Να διατηρηθούν όλες οι θέσεις εργασίας, να διατηρηθούν οι μισθοί στο ακέραιο, να μην υπάρχει εκ περιτροπής εργασία, να μην ανοίξουμε τα σύνορα στους τουρίστες. Ταυτόχρονα, όποιοι τουρίστες έρθουν, να τους υποβάλουμε σε ομαδικά τεστ και ακολούθως σε 14ήμερη καραντίνα.
Αυτήν ακριβώς την θέση εξέφρασε ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την ανακοίνωση των μέτρων επανεκκίνησης της οικονομίας από την κυβέρνηση την περασμένη Τετάρτη.
Και ρωτώ καλοπροαίρετα: Περιμένει κανείς να έχει τουρισμό λέγοντας στον τουρίστα: «Έλα στην Ελλάδα, περίμενε τρεις- πέντε ώρες στην ουρά στο αεροδρόμιο με την οικογένειά σου για να κάνετε τα τεστ, μείνετε μετά 14 ημέρες σε καραντίνα και αφού τελειώσουν όλα αυτά, να πάτε σ’ ένα ξενοδοχείο να κάνετε διακοπές»;
Το βλέπει κανείς λογικό όλο αυτό; Πιστεύει κανείς ότι αυτή είναι ορθολογική επιλογή για μια χώρα, για μια κυβέρνηση που θέλει -έστω και στοιχειωδώς- να βάλει μπρος την οικονομία της;
Ας επιστρέψουμε, λοιπόν, στον πραγματικό κόσμο.
Όλο αυτό το διάστημα, η αντιπολίτευση ζητούσε ένα εμπροσθοβαρές «πακέτο» μέτρων επανεκκίνησης της οικονομίας, το οποίο μάλιστα είχε υπολογίσει στα 24 δισ. ευρώ. Ενα τέτοιο ακριβώς πρόγραμμα παρουσίασε η κυβέρνηση.
Έθεταν ως αίτημα τη μείωση της προκαταβολής του φόρου για τις επιχειρήσεις. Ανακοινώσαμε για τις πληττόμενες επιχειρήσεις μείωση της προκαταβολής φόρου.
Ζητούσαν μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση. Τη θεσμοθετήσαμε.
Ζητούσαν μείωση του ΦΠΑ στον τουρισμό. Το θεσμοθετήσαμε επίσης.
Το ενδιαφέρον εστιάζεται τώρα στην εκ περιτροπής εργασία και τη μερική απώλεια εισοδήματος.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αν μια κυβέρνηση αποφασίσει να μην επιτρέψει την εκ περιτροπής απασχόληση και οι επιχειρήσεις με τον -μειωμένο- τζίρο που έχουν, δεν αντέχουν να πληρώσουν τους εργαζομένους, τι πιστεύει κανείς ότι θα γίνει στον πραγματικό κόσμο;
Το προφανές: Θα απολύσουν τους εργαζομένους τους οποίους δεν μπορούν να πληρώσουν. Εκτός αν κάποιος νομίζει ότι μια επιχείρηση θα επιλέξει να κρατήσει τους εργαζομένους και να χρεοκοπήσει.
Άρα, εάν κάποιος επιμένει να μην επιτρέπει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να διευθετήσουν τον χρόνο των εργαζομένων τους υπό τις παρούσες έκτακτες συνθήκες, αυτό που στην ουσία λέει είναι να απολυθούν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι και μετά να διαμαρτύρεται γιατί αυξήθηκε η ανεργία.
Αυτή ακριβώς είναι η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ, μήπως μπορέσει να μπει ξανά στο πολιτικό παιχνίδι: να απολυθούν οι εργαζόμενοι και να φωνάζουν στους δρόμους. Σιγά να μην κόπτεται ο Αλέξης Τσίπρας μήπως κάποιος χάσει τη δουλειά του. Η αγωνία του είναι να γίνει η Ελλάδα χάος, μήπως μπορέσει να ξαναγίνει πρωθυπουργός.
Αντίθετα, εμείς ως υπεύθυνη κυβέρνηση, τι αποφασίσαμε; Δώσαμε ευελιξία στις επιχειρήσεις, διότι για να υπάρχουν θέσεις εργασίας και εργαζόμενοι πρέπει να υπάρχουν επιχειρήσεις και ταυτόχρονα αξιοποιούμε τους ευρωπαϊκούς πόρους ώστε να συμπληρώσουμε -στο μέτρο του δυνατού- το απολεσθέν για τους εργαζομένους εισόδημα. Εως ότου ξαναπάρει μπρος η οικονομία και μπορούν όλοι να λειτουργήσουν όπως πριν και ακόμη καλύτερα.
Η πρόθεση της κυβερνήσεως -γι’ αυτό και θέσαμε σαφείς χρονικούς προσδιορισμούς- είναι ότι αυτά τα έκτακτα μέτρα θα ισχύουν για όσο βρισκόμαστε σε έκτακτη κατάσταση. Δεν υπάρχει η διάθεση να μονιμοποιηθεί η εκ περιτροπής εργασία.
Τα μέτρα που έχουμε ανακοινώσει έχουν ως άξονα την τουριστική περίοδο, υπό την έννοια ότι ο τουρισμός αποτελεί, ως γνωστόν, τη λεγόμενη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας και είναι το μεγαλύτερο κομμάτι του ΑΕΠ. Εάν καταφέρουμε και τον βάλουμε μπρος έστω και στοιχειωδώς, ώστε να μετριάσουμε τις απώλειες, θα έχουμε κερδίσει το στοίχημα και η οικονομία θα έχει αρχίσει να γυρίζει εν μέρει.
Συνεπώς, θα δουλέψουμε φέτος με λιγότερη γκρίνια και μεγαλύτερη συνυπευθυνότητα. Ο εργαζόμενος θα πρέπει να προσέχει την επιχείρηση, η επιχείρηση να προσέχει τον εργαζόμενο και το κράτος να προσέχει και τους δύο, για να περάσουμε τον κάβο όλοι μαζί. Αρκεί να είμαστε καλόπιστοι μεταξύ μας.
