Του Σάκη Μουμτζή
Ο Β.Βενιζέλος, χθες, δεν επέστρεψε στην πολιτική, γιατί ποτέ δεν έφυγε από αυτήν και ούτε θα φύγει ποτέ. Επέστρεψε στα αμφιθέατρα ως καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου.
Το εντυπωσιακό στην χθεσινή του ομιλία-μάθημα ήταν η προσέλευση νέων παιδιών για να τον ακούσουν. Στις 10 το πρωί σπάνια γεμίζει μια τόσο μεγάλη αίθουσα.
Είναι γεγονός πως ο Β.Βενιζέλος ποτέ δεν εγκατέλειψε την επιστήμη του. Και δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, καθώς το Συνταγματικό Δίκαιο είναι άμεσα συνυφασμένο με την άσκηση της πολιτικής. Οι ρυθμίσεις του Συντάγματος και οι ερμηνείες τους ορίζουν το πλαίσιο άσκησης της πολιτικής και καθορίζουν τις τακτικές και στρατηγικές κινήσεις των κομμάτων.
Έτσι, όσοι πίστευαν πως ο Β.Βενιζέλος θα αποστρατευθεί πολιτικά, κάνουν λάθος. Η συμβολή του σε υποθέσεις με νομικοπολιτικό ενδιαφέρον θα είναι και καίρια και πολύτιμη. Είναι δυστύχημα που θα απουσιάζει από τις συζητήσεις στην Βουλή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά νομίζω πως έχει σημαντικές δυνατότητες επιστημονικής-πολιτικής παρέμβασης.
Είναι γεγονός πως στην σχεδόν τριαντάχρονη ανάμειξη του στην κεντρική πολιτική σκηνή—να υπενθυμίσω πως εισήλθε στο ΠΑΣΟΚ όταν άλλοι αποχωρούσαν—αναμφίβολα έκανε και λάθη. Λάθη συγκεκριμένα, με κυριότερο τον τρόπο που χειρίστηκε τις εσωκομματικές εκλογές του 2007, κάτι που καθόρισε εν πολλοίς και την μετέπειτα σχέση του με το «όλον ΠΑΣΟΚ».
Συγχρόνως όμως ανέλαβε και ευθύνες που δεν του αναλογούσαν και κατέβαλε προσωπικό πολιτικό κόστος, ως μη όφειλε.
Σήμερα, για να θέσω «τα δάκτυλα επί των τύπων των ήλων» ποιος ο ρόλος του στην νέα πολιτική σκηνή;
Μπορεί να ακούγεται ο λόγος του, αν και βρίσκεται εκτός κοινοβουλίου;
Είναι προφανές πως όσο η Νέα Δημοκρατία του Κυρ.Μητσοτάκη καλύπτει με επιτυχία τον χώρο του μεταρρυθμιστικού Κέντρου και ένα μέρος της Κεντροαριστεράς, πολιτικός χώρος για τον Β.Βενιζέλο δεν υπάρχει, για αυτόνομη πολιτική-κομματική παρουσία.
Το γνωρίζει.
Γι΄αυτό και σε αυτήν την φάση ρίχνει το βάρος του σε δύο τομείς. Στον ακαδημαϊκό, όπου έχει επιστρέψει, και στην εντονότερη δραστηριοποίηση του «Κύκλου Ιδεών», που τόσα έχει προσφέρει στην αναζήτηση λύσεων και στην υποβολή προτάσεων για μια σειρά από καυτά ζητήματα της Ελληνικής κοινωνίας. Ο «Κύκλος ιδεών» είναι μια ανεκτίμητη δεξαμενή σκέψης.
Πιστεύω, πως ο Β.Βενιζέλος, αποστασιοποιημένος πλέον από την καθημερινή τριβή της πολιτικής, θα πάρει τις ανάσες του, θα δει εποπτικά την μεγάλη εικόνα και θα πράξει αναλόγως.
Βέβαια, ευθύς ως απαλλάχτηκε από την ψυχοφθόρα άσκηση των κομματικών του καθηκόντων –εδώ και τέσσερα χρόνια—ο πολιτικός του λόγος απέκτησε ένα ακροατήριο πολύ ευρύτερο των ορίων της παράταξης του.
Ο Β.Βενιζέλος τα τελευταία χρόνια απευθύνεται στο εθνικό ακροατήριο. Άλλωστε, γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο—για να τον «κοντύνουν» και να περιορίσουν την εμβέλεια του λόγου του -οι συνωμότες τον ενέπλεξαν στην σκευωρία Novartis.
Νομίζω πως για προσωπικότητες σαν τον Β.Βενιζέλο δεν υπάρχουν όρια και στεγανά. Οι δραστηριότητες τέτοιων χαρισματικών-πληθωρικών ατόμων καλύπτουν όλα τα πεδία των ενδιαφερόντων τους, κάτι που έχει πολλά θετικά και λιγότερα αρνητικά.
Αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό αυτών των πληθωρικών-χαρισματικών ατόμων, είναι το γεγονός πως πάντα εκπλήσσουν.
Ας περιμένουμε λοιπόν!
ΥΓ.Με τον Β.Βενιζέλο με συνδέει μια φιλία από το 1975. Προσπαθώ όμως αυτή η σχέση να μην επηρεάσει—όσο αυτό είναι ανθρωπίνως δυνατό-- τα όσα γράφω γι΄αυτόν.
