Το καλοκαίρι του 2011 είχα την τύχη να περάσω ένα τρίμηνο στο Ινστιτούτο Ηγεσίας (Leadership Institute) του Μόρτον Μπλάκγουελ στο Άρλινγκτον της Βιρτζίνια. Το ινστιτούτο αυτό έχει ως στόχο την εκπαίδευση φοιτητών, ακτιβιστών, επικοινωνιολόγων και πολιτικών στην τέχνη της εφαρμοσμένης πολιτικής.

Οι δίκες της Μόσχας δεν είχαν τροχήλατες βαλίτσες, Ρασπούτιν και προστατευόμενους μάρτυρες, αλλά ήταν αυθεντικές, οι πρώτες του είδους. Η Novartis ήταν απλώς ένα φθηνό αντίγραφο. Στα χρόνια του Στάλιν αυτές οι δίκες προκαλούσαν τρόμο. «Ρούχα ζεστά», ήταν το παρασύνθημα για τους συλληφθέντες. Στις μέρες μας η προσπάθεια αναβίωσής μοιάζει με παρωδία: «Τον είδατε να παίρνει τα λεφτά»; «Βαλίτσες, κύριε εισαγγελέα. Πολλές βαλίτσες. Τροχήλατες βαλίτσες».

Ο Μαουρίσιο Μάκρι έχασε τις εκλογές στην Αργεντινή και οι λαϊκιστές επέστρεψαν στην εξουσία. Η έναρξη της πρωθυπουργικής καριέρας του Μαουρίσιο, κύριε Πρόεδρε, έχει πολλές ομοιότητες με τη δική σας. Ανατριχιαστικές ομοιότητες. Εσείς όμως έχετε την πολυτέλεια να ακολουθείτε. Μπορείτε, λοιπόν, να μελετήσετε την πορεία του φιλελεύθερου Μάκρι και να αντλήσετε διδάγματα από την ήττα του. Η Ελλάδα δεν είναι Αργεντινή. Αυτό είναι αλήθεια. Ο,τι συνέβη στην Αργεντινή δεν σημαίνει ότι θα συμβεί και στην Ελλάδα. Ωστόσο, υπάρχουν σημεία που χρήζουν προσοχής. <b>Γράφει ο Θανάσης Μαυρίδης.</b>

Ο λαϊκισμός υπό μία έννοια παραμένει σταθερός στον χρόνο και τη γεωγραφία. Όπως εξηγεί σε μια νέα ανάλυσή του ο οικονομολόγος του UCLA, Sebastian Edward, αυτά τα κινήματα έχουν ως επικεφαλής «χαρισματικούς ηγέτες με ισχυρές προσωπικότητα που βασίζονται σε ετερόδοξες οικονομικές πολιτικές για να αναδιανείμουν εισοδήματα». Υπάρχουν όμως και διαφορές. <b>Γράφει ο James Pethokoukis.</b>

Στη σκευωρία της Novartis, η υπόθεση κλείνει όπως ξεκίνησε. Με αποκαλύψεις από και για τους κουκουλοφόρους μάρτυρες, οι οποίοι αφού κατέθεσαν στις ΗΠΑ, μετά αξιοποιήθηκαν για να καταστούν (παρανόμως) «προστατευόμενοι μάρτυρες» στην Ελλάδα. Και – τι παράξενο! – αυτόν τον καιρό στα Σκόπια αποκαλύπτονται οι δυσώδεις πτυχές μιας ανάλογης σκευωρίας που στήθηκε από τον Ζάεφ με σκοπό την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων. <b> Γράφει η Σοφία Βούλτεψη.</b>

Το βράδυ της 9Ης Νοεμβρίου 1989, εάν ο «κυβερνητικός εκπρόσωπος» της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ), G.Schabowski είχε σκεφτεί τη ρήση του Γ.Μπαμπινιώτη πως «η γλώσσα είναι η συνάντηση ανθρώπου με άνθρωπο» ίσως να μην είχε πει την λέξη «από τώρα!» που «έριξε» το Τείχος του Βερολίνου και άλλαξε τη ροή της ιστορίας.

Μια σειρά από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τηρούν αποστάσεις από τις δραστηριότητες Παπαγγελόπουλου. Είναι βέβαιο, πως όσο θα αποκαλύπτεται με στοιχεία ο ρόλος του στην σκευωρία, τόσο θα πληθαίνουν οι φωνές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που θα καλούν τον Α.Τσίπρα να «αδειάσει» τον Μίμη. Τι θα πράξει τότε ο πρώην πρωθυπουργός; Θα ακολουθήσει τον Παπαγγελόπουλο στην καταστροφή ή θα τον αφήσει στην τύχη του; Όμως μπορεί;

Η μεγάλη προοδευτική παράταξη όπως αυτοχαρακτηρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί και παραμένει ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε την «επικυριαρχία της Αριστεράς» την τόνισε στην ίδια την πρόσκλησή του στις «προοδευτικές δυνάμεις» ο ίδιος ο κ. Τσίπρας. Δεν είναι ανέντιμο. Είναι όμως υποκριτικό να μιλάς για πρόοδο με αρτηριοσκληρωτικά πολιτικά πρόσημα. <b> Γράφει ο Βασίλης Φασούλας.</b>

Είναι προφανές ότι μέσα στα πολυσυλλεκτικά κόμματα δεν υπάρχουν μόνο δυο ή τρεις διαφορετικές απόψεις, αλλά και δυο-τρία διαφορετικά ακροατήρια. Άρα που καταλήγουμε; Υποχρεωτικά στον πρωθυπουργό. Αυτός αποφασίζει και επί του συνόλου της κυβερνητικής πολιτικής και κατά περίπτωση. Και εν τέλει, αυτός θα πάρει την ευθύνη προς τα πού θα μπατάρει η πολιτική της κυβέρνησης του ή πόσο ανθεκτική μπορεί να αποδειχθεί η σύνθεση των αντίθετων απόψεων.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα προβεί σε προσλήψεις τηρώντας το όριο 1:1 για τους μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους και 47.500 για τους έκτακτους. Προς τούτο, ζητά με εγκύκλιό της από τους φορείς να υποβάλουν τα αιτήματά τους με βάση τις κενές θέσεις στους οργανισμούς τους και τις αποχωρήσεις του τελευταίου έτους. Η διαδικασία αυτή ακολουθείται, παγίως, εδώ και δεκαετίες και είναι συντηρητική, λανθασμένη και ατελέσφορη. <b> Γράφει ο Παναγιώτης Καρκατσούλης. </b>

Στον 20ο αιώνα υπήρξαν πολλοί σφαγείς που θυσίασαν εκατομμύρια ανθρώπους είτε για να διαιωνίσουν την εξουσία τους είτε για να υλοποιήσουν κάποιο μεγάλο σχέδιο για την ανθρωπότητα. Οι απεικονίσεις των ανθρώπων αυτών και των συμβόλων τους πάντα με ανατριχιάζουν διότι αποτελούν μία υπενθύμιση της πιο ωμής πλευράς της ανθρώπινης φύσης. Αυτό το συναίσθημα το ένιωσα όταν είδα τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ να παραλαμβάνει το πορτραίτο του Στάλιν με το χαμόγελο στα χείλη.

Ο Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο σημειώνει ότι το μεταναστευτικό έχει επιπτώσεις για Ελλάδα και Ευρώπη σε πολλαπλά επίπεδα: οικονομικό, κοινωνικό, ασφάλειας, ανθρωπιστικό, δημογραφικό, πολιτισμικό, πολιτικό. Καταγράφει τις δυνατότητες που έχει Ελλάδα και Κύπρος να εμποδίσουν την περαιτέρω προκλητικότητα της Τουρκίας και διαπιστώνει πρόοδο στην διαδικασία ασύλου. <b>Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα. </b>

Τα 100 άτομα που κλείνουν το κέντρο της Αθήνας, οι 50 συνδικαλιστές που αποφασίζουν απεργία, οι 80 φοιτητές που ψηφίζουν κατάληψη, οι πέντε γονείς που λογοκρίνουν την καθηγήτρια στο σχολείο για τα θρησκευτικά, ο τρελός της πολυκατοικίας που δεν πληρώνει κοινόχρηστα, ο κομπλεξικός με το παπάκι που κινείται στη Συγγρού στην αριστερή λωρίδα, κάθε μειονότητα που κραυγάζει για να προκαλέσει τους άλλους. Όλοι αυτοί που καπηλεύονται την μεγαλοψυχία και την ανοχή της δημοκρατίας.

Τους βλέπεις. Όχι μόνο στην αυλή το διάλειμμα, μα και στην τάξη. Είναι ετοιμοπόλεμοι. Να πιαστούν στα χέρια. Να παίξουν ξύλο για να σπάσουν πλάκα. Να πειράξουν το πρωτάκι που δείχνει αδύναμο. Να δούνε τον φόβο στα μάτια του. Γιατί; <b>Γράφει η Κυριακή Στυλιανού.</b>

Το έκτακτο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είναι πια γεγονός. Συνεδρίασαν τα όργανα και κατέληξαν βασικά τις μέρες πραγματοποίησής του και όλα όσα είχε προαναγγείλει η Πρόεδρός του. Το ΠΑΣΟΚ του σήμερα, το ΠΑΣΟΚ της Φώφης κάνει ολοταχώς βήματα προς τα πίσω ακόμα και στην εσωκομματική Δημοκρατία.

Μπορεί στην ακραία του εκδοχή να γίνεται αντικείμενο χλευασμού αλλά «φιλελευθερόμετρο» υπάρχει. Φιλελεύθεροι είναι όσοι τοποθετούνται θετικά απέναντι στην ελεύθερη οικονομία, αναγνωρίζουν τα δικαιώματα του ανθρώπου χωρίς «ναι μεν αλλά» και αστερίσκους και πάνω απ’όλα όσοι επιζητούν την ανοιχτή κοινωνία.

Παρά την θετική αλλαγή στην εικόνα της χωρας στο εξωτερικό, οι επενδύσεις παραμένουν ακόμη το μεγάλο ζητούμενο, δηλώνει στο liberal.gr ο Κώστας Μελάς, προσθέτοντας ότι πρέπει και το εγχώριο επιχειρείν να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες, να δημιουργηθεί ένας εγχώριος δυναμισμός, και οι Έλληνες να αρχίσουν να επενδύουν. <b> Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη. </b>

Τι μπορεί να συνδέει τον Λευκό Οίκο και το Σιδηρόκαστρο; Πόσο κοντά ή μακριά μας είναι το Τείχος του Ντόναλντ Τραμπ; Πού βρίσκεται αυτό το Τείχος; Πάνω σε ποιες καρδιές χτίζεται; Πόσο απέχει η Αμερική από το να γίνει ο νέος Τρίτος Κόσμος; Τι μαθαίνουμε στα παιδιά μας για την αλληλεγγύη, την ανθρωπιά και τις ευρωπαϊκές, πανανθρώπινες αξίες;

Οι χρηματιστηριακές αγορές στις ΗΠΑ, ξεπερνούν τις προσδοκίες και των πλέον αισιόδοξων χρηματιστηριακών παραγόντων. Ειδικά ο χρηματιστηριακός δείκτης S&P 500, ο οποίος θεωρείται και ως ο αντιπροσωπευτικότερος του είδους του, καταγράφει νέα υψηλά, μεγεθύνοντας τις ελπίδες για τη συνέχιση αυτού του υπερδεκαετούς ανοδικού χρηματιστηριακού κύκλου.

Εθνική Άμυνα και Οικονομία είναι έννοιες αλληλένδετες. Στην σύγχρονη εποχή μας δεν φτάνει ο ηρωισμός και μερικές σφεντόνες για να υπερασπιστεί κανείς τα πάτρια εδάφη. Ο εχθρός έχει υπερσύγχρονα και πανάκριβα όπλα. Ίσως είναι λυτρωτικό να λυπούνται για την κατάντια της χώρας εκείνοι που την προκάλεσαν, αλλά πάει πολύ να κάνουν πρόβα Εθνάρχη στον καθρέπτη, επενδύοντας σε μία νέα εθνική καταστροφή.

Ύστερα από δέκα χρόνια κρίσης, οι ψευδαισθήσεις τελείωσαν. Είτε θα ακολουθήσουμε όσα εφαρμόζονται παντού στον πολιτισμένο κόσμο, είτε θα βουλιάξουμε στην ανυποληψία. Κοινός αντίπαλος είναι τα προβλήματα των φοιτητών και των διδασκόντων, προβλήματα που διαιωνίζουν οι ιδεολόγοι της μετριότητας που απαιτούν να ορίζουν το μέλλον των νέων. <b>Γράφει ο Παύλος Μαρινάκης.</b>

Όταν το κράτος πληρώνει μια δασκάλα αποκλειστικά για σένα, πρέπει να αισθάνεσαι μοναδικός. Ίσως ο πιο προνομιούχος μαθητής της επικράτειας. Γιατί η πολιτεία ξοδεύει για χάρη σου τα ίδια χρήματα που θα ξόδευε για 25 παιδιά στα υπόλοιπα σχολεία της χώρας.<b> Γράφει η Κωνσταντίνα Κλοκοτάρα. </b>

Η ελληνική οικονομία έπαψε να… αναπνέει και χρειάστηκε τεχνική υποστήριξη από τους εταίρους μας για να μη χρεοκοπήσει επισήμως, καθώς το κράτος τη στραγγάλιζε με όλο και υψηλότερη φορολογία. Στην οικονομική ορολογία το φαινόμενο ονομάζεται «tax indused recession». <b>Γράφει ο Τάσος Ι. Αβραντίνης.</b>

Το κώδωνα του κινδύνου για ενδεχόμενη αναθέρμανση των εξτρεμιστικών τάσεων εξ αιτίας της έξαρσης του μεταναστευτικού κρούει ο Κωνσταντίνος Φίλης, ο οποίος μιλώντας στο liberal.gr επισημαίνει ότι πρέπει να αποφευχθεί η δημιουργία αισθήματος ανασφάλειας στις τοπικές κοινωνίες. Ταυτόχρονα σημειώνει πως το ενδεχόμενο να προωθηθούν τζιχαντιστές από τη Συρία είναι ανοιχτό ανεξαρτήτως από τις απειλές και τους εκβιασμούς της Τουρκίας. <b> Συνέντευξη στον Ανδρέα Ζαμπούκα. </b>