Να λοιπόν που δυο δημοσκοπήσεις ήταν αρκετές για να επανέλθουμε στην «προτεραία» κατάσταση μας. Φυσικά, η στιγμιαία φωτογραφία που έδειξαν δεν είναι ρόδινη για την κυβέρνηση, πλην αυτό ήταν λογικό και αναμενόμενο. Αυτά όμως που δεν ήταν ούτε λογικά ούτε αναμενόμενα, ήταν τα γλίσχρα δημοσκοπικά κέρδη του ΣΥΡΙΖΑ από την υπόθεση της υποκλοπής Ανδρουλάκη. Επισημαίνω ότι «ποιοτικές ζημιές» δεν παθαίνουν μόνο οι κυβερνήσεις, ενίοτε τις παθαίνουν και οι αντιπολιτεύσεις. 

Επειδή, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει πολύς κόσμος (της ΝΔ περιλαμβανομένης) που εμπιστεύεται τις δημοσκοπήσεις, ας περιμένουμε να δούμε τι θα δείξουν οι πρώτες του φθινοπώρου. Διότι αυτή τη στιγμή πελαγοδρομούμε σε μια πολιτικο-επικοινωνιακή παραζάλη, μέσα στην οποία τα μεγάλα σμικρύνονται και χάνονται, με τα μικρά να μπαίνουν σε μεγεθυντικό φακό και να κάνουν παιχνίδι κυριαρχίας. Ανάγκη πάσα να επανέλθει το έρμα, να δούμε πού βρισκόμαστε, να ξαναβρούμε μια στοιχειωδώς ενιαία κλίμακα αξιολόγησης των πραγμάτων.

Πολιτικός «έρωτας» ή πολιτικό κισμέτ η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμματος εξουσίας, με τις δημοσκοπήσεις έχει διαγράψει μια πολυκύμαντη διαδρομή. Συναγωνίζεται και ενδεχομένως να υποσκελίζει τη φλογερή πολεμική για το άχτι που εκτρέφει η αξιωματική αντιπολίτευση για τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η οποία εμφανίζεται ως ακαριαίο σύμπτωμα κατά τις επαναλαμβανόμενες περιόδους, των αδιεξόδων που οδηγείται η στρατηγική της Κουμουνδούρου.

Λίγες ώρες πριν από τη λήξη της προεκλογικής εκστρατείας ενόψει του δεύτερου γύρου των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία οι τελευταίες δημοσκοπήσεις καταλήγουν στα ίδια συμπεράσματα με τις προηγούμενες. Οι φετινές εκλογές χαρακτηρίζονται από την αδιαφορία και την αναποφασιστικότητα του εκλογικού σώματος.

Η κυβέρνηση έχει μπροστά πολλά ανοιχτά μέτωπα που κρύβουν κινδύνους. Η ακρίβεια, τα ελληνοτουρκικά, το προσφυγικό, οι θερινές πυρκαγιές, είναι μερικές μόνο από τις νάρκες. Το επιβεβαιώνουν όλες οι δημοσκοπήσεις. Δίχως να υποτιμώνται οι υπόλοιπες, η νάρκη των καυσίμων ίσως απαιτεί ακόμα μεγαλύτερη προσοχή και πιο έντονες προσπάθειες, ειδικά καθώς βρισκόμαστε στην αρχή της θερινής περιόδου. Το ερώτημα είναι εύλογο: Θα μπορούσαν τα παραπάνω να διαταράξουν το θετικό ισοζύγιο που αναμένεται, από μια ιδιαίτερα δυναμική τουριστική σεζόν;

Mε την ολοκλήρωση των εργασιών του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ τελείωσε ένας ολόκληρος κύκλος. Το κλίμα από την εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη, η οργανωτική προσπάθεια δεν αρκούν για να διασφαλίσουν μια ανοδική πορεία του ΠΑΣΟΚ. Είναι εύκολη η πορεία στο επόμενο διάστημα; Ασφαλώς όχι. Αν έπρεπε να πούμε κάτι συνθηματολογικά, αυτό θα ήταν το «Τώρα είναι η ώρα της Πολιτικής», της κατάθεσης εναλλακτικής πρότασης και συγκεκριμένων μεταρρυθμιστικών προτάσεων. Αυτό λείπει αυτή τη στιγμή και όσο αυτό παραμένει αυτό το κενό, θα κοστίζει. 

Σύμφωνα με την ανάλυση που κάνουν συνεργάτες του πρωθυπουργού η δημοσκοπική εικόνα του κυβερνώντος κόμματος κινείται πλέον σε μεγαλύτερη διαφορά από εκείνη των εκλογών του 2019 και κυρίως καθιστά εφικτό ξανά τον «γαλάζιο» στόχο περί αυτοδυναμίας. Με αυτά τα δεδομένα στο Μέγαρο Μαξίμου επιμένουν ότι ακόμα και σήμερα η πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού είναι δεδομένη.

«Από τη στιγμή που οι μετρήσεις της κοινής γνώμης δεν βολεύουν το αφήγημα του κ. Τσίπρα, τι κάνει; Προσπαθεί να κατασκευάσει μια δική του πραγματικότητα» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΝΔ και καλεί τον ΣΥΡΙΖΑ να απαντήσει αν στελέχη του συμμετέχουν σε δημοσκοπικές εταιρίες με μετρήσεις φιλικές προς τον ΣΥΡΙΖΑ και κάνουν χορηγούμενες καταχωρίσεις.

Η πυρηνική ενέργεια μπορεί να αποδειχθεί μια χαρακτηριστική περίπτωση της ιδέας ότι η κοινή γνώμη είναι συχνά λιγότερο αποτελεσματική κινητήριος δύναμη της δημόσιας πολιτικής από την ηγεσία των πολιτικών. Μια ματιά στις έρευνες κοινής γνώμης δεν καταδεικνύει κάποια μεγάλη επιθυμία οι ΗΠΑ να παράγουν ένα μεγαλύτερο μέρος της ηλεκτρικής τους ενέργειας από πυρηνική σχάση, αν και οι θετικές απαντήσεις έχουν αυξηθεί. <b>Γράφει ο James Pethokoukis</b>

Θετικά είναι τα πρώτα ευρήματα των δημοσκοπήσεων που φτάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου, οι οποίες διενεργούνται μετά το ταξίδι του Κυριάκου Μητσοτάκη στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή τα ποιοτικά στοιχεία δείχνουν ότι το τετ α τετ του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Αμερικανό πρόεδρο ενίσχυσε την κυβέρνηση.

Όπως ξέρετε, αυτή την περίοδο τα τηλέφωνα στα σπίτια χτυπούν μανιωδώς. Γίνονται δεκάδες, μην σας πω και εκατοντάδες, δημοσκοπήσεις. Εφημερίδες, κανάλια, εταιρείες, ινστιτούτα, think tanks, κόμματα, μεμονωμένοι υποψήφιοι και πολλοί άλλοι, έχουν βαλθεί να εξιχνιάσουν τις τάσεις και τις βαθύτερες προθέσεις του εκλογικού σώματος. Μπήκαμε σε προεκλογική περίοδο γαρ. Λόγω της δημοσιογραφικής μου ιδιότητας έχω πρόσβαση σε κάμποσες απ&apos; αυτές και δεν παριστάνω τον υπεράνω που μελετά μόνο τα «ποιοτικά», κατά που λένε οι ΣΥΡΙΖΑίοι, όταν δεν τους βολεύουν τα νούμερα μιας μέτρησης.

Το τετ α τετ Μητσοτάκη - Μπάιντεν στο Οβάλ Γραφείο, σε συνδυασμό με το πακέτο στήριξης που ανακοινώθηκε πριν από μερικές εβδομάδες, έχουν κάνει τα κυβερνητικά στελέχη να χαμογελούν ξανά με ικανοποίηση, στην τελική ευθεία μάλιστα για τις εθνικές εκλογές. Οι επίσημες διαψεύσεις των σεναρίων για κάλπες το φθινόπωρο καλά κρατούν, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να επιμένει στη λογική της εξωστρέφειας. Στο τραπέζι πάντως βρίσκονται και εισηγήσεις για ανασχηματισμό.

Το κόμμα "Αναγέννηση" του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και οι σύμμαχοί του προβλέπεται ότι θα είναι οι νικητές των βουλευτικών εκλογών τον επόμενο μήνα, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση των Ipsos/Sopra Steria/Cevipof που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Le Monde. Η διαφορά ωστόσο είναι στο 1% από την Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν.

Το μεγάλο «όπλο» της κεντροδεξιάς είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Το λένε, άλλωστε και οι δημοσκοπήσεις! Το ερώτημα είναι αν όχι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, τότε ποιος; Ποιος μπορεί να σταθεί μπροστά στον ελληνικό λαό, να κοιτάξει στα μάτια του τους συμπολίτες του και να πει ότι αποτελεί καλύτερη επιλογή από τον Κυριάκο; Κανείς! Κι αυτό το γεγονός θα καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις για τα επόμενα χρόνια.

Εντάξει λοιπόν, ούτε ο Τσίπρας, ούτε ο Μητσοτάκης θα δουν πρωθυπουργική καρέκλα από τον Ανδρουλάκη. Την κατανοήσαμε την αδιαπραγμάτευτη θέση του ρυθμιστή Νίκου. Είναι η βαθιά πολιτική στάση «ούτε-ούτε». Παρακάτω όμως; Αν ούτε ο Κυριάκος ούτε ο Αλέξης γίνουν πρωθυπουργοί, τότε ποιος θα γίνει; Ο Κανένας των δημοσκοπήσεων; Ο ίδιος ο Ανδρουλάκης με το 10-11% που μαζεύει; Κάποιος τρίτος που δεν έχει καν ψηφιστεί, αλλά υπάρχει στο βάθος του μυαλού του Νίκου;

Στις δημοσκοπήσεις, όπως και στις συμβάσεις με τις τράπεζες, πρέπει να διαβάζεις τα ψιλά γράμματα. Κανόνας με γενική ισχύ και ειδική ισχύ για τις έρευνες κοινής γνώμης, που διαθέτουν και την έγκριση της Κουμουνδούρου και δημοσιοποιούνται σε φίλα προσκείμενα μέσα. Προ ολίγων ημερών η εταιρία Prorata έκανε μια πολύ ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση, για να πιάσει το σφυγμό της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με τα προβλήματα που την απασχολούν και να εκτιμήσει τις πολιτικές διαθέσεις. Ας εστιάσουμε στα ψιλά γράμματα.

Η επιχειρηματολογία της αντιπολίτευσης σχετικά με την ενεργειακή κρίση που συμπληρώνει πλέον τον έκτο μήνα από τη στιγμή της εκδήλωσής της, κινείται ανάμεσα στην ψευδολογία, τη σκανδαλολογία, την ασυναρτησία και τον έντονο λαϊκισμό, σε μια προσπάθεια να αντλήσει κάποια επιπλέον ποσοστά στις δημοσκοπήσεις και να ανορθώσει το καταρρακωμένο ηθικό των στελεχών της.

Μα δεν είναι τρελό; Να βγαίνουν κάθε βδομάδα δυο δημοσκοπήσεις που δείχνουν την ΝΔ να προηγείται με δέκα μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης να ουρλιάζει «κάντε εκλογές τώρα»; Ειλικρινά προσπαθώ να μπω στο μυαλό του σκληρού ψηφοφόρου του ΣΥΡΙΖΑ και να φανταστώ τι σκέφτεται όταν ακούει αυτές τις κουβέντες από τον αρχηγό του. Σκέφτεται μήπως ότι ο Αλέξης ξέρει κάτι παραπάνω ή μήπως πιστεύει ότι όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις λένε ψέματα;

Ανεβαίνει μισό ευρώ η τιμή του ψωμιού, πέφτει μισή μονάδα η ΝΔ στις δημοσκοπήσεις. Θέλει δέκα ευρώ παραπάνω για να γεμίσει το ρεζερβουάρ, απομακρύνεται η ΝΔ δυο μονάδες από το όριο της αυτοδυναμίας. Ο ένας πολιτικός πόλος πέφτει και απομακρύνεται, ο άλλος πόλος ούτε ανεβαίνει ούτε πλησιάζει, ιδού μια χαριτωμένη απεικόνιση της πολιτικής μας ζωής. Εδώ ο ποιητής σηκώνει τα χέρια, το ίδιο και ο αναλυτής.

Καμιά φορά οι Έλληνες γνωμοδιαμορφωτές, όπως ακριβώς και οι πολιτικοί που περιδεώς τους ακολουθούν, θυμίζουν τα μέλη της δυναστείας των Βουρβόνων: Δείχνουν τίποτε να μην μαθαίνουν (από το τίμημα της ευτυχίας...). Και τίποτε να μην ξεχνούν (από τις στιγμές της επίπλαστης ευημερίας&#8230;).

Με μια επιστολή προς τον Alpha ο ΣΥΡΙΖΑ δια του εκπροσώπου του θέτει εκ νέου θέμα αναφορικά με τις δημοσκοπήσεις με αφορμή αυτή που δημοσιοποίησε την Τετάρτη και την Πέμπτη ο τηλεοπτικός σταθμός, υποστηρίζοντας πως έχει στόχο την αποκατάσταση «της τρωθείσας εμπιστοσύνης των πολιτών προς τις έρευνες κοινής γνώμης αλλά και προς τα Μέσα Ενημέρωσης»

Η απάντηση που έδιναν οι άνδρες και οι γυναίκες της πολιτικής για τις δημοσκοπήσεις, όταν η φθορά γινόταν μη αναστρέψιμη, ήταν το κλισέ ότι πρόκειται για φωτογραφίες της στιγμής. Μέχρι να συνειδητοποιήσουν την αξία των «κλικ» είχε φτιαχτεί μια άλλη πολιτική πραγματικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, έκανε κάτι ριζοσπαστικότερο, προκειμένου να διασκεδάζει τα επαναλαμβανόμενα δημοσκοπικά σημάδια της ήττας του. Ξεκίνησε την πρωτοφανή δολιοφθορά της αξιοπιστίας των ερευνών και των εταιρειών δημοσκοπήσεων.

Την ώρα που η παγκόσμια κοινότητα έχει στραμμένο το βλέμμα στο δράμα της Ουκρανίας και τη ρωσική εισβολή και οι δυτικές φιλελεύθερες δημοκρατίες λαμβάνουν μέτρα για να αντιμετωπίσουν τον αναθεωρητισμό του Πούτιν από τη μια πλευρά και την ενεργειακή κρίση που πλήττει όλο τον πλανήτη από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολείται με ένα και μόνο πράγμα: Να χρεώσει την ενεργειακή ακρίβεια στον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Και πάμε πάλι από την αρχή. Μήπως ο πόλεμος φέρει πρόωρες εκλογές; Κατά το παλαιότερο «μήπως η πανδημία φέρει πρόωρες κάλπες» ή τα «μήπως η Μήδεια&#8230; μήπως η Ελπίδα&#8230; μήπως η ακρίβεια&#8230;» και πάει λέγοντας. Οι εκλογές στην Ελλάδα είναι κάτι σαν την Coca-Cola, πάνε με όλα. Όπως στον βροχερό καιρό ψάχνουμε πού έχουμε ακουμπήσει την ομπρέλα μας, έτσι και σε κάθε κρίση το πρώτο που σκεφτόμαστε είναι οι εκλογές.