Την ώρα που ΟΟΣΑ, Goldman Sachs και πολλοί άλλοι αναλυτές επισημαίνουν τον κίνδυνο παγκόσμιας ύφεσης, οι επενδυτές βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση καθώς προσπαθούν να αξιολογήσουν τη ροή των ειδήσεων που σχετίζονται με την εξάπλωση του κορονοϊού. Η Wall αντέδρασε χθες όχι γιατί εκτιμάται πως η επιδημία θα περιοριστεί αλλά γιατί αναμένεται πακτωλός χρημάτων από τις κεντρικές τράπεζες.

Ο συναγερμός που σήμανε ο ΠΟΥ, προειδοποιώντας ότι ο κορονοϊός είναι πολύ πιθανό να εξαπλωθεί σε όλες τις χώρες του κόσμου σβήνει από τη μνήμη τα υψηλά των 70 δολαρίων και διαμορφώνει μια νέα και εντελώς απρόβλεπτη κατάσταση για την παγκόσμια οικονομία. Χτύπημα 40 δισ. δολαρίων το τρίμηνο δέχεται ήδη ο πετρελαϊκός κλάδος, πτώση άνω του 13% την περασμένη εβδομάδα και 30% από τις αρχές Ιανουαρίου για West Texas και Brent.

Πρωτοφανή μέτρα για να αποτραπεί η παγκόσμια ύφεση εξετάζουν κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες καθώς οι μειώσεις επιτοκίων δεν αρκούν. Απευθείας μετρητά σε κάθε πολίτη, μειώσεις φόρων για ιδιώτες και επιχειρήσεις και επιδόματα για τους οικονομικά αδύναμους στο μενού του ακραίου σεναρίου

Η Wall Street βιώνει την πιο απότομη διόρθωση στη σύγχρονη ιστορία της και ο «δείκτης φόβου» VIX αγγίζει επίπεδα που έχει να δει από τις αρχές του 2009. Απόλυτα συγχρονισμένη η «βύθιση» των αγορών σε Νέα Υόρκη, Φρανκφούρτη, Λονδίνο, Σαγκάη και Τόκιο. Αναλυτές ανεβάζουν σε πάνω από 5 τρισ. δολάρια τον «λογαριασμό» του κορονοϊού.

Σαν χάρτινοι πύργοι γκρεμίζονται οι χρηματιστηριακοί δείκτες από τα ιστορικά υψηλά καθώς κανείς δεν μπορεί να καθησυχάσει στην παρούσα φάση για την εξέλιξη του κορονοϊού και η εκθετική αύξηση των κρουσμάτων εκτός Κίνας θέτει τις αγορές σε συνθήκες «καραντίνας». Σοκ προκαλεί η πρόβλεψη της Goldman Sachs για μηδενική αύξηση κερδών των αμερικανικών επιχειρήσεων το 2020 και η πτώση του πετρελαίου κατά 27%.

Δέος προκαλεί η παύση της οικονομικής δραστηριότητας στην Κίνα. Όσο αληθινός είναι ο κίνδυνος να εξελιχθεί σε πανδημία ο κορονοϊός άλλο τόσο πιθανός είναι ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης που θα καθηλώσει οικονομίες και θα βάλει εμπόδια σε χώρες όπως η Ελλάδα.

Η ανησυχία έγινε φόβος και οι δυσοίωνες προβλέψεις εξελίχθηκαν σε σενάρια τρόμου. Σενάρια για παγκόσμια ύφεση τα οποία έρχονται όλο και πιο κοντά όσο τα κρούσματα του κορονοϊού και οι θάνατοι ξεφεύγουν από την Κίνα. Η… άφιξη της επιδημίας στη γειτονιά μας και ο κίνδυνος ανεξέλεγκτης εξάπλωσης αναβαθμίζει το επίπεδο συναγερμού.

Τι θα γίνει μετά την 30η Απριλίου; Θα γίνουν μαζικοί πλειστηριασμοί και εξώσεις; Πώς θα αντιμετωπίσουν οι τράπεζες όσους πληρούν σήμερα τα κριτήρια για να προστατεύσουν την πρώτη κατοικία αλλά δεν το έχουν κάνει; Το νέο πτωχευτικό δίκαιο, η δεύτερη ευκαιρία και οι ασφυκτικές πιέσεις προς τους στρατηγικούς κακοπληρωτές.

Έξι μήνες ταχύτερα και από τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις μειώνονται οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων. Από εκεί που κανείς δεν μιλούσε για τους ελληνικούς τίτλους, σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη ένα άτυπο debate μεταξύ των μεγαλύτερων επενδυτικών οίκων για το αν θα συνεχιστεί το ράλι.

Θα επιβεβαιωθούν τα σενάρια που θέλουν τους επενδυτές να συνεχίσουν να αναζητούν ασφαλή καταφύγια – και το πιο παραδοσιακό που είναι ο χρυσός – ή θα περιοριστεί ο κορονοϊός και η παγκόσμια οικονομία θα ανακάμψει οδηγώντας την τιμή του πολύτιμου μετάλλου σε πτώση; Προς το παρόν, ως το πιο ασφαλές - παραδοσιακά - καταφύγιο, κερδίζει έδαφος...

Σε ποτάμια, παραλίες, ακόμα και στην έρημο βρίσκεται σε εξέλιξη ένας πόλεμος συμμοριών που μετέρχονται μαφιόζικες πρακτικές για να κυριαρχήσουν σε μια μαύρη αγορά δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σε παγκόσμιο επίπεδο εκτιμάται ότι κάθε χρόνο ο άνθρωπος χρησιμοποιεί περίπου 50 δισεκατομμύρια τόνους αμμοχάλικου.

Η κίνηση της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας στην Ιταλία να ρίξει στο τραπέζι 5 δισ. για εξαγορά της έκτης μεγαλύτερης τράπεζας εκτιμάται ότι δίνει το έναυσμα για ένα ντόμινο συγχωνεύσεων με φόντο την τραπεζική ένωση και τα προβλήματα κερδοφορίας του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού κλάδου. Τι συμβαίνει με τις ελληνικές τράπεζες;

Ένας νέος… μόνιμος κίνδυνος γεννιέται που λέγεται «πανδημίες». Μετά τη Γερμανία και την Ιταλία, ο «ιός» της ύφεσης εξαιτίας της εξάπλωσης του κορονοϊού χτυπάει την πόρτα και της Ιαπωνίας, ενώ η… αστοχία της Apple καθρεφτίζει τα προβλήματα στο σύνολο της παγκόσμιας οικονομικής δραστηριότητας.

Η προοπτική ένταξης στο QE μέσα στο 2020 και διαδοχικών αναβαθμίσεων αλλάζει τα δεδομένα για την ελληνική οικονομία. Δημοσιεύματα όπως το χθεσινό των Financial Times ή της γερμανικής FAZ αποδεικνύουν αυτό που βλέπουν οι αγορές αλλά διστάζουν να αναγνωρίσουν οι οίκοι αξιολόγησης: ότι η Ελλάδα έχει επιστρέψει για τα καλά στα ραντάρ των επενδυτών.

Ο στόχος μείωσης των «κόκκινων» δανείων κάτω του 10% είναι το πρώτο ορόσημο για τις τράπεζες, ωστόσο η Κομισιόν ετοιμάζει τελεσίγραφο για περαιτέρω μείωση στο 5% έως τις αρχές του 2024, καθώς Γαλλία και Γερμανία συμφωνούν ότι πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων χωρίς την Ελλάδα δεν είναι υλοποιήσιμη.

Μετά τη μηδενική ανάπτυξη στο τέλος του 2019 και την εξάπλωση του κορονοϊού στις αρχές του 2020, ο κίνδυνος ύφεσης είναι πιο πραγματικός από ποτέ για τη Γερμανία, όμως η πολιτική κρίση που βιώνει η χώρα καθιστά δύσκολη την λήψη των απαιτούμενων αποφάσεων.

Ο,τι δεν κατάφερε η κρίση χρέους της Ευρωζώνης, ο κίνδυνος «προσγείωσης» της Κίνας και ο εμπορικός πόλεμος, δείχνει να καταφέρνει η εξάπλωση του κορονοϊού. Παρά τα ιστορικά υψηλά σε Wall Street και Ευρώπη, η επιδημία επανέφερε τον ρυθμό ανάπτυξης στο επίπεδο του 2009.

Η συνεχιζόμενη μανία των επενδυτών για θετικές αποδόσεις στην Ευρωζώνη σε συνδυασμό με την πολιτική σταθερότητα και την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα οδηγούν για πρώτη φορά στην ιστορία την απόδοση του 10ετούς κάτω από το 1%. Αλλάζουν τα δεδομένα για τους οίκους αξιολόγησης.

Μία κρύο και μία ζέστη προκαλούν οι αναλύσεις μεγάλων ξένων οίκων για τις προοπτικές των ελληνικών τραπεζών, με αποτέλεσμα οι τραπεζικές μετοχές να υποαποδίδουν του Γενικού Δείκτη και να παραμένουν σχεδόν 10% χαμηλότερα από τα υψηλά του περασμένου Νοεμβρίου.

Την ώρα που στις Βρυξέλλες οι ηγέτες των χωρών μελών κατέληγαν σε συμβιβαστικές λύσεις για τα πόστα της Ε.Ε., οι πληροφορίες θέλουν Ν. Ντράγκι να επεξεργάζεται ένα συνολικό σχέδιο το οποίο αφενός θα αφήνει τις «κάνουλες» ανοιχτές και αφετέρου θα προστατεύει από το γκρεμό την οικονομία μέχρι... νεωτέρας.