Μερικά 24ωρα πριν την έκδοση της απόφασης για τη δίκη της Χρυσής Αυγής άγνωστοι βεβήλωσαν τους εξωτερικούς τοίχους του εβραϊκού νεκροταφείου Αθηνών. Στην βεβήλωση αναγράφονται σύμβολα της Χρυσής Αυγής καθώς και ναζιστικά σύμβολα. Είθε να  είναι η τελευταία βεβήλωση από νοσταλγούς του ναζισμού οι οποίοι ζουν και ονειρεύονται, φορώντας το μανδύα του θανάτου και της καταστροφή.

Με αφορμή την κυριακάτικη συνέντευξη τύπου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, αναφέρθηκε ότι υπάρχουν σκέψεις για υποχρεωτική θητεία στα 18. Μεταξύ άλλων λοιπόν ακούστηκαν κάποιες απόψεις πως θα έπρεπε να στρατευθούν και οι γυναίκες. Ευκαιρία δοθείσης θα αναφέρουμε τη βάση και το σκεπτικό της στράτευση των γυναικών στο Ισραήλ. 

Από προχθες η κοινή γνώμη μεταξύ των άλλων ασχολείται με την ανεπαίσχυντη δήλωση ενός παίχτη του Big Brother. Μια δήλωση η οποία δεν έχει θέση σε μια κοινωνία ισονομίας και δημοκρατικών πεποιθήσεων. Τα social media πήραν φωτιά όπως ήταν αναμενόμενο αλλά και ο πολιτικός κόσμος της χώρας αντέδρασε με αποκορύφωμα τη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου.

Είχαμε τη γενιά του 1940, τη γενιά του 114, τη γενιά του Πολυτεχνείου και μετά τη γενιά της αλλαγής. Και μετά τι; Η γενιά του '80 δεν έχει σφραγίδα στην κοινωνία; Έχει μόνο αυταπάτες; Η απάντηση είναι δύσκολή και δεν μπορεί να εξαντληθεί σε μερικές γραμμές. Η γενιά αυτή δεν έχει βάλει τη σφραγίδα της, τουλάχιστον ακόμα και σήμερα, γιατί τα βρήκε όλα έτοιμα. Δυστυχώς πρέπει να το παραδεχτούμε.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει αρκετό καιρό, δύσκολες στιγμές με τη γείτονα χώρα, την Τουρκία. Στην ιστορία οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά και μας δείχνουν την πορεία προς το μέλλον αλλά και εγγυώνται το παρόν. Τα ιστορικά συμβάντα δείχνουν πως αυτό δεν είναι και τόσο αληθές...

Βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο όγκος των πληροφοριών είναι τεράστιος και ο χρόνος μετάδοσης είναι αστραπιαίος. Όλοι γνωρίζουμε τα fake news. Είναι οι λεγόμενες ψευδείς ειδήσεις. Υπάρχει όμως σοβαρή αντιμετώπιση στην Ελλάδα ή απλά για ακόμα μια φορά επικρατεί η ημιμάθεια;

Κάθε χρόνο στις 2 Αυγούστου τιμάται η Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά (Τσιγγάνων), με πρωτοβουλία μη κυβερνητικών οργανώσεων, για να υπενθυμίσει στους πολίτες όλου του κόσμου τον αφανισμό που υπέστησαν οι Ρομά (Porrajmos στη γλώσσα τους) στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Στις 30 Ιουλίου 1920 και ενώ επέστρεφε από το Παρίσι στην Ελλάδα ο Ελευθέριος Βενιζέλος δέχτηκε δολοφονική επίθεση από δυο απότακτους βασιλόφρονες αξιωματικούς στο σταθμό της Λιόν. Στην Αθήνα η είδηση προκάλεσε την οργή των βενιζελικών με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν ταραχές. Αποτέλεσμα ήταν να δολοφονηθεί ο Ίωνας Δραγούμης βουλευτής  της αντιβενιζελικής παράταξης. 

Τα προαναφερθέντα έγγραφα της KGB σημειώνουν ότι τα όπλα που προορίζονται για τη PFLP παραδόθηκαν στον Κόλπο του Άντεν. Αυτή η περιοχή βρισκόταν στα χωρικά ύδατα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Υεμένης. Η Νότια Υεμένη ήταν ένα  αραβικό κράτος ευθυγραμμισμένο με την ΕΣΣΔ  , το μόνο αραβικό κράτος που αυτοανακηρύχθηκε  κομμουνιστικό. Ήταν το επίκεντρο για τη μυστική δραστηριότητα της ΕΣΣΔ στον αραβικό κόσμο.

Την επιδρομή στο Εντέμπε στις 4 Ιουλίου 1976, τη θυμόμαστε ως υψηλό σημείο τρομοκρατικού πολέμου, και ιδιαίτερα θυμόμαστε τη συμβολή του Ισραήλ. Η επιδρομή περιείχε εκπληκτικό θάρρος και επαγγελματικές δεξιότητες της υψηλότερης στρατιωτικής τάξης. Παραμένει αντικείμενο μελέτης σε στρατιωτικά ινστιτούτα σε όλο τον κόσμο.

Μια μουσουλμανική οικογένεια βοηθά τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου πολέμου και δεκαετίες αργότερα, το κράτος του Ισραήλ σώζει αυτήν την οικογένεια και την φέρνει στο  Ισραήλ. Δεκαετίες αργότερα, ο Εβραϊκός λαός θα προσπαθούσε να ανταποδώσει σε αυτήν την αξιοθαύμαστη οικογένεια τη βοήθεια κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής.

Στις 27 Ιανουαρίου 1945 οι Σοβιετικοί απελευθερώνουν το Άουσβιτς και εκεί βρίσκονται μπροστά σε μια τρομερή γενοκτονία του 20ου αιώνα. Στις 11 Ιουλίου 1995 έμελλε η ιστορία να επαναληφθεί με μια από τις μεγαλύτερες σφαγές μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου με θύματα αυτή τη φορά, όχι Εβραίους αλλά Βόσνιους μουσουλμάνους της Σρεμπρένιτσα.

Ο  Leonard Cohen, τραγουδιστής, τραγουδοποιός και ποιητής Εβραίος από τον Καναδά, φθάνει  στο Ισραήλ το φθινόπωρο του 1973, λίγο πριν από το ξέσπασμα του πολέμου του  Yom Kippur. Εκείνη την εποχή, ο Cohen έμενε στην  Ύδρα  με τη φίλη του Suzanne Elrod και τον γιο τους Adam.

Στις 30 Ιουνίου έως τις αρχές Ιουλίου του 1934, ο Αδόλφος Χίτλερ εξασφάλισε την εξουσία του ως Καγκελάριος. Με μακροχρόνιες δολοπλοκίες  εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του, κατάφερε να εκμηδενίσει όποιον έμπαινε εμπόδιο στο δρόμο του.

Ο καλός γιατρός ήταν, στην πραγματικότητα, εναντίον της ίδρυσης ενός εβραϊκού κράτους στη γη  του Ισραήλ και δεν είχε καμία αμφιβολία για την έκφραση της αποδοκιμασίας του - κάτι που έκανε με έναν αρκετά εύγλωττο και έντονο τρόπο σε μια επιστολή που έστειλε στον επικεφαλής του  Keren HaYesod στη Βιέννη το 1930.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην επίσκεψη του στο Ισραήλ, επισκέφτηκε το Yad Vashem, το μουσείο Ολοκαυτώματος. Ο πρωθυπουργός είχε συγγενικούς δεσμούς με ένα από τα ονόματα που βρίσκονται στη λίστα των Δικαίων των Εθνών που κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής κατοχής έσωσαν Εβραίους συμπολίτες τους. Ήταν η θεία του, Ευαγγελία Γεωργιάδου.

Από το σούρουπο της Δευτέρας 20 Απριλίου, έως την Τρίτη το σούρουπο, θα γιορταστεί στο Ισραήλ, η ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ολοκαυτώματος (Γιόμ Ασοά). Η πρώτη Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ πραγματοποιήθηκε στις 28 Δεκεμβρίου 1949.

Αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ο λαός της Μαγνησίας αγνοεί την ιστορία του ονόματος Σέφελ. Ενός ονόματος που προσέφερε τόσα πολλά, σαν άλλος Γερμανός φιλέλληνας Καρλ Κράτσαϊζεν. Ποιος ήταν όμως ο Γερμανός πρόξενος Έλμουντ Σέφελ;

Ένας Εβραίος δικαστής και ένας αξιωματικός των SS περπατούν σε ένα σαλόνι στο Ισραήλ ... Μπορεί κάποιος να θεωρήσει πως μπορεί να είναι η αρχή από ένα ανέκδοτο, αλλά είναι μια αληθινή ιστορία η οποία έχει καταγραφεί και σώζεται στα αρχεία της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Ισραήλ.

Μια από τις ένδοξες στιγμές στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδος, είναι η Μάχη των Οχυρών. Η Μάχη των Οχυρών διήρκησε μόλις 5 μέρες από τις 6-10 Απριλίου 1941.Μιλάμε για μια εποποιΐα ισάξια με το ιστορικό ΟΧΙ του Ιωάννη Μεταξά στο τελεσίγραφο της φασιστικής Ιταλίας τον Οκτώβριο του 1940. Όλη η Ευρώπη ήξερε τη γραμμή Μαζινό. Τώρα ο κόσμος θα μάθαινε και τη γραμμή Μεταξά.