«Η απόγνωση είναι φυσιολογική γι’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν την αιτία του κακού», είχε πει ένας κομμουνιστής προπάτωρ.
Χθες βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησαν την παρέμβαση της ειδικής επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής για μια δημοσκόπηση της Opinion Poll, η οποία κατά τα site του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύτηκε με διθυράμβους από τον φιλοκυβερνητικό τύπο (τους οποίους διθυράμβους δεν είδαμε. Παρουσίαση και κριτικές αποτιμήσεις διαβάσαμε).
Η δημοσκόπηση κατά τις πηγές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν πλήρως εναρμονισμένη «με τα πιο τρελά όνειρα του επικοινωνιακού επιτελείου του Μαξίμου» αλλά γεννά ερωτηματικά (κατά τους ίδιους) «ακόμη και σε κάποιον που είναι φανατικός οπαδός του Μητσοτάκη ή του Λοβέρδου και φανατικός πολέμιος του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ». Καθοριστικό για την παρέμβασή τους ήταν ότι η δημοσκόπηση δεν αναφέρει για ποιον διενεργήθηκε.
Τους προκάλεσε δε «αλγεινή εντύπωση η εξόφθαλμη παρέμβαση της δημοσκόπησης στα εσωκομματικά ενός άλλου κόμματος του ΚΙΝΑΛ, εν μέσω της διαδικασίας για την εκλογή αρχηγού»!
Βέβαια δεν είμαστε «εν μέσω διαδικασίας εκλογής» όπως λέει. Αυτή καλώς εχόντων των πραγμάτων, θα αρχίσει κάπου τον Σεπτέμβριο και ακόμη είμαστε στις αρχές Ιουνίου. Το ουσιαστικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι στις προτιμήσεις της δημοσκόπησης προηγείται ο Αντρέας Λοβέρδος, και οποίος αποτελεί κόκκινο πανί. Έτσι τον ομογενοποιεί με τον Μητσοτάκη.
Ο λόγος της απέχθειας είναι ότι θεωρούν την Γεννηματά είτε πιο εύκολη αντίπαλο, είτε πιο «συγγενική» πολιτικά και χρήσιμη για το μέλλον. Πάντως κάνουν οι ίδιοι αυτό που καταγγέλλουν για την Opinion! Με αυτές τις διαρροές αξιολόγησης των «εν μέσω διαδικασίας» υποψηφίων, παρεμβαίνουν στα εσωτερικά ενός άλλου κόμματος. Και ναι μεν η εταιρία δημοσκοπήσεων έχει το δικαίωμα να καταγράφει τάσεις, χωρίς αυτό να αποτελεί παρέμβαση, οι ίδιοι όχι.
Τους φταίνε όλοι οι άλλοι για την καθήλωσή τους και δεν καταλαβαίνουν «την αιτία του κακού», που θα έλεγε και ο προαναφερθείς προπάτωρ. Ότι η πολιτική τους είναι εντελώς ανορθολογική.
Χθες για παράδειγμα έκαναν φασαρία στη Βουλή με αφορμή το νέο νόμο για τις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δηλαδή οι ίδιοι κυβέρνησαν με τον Καμμένο ολόκληρη χώρα έχοντας πάρει τον Σεπτέμβριο του 2015 το 39,15 % των ψήφων (ΣΥΡΙΖΑ 35,46 - ΑΝΕΛ 3,69). Αυτό το θεωρούσαν απόλυτα δημοκρατικό, αλλά δεν είναι δημοκρατικό να διοικήσει απερίσπαστος όποιος άρχοντας της ΤΑ εκλεγεί δήμαρχος τουλάχιστον με το 43% των ψήφων - δηλαδή 3,85% μεγαλύτερο από το ποσοστό με το οποίο κυβέρνησαν!
Κατηγορούν ότι με το νέο νόμο τα τοπικά συμβούλια «δένονται στο άρμα του δημάρχου». Προφανώς ήταν πιο λογικό όταν οι δήμαρχοι δένονταν στο άρμα των μικρών δημοτικών παρατάξεων, και όντας απλώς τιτουλάριοι, καθίσταντο ανίκανοι να διοικήσουν στους οργανισμούς τους.
220 δήμαρχοι και 7 περιφερειάρχες εξελέγησαν με μειοψηφίες στα Συμβούλια!
Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Κων. Ζέρβας. Για να διοικηθεί ο δήμος απαιτείτο πλειοψηφία 25 δημοτικών συμβούλων αλλά εξέλεξε μόλις…7! Επίσης ο δήμαρχος Ηλιούπολης Γ. Χατζηδάκης έπρεπε να βρει στήριξη σε 15 συμβούλους για τις αποφάσεις του και εξέλεξε μόνο 6!
Παρόμοια και στις περιφέρειες. Στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης ο Χρ. Μέτιος χρειαζόταν 26 συμβούλους για να διοικήσει και εξέλεξε 17, ενώ στα Ιόνια νησιά η κ. Κράτσα ήταν υποχρεωμένη να διοικήσει με 12 περιφερειακούς συμβούλους σε σύνολο 41!
Παρόμοια στις περιφέρειες Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου, στο δήμο Χανίων, Αιγάλεου, Αχαρνών, Βύρωνα κλπ.
Φυσικά η απλή αναλογική είναι θεωρητικώς η «πεμπτουσία της δημοκρατίας». Ετσι θα ήταν σε μια κοινωνία… αγγελικά πλασμένη, αν δεν υπεισέρχονταν πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, τοπικά ή - γιατί όχι- προσωπικά συμφέροντα. Επειδή άνθρωποι είμαστε, όλα τα ανωτέρω καθιστούσαν την απλή αναλογική πεμπτουσία της παράλυσης.
Και βέβαια δεν οφείλετο ο νόμος στην απόλυτη προσήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη δημοκρατία. Απλως είχε λυμφατικές, αν όχι ανύπαρκτες, δυνάμεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, και εξ αυτού δεν είχε ελπίδες να καταλάβει δήμους και περιφέρειες. Ως εκ τούτου θέσπισε το νόμο προκειμένου να τορπιλίσει το έργο των δημάρχων και περιφερειαρχών που επρόσκειντο σε ΝΔ και ΚΙΝΑΛ (δηλαδή ΠΑΣΟΚ).
Παραμένει ως απορία βέβαια: Με τέτοια πολιτική πως θα επιτύχει - όπως το προσπαθεί - την προσέγγιση αυτοδιοικητικών προσωπικοτήτων εκτός του κομματικού του χώρου στις επόμενες εκλογές;
Ας μην ψάχνει τις ύποπτες μεθοδεύσεις στις εταιρίες δημοσκοπήσεων, και ας μην κυνηγάει ανεμόμυλους. Ας καταλάβει την «αιτία του κακού», δηλαδή να ψαχτεί στην πολιτική του, που είναι πάντα ένα μείγμα ιδεοληψίας και κουτοπόνηρης μικροπολιτικής σκοπιμότητας.
Το έχουμε ξαναπεί και θα το λέμε για όσο ισχύει: Η δύναμη του Μητσοτάκη - ως τώρα- είναι ότι διοικεί με κοινή λογική η οποία συνάδει με τη λογική της κοινωνικής πλειοψηφίας.
