Με την εικόνα των εορτασμών για το 1821 να κάνει τον γύρο του κόσμου και τους ξένους ηγέτες να στέλνουν μηνύματα ισχυρών συμμαχιών, η Ελλάδα δείχνει να πετυχαίνει το στόχο της επαναφοράς στη διεθνή σκακιέρα, πολιτική και διπλωματική, και ενώ η διαφήμιση της χώρας αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία ενόψει των προσπαθειών ανάταξης της οικονομίας μέσω του τουρισμού και των επενδύσεων.

Επί σειρά μηνών ο Αλέξης Τσίπρας διατηρεί υψηλούς τόνους στην αντιπολιτευτική του τακτική και κρατά σε ένα είδος «επαναστατικής γυμναστικής» στελέχη και οπαδούς επιχειρώντας να πατήσει σε δύο βάρκες ως προς το εσωτερικό του κόμματός τους και να διατηρήσει κάτω από το χαλί τα εσωκομματικά του προβλήματα.

«Παραβιάζετε το σύνταγμα εσείς ειδικά που στήνετε ειδικά δικαστήρια για πολιτικές διώξεις κατά πολιτικών αντιπάλων» δήλωσε ο Τσίπρας στη Βουλή στέλνοντας ένα απειλητικό μήνυμα προς την κυβέρνηση με αναφορές σε λογοδοσίες και ποινικές και πολιτικές ευθύνες που διαγράφονται.

Η επίσημη αποτίμηση της πρυτανείας του ΑΠΘ για τις ζημιές κατά την πολυήμερη κατάληψη του ιδρύματος επαναφέρει το θέμα της ασφάλειας της δημόσιας περιουσίας ενώ ταυτόχρονα θέτει επιτακτικό εκ νέου και το ερώτημα «ποιος πληρώνει τις ζημιές» από καταχρηστικές ενέργειες, όπως αυτή αλλά και τη… νίκη του ΣΥΡΙΖΑ όπως αποτυπώθηκε από βουλευτές του κόμματος το βράδυ της 8ης Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη.

Το θέμα που ανέκυψε με τους ιδιώτες γιατρούς και η στάση του Πανελληνίου Συλλόγου τους έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά αντιδράσεων συντεχνιακών κατ' επάγγελμα συνδικαλιστών που επιχειρούν να αναδείξουν τη σημασία της ύπαρξής τους. Η πανδημία ανέδειξε ρόλους και προθέσεις καθώς και το γεγονός ότι θα συνεχιστούν και μετά το τέλος αυτής επιδιώξεις προσώπων και συντεχνιών με αφορμή τις μεταρρυθμίσεις που προωθούνται. 

«Αν χρειασθεί να χρησιμοποιήσω και το ύστατο συνταγματικό εργαλείο που έχω στη διάθεσή μου, αυτό της επίταξης προσωπικών υπηρεσιών, δεν θα διστάσω να το κάνω». Η απάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δείχνει πως η στάση των ιδιωτών ιατρών και ειδικά ορισμένων συνδικαλιστικών εκπροσώπων του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη λήψη αποφάσεων άμεσα συνδεδεμένων με τη δημόσια υγεία.

Η προσπάθεια της αξιωματικής αντιπολίτευσης να «εξεγείρει» τα πλήθη, επενδύοντας άλλοτε στο θυμικό αναμασώντας εμφυλιοπολεμική ρητορική διχαστική πατώντας στην κούραση ίσως έχει κάποια βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα αν και αυτό δεν φαίνεται τουλάχιστον με βάση τις μέχρι τώρα δημοσκοπήσεις.

Όσο πλησιάζει ο καιρός για τις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ τόσο η Φώφη Γεννηματά δείχνει να μην επιθυμεί να τηρεί πλέον ούτε τα προσχήματα στην τακτική της έναντι της κυβέρνησης. Γυρνώντας την πλάτη στους ψηφοφόρους του κόμματός της που στις δημοσκοπήσεις εμφανίζονται να στηρίζουν κυβερνητικές επιλογές, εν μέσω της κρίσης της πανδημίας υψώνει διαρκώς τους τόνους ξεχνώντας και τα περί ίσων αποστάσεων.

Τα μηνύματα της κυβέρνησης για σταδιακό άνοιγμα της αγοράς με βάση πάντα την επιδημιολογική εξέλιξη είναι σαφής. Η κόπωση των πολιτών και η κατάσταση που τείνει να διαμορφωθεί στην οικονομία είναι εμφανής και στο πλαίσιο αυτό καθίσταται επιτακτική η αποσυμπίεση της ίδιας της κοινωνίας. Βασικός παράγοντας όμως δεν είναι οι εισηγήσεις των ειδικών και οι αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά η στάση του συνόλου των κατοίκων της χώρας.

Ο Αλέξης Τσίπρας προτείνει ένα… πολιτικό μορατόριουμ ζητώντας ως αντάλλαγμα να σταματήσει η κυβέρνηση να νομοθετεί όσο διαρκεί η πανδημία την ώρα που χαρακτηρίζει τις κινητοποιήσεις δικαιολογημένες υποστηρίζοντας πως είναι αντίδραση της κοινωνίας στην πολιτική που εφαρμόζεται.

Ο Αλ. Τσίπρας εμφανίζεται να αναζητεί την… πατέντα που θα προκαλέσει φθορά στην κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ επενδύει πέραν της τακτικής της πόλωσης και του διχασμού στην άρση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς την κυβέρνηση. Άλλωστε, και τα προσκλητήρια στα συλλαλητήρια την ώρα που η κρίση χτυπά «κόκκινο» αποτελούν μια προσπάθεια που εντάσσεται σε αυτή την τακτική.

Δεν είναι μόνο η πανδημία, είναι και οι επιπτώσεις της που απαιτούν ένα συγκεκριμένο σχέδιο αντιμετώπισής του με την κοινωνική συνοχή να καθίσταται βασικός παράγοντας. Όσο η αντιπολίτευση κινείται με γνώμονα την κοινωνία των... σόσιαλ μίντια και τη σκιαμαχία μεταξύ ανωνύμων και επωνύμων, τόσο ο ρόλος της μετατρέπεται σε περιθωριακό.

Το έργο δείχνει να επαναλαμβάνεται. Οι εκφοβισμοί, τα γκαζάκια τα τρικάκια με τα απειλητικά μηνύματα δείχνουν τον δρόμο. Και κυρίως δείχνουν τον στόχο που πολλές φορές ταυτίζεται με τα καταγγελλόμενα από επώνυμα και εκλεγμένα στη βουλή στελέχη κομμάτων. Σήμερα η στοχοποίηση επανέρχεται στο προσκήνιο και οι «δολοφονίες χαρακτήρων» γίνονται ξανά γαϊτανάκι στα χέρια των τρολς και των… μη επανδρωμένων πληκτρολογίων.

Ο εκβιασμός που επιχειρήθηκε δεν πέτυχε. Αντιθέτως οι εξελίξεις των τελευταίων αρκετών ημερών εξέθεσαν πρόσωπα καταστάσεις, αλλά και κόμματα που εμφανίσθηκαν ως υποστηρικτές μιας κατάστασης που έτεινε να μετατραπεί σε πεδίο έντασης εν μέσω μιας κρίσης, όπως αυτή της πανδημίας. Ο Κουφοντίνας μέτρησε τις δυνάμεις του και έχασε, έχασαν όμως και αυτοί που δήλωναν, όπως επισήμως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, «ζητάμε από την κυβέρνηση να εφαρμόσει και να σεβαστεί τους νόμους της χώρας, να αποδείξει ότι η ελληνική δημοκρατία είναι πραγματική».

Ταυτίζοντας την απεργία πείνας του με τις «ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις που αντιστέκονται στην αυθαιρεσία τη βία και τον αυταρχισμό», ο Δημήτρης Κουφοντίνας, εκτός του ότι προανήγγειλε την λήξη της, εξέθεσε και τους «προοδευτικούς συμπαραστάτες του», που με τα προσκλητήρια συμμετοχής στις κινητοποιήσεις, εν μέσω κορονοιού, εμφανίζονται να συμμετέχουν στο παιχνίδια του αρχιεκτελεστή της 17Ν.

Από την περίοδο της ψήφισης του νόμου για τα ΑΕΙ μέχρι τις υποθέσεις Λιγνάδη και Κουφοντίνα με μια... στάση στην κακοκαιρία «Μήδεια», το ΚΙΝΑΛ της Φώφης Γεννηματά δείχνει να μπαίνει σε ένα παιχνίδι πλειοδοσίας με τον ΣΥΡΙΖΑ και από εκφραστής της κεντροαριστεράς να φτάνει στο σημείο να καταγγέλλει την αστυνομοκρατία, γεγονός που δημιουργεί προβληματισμό στο ΚΙΝΑΛ, στελέχη του οποίου διαβλέπουν μια στροφή προς τη λογική Τσίπρα.

Η συζήτηση στη Βουλή ανέδειξε δύο διαφορετικούς κόσμους. Εκφραστής ενός 3% που το 2010 πάτησε σε ένα κύμα αγανάκτησης για να φτάσει το 2015 να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, χωρίς προτάσεις, ο Αλέξης Τσίπρας επεδίωξε να δημιουργήσει περιβάλλον έντασης. Από την άλλη πλευρά ο πρωθυπουργός εμφανίσθηκε θεσμικός. Με προτάσεις για τη λειτουργία της ΕΛΑΣ και μέτρα που ήδη εφαρμόζονται στο πλαίσιο εκθέσεων όπως αυτή της επιτροπής Αλιβιζάτου, έδειξε τον δρόμο που θα ακολουθήσει και ο οποίος συνδέεται με την επόμενη ημέρα της χώρας.

Η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να επενδύσει στην ένταση, την πόλωση και τον διχασμό είναι πλέον δεδομένη. Μιλώντας στη Βουλή έδειξε πως η τακτική που έχει επιλέξει έχει μετατραπεί σε μονόδρομο καθώς και ότι ο λαϊκισμός αποτελεί κεντρική γραμμή με την οποίο θα πορευτεί εν μέσω της πανδημίας και της κρίσης που πλήττει τη χώρα. 

Από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που πανηγύριζαν διότι απέτρεψαν την εκκένωση του ΑΠΘ από τους καταληψίες μέχρι τον Γ. Κυρίτση και τη νεολαία της αξιωματικής αντιπολίτευσης που απειλούν με συνεχή συλλαλητήρια, καθώς και την υιοθέτηση των αιτημάτων του Δ. Κουφοντίνα η χώρα βρίσκεται, την ώρα της κορύφωσης της πανδημίας να κινείται εν μέσω… δύο κόσμων.

Κατάσταση πανικού εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ μετά την κατακραυγή για τα επεισόδια της Τρίτης. Μετά την προσπάθεια να φανεί με βίντεο της νεολαίας του κόμματος ότι η αστυνομία χρησιμοποίησε βία, η Κουμουνδούρου εξέδωσε μια νέα εμπρηστική ανακοίνωση κατηγορώντας ουσιαστικά τον πρωθυπουργό ότι γνώριζε πως θα υπάρξουν βίαια επεισόδια τα οποία δεν επιχείρησε να αποτρέψει αλλά, αντιθέτως, να επιρρίψει ευθύνες στην αντιπολίτευση.

Η ένταση εξυπηρετεί τον ΣΥΡΙΖΑ. Χωρίς αντιπολιτευτικό λόγο και προτάσεις ουσίας που θα μπορούσαν να τεθούν υπόψιν των πολιτών, μόνη διέξοδος δείχνει η δημιουργία ενός νέου κύματος αγανακτισμένων που θα μπορούσε να οδηγήσει στην εκ νέου ανάληψη της εξουσίας. Άλλωστε και οι ίδιοι δεν ζητούν καν εκλογές. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη δείχνει να συνδέεται με τις εξελίξεις που αφορούν στην υπόθεση που αναφέρεται ως «Kalogritsas Gate» και εμπλέκει τον Νίκο Παππά.

Μπαχαλάκηδες, εραστές μιας εξουσίας που χάθηκε με παράσημα και περγαμηνές από αγωνιστικές… καταλήψεις και καταστροφές, κυκλοφορούν ως αριστεροί με ιδεολογία τις σημαίες ευκαιρίας. Ο Κύρκος και ο Παπαγιαννάκης δεν υπάρχουν πια και οι κληρονόμοι τους δε θυμίζουν σε τίποτα τη συγκροτημένη αριστερά που μετά τη νομιμοποίησή της λειτούργησε μέσα από το κοινοβουλευτικά εκλεγμένο δημοκρατικό τόξο.

Η επίσημη πρόσκληση του ΣΥΡΙΖΑ για συμμετοχή στη συγκέντρωση της Ν. Σμύρνης ξεπερνά τα όρια του λαϊκισμού και της προσπάθειας να επενδύσει στην ένταση και στον διχασμό αφού γίνεται την ώρα που η πανδημία χτυπά κόκκινο, υπονομεύοντας τις προσπάθειας για την αντιμετώπισή της. Ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας χαρακτήρισε «πρόσχημα» την πανδημία και έδωσε το έναυσμα για τις εξελίξεις επιβεβαιώνοντας πως η στροφή προς τη σοσιαλδημοκρατία αποτελεί παρελθόν μπροστά στην προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα κύμα νεοαγανακτισμένων και να κτιστεί η σκάλα που θα επαναφέρει το κόμμα στην εξουσία.

Η διερεύνηση των επεισοδίων στη Νέα Σμύρνη και η απόδοση ευθυνών σε όλους όσοι υπερέβησαν τον ρόλο τους ασκώντας βία κατά πολιτών πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα για τις αρμόδιες αρχές κυρίως λόγω των ακραίων συνθηκών που βιώνει η χώρα ελέω πανδημίας. Αυτό όμως απέχει παρασάγγας από τη στάση του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ.