Η διακυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ—τον Π.Καμμένο, ως alter ego του Τσίπρα, δεν θα πρέπει να τον λησμονούμε—προσέφερε και μερικές καλές υπηρεσίες στην ελληνική κοινωνία. Υπέθαλψε ακραίες συμπεριφορές που πολλές φορές αποτέλεσαν έναν βραχίονα της κυβερνητικής πολιτικής. Ήταν τόσο κραυγαλέα αυτή η συμπεριφορά που σύντομα ξεπέρασε την φάση της ανοχής και μετατράπηκε σε συνενοχή.

Το δίλημμα των εκλογών το έθεσε με σαφήνεια ο Μίκης Θεοδωράκης. «Καραμανλής ή τανκς». Ηταν ένα υπαρκτό δίλημμα γιατί μέσα στο στράτευμα κυριαρχούσαν οι χουντικοί αξιωματικοί. Με απλά λόγια, η δημοκρατία το φθινόπωρο του 1974 δεν ήταν δεδομένη. Πέρασε από μύρια εμπόδια και ασφαλίσθηκε χάρη στους επιδέξιους χειρισμούς του Ε.Αβέρωφ, που ήταν υπουργός Εθνικής Αμύνης.

Από όλα όσα κατέθεσε ο κ. Φρουζής στην Προανακριτική της Βουλής το πιο συγκλονιστικό ήταν οι συναντήσεις που είχε με τον Α. Τσίπρα και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ βρισκόταν ακόμα στην αντιπολίτευση. Και λοιπόν; Πού βρίσκεται κάτι το μεμπτό; Ο ένας ήταν διευθύνων σύμβουλος ενός βιομηχανικού κολοσσού στον χώρο του φαρμάκου και ο άλλος πρωθυπουργός εν αναμονή. Πολλά θα είχαν να πουν.

Προφανώς αγνοούν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πως και επί των ημερών τους τα ΜΑΤ έφεραν γκλομπς. Και ως γνωστόν τα γκλομπς τα έχουν για να κτυπούν, όταν το απαιτεί η αποκατάσταση της τάξεως. Αν οι Συριζαίοι ήθελαν μιαν αστυνομία που να τρώει ξύλο, ας την αφόπλιζαν. Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη τον πρωτοφανή ξυλοδαρμό που υπέστησαν εκατοντάδες γυναικόπαιδα στο Πισοδέρι, όταν διαμαρτυρήθηκαν για την συμφωνία των Πρεσπών.

Από την μια μεριά είδαμε τον Κινέζο πρόεδρο να επισκέπτεται την πατρίδα μας, να συζητεί για επενδύσεις με τον πρωθυπουργό, να επισκέπτεται το λιμάνι του Πειραιά, το οποίο διαχειρίζεται η κινεζική εταιρεία Cosco, να επίκειται η δραστηριοποίηση στην Ελλάδα δύο κινεζικών τραπεζικών ομίλων συνολικής κεφαλαιοποίησης ενός τρισ. δολαρίων. Από την άλλη μεριά είδαμε όλοι τις ντροπιαστικές εικόνες της ΑΣΟΕΕ.

Όταν αποκαλύφθηκε πως στην ΑΣΟΕΕ υπήρχε ολόκληρο οπλοστάσιο, η σύγκλητος της σχολής αποφάσισε, για ευνόητους λόγους, η σχολή να μην λειτουργήσει μέχρι και τις 17 Νοεμβρίου. Ομάδες φοιτητών επιχείρησαν να ανοίξουν με τον «δημοκρατικό τσαμπουκά» την σχολή, προκαλώντας την επέμβαση των ΜΑΤ. Το ευτελισμένο πανεπιστημιακό άσυλο, επί τέλους, έπεσε.

Αυτό που θα πρέπει να γνωρίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πως οι προσδοκίες των πολιτών συνεχώς ανεβαίνουν επίπεδο. Διευρύνονται και μεγεθύνονται. Δεν είναι κάτι το στατικό. Συνεπώς, η προσπάθεια θα πρέπει να είναι διαρκής για να ικανοποιούνται τα νέα, ανώτερα, επίπεδα προσδοκιών. Και αυτό δεν τελειώνει ποτέ. Το καλό πάντα προκαλεί απαιτήσεις για το καλύτερο.

Η άρνηση των δύο πρώην υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ να πειθαρχήσουν στην απόφαση της προανακριτικής επιτροπής της Βουλής ήταν δεδομένη και είχε και την πολιτική κάλυψη του ίδιου του Α. Τσίπρα. Ο σκοπός προφανής. Να εξωθήσουν τον πρόεδρο της Βουλής να τους αποβάλει με βίαιο τρόπο από την αίθουσα. Ας φαντασθεί ο αναγνώστης την εικόνα, η φρουρά της Βουλής να επιχειρεί να εφαρμόσει την απόφαση της προανακριτικής, με τους δύο πρώην υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ να ανθίστανται και να κραυγάζουν.

Ας το αντιληφθούμε, πως όλα γίνονται για την εικόνα και την προβολή της. Γεγονός που δεν δημοσιοποιείται είναι ως μη γενόμενο. Δεν παράγει αποτελέσματα. Και κυρίως, δεν βρίσκει μιμητές. Να είμαστε σίγουροι πως, με την έκταση που πήρε η παρέλαση αυτών των κοριτσιών, αυτό το φαινόμενο θα επαναληφθεί πολλάκις. Μέσα από την δημοσιότητα επιβεβαιώνονται πολλές υπάρξεις, πολλές συλλογικότητες. Αλλά την δημοσιότητα, πλέον, την δίνει ο απλός πολίτης.

Ο τρόπος που η κυβέρνηση χειρίζεται μέχρι στιγμής το μεταναστευτικό, τείνει να δημιουργήσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις και σε κοινωνικό και σε πολιτικό επίπεδο. Συγχρόνως, την καθιστά ευάλωτη σε πιέσεις που ασκούνται από τα δεξιά της.Το μεταναστευτικό είναι ένα πρόβλημα που, για ένα σημαντικό μέρος όσων ψήφισαν Νέα Δημοκρατία, απειλεί να αλλοιώσει την εθνική μας ταυτότητα.

Το ακούσαμε κι αυτό. Η αεροπορική γραμμή Αθήνα-Σαγκάη είναι έργο ΣΥΡΙΖΑ. Όπως έργο ΣΥΡΙΖΑ είναι και το κάθε θετικό που έχει κάνει μέχρι τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Με απλά λόγια, δεν πρόλαβαν. Όταν ένα κόμμα έχει ένδεια αντιπολιτευτικού λόγου, γελοιοποιείται. Καταφεύγει σε ανοησίες.

Μια σειρά από πρωτοκλασάτα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τηρούν αποστάσεις από τις δραστηριότητες Παπαγγελόπουλου. Είναι βέβαιο, πως όσο θα αποκαλύπτεται με στοιχεία ο ρόλος του στην σκευωρία, τόσο θα πληθαίνουν οι φωνές μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που θα καλούν τον Α.Τσίπρα να «αδειάσει» τον Μίμη. Τι θα πράξει τότε ο πρώην πρωθυπουργός; Θα ακολουθήσει τον Παπαγγελόπουλο στην καταστροφή ή θα τον αφήσει στην τύχη του; Όμως μπορεί;

Γνωρίζω πως θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη πίστωση χρόνου στην ΕΛΑΣ και στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Η λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ δεν άφησε τίποτα όρθιο σε αυτό το Υπουργείο και το κυριότερο, ευνούχισε το φρόνημα και τις δράσεις των οργάνων της τάξεως. Όμως θα πρέπει να σταλούν στους αρμόδιους κάποια ανησυχητικά μηνύματα...

Είναι γνωστός ο ρόλος τόσο του κ.Πολάκη όσο και του κ.Τζανακόπουλου στο στήσιμο της πολιτικής σκευωρίας της Novartis. Μάλιστα ο κ.Πολάκης είχε δηλώσει δημοσίως, με καταγεγραμμένη την δήλωση του, πως γνωρίζει τα ονόματα των προστατευομένων μαρτύρων. Το ερώτημα είναι: γιατί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επέλεξε αυτά τα δύο πρόσωπα όταν ήταν γνωστόν πως θα προκαλούσαν την συγκεκριμένη ένσταση; Πού αποβλέπει ο Α.Τσίπρας;

Γαλλία, Ολλανδία και Δανία έβαλαν βέτο στην έναρξη της ενταξιακής πορείας των Σκοπίων και της Αλβανίας στην ΕΕ. Ο Ζ. Ζάεφ δήλωσε πως ένα μέρος της Συμφωνίας των Πρεσπών δεν θα το εφαρμόσει, καθώς η εφαρμογή του είναι άμεση συνδεδεμένη με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας του. Από τα δύο αυτά γεγονότα προκύπτει πως ο Ζ. Ζάεφ δεν παραβιάζει καμιά συμφωνία. Τελικά, ευτυχώς που δεν απονεμήθηκε το Νόμπελ Ειρήνης στον Αλ. Τσίπρα. Τώρα θα ζητούσαν την επιστροφή του.

Ο Κώστας Καραμανλής επανεμφανίσθηκε στο πολιτικό προσκήνιο, εν όψει της διαφαινόμενης νίκης της Νέας Δημοκρατίας τόσο στις ευρωεκλογές όσο και στις εθνικές εκλογές. Και προχθές, με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, ξαναμίλησε στην Θεσσαλονίκη. Και καλά έκανε. Ο Κώστας Καραμανλής δεν εγκαλείται για τις ομιλίες του, αλλά για την σιωπή του.\r\nΓια την σιωπή του στα δύσκολα. Στα εύκολα όλοι ξέρουν να μιλούν.

Το ΚΚΕ, για να ψηφίσει το νομοσχέδιο σχετικά με την ψήφο των αποδήμων, ζήτησε να μην υπάρξει πρόνοια για την επιστολική ψήφο. Και ενδεχομένως στην πορεία να προβάλει και άλλες αντιρρήσεις. Υπάρχει τόσο μεγάλος βαθμός πολιτικής μυωπίας για να αντιληφθούμε πως, όσο το ΚΚΕ εργαλειοποιεί ιδεολογικά και πολιτικά την Ιστορία, τα όρια μεταξύ πολιτικής και Ιστορίας είναι πλέον δυσδιάκριτα;\r\n\r\n\r\n\r\n

Όλοι αυτοί που έχουν αποστασιοποιηθεί από την ελληνική μιζέρια, γνωρίζουν πως τα κηρύγματα της Αριστεράς έχουν ξεπεραστεί εδώ και δεκαετίες σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο. Γιατί οι περισσότεροι από τους απόδημους εκεί ζουν. Και με την ψήφο τους έχουν τη δυνατότητα να δώσουν στις εγχώριες μεταρρυθμιστικές δυνάμεις τη μεγάλη πλειοψηφία για να βγει η πατρίδα μας από το τέλμα του κρατισμού.

Ο Β.Βενιζέλος, χθες, δεν επέστρεψε στην πολιτική, γιατί ποτέ δεν έφυγε από αυτήν και ούτε θα φύγει ποτέ. Επέστρεψε στα αμφιθέατρα ως καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Το εντυπωσιακό στην χθεσινή του ομιλία-μάθημα ήταν η προσέλευση νέων παιδιών για να τον ακούσουν. Στις 10 το πρωί σπάνια γεμίζει μια τόσο μεγάλη αίθουσα.

Το κλίμα στην Παιδεία, με κύρια ευθύνη των δυνάμεων που πρόσκεινται στην Νέα Δημοκρατία, μυρίζει μπαρούτι. Να υπενθυμίσω την εντελώς άστοχη απόφαση της ΟΝΝΕΔ να απέχει από τις φοιτητικές συνελεύσεις που γίνονται με θέμα τις καταλήψεις σχολών. Ήδη σχολές του ΕΜΠ βρίσκονται υπό κατάληψη από τις γνωστές μειοψηφίες, με ό,τι αυτό σημαίνει για τους υπόλοιπους φοιτητές.

«Πώς είναι δυνατόν να ασχολούμαστε με το 2015, όταν στον διεθνή ορίζοντα συμβαίνουν τόσο δραματικά γεγονότα;». Αυτό το εύλογο ερώτημα θέτουν πολιτικοί σχολιαστές προσπαθώντας να αποδείξουν πως, εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο μας, χάνουμε τη μεγάλη εικόνα. Όσοι έχουν αυτήν τη θεώρηση των γεγονότων ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Πρώτον, αυτοί που δεν είδαν με αρνητική ματιά τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Και δεύτερον, αυτοί που έχουν την αντίληψη του «περασμένα, ξεχασμένα».\r\n\r\n

Οι Έλληνες πολίτες θα πρέπει να γνωρίζουν τι ακριβώς έγινε το α΄ εξάμηνο του 2015. Θα πρέπει να γνωρίζουν πώς ελήφθη η απόφαση για το Δημοψήφισμα. Τι ρόλο έπαιξε τότε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα πρέπει να μάθουμε με κάθε λεπτομέρεια, μέσα από θεσμικές διαδικασίες, τι συνέβη και η πατρίδα μας βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού. Και μόνο μια τέτοια θεσμική διαδικασία υπάρχει: Η σύσταση εξεταστικής επιτροπής.

Αυτή η μνημειώδης ατάκα του Κ.Χατζηχρήσου προς τον Θ.Βέγγο στην ταινία «ο Ηλίας του 16ου», ταιριάζει απόλυτα στη σχέση του Α.Τσίπρα με τους πρώην υπουργούς του. Στηρίξτε με για να σας στηρίξω. Βέβαια, εμένα μου ακούγεται πιο πολύ ως απειλή. Δεν με κρατάτε μόνον εσείς, σας κρατώ κι εγώ. Να σταματήσετε να κάνετε κριτική για τα όσα έγιναν τότε, γιατί κι εγώ θα ανοίξω το στόμα μου.

Κατανοώ πως η νέα διοίκηση μέσα σε δύο μήνες δεν μπορεί να τα αλλάξει όλα. Κατανοώ πως υπάρχει ένας κληρονομημένος προγραμματισμός που δύσκολα ανατρέπεται ή αναθεωρείται. Αυτό όμως που έγινε προχθές το βράδυ και στην ΕΡΤ1 και στην ΕΡΤ2, με τις επετειακές εκπομπές για την αποχώρηση των Ναζί από την Αθήνα το 1944, είναι ακατανόητο.