Της Βίβιαν Ευθυμιοπούλου
Μπορεί στην ακραία του εκδοχή να γίνεται αντικείμενο χλευασμού αλλά «φιλελευθερόμετρο» υπάρχει. Φιλελεύθεροι είναι όσοι τοποθετούνται θετικά απέναντι στην ελεύθερη οικονομία, αναγνωρίζουν τα δικαιώματα του ανθρώπου χωρίς «ναι μεν αλλά» και αστερίσκους και πάνω απ'όλα όσοι επιζητούν την ανοιχτή κοινωνία.
Η οικονομία, το άτομο και τα δικαιώματά του και η ανοιχτή κοινωνία είναι οι τρεις βασικοί πυλώνες του σύγχρονου φιλελευθερισμού κάτω από τους οποίους στοιχίζονται οργανωμένα βασικές θέσεις όπως για παράδειγμα το αίτημα για μικρό κράτος, τον ελεύθερο ανταγωνισμό που δεν επιτρέπει τη δημιουργία καρτέλ, το ελεύθερο εμπόριο, τη χαμηλή φορολογία, τα δικαιώματα του ανθρώπου - από το δικαίωμα στη ζωή και την ιδιοκτησία μέχρι την ταυτότητα φύλου- και πάνω απ'όλα το αίτημα για πλουραλιστικές, πολυπολιτισμικές, ανοιχτές κοινωνίες. Φιλελεύθεροι είναι όλοι όσοι αποδέχονται αυτές τις αρχές και όχι κάποιες από αυτές, επιλεκτικά.
Υπάρχουν φιλελεύθερες λύσεις στο Μεταναστευτικό;
Η ερώτηση είναι λάθος. Καταρχάς, για το Μεταναστευτικό πρόβλημα δεν υπάρχει μία λύση την οποία μάλιστα θα τη δώσει μία χώρα από μόνη της, όταν είναι και μία από τις πύλες από τις οποίες επιχειρούν να εισέλθουν τα ρεύματα των μεταναστών προκειμένου να φτάσουν στις χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης.
Τα πραγματικά διλήμματα μπαίνουν στο τραπέζι, όταν η κυβέρνηση αποφασίζει να φυλάξει τα θαλάσσια σύνορα της χώρας, μια προτεραιότητα που η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε σε καμία περίπτωση. Και η αυστηρή φύλαξη των συνόρων ενέχει πολλούς κινδύνους για πολύνεκρα δυστυχήματα, όσο προσεκτικές κι αν είναι οι δυνάμεις φύλαξης των συνόρων, όσο κι αν τηρούν τις διεθνείς συμβάσεις και τα διεθνή πρωτόκολλα αν και οι άνθρωποι που εργάζονται και ζουν στη θάλασσα, ένστολοι και πολίτες, δεν χρειάζονται τους νόμους για να προστρέξουν στη διάσωση ανθρώπων που κινδυνεύουν.
Ένας πολιτικός, είτε είναι συντηρητικός είτε προοδευτικός, όταν καταλαμβάνει την εξουσία πρέπει να πολιτεύεται για τα συμφέροντα όλων. Δίνει όρκο να πολιτεύεται σύμφωνα με το Σύνταγμα που ισχύει για όλους και όχι σύμφωνα με το δικό του αξιακό και ιδεολογικό σύμπαν. Αυτή ήταν άλλωστε και η βασική μας κριτικής απέναντι στον κ.Τσίπρα ότι δηλαδή ποτέ δεν είδε τον εαυτό του ως Πρωθυπουργό όλων των Ελλήνων.
Υπό αυτή την έννοια λοιπόν, η αναφορά που έκανε ο Πρωθυπουργός στη Βουλή στη συζήτηση το νέο νόμο για το σύστημα χορήγησης ασύλου, στη Γερμανίδα, Εβραία φιλόσοφο Χάνα Άρεντ που βρέθηκε πρόσφυγας στις ΗΠΑ κυνηγημένη από το ναζιστικό καθεστώς, έχει ενδιαφέρον γιατί τη Χάνα Άρεντ ως «περίπτωση πρόσφυγα» την επικαλείται συχνά και η Αριστερά. Ο Πρωθυπουργός όμως δεν επικαλέστηκε την Άρεντ ως «περίπτωση πρόσφυγα». Επικαλέστηκε τη θέση της ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα «μπορούν να τα διασφαλίζουν στην πράξη μόνο οι οργανωμένες πολιτικές κοινότητες». Οι πολιτικές κοινότητες οργανώνονται εντός της κρατικής οντότητας και τα κράτη οφείλουν, μεταξύ άλλων, να προστατεύουν και τα σύνορά τους και φυσικά να επιβάλλουν με αυστηρότητα τους νόμους και τώρα αναφερόμαστε στις τοπικές κοινωνίες που «επαναστατούν» στον κεντρικό σχεδιασμό της κυβέρνησης για την αποσυμφόρηση των νησιών και την κατανομή των μεταναστών στην επικράτεια.
Όλα αυτά τα γράφουμε για να επισημάνουμε ότι είναι λάθος να προσπαθούμε να χαρακτηρίσουμε τις πολιτικές για το προσφυγικό προοδευτικές ή συντηρητικές. Αυτό που πρέπει να εξετάζουμε είναι αν οι πολιτικές για το μεταναστευτικό έχουν οικοδομηθεί πάνω στα σχέδια των διεθνών, δυτικών αντιλήψεων και στάσεων απέναντι στα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Ζητάμε σταθερά από τον εκάστοτε Πρωθυπουργό της χώρας να εφαρμόζονται οι νόμοι και η Πολιτεία να λειτουργεί σύμφωνα με το Σύνταγμα αλλά και τις διεθνείς συνθήκες που τη δεσμεύουν. Κι αυτό σίγουρα είναι φιλελεύθερο.
