαλήνης» μέσω νέων τεχνολογιών καταστολής, όπως τα ρομπότ και τα drones, αποτελεί για το κινεζικό καθεστώς η έξαρση της πανδημίας στη Σαγκάη, εκτιμά ο Πλάμεν Τόντσεφ. Ο επικεφαλής του τμήματος ασιατικών σπουδών στο Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων μιλά στο Liberal για τους θιασώτες της σκληρής γραμμής στο Πεκίνο και την απομυθοποίηση της διαχειριστικής ικανότητας των Κινέζων. <b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

Η αντιδυτική υστερία στην Κίνα έχει προσλάβει διαστάσεις. Όμως, παρά τον πολιτικό και ιδεολογικό εναγκαλισμό Πεκίνου - Μόσχας, η Κίνα δεν επιθυμεί μια κατά μέτωπον σύγκρουση με τη Δύση - κυρίως για οικονομικούς λόγους. Η ομοβροντία δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία έχει θορυβήσει το Πεκίνο που βλέπει ότι η «παρακμάζουσα Δύση» - κατά την πεποίθηση πολλών Κινέζων αξιωματούχων - διατηρεί ισχυρά όπλα και είναι ικανή να επιβάλει πολύ υψηλό κόστος σε αντιπάλους.

Θα μείνει η Κίνα στη σωστή πλευρά της ιστορίας; Πώς εννοεί η Κίνα τον ρου της ιστορίας και πώς προσδιορίζει τον σημερινό συσχετισμό δυνάμεων. Oι Κινέζοι ιθύνοντες αναγνωρίζουν ότι προς το παρόν η χώρα τους δεν είναι ακόμη σε θέση να διεκδικήσει τον ηγετικό ρόλο σε παγκόσμια κλίμακα και αναγκάζεται να αναζητήσει συμμαχίες (όπως με τη Ρωσία του Πούτιν), διατηρώντας ταυτόχρονα ένα μίνιμουμ καλών σχέσεων με τους δυτικούς αντιπάλους.

Το Πεκίνο θα συνεχίσει να βοηθάει τη Μόσχα, έστω και διακριτικά. Η Ρωσία, του είναι απαραίτητη με τους φυσικούς της πόρους και το οπλοστάσιό της, στον γεωπολιτικό ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ και τη Δύση γενικότερα. Στα σχέδια μάλιστα της κινεζικής ηγεσίας να καταστήσει τη χώρα παγκόσμια ηγέτιδα δύναμη ως το 2050, ταιριάζει απόλυτα μια αποδυναμωμένη Ρωσία, σημειώνει στο Liberal o επικεφαλής στο τμήμα ασιατικών σπουδών του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, Πλάμεν Τόντσεφ.<b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη</b>

Ενώ διεξάγονται σκληρές μάχες μεταξύ ρωσικών και ουκρανικών δυνάμεων, η Κίνα κάνει μια αγωνιώδη προσπάθεια να περιορίσει τη ζημιά που υφίσταται η διεθνής εικόνα της και, ταυτόχρονα, να μεγιστοποιήσει τα οφέλη που μπορεί να αντλήσει απ&apos; αυτήν την κρίση. Προς το παρόν, οι ιθύνοντες στο Πεκίνο προβλέπουν πως σε γενικές γραμμές το ισοζύγιο κόστους-ωφέλειας θα παραμείνει θετικό για την Κίνα. Συνεπώς, η στάση της δεν αναμένεται να μεταβληθεί ουσιωδώς το προσεχές χρονικό διάστημα.

Η Κίνα παρακολουθεί πολύ προσεκτικά τις δραματικές εξελίξεις στην Ουκρανία, επιδιώκοντας ταυτόχρονα να αποκομίσει οφέλη και να ελαχιστοποιήσει την όποια ζημιά συνεπάγεται η ρωσική εισβολή. Εξού και η επαμφοτερίζουσα στάση του Πεκίνου που επιμένει να εμφανίζεται ως περιστερά και να τονίζει την ανάγκη για αυτοσυγκράτηση και διάλογο μεταξύ των εμπόλεμων πλευρών.

Υπό μία έννοια, η κρίση στην Ουκρανία βολεύει το Πεκίνο, στον βαθμό που αποσπά την προσοχή της αμερικανικής ηγεσίας και αναγκάζει τις ΗΠΑ να δεσμεύσουν πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο στις σχέσεις τους με την Γηραιά Ηπειρο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η Κίνα δίνει στην Ρωσία «λευκή επιταγή» για πόλεμο στην Ουκρανία. Μια προσεκτική ανάγνωση της κοινής σινορωσικής δήλωσης στις 4 Φεβρουαρίου δείχνει ότι οι επιδιώξεις των δύο χωρών δεν συμπίπτουν απολύτως.

Μια από τις κυριότερες ειδήσεις σχετικά με την Κίνα αυτές τις μέρες είναι η επαπειλούμενη κατάρρευση του κατασκευαστικού ομίλου Evergrande, με το χρέος του να υπερβαίνει το ιλιγγιώδες ποσό των 300 δισ. δολαρίων. Εχοντας χάσει πέντε προθεσμίες για την πληρωμή τόκων δεκάδων εκατ. δολαρίων σε ομολογιούχους, πλησιάζει επικίνδυνα το τέλος της περιόδου χάριτος, όταν θα κηρυχθεί και επισήμως σε χρεοκοπία. Παρόμοια προβλήματα αντιμετωπίζουν κι άλλες κατασκευαστικές στην Κίνα, όπως ο όμιλος Fantasia που ειδικεύεται στις πολυτελείς οικίες.

Το ξέσπασμα της επιδημίας που εκτυλίσσεται στην Κίνα έχει δώσει αφορμή σε πολλούς αναλυτές να παρομοιάσουν τις τρέχουσες εξελίξεις με το πυρηνικό ατύχημα του Τσερνόμπιλ. Εικάζουν ότι, κατά παρόμοιο τρόπο, ο αντίκτυπος των γεγονότων θα οδηγήσει σε αμφισβήτηση της εξουσίας του Σι Τζινπίνγκ.