Μνήμες από το παλαιό πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ανέσυρε η χθεσινή ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ. Μια ομιλία γεμάτη με καταγγελίες και υποσχέσεις που απευθύνονταν μόνο σε Λωτοφάγους.

Ζούμε στην εποχή, που καταρρέουν οι βεβαιότητες. Μπροστά στην κοσμογονία που συντελείται αλλά και στις τεκτονικές μεταβολές που τη συνοδεύουν, η πολιτική παρουσία του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ και του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, αποτελούν μια περιθωριακή παραφωνία. Μια παραφωνία που αποτελεί ύμνο στην τοξικότητα, την πόλωση, την εχθρότητα και στην πολιτική σύγκρουση χωρίς κανόνες. Μια παραφωνία με ήχους από το βαθύ παρελθόν.

Στο ξεκίνημα στο 2022, το ποντάρισμα στην αύξηση της τιμής χρυσού, αντιμετωπιζόταν σαν ένα εύκολο στοίχημα, που ωστόσο μέχρι στιγμής διαψεύδεται. Πού βρίσκεται και προς τα πού θα κινηθεί αυτό το πολύτιμο μέταλλο; Σε περιόδους ανησυχίας και ανασφάλειας ο χρυσός φαντάζει σαν ένα καταφύγιο ασφάλειας και σιγουριάς.

Η τιθάσευση του πληθωρισμού δεν αντιμετωπίζεται μόνο από τις κεντρικές τράπεζες και με νομισματικά μέτρα και μόνο, τα οποία μάλιστα υπονομεύουν οι πολιτικές των κυβερνήσεων. Στην αρχή της κρίσης οι αναλυτές αναφερόντουσαν σε παροδικό πληθωρισμό, έχοντας υποτιμήσει την έκταση και τη βιαιότητά του. Πλέον, γίνεται κατανοητό ότι αν δεν καταναλώσουμε λιγότερο και αν δεν ξοδέψουμε λιγότερο, δεν θα ξεπεράσουμε σχετικά ομαλά ούτε τον πόλεμο, ούτε την ενεργειακή τρικυμία, ούτε τον πληθωριστικό τυφώνα.

Πριν αναλάβει ο Νίκος Ανδρουλάκης τα καθήκοντα του πρωθυπουργού, καλό θα ήταν να εξηγήσει σε όλους εμάς τις δηλώσεις του σύμφωνα με τις οποίες η κυβέρνηση τον παρακολουθούσε με σκοπό τον εκβιασμό του.  Με τι θα μπορούσε να τον κρατάει η κυβέρνηση στο χέρι της, ώστε να αποτραπεί η νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές και η ανάληψη της πρωθυπουργίας από αυτόν;

Με πρόσφατη έκθεση της, η JP Morgan προτείνει προς επένδυση τις μετοχές τριών κινεζικών εταιρειών που δραστηριοποιούνται στο χώρο του Metaverse, εκεί που συντελείται η μίξη της εικονικής πραγματικότητας, με την εναλλακτική ψηφιακή ζωή. Εκεί που επενδύονται εκατοντάδες δισ. δολαρίων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί, είτε μια κυβέρνηση με άξονα τον ΣΥΡΙΖΑ και συμπληρώματα από ΠΑΣΟΚ, Μέρα25 και ΚΚΕ, είτε μια οικουμενική κυβέρνηση από την οποία θα απουσιάζει απαραιτήτως ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Αντίθετα ο Νίκος Ανδρουλάκης ονειρεύεται, είτε μια ισχυρή λαϊκή εντολή, που θα οδηγήσει σε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, είτε μια οικουμενική κυβέρνηση με έναν πρωθυπουργό που θα έχει «ευρωπαϊκή εμπειρία, που θα σέβεται τους θεσμούς, που θα είναι βαθιά δημοκράτης και δεν έχει παίξει με την εγχώρια ολιγαρχία».

Όταν το Ελ Σαλβαδόρ μπήκε στον χάρτη του bitcoin, η τιμή του ήταν στο επίπεδο των $47.000. Σήμερα, ένα χρόνο μετά το bitcoin βρίσκεται στα $21.335.

Διαβάζοντας το άρθρο της Νεκταρίας Μαραγιάννη εδώ στο liberal, σχετικά με την παρουσίαση της τραγωδίας «Πέρσες» του Αισχύλου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού, δεν θα μπορούσαμε παρά να κάνουμε αναγωγές με τον πόλεμο που ζούμε σήμερα, σε μια χώρα της οποίας η πρωτεύουσα, το Κίεβο, απέχει λιγότερο από 1.500 χλμ. από την Αθήνα. Δυστυχώς στη χώρα μας, δεν είναι λίγοι οι πολίτες που δεν έχουν αντιληφθεί το τι συμβαίνει σήμερα στη γειτονιά μας.

Η υιοθέτηση του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού, γνωστού σαν Inflation Reduction Act, περιλαμβάνει πέραν όλων των άλλων μέτρων κατά του πληθωρισμού, την επιβολή φόρου ύψους 1% στην επαναγορά μετοχών στη Wall Street. Η επαναγορά μετοχών ή stock buyback για τους μυημένους, είναι η διαδικασία με βάση την οποία οι εταιρείες αγοράζουν οι ίδιες, μετοχές τους από το χρηματιστήριο, διαθέτοντας για αυτό το λόγο μέρος των ταμειακών τους διαθεσίμων. Τι σημαίνει η επιβολή φόρου στις ανωτέρω συναλλαγές.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης κατάφερε μέσα σε λίγα μόλις εικοσιτετράωρα να επιτύχει όλα όσα δεν είχε κατορθώσει από την ημέρα της εκλογής του μέχρι σήμερα. Το πρώτο που κατάφερε είναι, ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έχει πιθανότητες ανάληψης κάποιου υπουργικού θώκου σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΜέΡΑ25 - ΠΑΣΟΚ. Το δεύτερο που κατάφερε είναι, ότι με μαθηματική ακρίβεια θα ακολουθήσει την πορεία του Αλέκου Αλαβάνου και του Φώτη Κουβέλη. Και το τρίτο που κατάφερε, είναι να διασπάσει οριστικά το κόμμα του.

Οι σχέσεις με τους «πρώην» είναι πάντα οι πιο δύσκολες. Το ίδιο ισχύει και στην πολιτική. Όταν οι πρώην πολιτικοί οδηγούνται στην έξοδο από τους ίδιους τους κομματικούς μηχανισμούς, τότε ή «τους ξεβράζει το κίνημα» όπως λέει το ΚΚΕ, ή «κατεβαίνουν από το τρένο» και «μπαίνουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας», όπως λέει το ΠΑΣΟΚ. Όταν οι «πρώην» ηττώνται κυρίως από την ψήφο των πολιτών, τότε, αντί να αποσυρθούν από την πολιτική ζωή, προσπαθούν με κάθε τρόπο να παραμείνουν στο πολιτικό προσκήνιο.

Οι περισσότερες αναλύσεις εστιάζουν στο νόμισμα μέσω του οποίου γίνονται σήμερα οι συναλλαγές ορυκτών υδρογονανθράκων, με πωλητή τη Ρωσία και αγοραστές την Κίνα και την Ινδία. Η επιλογή του ρωσικού ρουβλίου, του κινεζικού γουάν και της ινδικής ρουπίας, σαν νομίσματα εκκαθάρισης των διμερών εμπορικών συναλλαγών, εντάσσεται στη στρατηγική του Κρεμλίνου για τη σταδιακή αποδολαριοποίηση του εμπορίου ανάμεσα σε αυτές τις τρεις χώρες. Και σε δεύτερο χρόνο στην πλήρη αποδολαριοποίηση του παγκόσμιου εμπορίου.

Για να κρίνουμε αν οι οικονομικές κυρώσεις στη Ρωσία έχουν επιτύχει ή έχουν αποτύχει θα πρέπει να κατανοήσουμε για ποιον λόγο επιβλήθηκαν. Οι κυρώσεις επιβλήθηκαν σαν αντιστάθμισμα στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, με δεδομένο ότι η Δύση είχε αποφασίσει να μην εμπλακεί στο πολεμικό πεδίο. Αφού κάτι τέτοιο θα οδηγούσε στο ξέσπασμα του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου. Οι κυρώσεις δεν επιβλήθηκαν ούτε για να φτωχοποιηθεί ο ρωσικός λαός, ούτε για να χτυπηθούν κάποιοι ολιγάρχες.

Στο ενδιάμεσο των συνεδριάσεων της Fed, που λαμβάνονται οι αποφάσεις για την πορεία των επιτοκίων, οι κεντρικοί τραπεζίτες των διαφόρων πολιτειών, αρθρογραφούν και δίνουν συνεντεύξεις, εκφράζοντας τις προσωπικές τους απόψεις για τα επιτόκια, τον πληθωρισμό, το αμερικανικό ΑΕΠ και τις αποφάσεις του Λευκού Οίκου. Και συχνά μέσα από αυτές τις παρεμβάσεις βγαίνουν μικρά «διαμαντάκια», που μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα τις πολιτικές που διαμορφώνονται.

Εντάξει, το ΠΑΣΟΚ, έσβησε τα κεριά της τούρτας του, στο Ζάππειο με μια έκθεση φωτογραφίας, με περίπτερα για την ισότητα, την έμφυλη βία, την κοινωνική κατοικία, το περιβάλλον, τη ζωοφιλία και τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, με εκδηλώσεις μπάσκετ, πινγκ πονγκ, επίδειξη parkour, graffiti art, ψηφιακή καινοτομία, start ups και stand up comedy. Πόσο «μη ΠΑΣΟΚ» ήταν όλη αυτή η γιορτή! Διότι το ΠΑΣΟΚ ιδρύθηκε και ανδρώθηκε πάνω στον αντιαμερικανισμό, στον αντιευρωπαϊσμό, στον εθνικοπατριωτισμό και σε έναν ανένδοτο αγώνα κατά του ΝΑΤΟ και της ΕΟΚ.

Ο τομέας της οικιστικής ανάπτυξης και γενικότερα των ακινήτων ίσως αποτελέσει έναν ακόμα ευάλωτο παράγοντα στη συνάρτηση αναζήτησης ισορροπίας ανάμεσα στην αύξηση των επιτοκίων, στην ανάσχεση του πληθωριστικού κύματος και τον κίνδυνο εμφάνισης ύφεσης. Προβλήματα στην στεγαστική πίστη, στις τιμές των ακινήτων, στην οικιστική ανάπτυξη και στην χρηματοδότηση των κατασκευών, εκτός από την Κίνα, αντιμετωπίζουν και οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Αυστραλία και ο Καναδάς.

Χρησιμοποιώντας τη γνωστή γλώσσα του ΠΑΣΟΚ, με την οποία ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης δεν μπορεί να βγάλει άκρη, ο αγορητής του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή αφού ανέφερε ότι είπε «ΝΑΙ στην εξυγίανση και επαναλειτουργία του Ναυπηγείου που είναι απολύτως απαραίτητη και αποτελεί κεντρικό στόχο της πολιτικής μας», τελικά καταψήφισε, επί της αρχής το νομοσχέδιο λέγοντας ότι «το σχέδιο εξυγίανσης χρειάζεται να πληροί ορισμένες προϋποθέσεις και σε αυτό το πράγμα δε θα κάνουμε βήμα πίσω». 

Οι περισσότερες αναλύσεις για το Χρηματιστήριο Αθηνών, εστιάζουν στις αντοχές του απέναντι στις αντίξοες διεθνείς συνθήκες και γενικότερα στην υγιή συμπεριφορά του. Η αλήθεια όμως είναι πως η εξέταση της πορείας ενός χρηματιστηρίου πρέπει να γίνεται σε ένα πιο ευρύ χρονικό περιβάλλον. Τι συνέβη την τελευταία τριετία; Το Χρηματιστήριο Αθηνών κατέγραψε αποδόσεις της τάξης του -1,07%, όταν αλλού γινόταν πάρτι, όπως στο Nasdaq (+58,99%), τον S&P500 (+34,40%), το Nikkei225 (+34,06%) και πάει λέγοντας. <b> Πίνακες και διαγράμματα. </b>

Το καλοκαίρι τελειώνει. Οι μικρές, οι οικογενειακές και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που είδαν τα έσοδά τους να απογειώνονται από το αυξημένο τουριστικό κύμα, που ακολουθήθηκαν και από αυξημένες κατά κεφαλή δαπάνες, έφτασε η στιγμή να κάνουν τον τελικό λογαριασμό. Με τη διαφορά, ότι φέτος στον λογαριασμό μπαίνει και ο παράγοντας myData, ο οποίος έχει αλλάξει εντελώς τη λειτουργία των επιχειρήσεων. Διότι έχει μεταβάλει άρδην, τόσο την έννοια του cash flow όσο και τη φορολογική ακτινογραφία τους.

Το πλαφόν είναι μια αγαπημένη λέξη στη χώρα μας. Μόλις ακριβαίνει κάποιο προϊόν στις αγορές, οι πολίτες ζητούν από τους πολιτικούς «να βάλουν πλαφόν». Κάτι στο οποίο συνήθως «ο καλός πατερούλης» πολιτικός ενδίδει, δείχνοντας πως αφουγκράζεται τις ανάγκες των πολιτών. Υποτίθεται ότι το πλαφόν προστατεύει τους καταναλωτές από τις υπερβολικές αυξήσεις και τα υψηλά κέρδη. Όμως δεν είναι έτσι. Διότι τη διαφορά ανάμεσα στην τιμή του πλαφόν και της «πραγματικής τιμής», κάποιος την πληρώνει και δεν είναι άλλος από τον φορολογούμενο.

Η ανάλυση του περιοδικού Forbes, σύμφωνα με την οποία πάνω από τις μισές συναλλαγές που καταγράφονται στα μεγαλύτερα ανταλλακτήρια κρυπτονομισμάτων σε όλον τον κόσμο, είναι πλασματικές, έρχεται να ταρακουνήσει για τα καλά τα στερεότυπα περί του ρόλου των αποκεντρωμένων χρηματιστηρίων, της ανεξαρτησίας που προσφέρει η απουσία ενός κεντρικού ελέγχου των συναλλαγών και της «ελευθερίας» του Βασιλείου του Bitcoin.

Η βαριά κληρονομιά του ονόματος του ιδρυτή της κεντροδεξιάς παράταξης Κωνσταντίνου Καραμανλή, ξαναήρθε σήμερα στην επικαιρότητα με τις δηλώσεις των δύο συνονόματών του, φορέων της οικογενειακής παράδοσης των Καραμανλήδων. Σε μια εξαιρετικά σημαντική και δύσκολη στιγμή της ιστορίας της χώρας, μέσα στη θύελλα από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, από την παγκόσμια οικονομική και ενεργειακή κρίση και από τις αυξανόμενες απειλές από την Τουρκία, ακούστηκαν δυο εντελώς διαφορετικές φωνές και δυο εντελώς διαφορετικές απόψεις, σχετικά με την πορεία των πραγμάτων.

Ο Hugo Dixon, είναι από τους δημοσιογράφους που στάθηκαν στη σωστή πλευρά της ιστορίας, όπως συνηθίζουμε να λέμε, καθ&apos; όλη τη διάρκεια της ελληνικής τραγωδίας με την πτώχευση και τα μνημόνια, συμμετέχοντας στη μάχη για την επικράτηση του ορθού και ψύχραιμου οικονομικού λόγου και την αποφυγή αχρείαστων περιπετειών. Υπό αυτήν την έννοια, το πρόσφατο άρθρο του για την Ελλάδα, έχει ιδιαίτερη αξία και πρέπει να μελετηθεί. Δεν θα σταθούμε στις αναφορές για την αφορμή της συγγραφής του άρθρου.