Με πόσες μονάδες διαφορά θα κερδίσει ο θεϊκός απεσταλμένος; Με 8; Μόνο με 8 και όχι με 18; Λέτε να έρχεται έτσι η συντέλεια του κόσμου; Το πρόβλημα, κυρίες και κύριοι, δεν είναι ότι ο διάβολος λέει ψέματα. Αλλά ότι ξέρει τι έχει να αντιμετωπίσει: Αντιπάλους με καρδιά καρδερίνας, έτοιμους να το βάλουν στα πόδια!
Ο Αλέξης Τσίπρας το έχει «πιάσει» το νόημα από την πρώτη στιγμή. Οι αντίπαλοί του φοβούνται. Σκιάζονται με το που το αριστερό ασκέρι σκάει μύτη στην άκρη του δρόμου. Οι αντίπαλοι του Αλέξη σηκώνουν το ανάστημα μόνο όταν είναι βέβαιοι για την νίκη. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά μεταξύ των Δεξιών και των Αριστερών: Ο Δεξιός για να κατέβει στην μάχη θέλει συμβόλαιο με τον θεό ότι θα βγει από αυτήν οπωσδήποτε νικητής. Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία! Μόνο νικητής. Ο Αριστερός μπαίνει στην μάχη ακόμη κι όταν όλες οι πιθανότητες είναι εναντίον του. Μπαίνει στην μάχη για να χάσει. Στην πραγματικότητα ζει για την ίδια την μάχη και όχι για το αποτέλεσμα. Αν έρθει και η νίκη, τόσο το καλύτερο! Θα είναι ένα απροσδόκητο δώρο.
Σκεφτείτε τώρα πως μπορεί να συμπεριφερθεί ένας Αριστερός όταν βρίσκεται ήδη στην εξουσία. Όταν έχει γίνει αποδέκτης ενός πολύτιμου και απροσδόκητου μέχρι εκείνη την ώρα δώρου. Θα χρησιμοποιήσει τα μέσα που χρησιμοποιούσε και στο παρελθόν. Αλλά, θα προσθέσει σε αυτά και τις δυνατότητες που του δίνει η εξουσία! Θα δώσει επιδόματα, θα ασκήσει πίεση, θα χρησιμοποιήσει τον κρατικό μηχανισμό για λογαριασμό του. Η βασική ιδέα, όμως, δεν αλλάζει: Κατεβαίνει στην μάχη για την μάχη. Παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, ακόμη και όταν οι πιθανότητες είναι όλες εναντίον του. Μάχεται χωρίς να τον ενδιαφέρει αν θα χάσει. Είναι η λεγόμενη στρατηγική της ήττας.
Θα κατέβει, λοιπόν, στην μάχη αποφασισμένος να την κερδίσει. Έχει όμως στο πίσω μέρος του μυαλού του την ιδέα ότι έχει ήδη χάσει. Ότι βρίσκεται στριμωγμένος στο ρινγκ, τραυματισμένος και χωρίς διέξοδο διαφυγής. Είναι αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα. Σαν να μην υπάρχει αύριο. Θέλει να κερδίσει. Ξέρει ότι το πιο πιθανό είναι να χάσει. Στην χειρότερη των περιπτώσεων θέλει να πουλήσει ακριβά το τομάρι του. Να μην είναι μία εύκολη νίκη για τους αντιπάλους του.
Θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα. Θα πει ψέματα, θα διαστρεβλώσει την πραγματικότητα, θα παίξει με την ψυχολογία των μαζών, θα απειλήσει τους αντιπάλους του. Θα κάνει τα πάντα. Δεν θα αφήσει ανεκμετάλλευτο ούτε ένα εκατοστό που θα του επιτρέψει να πατήσει ο αντίπαλος.
Αυτή είναι η μία πλευρά. Η άλλη πλευρά είναι οι άνθρωποι που κουβαλάνε στις αποσκευές τους την αστική ευγένεια, τις μεγάλες ιδέες, τα ατομικά δικαιώματα. Γι αυτούς η ανάγκη της νίκης δεν επιβάλλει συμμαχίες με τον διάβολο. Όπως και να το κάνουμε ξεκινούν την μάχη με ένα μεγάλο μειονέκτημα. Σαν να μπαίνουν σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα που οι κανόνες ισχύουν μόνο γι αυτούς. Οι αντίπαλοι μπορούν να κλωτσούν χωρίς φάουλ τους αντιπάλους τους και να βάζουν γκολ ακόμη και με τα χέρια. Για τους ίδιους όμως ο διαιτητής είναι πολύ αυστηρός.
Αυτό θα μπορούσε κανείς να το δεχτεί. Ότι η φιλοσοφία τους για την ζωή τους δημιουργεί αυτόματα ένα μειονέκτημα στην μάχη. Άδικο, αλλά αποδεκτό. Έτσι είναι τα πράγματα από την δημιουργία του σύγχρονου πολιτικού σκηνικού. Και στο κάτω – κάτω της γραφής γι αυτό επιλέξαμε το φιλελεύθερο στρατόπεδο. Επειδή ακριβώς αντιπροσωπεύει τις αξίες που αντιπροσωπεύει. Εκείνο, όμως, που δεν μπορεί κανείς εύκολα να το ανεχτεί είναι ο φόβος που περνάει σαν τον άνεμο στις τάξεις του στρατοπέδου των ημέτερων δυνάμεων. Φόβος για οτιδήποτε. Φόβος μην τυχόν τα πράγματα δεν έρθουν καλά, φόβος μήπως δεν τα καταφέρουμε, μήπως δεν αρέσουμε. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Αυτοί είμαστε και πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα πλεονεκτήματα και τα ελαττώματά μας. Όσο η Αριστερά αντιλαμβάνεται ότι ο «χώρος» είναι φοβικός, τόσο πιο ξεδιάντροπες πρακτικές θα ακολουθεί. Κι αυτό το αίσθημα του φόβου και της ενοχής θα πρέπει να αποβληθούν.
Διαφορετικά, κάθε εκλογική νίκη, όσο μεγάλη κι αν είναι, θα αποδεικνύεται στο τέλος λίγη για να αντιμετωπίσει το θράσος των ηττημένων. Οι κάλπες δίνουν νίκες ή ήττες σε μικρούς πολέμους. Για να κερδηθεί όμως ο μεγάλος πόλεμος χρειάζεται ψυχή! Κι αυτή η ψυχή που απαιτείται δεν υπάρχει σε αυτό το στρατόπεδο. Αρέσει ή δεν αρέσει αυτή είναι η αλήθεια. Και θα την χρειαστούμε για την συνέχεια. Όταν θα αρχίσουν τα δύσκολα. Μην σας ξεγελάσει μία νίκη την Κυριακή, όσο μεγάλη κι αν είναι. Τα αποτελέσματα θα είναι καλά. Εκείνο που θα χρειαστεί να αλλάξει το συντομότερο δυνατόν είναι η νοοτροπία του κόσμου. Η Χώρα χρειάζεται μαχητές. Η μάχη για την διάσωσή της χρειάζεται ψυχή.
Θανάσης Μαυρίδης
[email protected]
