Με αφορμή την ιστορία του Κιμούλη, σκέφτομαι ότι στην ηλικιακή μου ωριμότητα (προς γεράματα μεριά), η ζωή έχει βαλθεί να κονιορτοποιήσει όλους τους ζωτικούς μύθους της νεότητας μου. Κάθε γενιά, ξέρετε, μεγαλώνει με μια σειρά από θέσφατα και μεταφυσικές βεβαιότητες, που καταλήγουν να μοιάζουν με τα έπιπλα του σπιτιού μας. Αν τα αλλάξουμε ξαφνικά ή τα μετακινήσουμε όλα μαζί, νομίζουμε πως δεν μπορούμε πια να ζήσουμε σ' αυτή την εστία. Τόσο πολύ θαρρούμε ότι ανατρέπεται η ζωή μας.

Έγινε χθες το συλλαλητήριο, παρά την αστυνομική απαγόρευση. Είχε προηγηθεί το καλοκαίρι η ψήφιση ενός νόμου που έβαζε τις πορείες και τις συγκεντρώσεις μέσα σε καθορισμένα πλαίσια. Από τότε έχουν γίνει και πορείες και διαδηλώσεις που οι διοργανωτές τους περιφρόνησαν βαθύτατα τον νόμο που μόλις είχε ψηφισθεί. Και άνευ συνεπειών, εννοείται. Γιατί αν υπήρχαν κυρώσεις στους παραβάτες, αυτό θα ήταν σχετικά παρήγορο.

Μπορεί ένα δηλωμένο μέλος της λέσχης των ανάλγητων, ο φιλελεύθερος Κωστής Χατζηδάκης, να φτάσει στο υπουργείο Εργασίας εκεί που δεν τόλμησαν δεξιοί και αριστεροί; Μπορεί ένας άνθρωπος της αγοράς να λειτουργήσει σε όφελος της εργατικής τάξης; Δεν έχουμε τόση φαντασία για να περιμένουμε ότι στο μέλλον τα συνδικάτα θα έχουν στις πορείες το πορτραίτο του Κωστή αντί του Μαρξ. Αλλά έχουμε την εύλογη προσδοκία ότι μερικές δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι θα πάρουν τις συντάξεις τους!

«Όποιος έχει μάτια να δει τι συμβαίνει στον πλανήτη βλέπει. Αρκεί να το θέλει. Μια χούφτα πλούσιοι έχουν τα πάντα ενώ οι περισσότεροι σχεδόν τίποτα. Μια χούφτα ισχυρών λαμβάνουν όλες τις αποφάσεις και οι υπόλοιποι δεν έχουμε κανένα έλεγχο στις ζωές μας». Αυτά έγραφε το 1972 σε ένα αριστερό φιλελεύθερο έντυπο ο Μπέρνι Σάντερς που δεν αρκούνταν στην πληκτρολόγηση αλλά δήλωνε παρών σε κάθε αγώνα που δόθηκε στους δρόμους του Βερμόντ αλλά και άλλων πόλεων των ΗΠΑ.

Η ελληνική ταινία ενίσχυσε τη θέση της διεθνώς κατά τη χρονιά που πέρασε. Η εξωστρέφειά της, που είναι επιδίωξη και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, την χαρακτήρισε σημαντικά κι είχε ως αποτέλεσμα τη διαρκή ελληνική παρουσία σε διεθνείς φεστιβαλικές διοργανώσεις.

Πρώην πρόεδρος της ΚΑ.ΓΚΕ.ΜΠΕ. από τους βασικούς εμπνευστές του αυλικού πραξικοπήματος κατά του Νικήτα Χρουστσόφ, πολιτικό στέλεχος μεγάλου διαμετρήματος, επί των ημερών του οποίου υψώθηκε το Τείχος του Βερολίνου και ξέσπασε η Κρίση των πυραύλων στην Κούβα, ο Βλαντίμιρ Σεμιτσάσνι ήταν ένας από τους τελευταίους που πήραν πολλά μυστικά μαζί του στον τάφο.

Με την εμπιστευτικότητα των διαμειφθέντων μεταξύ των εκπροσώπων των δυο πλευρών στον 61ο γύρο των ελληνοτουρκικών διερευνητικών επαφών στην Κωνσταντινούπολη να μην επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων για την εξέλιξή τους το σίγουρο είναι ότι ο χαρακτηρισμός τους ως χαμηλών προσδοκιών διαδικασία δεν διαψεύστηκε αλλά και δεν επιβεβαιώθηκε πλήρως.

Καθώς οι εκλογές κρίθηκαν με μικρή διαφορά, οι καλόπιστοι αναγνωρίζουν ότι ο Πρόεδρος Τραμπ είχε κάθε νόμιμο δικαίωμα να εξετάσει τυχόν παρατυπίες. Αν αποκάλυπτε κάποια άξια λόγου απάτη, θα μπορούσε και θα όφειλε να αναλάβει τις προσήκουσες ενέργειες για να αμφισβητήσει το αποτέλεσμα. <b>Γράφει ο Robert A. Levy.</b>

Στο στόχαστρο μπαίνει για μια ακόμη φορά ο χώρος της Παιδείας, όπου με αφορμή το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας και την ανάγκη να δοθεί τέλος στην ανασφάλεια στο χώρο των πανεπιστημίων, επιχειρείται ο ξεσηκωμός των φοιτητών με απώτερο σκοπό να δημιουργηθεί η εικόνα ενός αντικυβερνητικού κινήματος και να επαναληφθούν φαινόμενα όπως αυτά των αγανακτισμένων.

Ένα χρόνο μετά το ξέσπασμα της πανδημίας, τα ερωτήματα παραμένουν περισσότερα από τις απαντήσεις που έχουμε πάρει για τον ιό και τη διαχείριση της πανδημίας. Την ίδια ώρα, οι ειδικοί, οι κυβερνήσεις και οι κοινωνίες μοιράζονται τις ίδιες αγωνίες για την εξέλιξη της κατάστασης.

Αν προσεγγίσουμε το έργο της κυβέρνησης με όρους όχι «δομικής αντιπολίτευσης», αλλά έντιμης, νηφάλιας και εμπεριστατωμένης, βασιζόμενης σε στοιχεία, κριτικής θεώρησης, τότε &#8211;έστω και χωρίς να παραγνωρίσουμε κάποια αρνητικά της σε επιμέρους θέματα τα οποία, ακόμη και αν είναι ήσσονα, ενοχλούν σημαντικά για τον τρόπο της διαχείρισής τους- είμαστε υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε πως σε πολλούς τομείς στον ενάμιση χρόνο της θητείας της επιτελέστηκε έργο επικό.

Με αφορμή τη χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος, πρέπει να σημειώσουμε με αισιοδοξία, ότι σημαντικό ποσοστό των πολιτών στη χώρα μας, έχει αφήσει πίσω του, τα θλιβερά στερεότυπα και τις προκαταλήψεις του αντισημιτισμού και της εβραιοφοβίας.

Μετά την αποτυχία της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις εξετάσεις διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης δεν φαίνεται πολύ πιθανό ο πόλεμος κατά του COVID 19 να κερδηθεί και να λήξει εντός του 2021. Οι ανατροπές που μοιραία θα ακολουθήσουν στα προγράμματα του μαζικού εμβολιασμού θα μεταβάλλουν και τα χρονοδιαγράμματα επιστροφής σε ρυθμούς ανάκαμψης ικανούς να αποσβέσουν σύντομα τις ζημιές της επιδεινούμενης οικονομικής ύφεσης.

Οι θεωρίες συνωμοσίας είναι σαν τα ναρκωτικά. Η επίδρασή τους εξασθενεί με τον καιρό και μετά πρέπει να βρεθούν άλλες για να δώσουν στον χρήστη μια ψευδαίσθηση ελέγχου. Ο Μπιλ Γκέιτς αναρωτήθηκε χθες και με το δίκιο του «πραγματικά απορώ πως έγινε και κυριάρχησα στις κακόβουλες θεωρίες για την πανδημία». Το φαινόμενο, μάλιστα, του προκάλεσε τόσο μεγάλη εντύπωση που είπε ότι θέλει να ερευνήσει τι βρίσκεται πίσω από αυτές.

Οι αντιδράσεις απέναντι στις αλλαγές στα ΑΕΙ εκπέμπουν ένα βαθύ συντηρητισμό και τα πανεπιστήμια δεν αντέχουν άλλη εσωστρέφεια και ιδεολογικές προκαταλήψεις, τονίζει στο Liberal.gr o πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Νίκος Παπαϊωάννου. «Αν δεν δούμε κατάματα ποια είναι η λύση στο πρόβλημα, τότε θα συνεχίσουμε να αναπαράγουμε μια βαθιά συντηρητική και φοβική αντίληψη και να στρουθοκαμηλίζουμε. Δεν προάγει τη δημοκρατία αυτό. Η δημοκρατία δεν φοβάται», αναφέρει χαρακτηριστικά για τις αντιδράσεις. <b>Συνέντευξη στον Βασίλη Γαλούπη.</b>

Είναι απολύτως ξεκάθαρο πλέον ότι ο κορονοϊός και το εμβόλιο είναι προϊόντα συναλλαγής της παγκόσμιας διακυβέρνησης με τους εξωγήινους. Αμέ! Και ο Βασίλης ο Γκέιτς, ως διαμεσολαβητής στην σχέση με τους ερπετόμορφους, είναι ο εγγυητής της συμφωνίας. Μία άλλη φυλή, αυτή των γκρίζων, υποσχέθηκε να επαναφέρει τον Τράμπ στην εξουσία, αλλά μην έχεις ποτέ εμπιστοσύνη σε γκρίζους κοντούς. Μας κυβερνούν οι κλώνοι!

Ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία, η ανάγκη των ανοιχτών και ελεύθερων αγορών καταδείχθηκε με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Είδαμε πόσο γρήγορα και πόσο αποτελεσματικά αναδιατάχθηκαν οι παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες ώστε οι αναταραχές στην παραγωγή και τη διάθεση των προϊόντων να είναι όσο το δυνατόν μικρότερη παρά το σοκ του κορονοϊού.

Ο φερόμενος ως δράστης, σημαίνον στέλεχος της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Μάλιστα, ως καθ ύλην αναρμόδιο, η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τον διόρισε στην επιτροπή αναθεωρήσεως του Συντάγματος. Δικό μας το παλικάρι. Αυτόν τον λεβέντη τον κατηγόρησε μια συνεργάτιδα του πως πριν από 13 χρόνια την προπηλάκισε και την κλώτσησε. Βαριά η κατηγορία, με δεδομένο και το κλίμα των ημερών.

Τις ημέρες που ο διάσημος συγγραφέας Βενιαμίν Καβέριν (1902-1989) είχε αρχίσει να σχεδιάζει το μυθιστόρημά του «Οι δύο καπετάνιοι», ο μεγαλύτερος αδελφός του Λεβ Ζιλμπέρ (1894-1966), ούρλιαζε από τον πόνο, καθώς τον χτυπούσαν στα πλευρά με τις καλογυαλισμένες μπότες τους οι ανακριτές του Λαϊκού Κομισαριάτου Εσωτερικών Υποθέσεων, και σφάδαζε στο παγωμένο πάτωμα της φυλακής Μπουτίρκα.

Το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων αφηγείται τη θλιβερή ιστορία μιας χώρας. Μια ιστορία που δυστυχώς κανείς δεν θέλει να την ακούσει στην αληθινή της εκδοχή αφού όλοι μας ανεξαιρέτως και πρώτοι εμείς που αυτοπροσδιοριζόμαστε ως προοδευτικοί και μεταρρυθμιστές πολίτες, αποστρέφουμε το πρόσωπο από την οδυνηρή αλήθεια. 

Ακούω τους αναλυτές που έχουν τον μαρξισμό στο τσεπάκι να διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους με αφορμή το θέμα των εμβολίων. «Είδες ο καπιταλισμός; Το χρήμα των πλουσίων χωρών, μας αποστερεί τα εμβόλια που έπρεπε να είχαμε ήδη πάρει. Εγγλέζοι και Γερμανοί και Δανοί και Ισραηλινοί πληρώνουν θηριώδη ποσά κάτω από τραπέζι, με αποτέλεσμα οι φαρμακευτικές εταιρείες που σκέφτονται μόνο το κέρδος να πουλάνε ανερυθρίαστα τα εμβόλια τους στους πλούσιους».

Αν κατά κανόνα υποστηρίζετε συντηρητικές πολιτικές και συντηρητικούς υποψηφίους, αλλά τώρα βρίσκετε ότι οι δεξιοί έχουν γίνει σωβινιστές, δημοσιονομικώς ανεύθυνοι και μισαλλόδοξοι, αναλογιστείτε την φιλελεύθερη (libertarian) εναλλακτική. <b>Γράφει ο Robert A. Levy.</b>

Έμελλε να φθάσουμε στο 2020 για να περάσουν και οι ελληνικές εξαγωγές τροφίμων στην ψηφιακή εποχή. Πλέον η εξαγωγή προϊόντων ζωικής προέλευσης μιας επιχείρησης γίνεται μόνο ψηφιακά, μέσω της καινοτόμας πλατφόρμας easyagroexpo.gov.gr, σε 30 κομβικές τρίτες χώρες. Η νέα ψηφιακή εποχή δημιουργεί νέες ευκαιρίες στον αγροδιατροφικό τομέα.

Ο εμπορικός πόλεμος με τις φαρμακευτικές αναδεικνύει την ανάγκη η ΕΕ να αποκτήσει επάρκεια πρώτων υλών, παραγωγή στο έδαφός της και όχι σε τρίτες χώρες. Αναδεικνύει όμως, επίσης, ότι μόνο οι πολλοί και διαφορετικοί προμηθευτές κρατούν «ζωντανό» το σχέδιο εμβολιασμών της Ευρώπης, τονίζει στο Liberal η ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Μαρία Σπυράκη. <b>Συνέντευξη στον Βασίλη Γαλούπη.</b>