Τον Σεπτέμβριο του 2020 ο Αλέξης Τσίπρας είχε χαρακτηρίσει τον Πρωθυπουργό ως τον «μεγαλύτερο απατεώνα που γνώρισε η χώρα».
Χθες επανήλθε αναδεικνύοντας έναν πανικό που παραπέμπει στα σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα και κυρίως στα όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας αναφορικά με την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να ελέγχει τα Μέσα Ενημέρωσης το 2016 μέσω του Νίκου Παππά.
Τότε είχε αντιδράσει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, σήμερα επικρατεί ευφορία στο στρατόπεδο του Πολακισμού.
Ο περσινός Σεπτέμβρης ήταν ο μήνας που ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εγκαινίαζε το σκληρό ροκ.
Μιλώντας στη Θεσσαλονίκη είχε επιτεθεί με τρόπο ανάλογο με τον χθεσινό στον Κυριάκο Μητσοτάκης με σκαιούς χαρακτηρισμούς για να λάβει απάντηση από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο ο οποίος είχε δηλώσει ότι «πρέπει να είμαστε εξαιρετικά φειδωλοί όταν αποκαλούμε τους αντιπάλους μας απατεώνες» προσθέτοντας πως «όλοι οι αντίπαλοί μας δεν είναι, και δεν θα μπορούσαν να είναι, απατεώνες, αυτή η τακτική υποτιμάει τον αντίπαλο».
Ανάλογη τοποθέτηση έστω από κάποιους νουνεχείς του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα θα υπάρξει αυτή τη φορά.
Άλλωστε ο Τσακαλώτος βρέθηκε επί μακρόν στον πάγο ενώ ουδείς δύναται να ξεχάσει την επίθεση που είχε δεχθεί από τη Ζανέτ Τσίπρα η οποία σε ανάρτησή της τόνιζε ότι «ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ ... ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ... ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ !!! Τ Ε Λ Ο Σ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ !!!!», δείχνοντας την πόρτα σε όποιον αντιδράς στα όσα ο αδελφός της λέει.
Και φυσικά είχε δεχθεί τις επιθέσεις του Παύλου Πολάκη, ο οποίος είχε θυμηθεί ότι ο Ευκλείδης ευθύνεται για την ήττα του κόμματος εξ αιτίας της υπερφορολόγησης της μεσαίας τάξης.
Η κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να αλλάξει. Ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τη χθεσινή του παρουσία και ομιλία, έβαλε οριστικά ταφόπλακα στα όσα επιχείρησε ο ίδιος να δημιουργήσει ως εικόνα τις προηγούμενες ημέρες μέσω των διαρροών της Κουμουνδούρου περί τέλους στη «λογική της καταστροφολογίας» αλλά και την παρουσία του στο Φόρουμ των Δελφών όπου εμφανίσθηκε ως υποστηρικτής του ταμείου Ανάκαμψης και επικριτής όσων θέτουν θέμα νέων μνημονίων.
Έκλεισε δε οριστικά και την παραμικρή χαραμάδα που κάποιοι εκ του ΠΑΣΟΚ προερχόμενοι θεωρούσαν ότι υπάρχει για μια στροφή στη σοσιαλδημοκρατία και αλλαγή πορείας τόσο σε ό,τι αφορά την αντιπολιτευτική τακτική όσο και τη φρασεολογία τύπου Πολάκη, την οποία έχουν στο παρελθόν καταδικάσει.
Ουδείς ενοχλήθηκε από τη φρασεολογία που επέλεξε χαρακτηρίζοντας «θρασύδειλο» και «δημαγωγό» τον πρωθυπουργό από το βήμα της Βουλής για να προσθέσει ότι είναι η «μεγαλύτερη πολιτική απάτη στη σύγχρονη ιστορία του τόπου»
Ο λαϊκισμός επανέρχεται στο προσκήνιο με ακόμη εντονότερο τρόπο. Το θέμα των πανελλαδικών εξετάσεων που θέτει διαρκώς ο Αλέξης Τσίπρας ενδεικτικό. Μιλά για αλλαγές στον τρόπο εισαγωγής ενώ αυτό που αλλάζει είναι η θεσμοθέτηση βάσεων και μάλιστα αναλόγως του Πανεπιστημιακού Ιδρύματος.
Μιλά για γονείς και παιδιά που βρέθηκαν μπροστά σε ένα νέο καθεστώς εν ώ αυτο που αλλάζει επί της ουσίας είναι ότι δεν θα εισέρχονται νέοι φοιτητές εφόσον δεν ανταποκρίνεται το γνωστικό αντικείμενο στις συνθήκες των πανεπιστημιακών σχολών.
Αυτό που αλλάζει δηλαδή είναι ότι αυτοί που δεν θα γράψουν δεν θα μπουν σε σχολές με βαθμό 1,7.
Αν στα παραπάνω προστεθούν και όλα όσα έχουν γίνει από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ τους τελευταίους μήνες είναι εύλογο το συμπέρασμα πως το επόμενο διάστημα η πρόκληση αναταραχών με στόχο τη δημιουργία αρνητικών συνθηκών για τη χώρα θα ενταθεί.
Το εργασιακό και τα θέματα παιδείας θα κυριαρχήσουν στην αντιπολιτευτική ατζέντα με στόχο να δημιουργηθεί ένα κύμα νεοαναγανακτισμένων αν είναι δυνατόν και μέσα στη τουριστική περίοδο ώστε να αποτραπεί όσο το δυνατόν περισσότερο η ανάταξη της οικονομίας με χτυπήματα στο μαλακό υπογάστριο της ναυαρχίδας της που είναι ο Τουρισμός.
Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίσθηκε ενοχλημένος από την αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στο 2015, όταν η χώρα βρέθηκε σχεδόν με το ένα πόδι εκτός ΕΕ και κρατήθηκε μετά τη μεγαλειώδη στροφή του ίδιου, ο οποίος μετά από μια 17ωρη διαπραγμάτευση έφερε ένα τρίτο αλλά αχρείαστο μνημόνιο.
Η στήριξή του από την αντιπολίτευση ήταν αυτή που κράτησε όρθια την Ελλάδα και αυτό είναι κάτι που δύσκολα αναιρείται.
Μιλώντας για πολιτικές απάτες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει ταυτόχρονα να ξορκίσει το δημοψήφισμα που ο ίδιος προκάλεσε για να μετατρέψει στη συνέχεια το «Όχι» της πλειοψηφίας σε «Ναι» έχοντας πριν κλείσει τις τράπεζες προκαλώντας black out στη χώρα.
Το θέμα όμως είναι ότι εμφανίσθηκε και χθες όπως και κατά την προχθεσινή ομιλία του στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, ανήσυχος.
Η αγωνία του για συσπείρωση του συστήματος της Κουμουνδούρου εμφανής, αφού από τη μια ανησυχεί για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών και ενός πολιτικού τέλους που θα έρθει για τον ίδιο νωρίτερα από την άλλη δείχνει να φοβάται εξελίξεις σε υποθέσεις όπως αυτή που αφορά στον Νίκο Παππά.
Χτίζοντας το αφήγημα της «κακιάς δεξιάς» που κυνηγά την «προοδευτική αριστερά» που διώκεται για τις «προοδευτικές ιδέες και τις μάχες της» δημιουργεί και το άλλοθι της επόμενης ημέρας προς το κοινό που δείχνει διατεθειμένο να ακολουθήσει αυτή την τακτική και λογική.
Κοινό που διαρκώς συρρικνώνεται αφού αυτού του είδους τα αφηγήματα δεν κόβουν πλέον εισιτήρια σε μια κοινωνία που αναζητά διεξόδους όχι πλέον για να ξεθυμάνει αλλά για να διαμορφώσει μέσα από τις ιδιαίτερα ευνοϊκές συνθήκες που διαμορφώνονται, ένα διαφορετικό μέλλον.
