Η ιδέα ότι είμαστε περίπου σε… διακοπές στο σπίτι, με τα έξοδα πληρωμένα από το κράτος και δεν τρέχει τίποτα, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Όσο καλά κι αν τα έχουμε πάει -που προς το παρόν τα έχουμε πάει πάρα πολύ καλά- στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, αυτή τη μάχη είμαι βέβαιος ότι στο τέλος θα την κερδίσουμε, αλλά αυτό δεν θα γίνει χωρίς κόστος. Θα έχει αναπόφευκτες επιπτώσεις στην οικονομία μας.
Η κυβέρνηση εκπόνησε ένα πρωτοφανές και γενναίο πακέτο μέτρων ύψους -μέχρι τώρα- 2,5% του ΑΕΠ έναντι 2% των άλλων χωρών και έχουμε καταστήσει σαφές πως όσο μεγαλύτερη ζημία θα υφίσταται η πραγματική οικονομία, τόσο εμείς πρόκειται να σχεδιάζουμε και να υλοποιούμε περισσότερα και πλέον διευρυμένα μέτρα στήριξης του κόσμου της εργασίας και των επιχειρήσεων. Όμως, οι δυνατότητες που έχει το κράτος μας, ακόμη και με τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αλλά και τα μέτρα που αυτή λαμβάνει, δεν είναι άπειρες.
Το επισημαίνω θέλοντας εκ πατριωτικού καθήκοντος να απευθυνθώ σε όλους, ακόμη και σ’ εκείνους που τυγχάνουν του ευεργετικού μέτρου της αναστολής καταβολής των υποχρεώσεών τους, και να τους πως εάν μπορούν, να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αξιοποιώντας και την παροχή έκπτωσης 25% που παρέχει η κυβέρνηση ως κίνητρο για την έγκαιρη εξόφληση των φορολογικών -πλην ΦΠΑ- και ασφαλιστικών υποχρεώσεών τους.
Κι αυτό για δύο λόγους:
- Από τη μία, διότι ένα ταμείο με μηδέν έσοδα που πρέπει να ξοδέψει περισσότερα, δεν είναι ταμείο βιώσιμο για μεγάλο χρονικό διάστημα, όπως κάθε νοικοκύρης αντιλαμβάνεται, και
- Από την άλλη, διότι αυτή η κρίση του κορονοϊού δεν πρέπει να οδηγήσει σε μια νέα κουλτούρα «δεν πληρώνω». Ξοδέψαμε πολλά χρόνια για να αποκτήσουμε κουλτούρα πληρωμών και να μπούμε σε μια σειρά, είναι άδικο να τα τινάξουμε όλα στον αέρα.
Συνεπώς, δεν είναι ώρα να σκεφθούν κάποιοι πονηρά, διότι τώρα δεν χρειάζονται πονηριές, αλλά να περάσουμε όλοι μαζί αυτόν τον κάβο.
Κι εμείς ως κυβέρνηση, μ’ αυτή τη δυναμική δέσμη μέτρων, προσπαθούμε να κρατήσουμε ζωντανές τις επιχειρήσεις και διασφαλισμένες τις θέσεις εργασίας προκειμένου, όταν με το καλό η Ελλάδα ξεπεράσει την κρίση του κορονοϊού, να προκαλέσουμε ένα αναπτυξιακό σοκ ρευστότητας στην πραγματική οικονομία για να βάλουμε γρήγορα μπρος όλες τις ελληνικές επιχειρήσεις χωρίς να αφήσουμε καμία απολύτως πίσω ως «θύμα» αυτής της πολύ μεγάλης και πρωτοφανούς κρίσης.
Προς την κατεύθυνση αυτή, με εντατική προσπάθεια, προχωρούμε στην ενεργοποίηση του Ταμείου Εγγυοδοσίας για τη χορήγηση δανείων κεφαλαίου κίνησης σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις αρκετά γρηγορότερα και με διπλάσιο ύψος δανείων απ’ ό,τι είχε σχεδιαστεί αρχικά. Στόχος μας είναι να αρχίσουν να χορηγούνται τα πρώτα δάνεια από τις αρχές Μαΐου και το συνολικό ύψος τους να ανέλθει, με τη μόχλευση, έως τα 6 δισ. ευρώ. Το κεφάλαιο κίνησης θα ανέρχεται έως το 25% του τζίρου των επιχειρήσεων ή και περισσότερο, εφόσον το ζητήσουν προβάλλοντας βάσιμους λόγους, και η εγγύηση θα καλύπτει το 80% του δανείου.
Αναμφίβολα, η ζημιά στην ελληνική οικονομία είναι ήδη πολύ μεγάλη, με την έκτασή της να συναρτάται βεβαίως με τη χρονική διάρκεια της πανδημίας. Επειδή, όμως, ουδέν κακόν αμιγές καλού, η Ελλάδα έχει κερδίσει μέχρι τώρα κάτι πραγματικά σπουδαίο: όχι μόνο δεν είναι το μαύρο πρόβατο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως ήταν στην προηγούμενη κρίση -κακώς, αλλά έτσι μας θεωρούσαν-, αλλά σ’ αυτή την κρίση έχει κερδίσει τον θαυμασμό της Ευρώπης ως χώρα που χειρίστηκε με μεγάλη επιτυχία αυτή τη συμφορά. Αυτό δίνει στην Ελλάδα το αναγκαίο κύρος να διεκδικήσει πράγματα που προηγουμένως δεν μπορούσε να διεκδικήσει.
* Το άρθρο δημοσιεύθηκε στον Φιλελεύθερο του Σαββάτου, 28 Μαρτίου
