Έχετε ιδέα από κολλημένους ανθρώπους; Από τύπους που τους δείχνεις το φεγγάρι κι αυτοί κοιτάνε το δάκτυλο; Αν θέλετε ένα πρόχειρο παραδειγματάκι, τραβήξτε στην Κουμουνδούρου και διαβάστε την ανακοίνωση τους για τις εκλογές στο ΠΑΣΟΚ. Από όλον αυτό τον σεισμό (ανεξαρτήτως πως αξιολογεί ο καθένας την κατάληξη του στο μέλλον), οι ΣΥΡΙΖαίοι το μόνο που κατάλαβαν είναι ότι έπεσαν έξω οι δημοσκοπήσεις.
Που δεν έπεσαν δηλαδή, καθώς είχαν να ερευνήσουν ένα άγνωστο χαοτικό εκλογικό σώμα, τρία διαφορετικά σενάρια συμμετοχής και πρωτοφανή στατιστική απόκλιση του +-7%. Αλλά ακόμα κι αν υποθέταμε ότι η αναμέτρηση αυτή κατέληγε σε Βατερλό των δημοσκόπων, είναι σοβαρό ένα κόμμα που η κεντρική του ανακοίνωση επί των εξελίξεων επικεντρώνεται μόνο σ’ αυτό; Έχει πάρει φωτιά το σπίτι τους κι αυτοί κοιτάζουν αν είναι ίσια η χωρίστρα τους.
Παριστάνουν τους αδιάφορους για να μην δείξουν την ανησυχία τους, θα πείτε. Αμ δε. Είναι τέτοιο το κόλλημα τους με τις «ψεύτικες δημοσκοπήσεις» και τα «Πετσωμένα μέσα», που ακόμα και για την κρίση των κατασκευαστικών εταιρειών στην Κίνα να τους ανοίξεις συζήτηση, στην αποτυχία των δημοσκόπων θα το καταλήξουν. Έχουν καημό μεγάλο. Αφού τα νέα που καταφθάνουν στα γραφεία τους δεν είναι καλά, έχουν αποφασίσει ότι η προσφορότερη τακτική είναι να σκοτώνουν τους αγγελιοφόρους όπου τους πετύχουν.
Κι έτσι την πληρώνουν οι Αράπογλου, οι Φαναράδες, οι Παναγόπουλοι και οι Μαύροι των δημοσκοπικών εταιρειών. Που ενώ έχουν περιγράψει οι άνθρωποι σε τι περιβάλλον κινούνται και μέσα σε ποια κινούμενη άμμο καλούνται να προβλέψουν, ξέρουν ότι στην έξοδο κάθε αναμέτρησης θα βρουν μια ανακοίνωση της Κουμουνδούρου να τους κατακεραυνώνει. Λες και αν οι εταιρείες πουν ένα «ας τον διάολο», κόψουν την πολιτική έρευνα και επικεντρωθούν μόνο στην εμπορική (που έχει και το χρήμα), ο Αλέξης θα γίνει αυτομάτως πρωθυπουργός.
Ειλικρινά δεν ξέρω τι μυαλό κουβαλάνε εκεί στην Κουμουνδούρου. Όσο περνά ο καιρός, αντί να ανοίγονται προς την κοινωνία κλείνουν σαν στρείδι. Αντί να γίνονται μαζικό κόμμα, μπαίνουν σ’ ένα εσωτερικό καθοδικό σπιράλ που τους επιστρέφει στον παλιό μικρό Συνασπισμό. Αντί η σκέψη και η γλώσσα τους να συμβαδίζουν με τον κοινό νου, υιοθετούν όλο και περισσότερο μια ορολογία σκληρού γκρουπούσκουλου που λέει τα δικά του, σαν τον τρελό του χωριού που ενώ το χωριό έχει Χριστούγεννα αυτός κάνει Πάσχα.
Τέλος, πάντων, δικός τους λογαριασμός, αυτοί θα την πληρώσουν. Δυο χρόνια τώρα είχαν την ευκαιρία να επανέλθουν με αξιώσεις, άφησαν το τραίνο να περάσει. Τώρα μπήκε κι άλλο τραινάκι στη γραμμή της κεντροαριστεράς. Παριστάνουν ότι δεν το βλέπουν, τους το κρύβουν οι «αποτυχημένες» δημοσκοπήσεις. Όταν θα το πάρουν χαμπάρι θα είναι αργά. Μπράβο παιδιά, μια χαρά πάτε…
