Είχα την αλλόκοτη μοίρα να είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που έλαβε εξώδικο από τον Γιώργο Τράγκα. Και αναγγελία αγωγής εναντίον μου. Νοσούσε ήδη από Covid όταν ο δικαστικός κλητήρας χτύπησε την πόρτα μου για να μου επιδώσει το έγγραφο του. Λίγες ώρες αργότερα ο Γιώργος μπήκε στο νοσοκομείο. Για την ιστορία τα γράφω, τώρα πια αυτά δεν έχουν κανένα νόημα. Είδατε τι είμαστε εμείς οι άνθρωποι; Ένα τίποτα. Το πρωί ζητωκραυγάζουμε υπέρ του ενός ή βουρλιζόμαστε εναντίον του άλλου και το βράδυ μας βγάζουν επικήδειους από την τηλεόραση.

Ο Ανδρουλάκης νίκησε σαρωτικά και υπερηφάνως. Ωραία, τώρα ξαναπάμε πίσω στα μεγάλα και στα δύσκολα (πανδημίες, ελληνοτουρκικά, οικονομία) ή στα μικρότερα και καθοριστικά (ρεύματα, σχολεία, συντάξεις, γραφειοκρατίες), για να δούμε πόσα αχλάδια βάζει ο σάκος. Το αν άλλαξε και πόσο το πολιτικό σκηνικό, θα περιμένουμε να το δούμε στις δημοσκοπήσεις. Εκεί θα πάρουμε μια πρώτη ιδέα αν παίρνει παραπάνω ψήφους ο Νίκος, πόσες παίρνει κι από πού τις παίρνει. Στη ΝΔ αναρωτιούνται, στον ΣΥΡΙΖΑ τρώνε τα νύχια τους.

Θαυμάζω κάθε φορά που ακούω τους ΣΥΡΙΖΑίους την ελαφρότητα του χαρακτήρα τους, την ανεμελιά της σκέψης τους και το αχαλίνωτο του αντιπολιτευτικού τους λόγου. Άφησαν πίσω τους συντρίμμια, βρέθηκε ο Κυριάκος μέσα σε μια θύελλα κι αυτοί απαιτούν τα πάντα με την μανία μικρού παιδιού που ζητά από τον μπαμπά του να του αγοράσει όλο το Τζάμπο. Κάνουν πραγματικότητα ένα-ένα τα συνθήματα του Μάη του '68. Είναι ρεαλιστές, ζητούν το αδύνατο εδώ και τώρα.

Ξέρετε γιατί ο Μακρόν θα κερδίσει για δεύτερη φορά την προεδρία της Γαλλίας; Διότι έχει το θάρρος να πει τα πράγματα με το όνομα τους χωρίς ενοχές. Όταν η Επίτροπος Ισότητας Έλενα Ντάλι ζήτησε να αντικατασταθεί η ευχή «καλά Χριστούγεννα» με το «καλές γιορτές» για να μην προσβάλλονται οι μη χριστιανοί Ευρωπαίοι, βγήκε ευθαρσώς ο Μακρόν σε ομιλία του και είπε «τι ανοησίες είναι αυτές;» Γι αυτό θα ξανακερδίσει. Ας τα βλέπουν κάτι δικοί μας.

Πώς το είπε ο Βερναρδάκης; «Είναι θολή η εικόνα μας, δεν πείθουμε, σύντροφοι»; Το κατάλαβες επιτέλους; Και γιατί παρακαλώ δεν πείθετε; Το χεις σκεφτεί αυτό ή έμεινες στη διαπίστωση και καθάρισες; Βεβαίως, προχώρησες και σε πρόταση. Να προχωρήσει ο Τσίπρας σε μια «μεγάλη ζεστή αγκαλιά» με τον Ανδρουλάκη. Όταν εσύ έχεις απέναντι σου μια γυναίκα που θέλεις, πρώτα της εξηγείς ότι δεν την πείθεις και μετά πας να την αγκαλιάσεις; Για χαζή την περνάς την άλλη;

Ειλικρινά δεν ξέρω τι μυαλό κουβαλάνε εκεί στην Κουμουνδούρου. Όσο περνά ο καιρός, αντί να ανοίγονται προς την κοινωνία κλείνουν σαν στρείδι. Αντί να γίνονται μαζικό κόμμα, μπαίνουν σ? ένα εσωτερικό καθοδικό σπιράλ που τους επιστρέφει στον παλιό μικρό Συνασπισμό. Αντί η σκέψη και η γλώσσα τους να συμβαδίζουν με τον κοινό νου, υιοθετούν όλο και περισσότερο μια ορολογία σκληρού γκρουπούσκουλου που λέει τα δικά του, σαν τον τρελό του χωριού.

Θα κερδίσει ο Ανδρουλάκης ή ο Γιώργος στον β' γύρο; Με τις δέκα μονάδες διαφορά, η ανατροπή είναι από δύσκολη έως αδύνατη. Αν και καλό είναι να μην προδικάζουμε, εγώ δεν ξέρω κανέναν που ψήφισε Λοβέρδο και την επόμενη Κυριακή θα πάει να ψηφίσει Παπανδρέου. Οι ψηφοφόροι των άλλων τριών δεν έχω ιδέα τι θα κάνουν. Η μεγάλη συμμετοχή από μόνη της αλλάζει τα πολιτικά δεδομένα; Επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στον πολιτικό χάρτη αναβαθμισμένο και ισχυρότερο;

Ο Τσίπρας έχει αποδεχτεί την ήττα του από τον Μητσοτάκη και στις επόμενες εκλογές. Κι αν διατηρεί κάποιες ελπίδες ανατροπής του μοιραίου, αυτές δεν μπορεί να ξεπερνούν την ισχνή στατιστική περιοχή του 1% ή 2%. Ο Τσίπρας με το καθημερινό σκληρό ροκ του, δεν κάνει πολιτική για τον Μητσοτάκη και τις εκλογές, αλλά για το εσωτερικό του κόμματος του και για το συνέδριο τους.Το πιθανότερο είναι ότι με την έξαλλη σημερινή πολιτική του προετοιμάζει τους εσωτερικούς συσχετισμούς του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε την επομένη της ήττας του να μην τεθεί θέμα ηγεσίας.

Κοιτάξτε, άλλη δουλειά κάνει η κυβέρνηση κι άλλες σκοτούρες έχει ο κάθε ξεχωριστός άνθρωπος. Η κυβέρνηση είναι λογικό να διυλίζει εκατό φορές κάθε μέτρο που λαμβάνει, να υπολογίζει παρενέργειες και κόστη (πολιτικά και οικονομικά), να αναμετράται με αντιδράσεις και μειοψηφίες. Ο απλός όμως και λογικά σκεπτόμενος πολίτης, συφοριασμένος από διαρκείς κρίσεις που τον ταλανίζουν επί δωδεκαετία, κουράστηκε πια να παίζει τις κουμπάρες και να προσπαθεί να παραμερίσει απ? τον δρόμο του ενήλικες που αντιδρούν σαν νήπια.

Ξέρετε πώς τα μετρά ένας Δεξιός πολιτικάντης; «Ωχ! Αυτοί οι σχεδόν εξακόσιες χιλιάδες ανεμβολίαστοι άνω των 60, θα πάνε κατ' ευθείαν στον Τσίπρα. Τι το' θελε τώρα αυτό ο Κυριάκος; Άσ' τους να αυτοκτονήσουν.» Ξέρετε πώς το μετρά ένας ΣΥΡΙΖΑίος πολιτικάντης; «Τέλεια. Ο Μητσοτάκης έστειλε στην αγκαλιά μας εξακόσιες χιλιάδες ψηφοφόρους. Αν πέθαιναν θα τον κατηγορούσαμε για τον θάνατό τους, τώρα που θα ζήσουν θα κουβαλήσουν την οργή τους για το πρόστιμο κατ' ευθείαν στην κάλπη μας». Ως απάντηση, δεν θα ηθικολογήσω υπέρ της εθνικής και κοινωνικής υπευθυνότητας του Κυριάκου.

Σας εξομολογούμαι ότι έκανα εκτεταμένο ρεπορτάζ στα δυο μεγάλα κόμματα, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αν έχουν κινητοποιήσει τους κομματικούς τους μηχανισμούς για να επηρεάσουν τις εκλογές ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ. Και κατέληξα σε δυο-τρία βασικά συμπεράσματα, που ειλικρινά δεν ξέρω αν είναι αισιόδοξα ή απαισιόδοξα. Πρώτον, ούτε η ΝΔ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν δώσει γραμμή σε μέλη τους να προσέλθουν στις κάλπες του ΚΙΝΑΛ για να υποστηρίξουν τον τάδε ή τον δείνα υποψήφιο. Αυτό σας το υπογράφω.

Βλέπω τον Αλέξη ν' αλλάζει κάθε μήνα στρατηγικές και θυμάμαι μια σκηνή απ' τα μικράτα μου. Μας έπεφτε απ' τα χέρια το παλιό θερμόμετρο, έσπαζε στο τσιμεντένιο πάτωμα, έφευγε ο υδράργυρος που είχε στο εσωτερικό του, προσπαθούσαμε να τον πιάσουμε, αλλά αυτός διαλυόταν σε υγρά κομμάτια που ξέφευγαν ανάμεσα στα δάκτυλα μας. Δεν τον πιάναμε με τίποτα και πουθενά. Μετά πάλι ξαναμαζευόταν όλος μαζί, ενωνόταν και μας κορόιδευε από το πάτωμα. Έτσι και ο Τσίπρας.

Ο Αντώνης Λιάκος μπορεί σήμερα να λέει πολιτικές ανοησίες (γνώμη μου είναι αυτή), αλλά δεν θα τον βγάλουμε δα τον άνθρωπο και χουντικό. Αλλοίμονο στον τόπο μας, αν ο ερευνητής κι ο επιστήμονας (ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων) φοβάται να κάνει μια βαθύτερη ερευνητική βουτιά στο πεδίο του, επειδή αναγκαστικά θα προσπεράσει στερεοτυπικές και απλοϊκές περιγραφές, οπότε θα ελλοχεύει ο κίνδυνος να του καταλογίσουν υποδόρια άρνηση των κοινά αποδεκτών εννοιών, σαν της χούντας.

Είδα χθες μια ανάρτηση του δημάρχου Αλίμου, οποίος αναγκάστηκε να πάει ο ίδιος σε ένα σχολείο για να ανάψει τη θέρμανση, καθώς ο διευθυντής θεωρούσε υποτιμητικό για εκπαιδευτικό να ανοιγοκλείνει τον διακόπτη. Άφηνε τα παιδιά και τους συναδέλφους του να κρυώνουν. Ήταν τόσο τρελό όλο αυτό που όχι μόνο έγινε viral στα social media, αλλά ήταν και πρώτο σε αναγνωσιμότητα σε όλες τις ενημερωτικές ιστοσελίδες. Το περιστατικό αυτό είναι προφανώς μεμονωμένο και η εξαίρεση στον κανόνα.

Είπε λέει ο Σερβετάλης ότι δεν παίζει σε θεατρική παράσταση μόνο για εμβολιασμένους, καθότι η τέχνη είναι για όλους. Και τον θεοποίησαν οι αρνητές. Όπως τον είχαν θεοποιήσει από καιρό οι λογής - λογής θεόπληκτοι και θρησκευόμενοι, διότι διάβαζαν κάτι αλλόκοτα που έλεγε στις συνεντεύξεις του περί Ορθοδοξίας, μετάνοιας και ανάστασης. Και αρχίσαμε τώρα όλοι εμείς να ασχολούμαστε με τον Σερβετάλη, τόσο νου έχουμε. Έριξε ένα τρελός μια πέτρα στο πηγάδι κι έπεσαν τριάντα γνωστικοί για να τη βγάλουν. Αυτό ακριβώς ζούμε.

Διακόσια χρόνια κάνει απογραφές το ελληνικό κράτος, τώρα τους κάπνισε να αρνηθούν. Είπαμε να παίζουμε τις κουμπάρες, αλλά ως ένα σημείο βρε αδερφέ. Και τελειώνω με μια κουβέντα στον τύπο που με σταμάτησε στον δρόμο και μου είπε πως ότι και να λέω εγώ αυτός δε θα εμβολιαστεί ούτε θα απογραφεί «για θρησκευτικούς λόγους». Του λέω λοιπόν αυτού του δήθεν θρησκευόμενου. Όταν γεννήθηκε ο Χριστός, η Παναγία με τον Ιωσήφ βρέθηκαν στην Βηθλεέμ λόγω απογραφής πληθυσμού, ανόητε.

Η καινούρια αντιπολιτευτική καραμέλα είναι «η ανάπτυξη αφορά μόνο τους λίγους και μόνο τις μεγάλες επιχειρήσεις.» Τα άκουγα κατά κόρον από ΣΥΡΙΖΑίους, εσχάτως το είπαν και υποψήφιοι αρχηγοί του ΚΙΝΑΛ. Καλά θα κάνουν να εξηγήσουν στους μικρούς και μεσαίους ότι υπάρχει επενδυτικό κλίμα. Υπάρχει χρήμα για όλους, μόνο που πρέπει να πάει κάποιος να το πάρει έχοντας μια καλή ιδέα κι ένα βιώσιμο σχέδιο. Να καθόμαστε όμως και να περιμένουμε χρήμα από τον ουρανό, δεν είναι εξυπνάδα.

Ο Μητσοτάκης δεν πρέπει απλώς να καταγραφεί ως ο πρωθυπουργός που κατάφερε πολύ υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, πρέπει και να μη γίνει και ο πρωθυπουργός που άφησε την ψαλίδα να ανοίξει υπερβολικά ανάμεσα στους φτωχούς και τους πλούσιους. Ξέρω ότι ο πλούτος δεν μοιράζεται πριν καν δημιουργηθεί, αλλά η δικαιοσύνη του μελλοντικού διαμοιρασμού του δεν πρέπει να αφεθεί μόνο στην καλή προαίρεση των λίγων που θα τον δουν αρχικά στην τσέπη τους.

Δεν μ' άρεσε η είδηση ότι φεύγει από την Ελλάδα η Ίνγκεμποργκ. Όπως επίσης με ενόχλησε σφόδρα η ενημέρωση της ότι σε κάποιον σκοτεινό δρόμο της πέταξαν μια πέτρα που της έσκισε το μέτωπο. Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλων να έχουν τη γνώμη τους και να τη διατυπώνουν ελεύθερα, αλλά δεν τρώμε και αμάσητες τις κατηγορίες που εκτοξεύει ο κάθε τυχάρπαστος εναντίον μας. Θεωρούμε καλοδεχούμενο όποιον θέλει να παραμείνει στην Ελλάδα, αλλά δεν θα βάλουμε και τα κλάματα αν κάποιος φύγει για το πατρικό του.

Όταν ήμουν πιτσιρίκι, όλο για την Κατοχή και τους Γερμανούς άκουγα από τους γονείς και τους συγχωριανούς μου. Με ενδιέφεραν εκείνες οι εποχές. Αντιθέτως, βαριόμουν αφόρητα τις ιστορίες των παππούδων μου για την κρίση του '29 και τον Εθνικό Διχασμό. Και μετρώ τώρα τα χρόνια που πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Σαράντα οκτώ παρακαλώ. Οπότε μην αναρωτιόμαστε γιατί κάποια δεκαεξάρικα παιδάκια κάνουν face control στην είσοδο του Μετσόβειου και κρίνουν ποιος θα μπει και ποιος όχι.

Η κυρία στεκόταν έξω από κατάστημα κινητής τηλεφωνίας και έκανε καυγά. «Δεν μπορείτε να μπείτε μέσα χωρίς πιστοποιητικό» της έλεγε ο νεαρός που στεκόταν στην είσοδο για να κάνει τον έλεγχο. «Και πως θα πληρώσω το κινητό μου;» απαντούσε αυτή οργισμένη. «Τι να σας πω» ανασήκωνε ατάραχα τους ώμους του ο νεαρός. «Αυτό είναι αίσχος» ούρλιαξε η κυρία. «Έλα κυρά μου, τέλειωνε, έχουμε και δουλειές» επενέβη ο επόμενος στην ουρά.

Με αφορμή όσα συμβαίνουν σήμερα στην πολιτική περιοχή του ΚΙΝΑΛ (ή του ΠΑΣΟΚ αν προτιμάτε), γίνομαι τακτικά δέκτης ερωτήσεων ιστορικο-ιδεολογικο-πολιτικής φύσης. «Μα τι πάθατε εσείς οι παλιοί ΠΑΣΟΚοι και ειδικά οι του εκσυγχρονιστικού ρεύματος και υποστηρίζετε Μητσοτάκη;» Επίσης, «υπάρχει περίπτωση ή τρόπος να επαναπατριστείτε στο παλιό σας κόμμα;» Οι ερωτήσεις αυτές έχουν πλήρη συνάφεια με τις εκλογές του ΚΙΝΑΛ, εξ ου και είναι άκρως ενδιαφέρουσες.

«Ο Μητσοτάκης είναι Λουκασένκο» είπε ο άλλοτε αναπληρωτής υπουργός Άμυνας και πάλαι ποτέ γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτης Ρήγας. Πότε θα κατανοήσουν εκεί στην Κουμουνδούρου ότι οι ήχοι καλπασμού που ακούνε στο βάθος, δεν προέρχονται από το φασιστικό και δικτατορικό ιππικό του Μητσοτάκη που καλπάζει εναντίον των Ελλήνων δημοκρατών; Αν υπάρχει τέτοιος ήχος θα είναι από τον αγγελιοφόρο που έρχεται να τους αναγγείλει και την καινούρια τους ήττα.

Παιδιά ψυχραιμία. Τη λένε Ίνγκεμποργκ Μπέουγκελ, είναι Ολλανδή που την έχει αράξει στην αρχοντική και ακριβούτσικη Ύδρα. Της αρέσει να εκνευρίζει πρωθυπουργούς αποκαλώντας τους «ψεύτες» και να κακιώνει με τους γείτονες της Υδραίους που την καλημερίζουν καλοσυνάτα κάθε πρωί, λέγοντας τους από τηλεοράσεως «ρατσιστές» και «Χρυσαυγίτες». Κοντολογίς, μίλησε άσχημα για μας μια κάποια Ίνγκεμποργκ Μπέουγκελ, Ολλανδή με κόκκινο καπέλο. Ώχου και δε με νοιάζει, σιγά μη μας κάνει και ντα…