Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν με 586 πυρκαγιές μέσα σε έξι μέρες μπορούσαν όλα να γίνουν αλάνθαστα. Φυσικά και δεν μπορούσαν. Αυτά μόνο στο play station γίνονται. Στην πραγματική ζωή, μετά βεβαιότητος, θα γίνουν λάθη που θα έχουν και σημαντικό κόστος. Για 586 φωτιές μιλούμε. Σήμερα, τόσο η κυβέρνηση, όσο και ο Ν. Χαρδαλιάς πιστώνονται την στρατηγική επιλογή να μην χαθούν ανθρώπινες ζωές. Όλα τα υπόλοιπα θα εξεταστούν την κατάλληλη στιγμή.

Ο Α. Τσίπρας έχει την ευκαιρία σήμερα να επαναχαράξει την πορεία, τόσο την προσωπική του όσο και του κόμματος του. Το δίλημμα στο οποίο καλείται να απαντήσει είναι: με τις δυνάμεις του συνταγματικού τόξου, ή τις ετερόκλιτες δυνάμεις του πολιτικού περιθωρίου; Θα ασκήσει αντιπολίτευση σκληρή, αυστηρή, αλλά εντός των ορίων μιας στοιχειώδους πολιτικής ευπρέπειας, ή θα συνταχθεί με όλον τον εσμό της κοινής αλητείας και του χουλιγκανισμού;

Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει πολύ μυαλό για να καταλάβει πως το ότι σώθηκαν περίπου 3.000 άνθρωποι με τις οργανωμένες εκκενώσεις, σημαίνει πως αποφεύχθηκε μια τραγωδία πολύ μεγαλύτερης εκτάσεως από αυτήν του Ματιού. Αυτοί που από τον καναπέ τους προτρέπουν τους κατοίκους της Εύβοιας να μείνουν στα σπίτια τους, είναι είτε κλινικά ηλίθιοι είτε προβοκάτορες. Τους λένε ουσιαστικά «μείνετε, να καείτε». Και αυτοί που μέσα στην αγανάκτησή τους και στον πόνο τους ξεσπούν στον Μητσοτάκη, αυτήν την στιγμή δεν μπορούν να εκτιμήσουν πως τον βρίζουν επειδή ζουν.

Ενώ ο κόσμος καίγεται κυριολεκτικά, άλλοι πήγαν να λύσουν τις οπαδικές διαφορές τους επιτιθέμενοι σε δημοσιογράφους «εχθρικού» τηλεοπτικού σταθμού. Κάποια άλλα καθάρματα, γιατί περί καθαρμάτων πρόκειται, έκοψαν τα καλώδια της γεννήτριας των ψυγείων του εμβολιαστικού κέντρου Περιστερίου για να καταστραφούν 6.500 εμβόλια. Για να μη μιλήσω για κάποιους «αναίσθητους» που κάνουν φάρσες στην Πυροσβεστική για ανύπαρκτες φωτιές. Κατρακύλα.

Ακούω και διαβάζω παρορμητικά σχόλια που καλούν τον πρωθυπουργό τον Οκτώβριο να προκηρύξει εκλογές, με αφορμή τις πυρκαγιές και τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Βρίσκω την ιδέα πολύ κακή, αυτοκτονική θα έλεγα για την κυβέρνηση. Οι φωτιές θα σβηστούν, αλλά οι παραλλαγές της Covid-19 θα παραμείνουν. Η Ελλάδα έχει γνωρίσει δεκάδες πυρκαγιές. Καμία, δεν άλλαξε ήδη διαμορφωμένους πολιτικούς συσχετισμούς.

Με αφορμή τις πυρκαγιές, η εντολή έχει δοθεί. «Πυροβολήστε» τον Μητσοτάκη. Πάντα αυτές οι αποστολές ανατίθενται σε κάποιους ασήμαντους, όπως ο τύπος από την Εύβοια. Ο στρατός των τρολ έχει οπλίσει και περιμένει. Κάπως έτσι συνέβη και ο όλος ο βόθρος ήρθε στην επιφάνεια. Λένε πως στις οριακές καταστάσεις αποκαλύπτονται οι χαρακτήρες. Και στην προκειμένη περίπτωση το ζήτημα είναι δευτερευόντως πολιτικό. Πρωτίστως είναι ανθρωπολογικό. Έχουμε να κάνουμε με υπανθρώπους.

Όλη η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε ένα πύρινο μέτωπο, ο καύσωνας καλπάζει, ενώ η μετάλλαξη της Covid κτυπά ανεξέλεγκτα. Η κρατική μηχανή φαίνεται πως αντέχει ακόμα. Αυτοί που δεν αντέχουν το γεγονός πως δεν υπάρχει εκατόμβη θυμάτων από τις φωτιές, είναι μια στρατιά μικρόψυχων και συγχρόνως ανόητων που επιζητούν με κάθε τρόπο να πάρουν την ρεβάνς για το Μάτι. Αρρωστημένα μυαλά. Λες και στις καταστροφές υπάρχει συμψηφισμός. Έχει ξεχυθεί ο γνωστός συρφετός του διαδικτύου που εναγωνίως ψάχνει για αίμα.

Προχθές η κυρία Βίβιαν Ευθυμιοπούλου στο άρθρο της στο Liberal σχολίασε το τελευταίο κείμενο του κ. Γιάννη Βούλγαρη στην εφημερίδα τα «ΝΕΑ» στο οποίο επισημαινόταν η συγκρότηση μιας πλειοψηφίας που επιδιώκει να θεραπεύσει τις χρόνιες παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας. Συμφωνώντας πλήρως και με το άρθρο του κ. Βούλγαρη και με τον σχολιασμό του από την κυρία Ευθυμιοπούλου, θα ήθελα να αναφερθώ στο πώς συγκροτήθηκε αυτή η πλειοψηφία.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή επενδύουν πολιτικά στις κάθε είδους καταστροφές, θα επιθυμούσαν, λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης ρεύματος, να κατέρρεε το δίκτυο. Αυτή η αγωνιώδης προσπάθειά του να ανακαλύψει ένα αντιπολιτευτικό αφήγημα, οδηγεί την ηγετική ομάδα του κατευθείαν στον δρόμο της ανοησίας. Δεν είναι μόνον το γεγονός πως δεν έχουν να προσάψουν κάτι στην κυβέρνηση. Το χειρότερο γι' αυτούς είναι πως ανακαλούν στις μνήμες των πολιτών τα δικά τους πεπραγμένα.

Ο Αλέξης Τσίπρας πάντα θα παραμένει ο κυρίαρχος των εξελίξεων στο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, υπό την έννοια πως αυτός θα έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Αυτός θα αποφασίσει αν θα παραμείνει στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ή αν θα αποχωρήσει και για πόσο χρονικό διάστημα. Όσοι ποντάρετε πως θα αποχωρήσει, μάλλον θα χάσετε. Και αν συμβεί αυτό, δεν θα συμβεί επειδή θα συνταξιοδοτηθεί πολιτικά, αλλά γιατί θα επανέλθει με άλλο κόμμα.

Ο συνδυασμός των νόμων Παρασκευόπουλου και Καλογήρου αποδεικνύει και επιβεβαιώνει τη διαχρονική στοργική συμπεριφορά που επεδείκνυε η ριζοσπαστική Αριστερά προς τους κάθε λογής τρομοκράτες. Δύο νόμοι-όνειδος για τη δημοκρατία μας, από μια κυβέρνηση που ξεψυχούσε, δεν μπορούν να στοιχειώνουν όμως την πολιτική ζωή του τόπου ούτε να περιφρονούν τον πόνο των συγγενών των θυμάτων της 17 Νοέμβρη.

Η σύγχρονη Άκρα Δεξιά στην Ελλάδα έχει ξεφύγει από τον ιστορικό αντικομμουνισμό της. Το πάντρεμα τής πάνω με την κάτω πλατεία λείανε τις γωνίες, άλλαξε τα προτάγματα αυτού του χώρου. Το βασικό θεμέλιο πάνω στο οποίο οικοδομείται ο χώρος της Άκρας Δεξιάς είναι το μεταναστευτικό πρόβλημα. Είναι η αιχμή του δόρατος. Όμως ένας μονοθεματικός λόγος δεν μπορεί να αποτελέσει απειλή για το μεγαλύτερο ελληνικό κόμμα, την Νέα Δημοκρατία.  

Αυτή είναι η θέση του γνωστού καθηγητή Φαρμακολογίας, όπως την διατύπωσε σε τηλεοπτικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Και είναι η καλύτερη προτροπή για να πάνε να εμβολιαστούν όλοι όσοι έχουν είτε τις επιφυλάξεις τους είτε τις αντιρρήσεις τους. Γιατί είναι διαπιστωμένο πως αν εμβολιασθείς, ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να διακομισθείς σε ΜΕΘ, πολύ δε περισσότερο να εγκαταλείψεις τον μάταιο τούτο κόσμο. Χάρη της συζητήσεως δέχομαι την άποψη του κ. καθηγητή.

Αναζωπυρώθηκαν τα σενάρια για εκλογές το φθινόπωρο. Τα επιχειρήματα υπέρ της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες είναι γνωστά και δεν θα τα επαναλάβω. Νομίζω πως αυτή η επιλογή είναι ένα πολιτικό λάθος που εκφεύγει από τα όρια ενός κακού τακτικού χειρισμού. Πάντα οι πρόωρες εκλογές είναι μια απόφαση στρατηγικού χαρακτήρα που την λαμβάνει ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Κάθε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση απαιτεί και μια πειστική επιχειρηματολογία.

Μπορεί οι «γεφυροποιοί» να κτίζουν πέτρα-πέτρα και με πολύ κόπο την γέφυρα τους, αλλά έρχεται ένας Πολάκης ή μια Ελεφάντη ή ένας Φίλης και με μια δήλωση τους τινάζουν στον αέρα όλες αυτές τις προσπάθειες. Έτσι, αυτό για το οποίο κατηγορούνται οι κ.κ. Μπίστης, Μουζέλης, κλπ είναι ότι αποδέχθηκαν να παίξουν ένα ρόλο εξωραϊσμού ενός κόμματος, με πλήρη επίγνωση αυτού του διακοσμητικού ρόλου τους. Δεν φαντάζομαι ο κ. Μπίστης να πίστεψε ποτέ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ αυτού και του Πολάκη θα επέλεγε αυτόν και όχι τον Πολάκη.

Η αίσθηση της αδικίας τις περισσότερες φορές είναι ίδιον των αδύναμων χαρακτήρων. Το ακροατήριο που έχει την αίσθηση πως σε κάποια φάση της ζωής του αδικήθηκε, είναι μεγάλο και αναζητεί την πολιτική του έκφραση. Κύριος εκφραστής των «αδικημένων» είναι ιστορικά η Αριστερά. Με αφορμή τα αποτελέσματα των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ, ο Α. Τσίπρας αναπαρήγαγε το αφήγημα της «αδικίας». Δεν είναι τυχαίο πως την εξαγγελία για την αναδρομική αναβαθμολόγηση την έκανε ένας πολιτικός που μισεί τον ανταγωνισμό, την κοπιαστική προσπάθεια και την αριστεία.

Κατανοώ τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που διαμαρτύρονται για την ματαίωση της βράβευσης του κ. Αποστολόπουλου. Εμφορούνται από παρόμοιες απόψεις. Στην απόπειρα εισβολής των μεταναστών-οργάνων του τουρκικού καθεστώτος στον Έβρο, ήταν και αυτοί με τους εισβολείς. Θα μπορούσαν κάλλιστα να τιμήσουν, σε ειδική κομματική εκδήλωση τις δράσεις του κ. Αποστολόπουλου. Η ελληνική Πολιτεία όμως έναν άνθρωπο με τέτοιες διχαστικές και προσβλητικές συμπεριφορές δεν θα μπορούσε ποτέ να τον τιμήσει. Θα ακύρωνε την ίδια την υπόσταση της.

Όσοι εξεπλάγησαν με την υπόσχεση του Τσίπρα να καταργήσει αναδρομικά τις βάσεις εισαγωγής αν γίνει πρωθυπουργός, φαίνεται πως δεν έχουν καταλάβει ακόμα τι εστί Τσίπρας. Πιστεύουν πως η άσκηση της εξουσίας και τα παθήματα του θα τον έκαναν κατά τι σοφότερο. Πως κάτι θα καταλάβαινε για το ποιες είναι οι απαιτήσεις της ψηφιακής κοινωνίας. Δεν κατάλαβε τίποτα, γιατί δεν μπορεί να καταλάβει τίποτα. Στην εποχή του λέιζερ, αυτός χρησιμοποιεί μεζούρα.

Είναι γνωστό πως αυτοί που έφεραν τον Αττίλα στην Κύπρο, η χούντα του Ιωαννίδη και το ενεργούμενο της η ΕΟΚΑ Β', προσπαθούσαν επί πολλά χρόνια, για να αποσείσουν τις εγκληματικές ευθύνες τους, να κατηγορήσουν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για τον Αττίλα 2. Επιχειρησιακά, ο πόλεμος στην Κύπρο χάθηκε στις 20 και 21 Ιουλίου 1974 όταν η ελληνική στρατιωτική ηγεσία έκανε σωρεία λανθασμένων χειρισμών.

Εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα δεν έχουν αντιληφθεί πως η αντιπολίτευση παντός καιρού δεν αποφέρει κέρδη. Δεν κατανόησαν πως ακόμα και η παρουσία του Τσίπρα στην Μύκονο, με όλη την κουστωδία του, είναι γκροτέσκα. Είναι ένα θέαμα παράταιρο και γι΄ αυτό δεν ευθύνεται η Μύκονος. Πάλι καλά που δεν συμπαραστάθηκε και στους διοργανωτές των πάρτι σε βίλες, καθώς και αυτοί επλήγησαν από τα πρόσφατα μέτρα.

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής είναι ελλιπής και μίζερη. Γιατί μόνον όλοι να εισάγονται στα ΑΕΙ και να μην παίρνουν αυτομάτως το πτυχίο τους μετά από πέντε χρόνια; Κάτι σαν τη σύνταξη δηλαδή, που στα 35 χρόνια την παίρνουν όλοι οι Έλληνες. Στα πέντε χρόνια, πτυχίο.

Ο Τ. Ερντογάν πήγε στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο κρατώντας μεγάλο καλάθι, αλλά τελικά ο θησαυρός ήταν άνθρακες. Προφανώς, συνυπολόγισε τις αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας και τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται σήμερα η Τουρκία. Είναι απομονωμένη διπλωματικά, έχοντας απέναντι της τις ΗΠΑ, και εκτεθειμένη σε πολλά μέτωπα.

Στον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχει πολιτική κριτική, αλλά γκρίνια, που είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει για έναν κομματικό οργανισμό. Η πολιτική κριτική γίνεται πάνω σε θέσεις και σχεδόν πάντα συνοδεύεται από προτάσεις που υποβάλλουν οι διαφωνούντες ή ακόμα και από πολιτική πλατφόρμα, αν το κόμμα έχει κατακτήσει ένα υψηλό επίπεδο εσωκομματικού διαλόγου. 

Επειδή η υγειονομική κρίση ήρθε σχεδόν αμέσως μετά την οικονομική, που και αυτή έφερε ανατροπές στην κοινωνία, προσωπικά περίμενα αυτός ο δυσάρεστος συνδυασμός, να μας οδηγήσει στην αναθεώρηση κάποιων αντιλήψεων και κυρίως στην επανεξέταση κάποιων συμπεριφορών. Τελικά αποδείχθηκε πως ό,τι θετικό έγινε, προέκυψε μετά από καταναγκασμό και όταν αυτός εξέλιπε επιστρέψαμε στην προτεραία κατάσταση.