Στο χθεσινό άρθρο είχαμε αναφερθεί κυρίως στη διατάραξη που προκαλεί με τη στρατηγική της η Amazon, σε κάθε τομέα που έχει οποιαδήποτε επαφή με τις δραστηριότητες της. Kαι η διατάραξη αυτή δίνει ώθηση στην πραγματική οικονομία να καλύψει τα κενά που πρώτη ανακαλύπτει και εκμεταλλεύεται η Amazon. Έτσι και στον τομέα των επιστροφών προϊόντων, τον τόνο τον δίνει και πάλι η Amazon.

Το πρόβλημα με την έκδοση των συντάξεων στη χώρα μας, είναι έντονο και έρχεται από πολύ παλιά. Με την υιοθέτηση των διαδικασιών των «συντάξεων fast track», καθώς και των «συντάξεων εμπιστοσύνης», τίθεται ένα τέλος στην ομηρία χιλιάδων ασφαλισμένων από το «σύστημα». Και ενώ όλοι θα περίμεναν ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, θα χαιρετούσαν αυτή την κίνηση της κυβέρνησης και του υπουργού Κωστή Χατζηδάκη, συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Το στρατηγικό σχέδιο της Αmazon, έχει προκαλέσει σε παγκόσμιο επίπεδο μια σημαντική διατάραξη του εμπορίου και όλης της όλης της αλυσίδας από τον παραγωγό, μέχρι το τελικό καταναλωτή. Έπληξε το φυσικό εμπόριο, άλλαξε τον τρόπο λειτουργίας της μεταφοράς εμπορευμάτων και των καναλιών διανομής, μετάλλαξε το οικοσύστημα της διαφήμισης και του μάρκετινγκ και μετέβαλε τις συνήθειες των καταναλωτών σε όλα τα πλάτη και μήκη της Γης.

Το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης κινείται ανάμεσα στην ακρίβεια, στο άγνωστο ενεργειακό σκηνικό του καλοκαιριού, στη Ρωσική εισβολή, στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία και στις διαδικασίες του εγχώριου πολιτικού στίβου, μπροστά τις διπλές, όπως δείχνουν όλα τα πράγματα, επερχόμενες εκλογές. Έτσι η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, που θα έπρεπε να αποτελεί ένα σημαντικό σημείο αναφοράς, πέρασε δίχως να αφήσει ένα ισχυρό στίγμα. Ένα ισχυρό τεχνοκρατικό στίγμα, που το έχουν ανάγκη όχι μόνο τα πολιτικά κόμματα, αλλά και οι ίδιοι οι πολίτες, έτσι ώστε να μη στέκονται σαν απλοί δέκτες απέναντι σε κούφια συνθήματα και υποσχέσεις.

Οι τέσσερις συστημικές τράπεζες, όπως έχει φανεί μέσα από όλη την αρθρογραφία του Liberal Markets, βρίσκονται πλέον σε νέα φάση. Ενδυναμωμένες κεφαλαιακά και ενισχυμένες όσον αφορά την καταθετική τους βάση, που ενισχύθηκε κατά 35 δισ. ευρώ μέσα στην τελευταία διετία, είναι έτοιμες να αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί, στην επενδυτική έκρηξη που έχει ανάγκη η χώρα.

Και τι μας νοιάζει, που αποπληρώθηκε το δάνειο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου; Και τι μας νοιάζει, που βγαίνει η Ελλάδα από την ενισχυμένη εποπτεία; Και τι μας νοιάζει, που η πρώτη έκθεση οίκου αξιολόγησης μέσα στο 2022, αναβάθμισε την ελληνική οικονομία; Και τι μας νοιάζει που η ανεργία έπεσε στο 11,9%; Και τι μας νοιάζει το Ταμείο Ανάκαμψης; Και τι μας νοιάζει η ψηφιοποίηση του Πιερρακάκη και οι νταντάδες της γειτονιάς της Μιχαηλίδου;

Πληθωρισμός, αναδίπλωση της ποσοτικής χαλάρωσης, αύξηση των επιτοκίων από την πλευρά των κεντρικών τραπεζών, ενεργειακό χάος, πλήρης διάρρηξη της εμπιστοσύνης των εμπορικών συναλλαγών, μετατροπή ορισμένων βασικών εμπορευμάτων και πρώτων υλών σε όπλα ενός πρωτοφανούς οικονομικού πολέμου, μερική ανατροπή του παγκοσμιοποιημένου μοντέλου και αναθεώρηση των οικονομικών και πολιτικών ισορροπιών όπως τις είχαμε γνωρίσει από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι σήμερα.

Πόσο εύκολο και ανέξοδο είναι από την ασφάλεια της Δημοκρατίας να θαυμάζεις τυράννους; Πόσο εύκολο και ανέξοδο είναι να θαυμάζεις τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, τα θεοκρατικά καθεστώτα, τα ισλαμικά καθεστώτα, τα ανελεύθερα καθεστώτα; Η έκφραση του θαυμασμού και της στήριξης προς τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, στάθηκε η αφορμή για να ξανασυναντηθούν και πάλι στη χώρα μας, η «πάνω πλατεία Συντάγματος», με την «κάτω πλατεία Συντάγματος». Πόσοι όμως από τους θαυμαστές των σύγχρονων τυραννιών, θα έπαιρναν το ρίσκο να ζήσουν σε ένα από τα τυραννικά καθεστώτα που υμνούν, που σέβονται και δικαιολογούν;

Κάθε σημαντικό γεγονός προσφέρεται στη χώρα μας για την πραγματοποίηση μαζικών τεστ νοημοσύνης και κατάρτισης, από τα οποία προκύπτουν εξαιρετικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Ειδικά από την περίοδο της πτώχευσης της Ελλάδας, των μνημονίων, της συγκυβέρνησης Τσίπρα - Καμμένου και του δημοψηφίσματος του 2015, είναι σαν να περνούσαμε διαρκώς μέσα από μαζικές εξετάσεις με ακριβά εξέταστρα. Όμως και σήμερα, τόσο η πανδημία, όσο και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αποτέλεσαν δυο ακόμα κρίσιμα τεστ.

Η εκτόξευση της μετοχής της εταιρείας Twitter, αμέσως μετά την ανακοίνωση της εισόδου του Έλον Μασκ στη μετοχική της βάση με ποσοστό 9,2% καθώς και της συμμετοχής του στο ΔΣ, με σκοπό την αλλαγή κατεύθυνσης της εταιρείας, όσον αφορά τη «ελευθερία λόγου», οδήγησε σε σημαντική πτώση τη μετοχή της Digital World Acquisition. Δηλαδή, τη μετοχή του SPAC, πάνω στο οποίο θα στηριζόταν η είσοδος του Ντ, Τραμπ, στο χώρο των social media και όχι μόνο.

Όσοι διαμαρτύρονται σήμερα για την ακρίβεια και όσοι περιμένουν το Μάννα εξ ουρανού για μια ακόμα φορά, τι είχαν ψηφίσει στο Δημοψήφισμα του 2015; Δεν ήταν οι ίδιοι, που δεν τους ενδιέφερε να πεινάσουν, να πονέσουν και να αντέξουν σε περιβάλλον δραχμής, έξω από τις «φυλακές» του  ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Δεν ήταν οι ίδιοι που θα έπαιρναν το ρίσκο να ζήσουν ελεύθεροι, με αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία, κόβοντας στις αλυσίδες των δανειστών; Δεν ήταν οι ίδιοι που παρίσταναν του σύγχρονους Μεσολογγίτες;

Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε τους κλασικούς τρόπους αποτίμησης των τραπεζών, που λάμβαναν υπόψη τους το ενεργητικό των τραπεζών, τα κεφάλαιά τους, τα επιτόκιά τους, τις επισφάλειες και τα κέρδη τους. Ωστόσο, μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και την ένταξή μας σε μια ψηφιακή ζωή «εξ αποστάσεως», οι νέοι σε ηλικία κυρίως πελάτες εστιάζουν και σε άλλα σημεία.

Με αφορμή την 2α Απριλίου, που είναι η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για τον Αυτισμό, «Το Χαμόγελο του Παιδιού», προέβαλε το πρόβλημα των περιστατικών bullying απέναντι στα παιδιά και τους έφηβους, που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού. Έτσι δόθηκε ευρύτερη διάσταση στο θέμα, στο πλαίσιο της καμπάνιας «Μίλα Τώρα» για το φαινόμενο της Ενδοσχολικής Βίας και του Εκφοβισμού. Το «Χαμόγελο του Παιδιού», προχώρησε λίγο παραπάνω, από το μήνυμα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.

Κάθε τι που έχει σχέση με τον Έλον Μασκ, ξεκινάει από ένα tweet. Όλοι θυμόμαστε το tweet για την απόσυρση της μετοχής της Tesla από το χρηματιστήριο τον Αύγουστο του 2017, καθώς και την αλυσίδα αναρτήσεων για τα κρυπτονομίσματα. Όμως όταν στις 25 Μαρτίου, αναρτούσε tweet για την ελευθερία λόγου και τη στάση του Twitter απέναντι του, και μάλιστα το έθετε σε ψηφοφορία, ουδείς ανέμενε αυτό το αποτέλεσμα. Ποιο αποτέλεσμα; Μα τη θορυβώδη είσοδο του Μασκ στο μετοχικό κεφάλαιο του Twitter με 9,2%.

Την περασμένη εβδομάδα δόθηκε στη δημοσιότητα, η έκθεση του ΔΝΤ για την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας, μετά από την επίσκεψη του κλιμακίου του, από τις 17 έως τις 31 Μαρτίου. Η έκθεση «κόμισε γλαύκας εις Αθήνας», όσον αφορά την αναθεώρηση των προβλέψεων του για το 2022. Έτσι, κινούνται λίγο – πολύ, στις αντίστοιχες προγενέστερες προβλέψεις των μεγάλων επενδυτικών οίκων, με την ανάπτυξη, να συνεχίζεται με ασθενέστερους ρυθμούς της τάξης του 3,5% και με το πρωτογενές έλλειμμα να κινείται στα επίπεδα του 2% του ΑΕΠ.

Έχοντας στο μυαλό μας τη μεγάλη εικόνα, είναι αδύνατον να πιστέψει κανείς ότι τερτίπια του Κρεμλίνου με τις πληρωμές σε ρούβλια, θέτουν σε κίνδυνο την αποθεματική αξία τόσο του δολαρίου και όσο των υπολοίπων νομισμάτων των ελεύθερων οικονομιών. Αν στη συνάρτηση μας, όμως συνυπολογίσουμε την επόμενη ημέρα με τα ψηφιακά νομίσματα των κεντρικών τραπεζών και τους εναλλακτικούς τρόπους συναλλαγών και εκκαθαρίσεων που σχεδιάζονται, τότε οι εξελίξεις ίσως και να είναι διαφορετικές.

Το δίλημμα του ΠΑΣΟΚ είναι δύσκολο. Αν συμπορευτεί με τη ΝΔ, φοβάται ότι θα ξαναγίνει «ουρά». Αν συμπορευτεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, φοβάται ότι θα απαξιωθεί στα μάτια των σοσιαλδημοκρατών και κεντρώων ψηφοφόρων του. Η μόνη λύση για την επιβίωσή του, αλλά όχι για την επιβίωση της χώρας, είναι η προώθηση ενός σχεδίου οικουμενικής κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης που σύμφωνα με τη λογική του ΠΑΣΟΚ, δεν θα συνοδεύεται από τομές και λύσεις, που και πάλι θα πλήρωνε ακριβά, αλλά από μια «light» διαχείριση που δεν θα φθείρει τον κομματικό μηχανισμό του.

Παρόλο που τα μάτια ολόκληρης της παγκόσμιας επενδυτικής κοινότητας είναι στραμμένα πάνω στις πολεμικές εξελίξεις και τις ειρηνευτικές προσπάθειες, στο πίσω μέρος του μυαλού της, το μεγάλο ερωτηματικό παραμένει ο πληθωρισμός καθώς και η επιρροή του πάνω στις χρηματιστηριακές αγορές. ο πληθωρισμός είχε αρχίσει να «τσιμπάει» μέσα στο Q3 του 2021, με τις κεντρικές τράπεζες και τις κυβερνήσεις, να μην δίνουν ιδιαίτερη σημασία, μιλώντας για παροδικότητα. Τα πράγματα όμως άλλαξαν.

Είναι προφανές ότι το καθεστώς Πούτιν θέλει να δείξει πως η Ευρώπη συνθηκολογεί. Πως υποτάσσεται. Εξ ου και ο όρος της «υποχρεωτικής εξουσιοδότησης» για τη μετατροπή του συναλλάγματος σε ρούβλια. Άνευ της οποίας, δεν εκκαθαρίζεται η συναλλαγή με την Gazprom. Και το ερώτημα που τίθεται, είναι το ποιος θα κάνει πρώτος πίσω σε αυτή τη μάχη, που προκαλεί ο παραλογισμός της Μόσχας. Ένας παραλογισμός που ουδεμία σχέση έχει με την οικονομική πραγματικότητα.

Έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια και με βάση τις εκθέσεις των κεντρικών τραπεζών, το πρόβλημα αυτό παραμένει. Οι πόροι που διοχετεύονται μέσω των μηχανισμών στήριξης και ανασυγκρότησης των οικονομιών και των επιχειρήσεων δεν είναι απεριόριστοι. Ούτε είναι δωρεάν. Έχουν κόστος, διότι οι πηγές τους είναι δανεικά κεφάλαια. Οπότε πρέπει να αποπληρωθούν. Μια στις πέντε επιχειρήσεις, επιβιώνουν όχι λόγω του κερδοφόρου επιχειρηματικού μοντέλου τους, αλλά λόγω της ρευστότητας μηδενικού κόστους και των κρατικών ενισχύσεων.

Οι πρόσφατες θετικές αντιδράσεις των αγορών στην πρόοδο των συνομιλιών ανάμεσα στη Ρωσία και στην Ουκρανία, δείχνουν ότι η επενδυτική κοινότητα εκτιμά ότι τα δύσκολα έχουν τελειώσει και ότι με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο, η επαναφορά στη χρηματιστηριακή κανονικότητα, που επικρατούσε πριν από τη ρωσική εισβολή, είναι δεδομένη. Είναι όμως έτσι; Δικαιούμαστε να είμαστε αισιόδοξοι με τις αγορές;

Η επιχειρηματολογία της αντιπολίτευσης σχετικά με την ενεργειακή κρίση που συμπληρώνει πλέον τον έκτο μήνα από τη στιγμή της εκδήλωσής της, κινείται ανάμεσα στην ψευδολογία, τη σκανδαλολογία, την ασυναρτησία και τον έντονο λαϊκισμό, σε μια προσπάθεια να αντλήσει κάποια επιπλέον ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και να ανορθώσει το καταρρακωμένο ηθικό των στελεχών της.

Μπορεί οι προηγούμενες αποδόσεις να μη διασφαλίζουν τις μελλοντικές, όπως αναφέρεται στα έντυπα και στις ιστοσελίδες των θεσμικών επενδυτών και των διαχειριστών κεφαλαίων, ωστόσο η αναδρομή σε προγενέστερα γεγονότα και σε τάσεις που διαμορφώνονται στις αγορές, δεν είναι ποτέ περιττή. Και αυτό, διότι πολλές φορές εστιάζοντας στον μικρόκοσμο της χρηματιστηριακής καθημερινότητας, χάνουμε τη μεγάλη εικόνα και διαφεύγει της προσοχής μας η διαμόρφωση ενός νέου σκηνικού.

H πανδημία του covid-19, στάθηκε η αφορμή για την ψηφιακή επιτάχυνση σε όλον τον πλανήτη. Η ενεργειακή κρίση που προκλήθηκε από το Κρεμλίνο, από το καλοκαίρι και μετά, οδήγησε στον επανασχεδιασμό της ευρωπαϊκής ενεργειακής στρατηγικής. Η Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τα προβλήματα στις πρώτες ύλες, θα οδηγήσει στην πλήρη υιοθέτηση της κυκλικής οικονομίας, από τη Δύση. Κάθε κρίση στην ανθρώπινη ιστορία, δρα καταλυτικά και επιταχύνει τις τρέχουσες διεργασίες και εξελίξεις.