Την ώρα που καλεί τους πολίτες να βγουν στο πεζοδρόμιο ώστε να φύγει η κυβέρνηση «μια ώρα αρχύτερα», ο Α. Τσίπρας δηλώνει ότι «θα ήταν πολύ μεγάλη ύβρις και πολύ μεγάλο ρίσκο για οποιαδήποτε κυβέρνηση» το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Παράλληλα εμφανίζεται να επιχειρεί να τηρήσει προσωπική έστω και μικρή απόσταση από τον Νίκο Παππά σημειώνοντας πως «σήμερα διαδραματίζει έναν σημαντικό ρόλο στο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι στο γραφείο μου όπως ήταν το πρώτο διάστημα».

Με τέτοια πολιτική πως θα επιτύχει - όπως το προσπαθεί - την προσέγγιση αυτοδιοικητικών προσωπικοτήτων εκτός του κομματικού του χώρου στις επόμενες εκλογές; Ας μην ψάχνει τις ύποπτες μεθοδεύσεις στις εταιρίες δημοσκοπήσεων, και ας μην κυνηγάει ανεμόμυλους. Ας καταλάβει την «αιτία του κακού», δηλαδή να ψαχτεί στην πολιτική του, που είναι πάντα ένα μείγμα ιδεοληψίας και κουτοπόνηρης μικροπολιτικής σκοπιμότητας.

Τον Μάιο του 2019 ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε για δημοσκοπήσεις της συμφοράς, ενώ μετά τη βαριά ήττα που υπέστη και λίγο πριν τις εθνικές εκλογές τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα έβαζαν με τις δημοσκοπικές εταιρείες και τα Μέσα Ενημέρωσης μιλώντας για ντέρμπι και αλλαγή σκηνικού. Σήμερα, δύο χρόνια μετά, διαπιστώνοντας την αδυναμία τους να ξεκολλήσουν από τις χαμηλές δημοσκοπικές κρίσεις τα βάζουν και πάλι με τις δημοσκοπήσεις.

Μετά τον Συμεών Κεδίκογλου και άλλα στελέχη του μνημονιακού ΠΑΣΟΚ θα περάσουν τις πύλες της Κουμουνδούρου. Επειδή δεν «αγοράζουν» άλλη μία περίοδο με πρόεδρο τη Φώφη, επειδή δε βλέπουν το ΚΙΝΑΛ να πρωταγωνιστεί. Στο τέλος, σύντροφοι, όλοι μνημόνιο ψηφίσαμε. Οπότε και δεν αντιλαμβανόμαστε τις αντιδράσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για το γεγονός ότι ο Συμεών είδε το φως το αληθινό. Εδώ οι άνθρωποι «ανέχτηκαν» τον Πάνο τον ακροδεξιό και δεν αντέχουν έναν Κεδίκογλου;

Κανονικά στον ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε μόνο και μόνο ακούγοντας τη λέξη δημοσκόπηση να κρύβονται. Όχι, επειδή αυτές αποτυπώνουν την τεράστια αδυναμία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να συνδεθεί ξανά με την κοινωνία και εμφανίζουν τον Κυρ. Μητσοτάκη να ισοπεδώνει τα «τείχη» ανάμεσα στους πολιτικούς χώρους. Αλλά επειδή και προσωπικά ο Αλ. Τσίπρας έχει υποστεί τεράστια ζημιά, από την προσπάθεια να απαξιωθούν οι δημοσκοπήσεις και οι εταιρίες που τις διενεργούν.

Στα επίπεδα περίπου των εκλογικών της ποσοστών στο μέσο της τετραετίας, βρίσκεται η ΝΔ, καταφέροντας να διατηρεί ένα 38,5% (είχε κερδίσει τις εκλογές με 39,7%), έναντι 24,5% του ΣΥΡΙΖΑ, συντηρώντας μια διαφορά 14 μονάδων, σύμφωνα με την έρευνα της Pulse και του ΣΚΑΪ. Σε σύγκριση μάλιστα που κάνει η έρευνα, αποτυπώνοντας τα ποσοστά των κυβερνήσεων στην μέση της θητείας τους, από το 2011 και μετά, προκύπτει ότι είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο. <b>Πίνακες. </b>

Όταν ένας αριστερός αρχηγός θεωρεί ότι σε μια πανδημία που συνέβη μετά από εκατό χρόνια (ισπανική γρίπη 1918) αναγκάζοντας όλα τα δημόσια συστήματα υγείας του πλανήτη να επωμισθούν το βάρος της αντιμετώπισής της, αποτελεί μεγάλη ιδεολογική επικράτηση της Αριστεράς έναντι της Δεξιάς, κάτι δεν πάει καλά με την Αριστερά του. Πολύ δε περισσότερο όταν ως σημείο αναφοράς λαμβάνεται... η πτώση του τείχους του Βερολίνου, αναζητώντας πολιτική επικύρωση από μη συγκρίσιμα μεταξύ τους γεγονότα.

Για μεγάλο διάστημα ήταν ανεξήγητο στα όρια του μεταφυσικού, το μίσος που προκαλούσε (και εξακολουθεί να προκαλεί) ο Γιάννης Στουρνάρας στο σύστημα εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το δικαιολογούσε το επιχείρημα του Αλέξη Τσίπρα, όταν είχε ερωτηθεί προ ετών, ότι ο κεντρικός τραπεζίτης πριν τις εκλογές του 2015, είχε παραβιάσει την αρχή της «ουδετερότητας» που όφειλε να έχει και έκτοτε βρέθηκε στην «όχθη» με τους εχθρούς τους.

Το οργανωμένο έγκλημα δεν έλειψε ποτέ από τις ανθρώπινες κοινωνίες. Πάντα θα υπάρχουν αυτοί που προτιμούν να κλέβουν παρά να δουλεύουν και η οργανωμένη κλεψιά είναι πάντα πιο αποδοτική από την περιπτωσιακή. Δεν ανακάλυψε τώρα τις συμμορίες, ούτε ο πλανήτης ούτε η Ελλάδα. Όσο για τις θεωρίες ότι «το έγκλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο αν υπάρχει πολιτική βούληση», εγώ τις ακούω βερεσέ.

Το ενδιαφέρον των πολιτών σχετικά με το νέο νομοσχέδιο για τις αλλαγές στα διπλώματα οδήγησης που έχει τεθεί σε διαβούλευση, είναι μεγάλο. Διότι όλοι γνωρίζουμε τη θλιβερή πρωτιά που κατέχει η χώρα μας στα τροχαία, τον μεγάλο αριθμό θανάτων από τροχαία και τον ακόμα μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων από τροχαία, που περνούν το υπόλοιπο της ζωής τους καθηλωμένα λόγω αναπηρίας.   

Με απανωτές τροπολογίες ο Νίκος Φίλης έχει «απαιτήσει» να μην εφαρμοστεί το υπουργείο την Τράπεζα Θεμάτων. Είναι μια από τις δύο σημαίες που έχει σηκώσει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ίδιος ο αρχηγός του στο θέμα της Παιδείας το οποίο επιχειρεί να μετατρέψει σε προμετωπίδα της επιστροφής του κόμματος στο πεζοδρόμιο. Η νέα όμως μεταγραφή ο Συμεών Κεδίκογλου «γκρέμισε» τις αιτιάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί και το ΚΙΝΑΛ παρουσιάζει κενό στρατηγικής με αποτέλεσμα το Κέντρο να παραμένει κενό. Το ερώτημα είναι τι θα γινόταν αν υπήρχε ένα κόμμα με σαφές ευρωπαϊκό, δημοκρατικό, μεταρρυθμιστικό στίγμα και κατόρθωνε να διεκδικήσει τμήμα του Κέντρου, των διάσπαρτων, μεταρρυθμιστικών, φιλελεύθερων δυνάμεων, που διψάνε για μεγάλες αλλαγές.

Ο ανοιξιάτικος επαναστατικός οίστρος των κομμάτων της αριστεράς, που «όλα τα σφάζoυν και όλα τα μαχαιρώνουν», ανακάλυψε ένα νέο πεδίον δόξης λαμπρόν. Και αυτό δεν είναι άλλο από την απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, που έκανε ομόφωνα δεκτό το αίτημα του οίκου Christian Dior να αναβιώσει τη θρυλική φωτογράφηση του 1951 στην Ακρόπολη.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρέθηκε χθες στη Χαλκίδα συνοδευόμενος από τη νέα μεταγραφή του τον Συμεών Κεδίκογλου, για τον οποίο η εφημερίδα που εκφράζει την αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα ειρωνικότατο «εύγε» θυμίζοντας ότι ήταν ο υφυπουργός της διαθεσιμότητας των εκπαιδευτικών. Τέλοσπάντων δεν είναι υποχρεωμένος ο κ. Τσίπρας να θυμάται τι ακριβώς είχε ψηφίσει ο καθένας από τους πρώην ΠΑΣΟΚους που κατέληξαν στην αγκαλιά του. 

«Ο ΣΥΡΙΖΑ στην κριτική του για το νομοσχέδιο για την προστασία της εργασίας γελοιοποιεί τελικά ακόμα και την έννοια αντιπολίτευση!», αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, ενώ επισημαίνεται ότι «ακόμα και τα fake news του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν γίνει πια αστεία».

Χάνοντας και την ατζέντα της&#8230; προοδευτικότητας ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να βρίσκεται σε καταστάσεις βέρτιγκο με τον αρχηγό του να αναζητεί όχι εναλλακτικά σχέδια αλλά νέες πλατείες έντασης και κινηματικής αντίδρασης χωρίς όμως να μπορεί, σε αυτή τη φάση τουλάχιστον, να βρει και τους&#8230; χρήσιμους υποστηρικτές.

Το όνομα είναι γνωστό αλλά όχι και τρανταχτό. Παρόλα αυτά δημιούργησε έντονες αντιδράσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Αφορά την προσχώρηση του Συμεών Κεδίκογλου, πρώην βουλευτή και υφυπουργού του ΠΑΣΟΚ, την οποία κομματικοί και βουλευτές υποδέχτηκαν με δυσθυμία. Όπως ειρωνεύτηκε κάποιος βουλευτής για να δείξει την συγκυριακότητα των εισδοχών, όταν τον ρωτήσαμε ποιοι άλλοι έχουν σειρά, μας απάντησε: «Περίμενε. Ακόμα είμαστε στο "Κ" (Κεδίκογλου)».     

Από την ημέρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης εξελέγη πρόεδρος της ΝΔ η σύζυγός του βρέθηκε στο στόχαστρο της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ και των φίλα προσκείμενων μέσων που βγήκαν στην παγανιά προκειμένου να την εκθέσουν. Εύλογα το ερώτημα που τίθεται είναι σε τι ακριβώς ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ η Μαρέβα που τώρα βάλλεται και για την&#8230; Ακρόπολη;

Αυτά που συμβαίνουν στη σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με κυβερνητικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ της περιόδου 2010 - 2012, τα καλύπτει το απόφθεγμα «τους φτύνεις και αυτοί λένε πως βρέχει». Εκείνη η περίοδος χαρακτηρίστηκε από την εισαγωγή του πολιτικού χουλιγκανισμού και από την άσκηση συγχρόνως μνημονιακών πολιτικών σε ένα κοινωνικό σώμα που μέχρι τότε είχε μάθει μόνον να εισπράττει.

Αν κάποιος είχε πατήσει το 2015 με το αμάξι κάποιον άνθρωπο, ακόμα δεν θα είχε τελειώσει την ποινή του σήμερα, πίσω απ&apos; τα κάγκελα θα έβλεπε τον κόσμο. Αλλά όταν μια ολόκληρη χώρα βρέθηκε κάτω από τις ρόδες του ΣΥΡΙΖΑϊκού φορτηγού, ξαφνικά ο χρόνος απέκτησε άλλη διάσταση και έγινε συνώνυμο του «περασμένα - ξεχασμένα»; Αμ δε&#8230;

Στο πεδίο της οικονομίας θέλει να μεταφέρει το πολιτικό «παιχνίδι» το Μέγαρο Μαξίμου, πρόθεση που μέρα με την μέρα την κάνει και πιο ξεκάθαρη. Με τις προσεχείς του δημόσιες παρεμβάσεις ο πρωθυπουργός αναμένεται να πατήσει «γκάζι» στο μεταρρυθμιστικό έργο της κυβέρνησης του, κάνοντας ακόμα πιο ευδιάκριτη την απόσταση που χωρίζει την ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Α. Τσίπρας με τη χθεσινή του ομιλία, έβαλε οριστικά ταφόπλακα στα όσα επιχείρησε ο ίδιος να δημιουργήσει ως εικόνα μέσω διαρροών της Κουμουνδούρου περί τέλους στη «λογική της καταστροφολογίας». Παράλληλα, έκλεισε και την παραμικρή χαραμάδα που κάποιοι εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενοι θεωρούσαν ότι υπάρχει για στροφή στη σοσιαλδημοκρατία και αλλαγή πορείας σε ό,τι αφορά την αντιπολιτευτική τακτική και τη φρασεολογία τύπου Πολάκη.

Ο Α. Τσίπρας εμφανίσθηκε στην βουλή με new look, αλλά με πολιτικό λόγο πεπαλαιωμένο. Βγαλμένο από την περίοδο 2011-2014. Με πολιτικό λόγο αναντίστοιχο με την πολιτική κατάσταση, με πολιτικό λόγο βγαλμένο από την μνημονιακή περίοδο, δεν κερδίζονται εκλογές το 2021 ή το 2022. Τον Κανένα δεν τον ξεπερνάς αλλάζοντας σακάκι. Θέλει πολλά παραπάνω.

H μεταρρυθμιστική παρέμβαση στην Παιδεία είναι μιας τεράστιας συμβολικής σημασίας μετωπική και ολομέτωπη επίθεση σε όλο το σύστημα των αξιών και των νοοτροπιών, των «λογικών» και των «προοδευτικών» ιδεολογιών, οι οποίες εξέθρεψαν τον παραγοντισμό και τον διανοητικό πρωτογονισμό, δηλαδή τα στοιχεία εκείνα που σφράγισαν τη δημόσια ζωή της χώρας όλη την μεταπολιτευτική περίοδο της ιστορίας μας.