Κάθε χρόνο στις 2 Αυγούστου τιμάται η Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος των Ρομά (Τσιγγάνων), με πρωτοβουλία μη κυβερνητικών οργανώσεων, για να υπενθυμίσει στους πολίτες όλου του κόσμου τον αφανισμό που υπέστησαν οι Ρομά (Porrajmos στη γλώσσα τους) στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Αντλώντας υποστήριξη από πολλούς μη Ναζί Γερμανούς που είχαν κοινωνική προκατάληψη έναντι των Ρομά, οι Ναζί έκριναν τους Ρομά ότι είναι «φυλετικά κατώτεροι». Η μοίρα των Ρομά ήταν κατά κάποιο τρόπο παράλληλη με αυτήν των Εβραίων. Υπό το ναζιστικό καθεστώς, οι γερμανικές αρχές υπέβαλαν τους Ρομά σε αυθαίρετο περιορισμό, καταναγκαστική εργασία και μαζικές δολοφονίες. Οι γερμανικές αρχές δολοφόνησαν δεκάδες χιλιάδες Ρομά στα κατεχόμενα από τη Γερμανία εδάφη της Σοβιετικής Ένωσης και της Σερβίας και χιλιάδες ακόμη στα κέντρα δολοφονίας στο Άουσβιτς-Μπιρκενάου, στο Chelmno, στο Belzec, στο Sobibor και στην Treblinka. Οι SS και η αστυνομία φυλάκισαν Ρομά στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Bergen-Belsen, Sachsenhausen, Buchenwald, Dachau, Mauthausen και Ravensbrück. Τόσο στο λεγόμενο Greater German Reich όσο και στο λεγόμενο Generalgouvernement, οι γερμανικές πολιτικές αρχές διοικούσαν διάφορα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στα οποία φυλακίστηκαν Ρομά.
Στις 21 Σεπτεμβρίου 1939, ο Reinhard Heydrich, επικεφαλής του Κεντρικού Γραφείου Ασφάλειας του Ράιχ, συναντήθηκε με αξιωματούχους της Αστυνομίας Ασφάλειας (Sipo) και της Υπηρεσίας Ασφαλείας (SD) στο Βερολίνο. Με τη διαβεβαίωση της γερμανικής νίκης στην Πολωνία, σκόπευε να απελάσει 30.000 Γερμανούς και Αυστριακούς Ρομά από το Ευρύτερο Γερμανικό Ράιχ στο Generalgouvernement . Ο κυβερνήτης Χανς Φρανκ, απέτυχε στην εφαρμογή του σχεδίου όταν αρνήθηκε να δεχτεί μεγάλο αριθμό Ρομά και Εβραίων την άνοιξη του 1940.
Οι γερμανικές αρχές απέλασαν μερικούς Ρομά από το Ευρύτερο Γερμανικό Ράιχ στην κατεχόμενη Πολωνία το 1940 και το 1941. Τον Μάιο του 1940, οι SS και η αστυνομία απέλασαν περίπου 2.500 Ρομά και Σίντι, κατοίκων του Αμβούργου και της Βρέμης, στην περιφέρεια του Λούμπλιν στο Generalgouvernement.
Το φθινόπωρο του 1941, οι γερμανικές αστυνομικές αρχές απέλασαν 5.007 Τσιγγάνους Sinti και Lalleri από την Αυστρία στο γκέτο για τους Εβραίους στο Lodz, όπου κατοικούσαν σε ξεχωριστό τμήμα. Σχεδόν οι μισοί από τους Ρομά πέθαναν τους πρώτους μήνες από την άφιξή τους, λόγω έλλειψης επαρκούς τροφής και φαρμάκων. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι της αστυνομίας απέλασαν εκείνους που επέζησαν από αυτές τις φοβερές συνθήκες στο Chelmno τους πρώτους μήνες του 1942. Εκεί, μαζί με δεκάδες χιλιάδες Εβραίους του γκέτο του Lodz, οι Ρομά πέθαναν σε φορτηγά αερίου, δηλητηριασμένοι από μονοξείδιο του άνθρακα .
Σκοπεύοντας να τους απελάσουν από το λεγόμενο Greater German Reich στο μέλλον, οι γερμανικές αρχές περιόρισαν όλους τους Ρομά στα λεγόμενα στρατόπεδα τσιγγάνων (Zigeunerlager). Με την αναστολή των απελάσεων Ρομά το 1940, αυτές οι διευκολύνσεις έγιναν μακροχρόνιες .
Τον Δεκέμβριο του 1942, ο Χίμλερ διέταξε την απέλαση όλων των Ρομά από το λεγόμενο Greater German Reich. Υπήρξαν εξαιρέσεις για ορισμένες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων με «καθαρό αίμα τσιγγάνων» που χρονολογούνται από την αρχαιότητα, άτομα καταγωγής που θεωρήθηκαν ενσωματωμένα στη γερμανική κοινωνία και ως εκ τούτου δεν συμπεριφέρθηκαν όπως οι τσιγγάνοι »και άτομα (και οι οικογένειές τους) που είχαν διακρίθηκαν στο γερμανικό στρατό. Τουλάχιστον 5.000 - 15.000 άτομα εμπίπτουν σε αυτές τις εξαιρέσεις, αν και οι τοπικές αρχές συχνά αγνόησαν τις διακρίσεις .
Στις κατεχόμενες από τη Γερμανία περιοχές της Ευρώπης, η τύχη των Ρομά διέφερε από χώρα σε χώρα. Οι γερμανικές αρχές απασχολούσαν γενικά τους Ρομά ως καταναγκαστικούς εργάτες στη Γερμανία ή τους μετέφεραν στην Πολωνία . Σε αντίθεση με τη γερμανική πολιτική απέναντι στους Γερμανούς και τους αυστριακούς Εβραίους, όπου οι άνθρωποι του λεγόμενου μικτού αίματος εξαιρέθηκαν από μέτρα απέλασης , οι SS και η αστυνομία, μετά από πολλή σύγχυση, αποφάσισαν ότι οι «τσιγγάνοι» και το «καθαρό αίμα» ήταν αβλαβές και ότι οι «μισές φυλές», ανεξάρτητα από το ποσοστό του «μείγματος» αίματος, ήταν επικίνδυνες και ως εκ τούτου απερίφραστες.
Δεν είναι γνωστό ακριβώς πόσοι Ρομά σκοτώθηκαν στο Ολοκαύτωμα. Αν και δεν μπορούν να εξακριβωθούν ακριβείς αριθμοί ή τα ποσοστά, οι ιστορικοί εκτιμούν ότι οι Γερμανοί και οι κατά τόπους σύμμαχοί τους σκότωσαν περίπου το 25% όλων των Ευρωπαίων Ρομά.
