Την Δευτέρα 8 Ιουλίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα παραλάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Δεν τον περιμένουν μόνο πυρπολημένα σπαρτά, καμένη γη και γκρεμισμένα γιοφύρια. Τον περιμένει η Κόλαση η ίδια. Τράπεζες σε ασφυξία, μία ΔΕΗ «χρεοκοπημένη», η χώρα σε επενδυτική καραντίνα. Η αποκάλυψη του σκηνικού θα σημάνει το πολιτικό τέλος του Τσίπρα. Στην Κεντροαριστερά αξίζει μία καλύτερη ηγεσία…

Ο ελληνικός λαός αποφάσισε την Κυριακή να γυρίσει σελίδα, να δώσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη την εντολή να βγάλει την χώρα από την κρίση. Η χώρα χρειαζότανε έναν νέο ηγέτη. Μία ισχυρή ηγεσία μακράς πνοής, για να αναμορφώσει την Ελλάδα, και να επαναπροσδιορίσει τον ρόλο της στον σύγχρονο κόσμο. Η ψήφος της Κυριακής ήταν η πιο σημαντική πολιτική επιλογή των τελευταίων δεκαετιών.

Μέρες τώρα σκεφτόμουν τι ζητούσα απ’ αυτές τις εκλογές. Ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς τον κ. Τσίπρα και τους γεφυροποιούς του; Δεν θα έλεγα ότι μου φτάνει. Νομίζω ότι εκείνο που επιθυμώ περισσότερο απ’ όλα είναι να ξυπνήσω το πρωί και οι άνθρωποι αυτής της χώρας να έχουν αποφασίσει ότι επιθυμούν πράγματι να είναι κανονικοί άνθρωποι σε μια κανονική χώρα.

Αυτές οι ευρωεκλογές έχουν τον χαρακτήρα ενός κρίσιμου δημοψηφίσματος για το μέλλον της χώρας. Λυπούμαστε που δεν έχουμε τον χρόνο να ασχοληθούμε ενδελεχώς με τα ευρωπαϊκά ζητήματα, αλλά έπειτα από 10 χρόνια κρίσης θα πρέπει, επιτέλους, να βγούμε απ’ αυτή. Αν δεν τα καταφέρουμε ούτε τώρα, δεν θα έχουμε στο μέλλον την αντικειμενική δυνατότητα να ασχολούμαστε με τα ευρωπαϊκά θέματα… \r\n\r\n

Όταν στο Μάτι ο κ. Τσίπρας είχε πει σε πυρόπληκτη εκείνο το περίφημο «κι αν έπαιρνες τα 2000 ευρώ θα τα σπατάλαγες», δεν πιστεύαμε στα αφτιά μας. Προχτές, πάλι, είπε: «Γιατί διαμαρτύρονται οι συνταξιούχοι; Γιατί παίρνουν λιγότερα από εκεί που δεν έπαιρναν καθόλου»; Ρεσιτάλ αλαζονείας. Δεν έγινε ξαφνικά. Ούτε και «διαφθείρονται» οι ηγέτες με πούρα και γιοτ. Είτε το έχεις μέσα σου…

Η Αριστερά αντιμετωπίζει τους Έλληνες του εξωτερικού ως απειλή. Δεν τους έδωσαν το δικαίωμα της ψήφου, επειδή τρέμει την ετυμηγορία τους. Μόνο που πρόκειται για τα παιδιά μας! Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι εργάζονται στο εξωτερικό, επειδή η Ελλάδα της κρίσης δεν τους πρόσφερε ευκαιρίες. Η ψήφος της Κυριακής πρέπει να στείλει ένα ηχηρό μήνυμα σε αυτά τα παιδιά: Θα σας φέρουμε πίσω!

Με πόσες μονάδες διαφορά θα κερδίσει ο θεϊκός απεσταλμένος; Με 8; Μόνο με 8 και όχι με 18; Λέτε να έρχεται έτσι η συντέλεια του κόσμου; Το πρόβλημα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι ότι ο διάβολος λέει ψέματα. Αλλά ότι ξέρει τι έχει να αντιμετωπίσει: Αντιπάλους με καρδιά καρδερίνας, έτοιμους να το βάλουν στα πόδια!\r\n

Το εισπράττουμε σε όλες τις συζητήσεις με τους ανθρώπους της αγοράς: «Αν αλλάξει το πολιτικό περιβάλλον, η χώρα θα εκτοξευτεί. Θα έρθουν επενδύσεις, θα αρχίσει σιγά – σιγά η εικόνα να αλλάζει». Είναι ένα αισιόδοξο σενάριο. Το πρώτο και μόνο αισιόδοξο και ρεαλιστικό σενάριο των τελευταίων δέκα ετών. Μια πολιτική αλλαγή θα προκαλέσει ένα τσουνάμι θετικών ειδήσεων. \r\n\r\n

Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη. Δωσ\\' της κλότσο να γυρίσει, ιστορία να αρχινήσει. Μία φορά κι έναν καιρό ήταν μία μικρή κόρη που φορούσε πράσινο σκούφο και γι\\' αυτό την έλεγαν Πρασινοσκουφίτσα. Μικρή, ακόρεστη για μούρα και άλλα φρούτα του δάσους, πονηρή, όπως την έμαθε η μάχη της επιβίωσης. Μία ημέρα, λοιπόν, συναντά στο δάσος τον λύκο...

Σε όλες τις εκλογικές μάχες αναμετριούνται το... φως με το σκοτάδι, το παλιό με το νέο, η ελπίδα με την απελπισία. Σε αυτές τις ευρωεκλογές, όμως, υπάρχει ένα πραγματικό πολιτικό ερώτημα που θα κρίνει την ίδια την πορεία της χώρας: Τι επιθυμεί, τελικά, ο ελληνικός λαός; Ποιο μέλλον επιλέγει; Το 2015 δεν ήξερε. Το 2019, όμως, όλα είναι ξεκάθαρα!

Οι χριστανοκομμουνιστές είναι η νέα πολιτική «έκφραση» του Αλέξη Τσίπρα. Είναι ο μόνος πολιτικός που θα μπορούσε να οδηγήσει τους άθεους κομμουνιστές στον δρόμο του χριστιανισμού. Εδώ έχει κάνει το δύσκολο, τους έχει οδηγήσει μέσα από την έρημο των μνημονίων στον παράδεισο του νεοφιλελευθερισμού. Τους αποκάλυψε τις μυστικές χάρες του καπιταλισμού, τα κότερα, την ευζωία. Είναι ο Αλέξης ένας σύγχρονος προφήτης;

Η κυβέρνηση εθνικής ενότητας είναι το τελευταίο καταφύγιο των αμαρτωλών. Η τελευταία πράξη ενός συστήματος Βαρονιών που δεν θέλει να αποχωριστεί την εξουσία. Καιρό τώρα σας λέμε ότι ο Τσίπρας είναι το αγαπημένο παιδί της ελίτ. Η ελίτ αυτή δεν θέλει τον Μητσοτάκη, δεν θέλει την Ελλάδα μια χώρα δυτικού τύπου. Και θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τα καταφέρει.

Ο λαός αυτής της χώρας θα χρειαστεί στα επόμενα δέκα χρόνια να ξεπεράσει πολλές φορές τον ίδιο του τον εαυτό για να έχει το δικαίωμα να ζει στις προγονικές του εστίες. Η Ελλάδα κινδυνεύει να συρρικνωθεί και ο ελληνισμός απειλείται σοβαρά ακόμη και με εξαφάνιση. Η συναίνεση είναι επιλογή επιβίωσης. Οι υγιείς δυνάμεις πρέπει να δουλέψουν μαζί!

Οι ψηφοφόροι θα πρέπει στις 26 Μαΐου να έχουν μελετήσει δύο φωτογραφίες: Η μία με τον Τσίπρα στο κότερο. Και η άλλη με τον Πολάκη να έχει σαλτάρει από τα υπουργικά έδρανα στη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να του... ζητήσει εξηγήσεις, όπως έκαναν οι «μάγκες» στο λιμάνι. Δύο φωτογραφίες και ένα ερώτημα: Τι σχέση έχουμε με αυτούς τους τύπους;

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι αυτός που νόμιζαν ότι είναι. Όχι γιατί είπε ψέματα ή επειδή αποδείχτηκε ανίκανος. Δεν ενοχλούν κάτι τέτοια τον Έλληνα ψηφοφόρο. Ο Αλέξης ενόχλησε τους οπαδούς του επειδή δεν είναι το «παιδί του λαού», αλλά ο κρυφός και μεγάλος έρωτας της μπουρζουαζίας. Ο Νίκος Ξανθόπουλος φεύγει από την σκηνή και την θέση του παίρνει ο Αλέκος Τζανετάκος!

Ένα από αυτά τα πράγματα που με έχουν προβληματίσει σοβαρά είναι το γεγονός ότι παλαιότεροι πρόεδροι του ΣΕΒ έχουν πάψει να είναι βιομήχανοι και δεν έχουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα. Αυτοί, οι κορυφαίοι της επιχειρηματικής ελίτ, κάτι θα πρέπει να ξέρουν και το έχουν βάλει στα πόδια. Εμείς, που περιμένουμε ακόμη την… ανάπτυξη πρέπει να έχουμε το πρόβλημα! \r\n\r\n

Λόγω των εορτών βρέθηκε το Πάσχα σε φιλικό σπίτι, σε μία μεγάλη παρέα δημοσίων υπαλλήλων. Ο άνθρωπός μας, ο Άρης Κωνσταντινίδης είναι γνωστών φιλελεύθερων απόψεων και με παρουσία στα social media. Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα! Νομίζουμε ότι ο κόσμος όλος είναι οι επιλεγμένοι φίλοι μας στο Facebook, όταν εκεί έξω υπάρχει ένας άλλος κόσμος. Και στις εκλογές ψηφίζουμε όλοι!\r\n

Όταν πολλοί εξ ημών είχαμε αφήσει για τις εθνικές εκλογές ανοικτό το παράθυρο του Μαΐου ο Σάκης Μουμτζής έβαζε στοιχήματα για το Φθινόπωρο. Του το είχα τάξει! Αν «έφευγε» η επιλογή του Μαΐου θα του αφιέρωνα μία ημέρα τη στήλη μου. Διαβάστε προσεκτικά τι λέει, ειδικά για το «ακραίο σενάριο» να μην γίνουν οι εκλογές ούτε καν τον Οκτώβριο!

Και με τον Μαδούρο και με τον Τραμπ και με την Μέρκελ και με το μνημόνιο και με τον Καμμένο και με τους Ποδέμους και με τους σοσιαλιστές και με τον Παυλόπουλο και με τον Θεό και με τον διάβολο. Αυτός είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης μιλάει απευθείας στην ψυχή ενός κομματιού του λαού μας. Επειδή ο Πολάκης δεν είναι ατύχημα, αλλά επιλογή!

Το Σάββατο 4 Μαΐου είναι το τελευταίο όριο του κ. Τσίπρα πριν περάσει οριστικά και αμετάκλητα στο τελευταίο στάδιο της πολιτικής του απαξίωσης. Να είμαστε ειλικρινείς! Ο «άρχοντας του τακτικισμού» πίστεψε ότι η ΝΔ είχε λόγο να τον «παρασύρει» σε πρόωρες εκλογές. Το ακριβώς αντίθετο συνέβη! Θέλουν την συντριβή του, όχι απλά και μόνο την ήττα του.

Η διαφορά μεταξύ των μαθηματικών και της φιλοσοφικής λίθου μιας θρησκευτικής σέχτας είναι ότι η γλώσσα των μαθηματικών επιβεβαιώνεται πάντα. Σε αντίθεση με όσους σας υπόσχονται ανάπτυξη, όπως οι ιερείς υπόσχονται εδώ και χιλιάδες χρόνια μετά θάνατον ζωή στους οπαδούς τους. Η μόνη πραγματική αλήθεια, φίλοι συμπολίτες, είναι ότι η σφαλιάρα έρχεται κι ο λογαριασμός θα είναι και πάλι φουσκωμένος.

«Ξάδελφε, εμείς είμαστε από την άλλη πλευρά». Ήταν ένα σοκαριστικό γεγονός, αλλά το 2015 όλοι χάσαμε φίλους, ξεχάσαμε συγγενείς. Γιατί άραγε; Για να μας λέει σήμερα ο ξεδιάντροπος Τσίπρας ότι το 2015 η Ελλάδα έμαθε ότι «ήταν προς το εθνικό συμφέρον της να παραμείνει στην Ευρωζώνη και στην ΕΕ». Ξαδέλφη, οφείλεις μία συγνώμη, «Τελειώνοντάς» τους στις εκλογές!

Μεγάλη Τετάρτη 24 Απριλίου. Απολυτίκιο: «?δο? ? Νυμφ?ος ?ρχεται ?ν τ? μ?σ? τ?ς νυκτ?ς, κα? μακ?ριος ? δο?λος, ?ν ε?ρ?σει γρηγορο?ντα, ?ν?ξιος δ? π?λιν, ?ν ε?ρ?σει ?αθυμο?ντα. Βλ?πε ο?ν ψυχ? μου, μ? τ? ?πν? κατενεχθ?ς, ?να μ? τ? θαν?τ? παραδοθ?ς, κα? τ?ς βασιλε?ας ?ξω κλεισθ?ς, ?λλ? ?ν?νηψον κρ?ζουσα? ?γιος, ?γιος, ?γιος ε? ? Θε?ς, δι? τ?ς Θεοτ?κου ?λ?ησον ?μ?ς».\r\n

Πώς παράγεται ο πλούτος; Το ερώτημα αυτό μοιάζει με άλλα εξίσου κοινότυπα, όπως πώς γίνονται τα παιδιά ή αν υπάρχει Άγιος Βασίλης. Στην Ελλάδα υπήρξε Κίνημα ανθρώπων που πίστεψαν ότι κάποιος οδηγός νταλίκας πούλησε εξωγήινη τεχνολογία στις ΗΠΑ και ότι με αυτά τα λεφτά θα πληρωθούν όλα μας τα χρέη. Δεν φτάνει μία ευρεία νίκη του Κυριάκου στις εκλογές!