Τις τελευταίες ημέρες τίθεται με έμφαση στον δημόσιο διάλογο το ερώτημα για το πώς θα αντιδράσει η Ελλάδα στην περίπτωση που η Τουρκία παραβιάσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει δίλημμα: όταν κάποιος αμφισβητεί την εθνική σου κυριαρχία, την υπερασπίζεσαι με κάθε διαθέσιμο μέσο.

Η ιδέα ότι θα φθάσουμε κάποτε στο - ιδεατό - σημείο να μην υπάρχει γκρίνια για το τραπεζικό σύστημα είναι ανεδαφική. Η ιδέα, όμως, να παροτρύνουμε, να πιέσουμε - γι' αυτό, άλλωστε, ενεργοποιούμε και το Παρατηρητήριο Ρευστότητας - τις τράπεζες να προχωρήσουν σε ταχύτερες εκταμιεύσεις είναι ρεαλιστική και ως κυβέρνηση την κάνουμε ήδη πράξη.

Αν και ακόμη δεν ξέρουμε ούτε το τελικό ύψος του ποσού του Ταμείο Ανάκαμψης (έχουμε όμως πλέον τάξη μεγέθους) ούτε με ποιο τρόπο θα εκταμιευθεί, αναμφίβολα, τα χρήματα είναι πολλά και, αν χρησιμοποιηθούν έξυπνα και τα μοχλεύσουμε, μπορούν να γίνουν πολύ περισσότερα.

Στον πραγματικό κόσμο, και όχι αυτόν του ΣΥΡΙΖΑ, για να υπάρχουν εργαζόμενοι, πρέπει να υπάρχουν επιχειρήσεις. Εμείς δώσαμε ευελιξία στις επιχειρήσεις και ταυτόχρονα αξιοποιούμε τους ευρωπαϊκούς πόρους ώστε να συμπληρώσουμε το απολεσθέν για τους εργαζομένους εισόδημα. Έως ότου ξαναπάρει μπρος η οικονομία και μπορούν όλοι να λειτουργήσουν όπως πριν και ακόμη καλύτερα.

Στα 15-16 δισ. ευρώ αναμένεται να ανέλθει η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, μέσω του μεγάλου εγγυοδοτικού προγράμματος των 7 δισ., του προγράμματος επιδότησης επιτοκίου των 2-2,5 δισ., του 1 δισ. της πληρωμής των τόκων για τρεις μήνες καθώς και των 2 δισ. ευρώ της επιστρεπτέας προκαταβολής και των γραμμών χρηματοδότησης των τραπεζών.

Το μήνυμα που εκπέμπεται από τις ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη του πλανήτη, είναι ότι στον βαθμό που ο πλανήτης θα επιστρέφει στην κανονικότητα, η Ελλάδα θα επανακάμπτει δυναμικά στον τομέα των επενδύσεων, έχοντας ένα ακόμη, εξαιρετικά σημαντικό πλεονέκτημα: την επιτυχή διαχείριση της κρίσης σε υγειονομικό επίπεδο, που έχει ως αποτέλεσμα να θεωρείται «χώρα-πρότυπο» σε διεθνές επίπεδο

Οι καλύτερα του αναμενομένου πληρωμές προς το Δημόσιο, η θετική ανταπόκριση τραπεζών - επιχειρήσεων στο πρόγραμμα επιδότησης επιτοκίου και η ανάκαμψη του ενδιαφέροντος των Κινέζων για την «Golden Visa» είναι οι τρεις ενδείξεις που ενισχύουν την αισιοδοξία για την πορεία της ελληνικής οικονομίας.

Το θράσος και η υποκρισία έχουν και όρια σ? αυτή τη ζωή. Διότι το να κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για το θέμα της κατάρτισης και των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) ξεπερνά κάθε όριο. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή και ας ξετυλίξουμε το νήμα για το τι πραγματικά συνέβη.

Η Ελλάδα στη διεθνή κοινότητα -τα διθυραμβικά ρεπορτάζ στα διεθνή μέσα ενημέρωσης διαδέχονται πλέον το ένα το άλλο- θα έχουν και θετική οικονομική επίπτωση. Κι αυτό γιατί, ύστερα από μια δεκαετία που μας θεωρούσαν το μαύρο πρόβατο της Ευρώπης, βλέπουν πλέον ένα λαό πειθαρχημένο και μια κυβέρνηση αποτελεσματική.

Το βράδυ της περασμένης Τρίτης, η Ελλάδα διήνυσε σε λίγα λεπτά μία απόσταση 2,5 ετών, καθώς τόσο θα χρειαζόταν για να καλύψει την απόσταση ώστε, σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης, να αναβαθμιστεί στην επενδυτική βαθμίδα.

Eίναι ακόμη νωρίς να εκτιμήσουμε πώς θα εξελιχθεί η φετινή τουριστική περίοδος. Ομως, εφόσον κερδίσουμε τη μεγάλη μάχη της υγείας και εφόσον επιβεβαιωθεί το καλό σενάριο του Μαΐου, τότε δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν τα πράγματα εξελιχθούν πολύ καλύτερα απ' ό,τι νομίζουμε.

Η ιδέα ότι είμαστε περίπου σε… διακοπές στο σπίτι, με τα έξοδα πληρωμένα από το κράτος και δεν τρέχει τίποτα, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αυτή τη μάχη είμαι βέβαιος ότι στο τέλος θα την κερδίσουμε, αλλά αυτό δεν θα γίνει χωρίς κόστος. Θα έχει αναπόφευκτες επιπτώσεις στην οικονομία μας.

Πορευόμαστε σε αχαρτογράφητα νερά και ουδείς μπορεί να γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει η κρίση και γι' αυτό οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί. Πάντως, με τις στρατηγικές κινήσεις και τους αποτελεσματικούς χειρισμούς της κυβέρνησης, το ρεζερβουάρ έχει «φουλάρει» από τρεις διαφορετικές πηγές για τη χρηματοδότηση των μέτρων.

Το σύνηθες το νεοελληνικό είναι η γκρίνια. «Πουλάει» και περισσότερο, αν το δούμε με επικοινωνιακούς όρους. Ειλικρινά, όμως, πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλόπιστος παρατηρητής που να μην αποδώσει στην κυβέρνηση τα εύσημα για την πραγματικά πολύ καλή προσπάθεια που έχει γίνει.

Ο «Καλλικράτης», ο θάνατος ενός δημάρχου και η άνευ πρακτικής αξίας μεταμέλεια του διαδόχου του με έξι χρόνια καθυστέρηση στέρησαν από την Ελλάδα μια μεγάλη επένδυση που τελικά έγινε στην Πολωνία. Η μεγαλύτερη επανάσταση που πρέπει να κάνουμε, είναι η επανάσταση της κοινής λογικής.

Μέχρι να φθάσει η στιγμή να καταθέσουν στην Προανακριτική Επιτροπή για τον κ. Παπαγγελόπουλο οι προστατευόμενοι μάρτυρες, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδείκνυε αδιαφορία για τις εργασίες της και σχεδόν είχε εγκαταλείψει τον κ. Παπαγγελόπουλο. Μόλις όμως έφθασε η στιγμή να βγει η κουκούλα από τον κ. «Μάξιμο Σαράφη», ξαφνικά όλο το σύστημα του ΣΥΡΙΖΑ ηλεκτρίστηκε.