Την περίοδο 2011 – 2014 ήταν οι μερκελιστές και οι γερμανοτσολιάδες, οι «άλλοι» που έπρεπε να τους «τελειώσουν», οι οποίοι έβλεπαν τα πρόσωπά τους σε αφίσες αλλά και στο διαδίκτυο να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μήνης των αγανακτισμένων που έστηναν κρεμάλες στην πλατεία συντάγματος. Σήμερα η στοχοποίηση επανέρχεται στο προσκήνιο και οι «δολοφονίες χαρακτήρων» γίνονται ξανά γαϊτανάκι στα χέρια των τρολς και των… μη επανδρωμένων πληκτρολογίων.
Από την πρόεδρο της δημοκρατίας μέχρι τον πρύτανη του ΑΠΘ με ενδιάμεσες στάσεις σε όλους όσοι ενοχλούν την αξιωματική αντιπολίτευση και δεν συντάσσονται με τις θέσεις που εκφράζουν ακόμη και όταν αυτές αντίκειται στους νόμους. Το έργο επαναλαμβάνεται παράλληλα με την προσπάθεια πόλωσης του πολιτικού κλίματος και έντασης μέσω των προσκλητηρίων για διαρκή συλλαλητήρια διαμαρτυρίας. Τα ΜΜΕ έχουν και πάλι πρώτο ρόλο στην στοχοποίηση που επιχειρείται με εκφοβιστικές ενέργειες που θυμίζουν άλλες εποχές.
Το έργο δείχνει να επαναλαμβάνεται. Οι εκφοβισμοί, τα γκαζάκια τα τρικάκια με τα απειλητικά μηνύματα δείχνουν τον δρόμο. Και κυρίως δείχνουν τον στόχο που πολλές φορές ταυτίζεται με τα καταγγελλόμενα από επώνυμα και εκλεγμένα στη βουλή στελέχη κομμάτων.
Η περίπτωση της προέδρου της Δημοκρατίας χαρακτηριστική. Και η αναφορά δεν γίνεται για την προσπάθεια αποδόμησή της εξ αιτίας της ενδυμασίας της κατά την επίσκεψη στη Ρόδο αλλά με αφορμή τις επιστολές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της Προοδευτικής Συμμαχίας προς την ίδια με αίτημα να παρέμβει για να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα του Δημήτρη Κουφοντίνα που την έφεραν στο προσκήνιο παρά το γεγονός ότι και θεσμικά δεν είχε τη δυνατότητα αλλά και ως πρώην ανώτατη δικαστικός θα' πρεπε να λειτουργήσει σε βάρος της ίδιας της δικαιοσύνης και της ανεξαρτησίας της.
Η επίθεση εκφοβισμού έξω από το σπίτι της ήταν αποτέλεσμα αυτής της καμπάνιας ενώ είχε προηγοηθεί άλλη μια εξίσου σοβαρή. Αυτή έξω από το σπίτι της προέδρου του Αρείου Πάγου που επίσης είχε στοχοποιηθεί ως κεντρικό πρόσωπο της δικαιοσύνης στη χώρα. Το βάπτισμά αυτών των επιθέσεων σε «παρεμβάσεις» από τους συμπαραστάτες των αλληλέγγυων σε Κουφοντίνα και μπαχαλάκηδες ουδόλως αλλάζει την ουσία των ενεργειών που είναι ο εκφοβισμός. Και ένα μήνυμα κεκαλυμμένης απειλής του στυλ «ξέρουμε που μένεις που ζεις εσύ και η οικογένειά σου».
Χαρακτηριστική και η περίπτωση της Σοφίας Νικολάου που ως γραμματέας αντιεγκληματικής πολιτικής βρέθηκε στο στόχαστρο της αντιπολίτευσης με αφορμή την υπόθεσή του Δ. Κουφοντίνα. Και έφτασε στο σημείο να κατηγορείται την περίοδο που η ένταση έδειχνε να φτάνει στο κόκκινο για… διαφθορά και παράνομες συμβάσεις. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε κατ' επανάληψη στο πρόσωπο της μιλώντας στη Βουλή προκαλώντας ερωτήματα, ενώ στο διαδίκτυο βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο Π. Πολάκης, είχαν προβεί όλο το προηγούμενο διάστημα σε ένα μπαράζ κατηγοριών σε βάρος της.
Αποκορύφωμα πάντως αυτού του νέου έργου στοχοποίησης και δολοφονίας χαρακτήρων που στήνεται είναι η περίπτωση του πρύτανη του ΑΠΘ.. Δείχνοντας διατεθειμένος να εφαρμόσει το νομικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία των ΑΕΙ και προκρίνει την ασφάλεια, βρέθηκε αντιμέτωπος με καταληψίες και υβριστές. Η απόφασή του να καλέσει την αστυνομία προκειμένου να εκκενωθεί το ΑΠΘ από καταληψίες που μόνο φοιτητές δεν ήταν οι περισσότεροι τον έφερε στο στόχαστρο όλων, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ.
Βρέθηκε αντιμέτωπος με βουλευτές που έσπευσαν να προτάξουν τα στήθη τους ως ασπίδα προστασίας για τους καταληψίες ενώ είχε προηγηθεί μπαράζ κατηγοριών διότι εφήρμοσε τον νόμο. Και μάλιστα τον νόμο που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει σχετικά με το άσυλο και τις διαδικασίες εισόδου των αστυνομικών δυνάμεων σε ένα πανεπιστήμιο.
Είναι ενδεικτικό πως στη δεύτερη κατάληψη αναφέρθηκε ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της βουλής υποστηρίζοντας πως η αστυνομία εκκένωσε το χώρο του ΑΠΘ ενώ οι καταληψίες είχαν αποφασίσει οι ίδιοι να αποχωρήσουν (!). Για την παρουσία των βουλευτών του έξω από το ΑΠΘ την προηγούμενη Δευτέρα και τις αναρτήσει για νίκη όταν οι αστυνομικές δυνάμεις αποχώρησαν δεν υπήρξε αναφορά.
Αν και πέρασε στα ψηλά στο στόχαστρο βρέθηκε και η Κ. Αγαπηδάκη, αρμόδια για θέματα που αφορούν ανήλικους πρόσφυγες. Εμμέσως πλην σαφώς ενεπλάκη στην υπόθεση των βιασμών ανηλίκων με αιχμές και υπονοούμενα που άγγιζαν τα όρια της κατηγορίας για trafficking.
H λίστα δεν έχει τέλος. Διαμορφώνεται και αναμορφώνεται ανάλογα με τις περιστάσεις. Και ναι μεν αναδεικνύει τον πανικό του ΣΥΡΙΖΑ και την ένδεια πολιτικών επιχειρημάτων εν τούτοις μέσα και από την ανωνυμία των χρηστών των σόσιαλ μίντια που παίζουν και πάλι το ρόλο ενός οργανωμένου στρατού καθίστανται επικίνδυνη.
Παλιά μου τέχνη κόσκινο λέει ο λαός. Βέβαια όταν αυτή συνδυάζεται και με την προσπάθεια δημιουργία συνθηκών πόλωσης και διχασμού ενέχει ένα μεγάλο ρίσκο. Ρίσκο που σε αυτή την περίπτωση ουδείς γνωρίζει αν δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ όπως μέχρι τώρα έχει δηλώσει ότι πράττει για ενδεχόμενη διασπορά του κορονοϊού μέσω των διαδηλώσεων….
