Μια μουσουλμανική οικογένεια βοηθά τους Εβραίους κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου πολέμου και δεκαετίες αργότερα, το κράτος του Ισραήλ σώζει αυτήν την οικογένεια και την φέρνει στο Ισραήλ.
Είμαστε στο Σεράγεβο που καταλαμβάνεται από τους Ναζί, το 1941. Μια μουσουλμάνα κρατά το χέρι της Εβραίας φίλης της. Τοποθετεί την μπούρκα της για να κρύψει το Αστέρι του Δαβίδ. Πλησίαζε μια ναζιστική περιπολία. Είναι μια απλή, γενναία πράξη καλοσύνης μεταξύ φίλων. Αλλά η ιστορία πηγαίνει πολύ βαθύτερα.
Η μουσουλμάνα ονομάζεται Zejneba Hardaga. Η Zejneba δεν προστατεύει απλώς τη φίλη της Rifka Kabilio στο δρόμο –αλλά έδωσε καταφύγιο στη Rifka, τον σύζυγό της Josef και τα παιδιά τους στο σπίτι της.
Όταν έφτασε η εβραϊκή οικογένεια, η Zejneba είπε: «Ό,τι είναι δικό μας θα είναι δικό σας. Θα μοιραστούμε τα πάντα, όπως η οικογένεια - αισθανθείτε σαν να βρίσκεστε στο σπίτι σας».
Απέναντι από το σπίτι της Hardaga βρισκόταν το αρχηγείο της Γκεστάπο και ανακοινώθηκαν παντού προειδοποιήσεις ότι οποιοσδήποτε φιλοξενούσε Εβραίους στο σπίτι του θα είχε ως ποινή την εκτέλεση χωρίς δίκη. Αλλά αυτή η μουσουλμανική οικογένεια διακινδύνευσε τη ζωή της για να προστατεύσει τους Εβραίους φίλους τους.
Η οικογένεια Kabilio βρήκε το δρόμο διαφυγής προς την Ιταλία, αλλά ο Josef συνελήφθη και φυλακίστηκε. Έφυγε και έτρεξε πάλι στο σπίτι της Zejneba , όπου του δόθηκε καταφύγιο για άλλη μια φορά. Ο Josef επέζησε από τον πόλεμο και ολόκληρη η οικογένεια Kabilio μετανάστευσε στο Ισραήλ.
Δεκαετίες αργότερα, ο Εβραϊκός λαός θα προσπαθούσε να ανταποδώσει σε αυτήν την αξιοθαύμαστη μουσουλμανική οικογένεια τη βοήθεια κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Ήταν κατά την πολιορκία του Σεράγεβο. Η πόλη δέχτηκε επίθεση. Η Zejneba, η κόρη της Aida και η 10χρονη εγγονή της διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο. Ένα βλήμα πυροβόλου είχε προσγειωθεί στο σπίτι της Aida. Έπρεπε να φύγουν.
Το Yad Vashem, το μουσείο Ολοκαυτώματος του Ισραήλ, γνώριζε τη γενναιότητα της οικογένειας κατά τη διάρκεια του πολέμου. Τώρα, έκαναν ό, τι μπορούσαν για να σώσουν την οικογένεια. Ζήτησαν ακόμη και την έκκληση από τον πρόεδρο της Βοσνίας. Και τα κατάφεραν! Μια συνοδεία που διοργανώθηκε από εβραϊκούς οργανισμούς βοήθειας , έφτασε και έσωσε την οικογένεια με ασφάλεια.
Όταν η Zejneba και η κόρη της ρωτήθηκαν πού ήθελαν να μετεγκατασταθούν, και οι δύο ήξεραν πού ήθελαν. Στο Ισραήλ.
Το 1994, η Zejneba, η κόρη της Aida, ο σύζυγος της Aida και το παιδί τους έτυχαν θερμής υποδοχής στο Ισραήλ. Η οικογένεια που σώθηκε τους αγκάλιασε. Το κράτος του Ισραήλ είχε ξεπληρώσει το χρέος του και βοήθησε την οικογένεια Hardagas.
Η Zejneba Hardaga πέθανε μέσα σε ένα χρόνο από την άφιξή της στο Ισραήλ. Αλλά λίγο πριν πεθάνει, η Aida είπε στη μητέρα της ότι ήθελε να γίνει Εβραία. «Αποδείχτηκε μια από τις πιο ευτυχισμένες μέρες της ζωής της».
Η Aida έγινε Εβραία και άλλαξε το όνομά της σε Sara. Τώρα εργάζεται στο Yad Vashem, όπου τιμά όλους εκείνους που δεν ήταν αρκετά τυχεροί να είχαν έναν φίλο όπως ο Zejneba.
